2. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ-ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

1.ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Γέννηση Η γέννηση γίνεται σε μια μοναδική ώρα για την ενσαρκούμενη ψυχή. Στο σημείο αυτό η ψυχή χάνει την προστατευτική αιθερική της μήτρα και, για πρώτη φορά, εκτίθεται στις επιδράσεις του περιβάλλοντος. Για πρώτη φορά είναι μόνη μέσα στη θάλασσα της ενέργειας που περιβάλ­λει όλους μας. Την αγγίζει αυτό το πεδίο. Τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα πεδία των ουρά­νιων σωμάτων επίσης, για πρώτη φορά, επηρε­άζουν το καινούργιο ενεργειακό πεδίο της ψυχής την ώρα της γέννησης. Και φυσικά την ίδια τούτη στιγμή, η θάλασσα της ενέργειας επηρεάζεται τώρα από άλλο ένα νέο πεδίο που, με την παρουσία του, τη διευρύνει και την εμπλουτίζει. Είναι σαν να ηχεί μια καινούργια νότα και να προστίθεται στη συμφωνία της ζωής που υπάρχει ήδη. 


Βρεφική Ηλικία Η διαδικασία της αφύπνισης στο φυσικό κόσμο συνεχίζεται μετά τη γέννηση. Το παιδάκι στην περίοδο αυτή κοιμάται συχνά. Η ψυχή κατέχει τα ανώτερα ενεργειακά της σώματα. Αφήνει το φυσικό και ενεργειακό σώμα αδέσμευτα, επι­τρέποντάς τους να έχουν τη μεγάλη ενασχόλη­ση με την εργασία της δόμησης του σώματος.Στα πρώτα στάδια της ζωής, το παιδί έχει ως έργο να συνηθίσει στους περιορισμούς των φυσικών αισθήσεων και στον τρισδιάστατο κόσμο.

 Έχω δει πολλά νεογέννητα να παλεύουν με αυτή τη διαδικασία. Εξακολουθούν να έχουν επίγνωση του πνευματικού κόσμου και τα έχω δει να παλεύουν να ξεφορτωθούν πνευματικούς συντρόφους παιχνιδιών και γονεϊκές μορφές και να μεταφέρουν την αφοσίωσή τους στους νέους γονείς. Τα νεογέννητα που έχω παρακο­λουθήσει έχουν πολύ ανοιχτό το τσάκρα του Στέμματος. 

Αγωνίζονται να συμπιέ­σουν τον εαυτό τους μέσα στους περιορισμούς του μικρού σώματος του μωρού. Όταν τα βλέπω να αφήνουν το φυσικό τους σώμα για τα ανώτερα σώματά τους, φαίνονται πολλές φορές σαν πνεύματα ύψους τρεισήμισι μέτρων. Κάνουν τρομερό αγώνα για να ανοίξουν το κατώτατο τσάκρα και να συνδεθούν με τη γη.

Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν ένα αγοράκι που γεννήθηκε ένα μήνα αργότερα απ' ό,τι το περίμεναν.      

Έτσι λοιπόν η προσερχόμενη Ψυχή συχνά μπαινοβγαίνει στο σώμα μέσα από το τσάκρα της κορυφής, καθώς αρχίζει να εργάζεται για να ανοίξει το τσάκρα της βάσης για να δημι­ουργήσει ρίζες στο φυσικό πεδίο. Το τσάκρα της ρίζας μοιάζει με μια πολύ στενή καμινάδα στο στάδιο αυτό, ενώ το τσάκρα του στέμματος με ένα πολύ φαρδύ φουγάρο. Τα άλλα τσάκρας φαίνονται σαν μικρά ρηχά κινέζικα φλιτζανάκια, με μια στενή γραμμή ενέργειας που οδηγεί πίσω στο σώμα, στη σπονδυλική στήλη. 

Το γενικό πεδίο ενός βρέφους είναι άμορ­φο, ασχημάτιστο και έχει ένα χρώμα προς το μπλε ή προς το γκρίζο.Καθώς ένα μωρό προσηλώνει την προσοχή του σε ένα αντικείμενο, στο φυσικό επίπεδο, η αύρα τείνεται και λάμπει, ιδίως γύρω από το κεφάλι. Μετά καθώς η προσοχή του ελαττώνε­ται, τα χρώματά της ξεθωριάζουν. Εν τούτοις διατηρεί κάποιο μέρος της εμπειρίας με τη μορφή χρώματος στην αύρα. 

Κάθε εμπειρία προσθέτει χρώμα στην αύρα και ενισχύει την ατομικότητά του. Με τον τρόπο αυτό προχωρεί επίσης η οικοδόμηση της αύρας και συνεχίζε­ται σε όλη μας τη ζωή, ώστε όλες οι εμπειρίες της ζωής κάποιου να μπορούν να βρεθούν εκεί.

Μετά τη γέννηση, ένας ισχυρός ενεργειακός δεσμός παραμένει μεταξύ της μητέρας και του παιδιού. Το δεσμό αυτό τον αναφέρουμε συχνά ως σπερματικό πλάσμα (σπερματικός ορός). Είναι ισχυρότατος ανάμεσα στη μητέρα και στo παιδί και παραμένει σε όλη τη ζωή, αν και δεν αναγνωρίζεται όταν αυτό μεγαλώνει. 

Ο ομφά­λιος αυτός λώρος είναι ο δεσμός μέσω του οποί­ου τα παιδιά παραμένουν σε επαφή με τους γονείς τους μέσα στα xρόνια. Πολλές φορές ο ένας γνωρίζει τις τραυματικές εμπειρίες που ο άλλος υποφέρει, αν και είναι πιθανόν να μεσο­λαβεί μεγάλη απόσταση μεταξύ τους στo φυσι­κό επίπεδο.

Το πεδίο του παιδιού είναι τελείως ανοιχτό και ευάλωτο στην ατμόσφαιρα στην οποία ζει. Άσχετα αν τα πράγματα είναι φανερά ή όχι, το παιδί συναισθάνεται τι τρέχει ανάμεσα στoυς γονείς του και αντιδρά στo ενεργειακό του περιβάλλον με έναν τρόπο σύμφωνο με την ιδιοσυγκρασία του.

 Ίσως να έχει αόριστoυς φόβους, φαντασιώσεις, παραφορές ή αρρώ­στιες. Τα τσάκρας του είναι ορθάνοιχτα, με την έννοια ότι δεν υπάρχει πρoστατευτική μεμβρά­νη γύρω τους που να παρεμποδίζει τις εισερχό­μενες ψυχικές επιρροές. Αυτό κάνει το βρέφος πολύ ευάλωτο και εύπλαστo. 

Έτσι, ακόμα και αν τα τσάκρας δεν έχουν αναπτυχθεί όπως εκεί­να ενός ενήλικα και η ενέργεια που εισέρχεται εντός τους βιώνεται κατά έναν ασαφή τρόπο, παρ' όλα αυτά πηγαίνει κατ' ευθείαν στo πεδίο του παιδιού και αυτό πρέπει να την αντιμετω­πίσει με κάποιο τρόπο.

 Γύρω στην ηλικία των επτά ετών μια προ­στατευτική οθόνη σχηματίζεται πάνω από τα ανοίγματα των τσάκρας, η οποία φιλτράρει ένα πολύ μεγάλο μέρος των εισερχομένων επιδρά­σεων από το συμπαντικό ενεργειακό πεδίο. Έτσι, το παιδί δεν είναι πια τόσο ευάλωτο όσο πριν. Το στάδιo αυτό μπορεί να παρατηρηθεί καθώς το παιδί μεγαλώνει, ατομικοποιείται και είναι κοντά στην αυγή της λογικής κρίσης.

Πολλές φορές βλέπουμε πώς ένα παιδάκι κάθεται αναπαυτικά και φωλιάζει στην αγκα­λιά της μητέρας ή του πατέρα. Το παιδάκι προ­στατεύεται από εξωτερικές επιδράσεις με το πεδίο των γονιών του. Λόγω της ευπάθειας αυτής διστάζω πολύ να επιτρέπω σε παιδάκια να βρίσκονται σε θεραπευτικές ομάδες με μεγάλους. 

Ο ενήλικας δεν έχει ιδέα πώς αισθά­νεται το παιδί, εκτός αν έχει κάνει αναδρομή στην ηλικία αυτή της ευπάθειας. Έχω δει γονείς, με την άγνοιά τους, να υποβάλλουν τα παιδιά τους σε άxρηστo ψυχικό σοκ φέρνοντάς τα σε ομαδική θεραπεία, με την άποψη ότι θα είναι κάτι το προοδευτικό ή υποκύπτοντας στις πιέσεις της ομάδας. 

Η οργή των μεγάλων ταρά­ζει το σύστημα των παιδιών σαν φυσικός συγκλονισμός και η κατάθλιψη τα πλημμυρίζει σαν καταχνιά. Εκτός από τη φυσική διατροφή,ο θηλασμός δίνει αιθερική ενέργεια στo βρέ­φος. Σε κάθε θηλή υπάρχει ένα μικρό τσάκρα που παρέχει ενέργεια στo παιδί.

 Ας θυμόμαστε ότι τα τσάκρας του μωρού δεν είναι ανεπτυγμέ­να και έτσι δεν μεταβολίζουν όλες τις ενέργειες του συμπαντικού ενεργειακού πεδίου που είναι απαραίτητες για την υπoστήριξη της ζωής.(συνεχίζεται)

renakomninou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ