Δίψα, είπε ο Ορφέας πριν από τριάντα τρεις αιώνες. Δίψα, λέω κι εγώ.
Γη και ουρανός, είπε. "Γης παις ειμί και ουρανού"
Γη και ουρανό λέω κι εγώ.
Λέξεις λαμπερές που όταν τις προφέρεις, αισθάνεσαι πάνω σου το ορφικό φως.
Λώπος ή λώπη, είπε ο Όμηρος, που θα πει τσέπη. Λωποδύτης λέμε εμείς.
Βράχο λέμε και όχι την ομηρική λέξη λάας, λας. Όμως λατομείο.
Δεν λέμε δέρκομαι, αλλά βλέπω. Όμως, οξυδερκής.
Λέμε πόνος και όχι άλγος. Όμως ανάλγητος ή αναλγητικό.
Λέμε φωνή και όχι αυδή. Όμως άναυδος.
Νερό λέμε. Όμως υδρότοπος.
Τρώγω λέμε και όχι εσθίω. Όμως εστιατώριο.
Φως λέμε και όχι λύκη. Όμως, λυκόφως.
Κοσμολογία, cosmolodgy σε διεθνή ορολογία. “Cosmos”
Καμιά άλλη λέξη δεν θα μπορούσε να δώσει την έννοια της «κοσμολογίας» σε διεθνές επίπεδο, γιατί η λέξη διαμορφώθηκε κατευθείαν από τους κοσμολόγους οραματιστές της Ιωνίας και έρχεται ατόφια από εκεί, από τα βάθη του χρόνου.