2..΄Εντγκαρ Κέυσι...Μυστηριώδης Άνθρωπος Των Θαυμάτων

1.΄Εντγκαρ Κέυσι...Μυστηριώδης Άνθρωπος Των Θαυμάτων (Μετά τη θεαματική θεραπεία του ίδιου του Λέυν) Μέσα σε δύο εβδομάδες, ολόκληρη η πόλη συζητούσε για τη θαυμαστή βελτίωση της υγείας του Λέυν, ενώ ο ΄Εντγκαρ πήγαινε κρυφά από τους πίσω δρόμους για να αποφύγει τους περίεργους. Κάποια μέρα ο Λέυν του πρότεινε: «Δεν μπορείς να κρύβεσαι άλλο. Εσύ επέμενες ότι θέλεις να βοηθήσεις τους ανθρώπους να βρίσκουν την υγεία και την ευτυχία. Τώρα ξέρεις τον τρόπο. Ετοιμάζω δύο δωμάτια επάνω από εκείνο το κατάστημα, με το όνομά σου στην πόρτα, σαν ένας που κάνει ψυχικές διαγνώσεις. Θα ορίσουμε μια λογική αμοιβή για κάθε «υπαγόρευση», όπως το ονομάζω. Πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι περιπτώσεις τους είναι χωρίς ελπίδα, σε περιμένουν να αρχίσεις. «Δεν μπορώ να το δεχτώ», αναστέναξε ο ΄Εντγκαρ. «Το να θεραπεύσω το λαιμό μου και να συμβουλεύσω και μερικές θεραπευτικές αγωγές για σένα, ίσως να ήταν σωστό. Αλλά δεν μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου περισσότερο έξυπνο από τους καλύτερους γιατρούς, μόνο και μόνο επειδή μιλώ στον ύπνο μου. Δεν μπορώ και δεν θέλω». Εξομολογήθηκε το βάσανό του στη μητέρα του, ελπίζοντας ότι θα ηρεμούσε τον ταραγμένο του νου. Εκείνη, τον ρώτησε ήρεμα: «Είσαι σίγουρος γιε μου, ότι δεν είναι αυτό το έργο για το οποίο προορίζεσαι; Δεν είναι εκείνο ακριβώς για το οποίο προσευχόσουν σε όλη σου τη ζωή; Κι αυτό που σου υποσχέθηκαν στο όραμά σου;» «Δεν ξέρω», απάντησε. «Δεν ξέρω τι γίνεται, ή τι λέω όταν κοιμάμαι. Τι θα συμβεί αν συμβουλεύσω ένα φάρμακο που θα σκοτώσει κάποιον; Θα είμαι ένας δολοφόνος».

(Ακολουθεί μακρά περίοδος απώλειας της φωνής του, την οποία τελικά συνέδεσε με την έλλειψη πίστης και την άρνησή του να υπηρετήσει το έργο του) «Νομίζω πως αρχίζω να καταλαβαίνω», είπε ένα βράδυ στην Γκέρτρουντ. «Η θέληση του Θεού ποτέ δεν επιβάλλεται στον άνθρωπο. Η υπόσχεση είναι εκεί, όπως και ο τρόπος, αλλά ο άνθρωπος πρέπει να κάνει την εκλογή και να φθάσει με τα ίδια του τα χέρια στη χορηγία. Είχα μια δύναμη και τη χρησιμοποίησα με άσχημο τρόπο, γι' αυτό και η δύναμη μού αποσπάστηκε. Δεν ξέρω αν ποτέ θα την αποκτήσω πάλι ή όχι, αλλά το μόνο που ξέρω είναι, ότι ποτέ πλέον δεν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσω άσχημα. Συνήθισα να ζητώ σημεία καθοδήγησης κι όταν δεν έπαιρνα απάντηση, άρχιζα να αμφιβάλλω. Η απάντηση βρισκόταν πάντοτε ακριβώς εδώ, στη Βίβλο. ΄Οταν θα βρεθώ πάλι σε αμφιβολία για το μονοπάτι, ξέρω πού να αναζητήσω τα καθοδηγητικά σημεία.» «Τότε, θα αποκτήσεις πάλι τη δύναμή σου», του είπε η Γκέρτρουντ με απόλυτη βεβαιότητα. «΄Ισως να αργήσει λίγο, αλλά θα έρθει». ........................ ΄Ολο το φθινόπωρο και μέχρι τις αρχές του χειμώνα του 1910, ο ΄Εντγκαρ πέρασε πολλές ώρες επάνω στον φανταχτερό καναπέ, εργαζόμενος με τις στίβες των παρακλήσεων για υπαγορεύσεις. Τον βασάνιζε η βραδύτητα, με την οποία ανταποκρινόταν σ' αυτή την τεράστια ανάγκη. Ο αριθμός των υπαγορεύσεων που μπορούσε να δώσει, χωρίς να εξαντληθεί, ήταν περιορισμένος. Ο Λέυν είχε αποκτήσει πείρα στο να σταματά τη διαδικασία, πριν ελαττωθεί όλη η δύναμη του ΄Εντγκαρ. Καμιά πίεση ή διαφωνία δεν μπορούσε να τον κάνει να υποχωρήσει σ' αυτό το σημείο. Κάθε ταχυδρομείο έφερνε νέες παρακλήσεις και, σχεδόν κάθε ημέρα, άνθρωποι έρχονταν στο γραφείο για προσωπικές υπαγορεύσεις. Παρά την αντίδραση της Γκέρτρουντ και του πατέρα του, άρχισε να δίνει περιπτωσιακά έκτακτες απογευματινές υπαγορεύσεις, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ανταποκριθεί. Προσπάθησαν, χωρίς επιτυχία, να τον εμποδίσουν από το να διαβάζει την αλληλογραφία που έφτανε. Ραντεβού κλείνονταν εβδομάδες ολόκληρες πριν. to-en ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ