ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΧΗΜΙΑ;

Γιατί διακρίνουμε τους ανθρώπους σε όμορφους ή άσχημους; και εννοώ καθαρά ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΑ, όχι από την πλευρά ενός ψυχολογικού διχαστικού διαχωρισμού, ούτε και από πλευρά της οξύνοιας διαπίστωσης ότι, η εσωτερική ομορφιά ή ασχήμια αντανακλά προς τα έξω και αποτυπώνεται στα χαρακτηριστικά ενός προσώπου. 

Και επίσης γιατί "μαγευόμαστε" από την ενατένιση στην φύση;

Μήπως η ανθρωποκεντρική μας αντίληψη για την ομορφιά ή την ασχήμια είναι περιορισμένη; Μήπως βασίζεται στην εμπειρία μας και την διανόηση; 

Μήπως έχουμε προσαρμόσει την αυθεντικότητα περί ομορφιάς ή ασχήμιας στα δικά μας ανθρώπινα μηχανιστικά όρια;

 Είναι η ομορφιά αντικειμενική πραγματικότητα ή είναι μια ψευδαίσθηση που τρέφεται από το φθαρτό και πεπερασμένο μας σώμα;


Είναι η αντίληψη μας για την ομορφιά μια αντίδραση στην προγονική μας μνήμη και στο πως αυτή έχει διαμορφωθεί ανά τους αιώνες; H προγονική μνήμη επηρεάζει εξελικτικά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά;

Υπάρχει ομορφιά ή ασχήμια σε ένα σύμπαν χωρίς τον άνθρωπο;

Θα μπορούσε η προτίμηση μας στο όμορφο με την συμβατική έννοια να έχει διαμορφωθεί από την προσκόλληση στις επιθυμίες μας; και κατ` επέκταση να έχει τροποποιήσει το DNA μας και άρα τα μορφολογικά χαρακτηριστικά μας ως προς το τι έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε ως όμορφο; 

Με άλλα λόγια θα μπορούσε η εξωτερική μας εμφάνιση να είναι πλάσμα των σκέψεων μας;

Είναι το ΕΙΝΑΙ κάθε πράγματος η ομορφιά και η ασχήμια; 

Αν αλλάξουμε τις επιθυμίες και τις σκέψεις μας γινόμενοι πιο συνειδητοί, σίγουρα δεν θα βλέπουμε την ομορφιά και την ασχήμια με τον ίδιο τρόπο, και τι "επίπτωση" θα μπορούσε να έχει αυτό στα μορφολογικά μας χαρακτηριστικά;

 Θα βλέπαμε τότε τον καθένα μας όχι εμφανισιακά αλλά όπως πραγματικά είναι;

 μια ματιά που θα περιέκλειε όλο το υποστατικό εύρος της ύπαρξης μας;

Για να τελειώνουμε: η ομορφιά είναι μέσα και έξω από εμάς. 

metavatismos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ