1. ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ- ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Για να αναπτύξω το εύρος της ανθρώπινης εμπειρίας από τη γέννηση ως το θάνατο και πέραν αυτού, θα χρησιμοποιήσω ως πηγές και την ψυχολογική και τη μεταφυσική παράδοση. Αν η μεταφυσική σας ενοχλεί, δείτε την μεταφορικά. 

Ενσάρκωση Η διαδικασία της ενσάρκωσης διαρκεί μια ζωή. Δεν είναι κάτι που θα συμβεί στη γέννηση και πάει, τέλειωσε. Για να την περιγράψουμε χρειαζόμαστε όρους μεταφυσικής. Η ενσάρκωση είναι κίνηση οργανικής ψυχής, όπου ανώτερες, λεπτότερες δονήσεις, ή ψυχικές όψεις, ακτινοβολούνται συνεχώς προς τα κάτω, μέσα από τα λεπτότερα αυρικά σώματα, προς τα πυκνότερα και τελικά στο φυσικό σώμα. 

Οι διαδοχικές αυτές ενέργειες χρησιμοποιούνται από το άτομο κατά την ωρίμανσή του στη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του. Κάθε σημαντικότερο στάδιο της ζωής αντιστοιχεί σε νέες και υψηλότερες δονήσεις και στην ενεργοποίηση διαφορετικών ενεργειακών κέντρων (τσάκρας). 

Με τον τρόπο αυτό, σε κάθε στάδιο, καινούργια ενέργεια και συνειδητότητα είναι στη διάθεση του ατόμου για την ανάπτυξή του. Κάθε στάδιο παρουσιάζει νέες περιοχές εμπειρίας και μάθησης. Από την άποψη αυτή η ζωή είναι γεμάτη ερεθιστικές ανακαλύψεις και προκλήσεις για την Ψυχή. 


Η πορεία της ενσάρκωσης κατευθύνεται από τον ανώτερο εαυτό. Το μοντέλο της παρούσας ζωής τηρείται στο έβδομο στρώμα της αύρας, στο επίπεδο του Κεθερικού προτύπου. Είναι ένα δυναμικό πρότυπο που μεταβάλλεται συνεχώς, καθώς ο άνθρωπος κάνει επιλογές, με την ελεύθερη θέλησή του στην πορεία της ζωής και της εξέλιξης. 

Καθώς επιτελείται η ανάπτυξη, το άτομο αποκτά την ικανότητα να διατηρεί τα ανώτερα επίπεδα δονήσεων, ενεργειών και συνειδητότητας που εισρέουν εντός, και μέσω, των οχημάτων του, των αυρικών του σωμάτων και των ενεργειακών του κέντρων (τσάκρας). Έτσι κάνει χρήση όλο και μεγαλυτέρων διευρυμένων πραγματικοτήτων, καθώς προοδεύει στην ατραπό της ζωής του. 

Καθώς κάθε άτομο προοδεύει, προοδεύει και η ανθρωπότητα ολόκληρη. Κάθε γενιά μπορεί συνήθως να αντέχει υψηλότερες δονήσεις από την προηγούμενη, με τρόπο ώστε ολόκληρη η ανθρωπότητα να κινείται, εντός του εξελικτικού της σχεδίου, προς υψηλότερες δονήσεις και ευρύτερες πραγματικότητες. 

Η αρχή αυτή της προόδου της ανθρώπινης φυλής αναφέρεται σε πολλά θρησκευτικά κείμενα. Η διαδικασία της ενσάρκωσης, πριν από τη σύλληψη, εξετάστηκε από την κα Μπλαβάτσκυ, και πιο τελευταία από την Alice Bailey, την Phoebe Bendit και την Εύα Πιερράκου. 

Σύμφωνα με την Πιερράκου, η προς ενσάρκωση ψυχή συναντιέται με τους πνευματικούς της οδηγούς για να σχεδιάσει τον επερχόμενο βίο. Στη συνάντηση αυτή, η Ψυχή και οι οδηγοί εξετάζουν τους σκοπούς που πρέπει να εκπληρώσει κατά την εξέλιξή της, ποιο κάρμα πρέπει να τεθεί και να αντιμετωπιστεί και τα αρνητικά συστήματα πεποιθήσεων που θα χρειαστεί να ξεκαθαρίσει μέσα από το βίωμα. Αυτό το έργο ζωής συνήθως το αναφέρουμε ως καθήκον ή αποστολή του ανθρώπου. Ίσως το άτομο να πρέπει να αναπτύξει π.χ. ηγετικές ικανότητες. 

Όταν θα έρθει στη φυσική ζωή, θα βρεθεί σε καταστάσεις που το κύριο ζήτημα θα είναι η ηγεσία. Οι συνθήκες για κάθε άτομο θα είναι τελείως διαφορετικές, αλλά η εστίαση θα είναι πάνω στην ηγεσία. Κάποιος μπορεί να γεννηθεί σε μια οικογένεια με πλούσια ηγετική κληρονομιά, όπως μια μακριά αλυσίδα διευθυντών εταιρειών ή πολιτικών ηγετών, ενώ κάποιος άλλος κάπου όπου η ηγετική θέση είναι ανύπαρκτη και οι ηγέτες αντιμετωπίζονται ως αρνητικές εξουσίες που πρέπει να ανατραπούν ή εναντίον των οποίων πρέπει να ξεσπάσει επανάσταση. 

Σκοπός του ατόμου είναι να μάθει να δέχεται αυτά τα ζητήματα με έναν ισορροπημένο και άνετο τρόπο. Σύμφωνα με την Εύα Πιερράκου, η ποσότητα συμβουλών που παίρνει μία ψυχή από τους οδηγούς της για να προσδιορίσει τις βιοτικές της συνθήκες εξαρτάται από την ωριμότητά της. 

Ως γονείς επιλέγονται αυτοί που θα παράσχουν την αναγκαία περιβαλλοντική και φυσική εμπειρία. Οι επιλογές αυτές προσδιορίζουν τη μείξη των ενεργειών, οι οποίες τελικά θα διαμορφώσουν το φυσικό όχημα εντός του οποίου η ψυχή ενσαρκώνεται για την αποστολή της. Οι ενέργειες αυτές είναι πολύ ακριβείς και εξοπλίζουν την ψυχή με αυτά ακριβώς που χρειάζεται για το έργο της.

 Η ψυχή αναλαμβάνει και ένα ατομικό έργο προσωπικής μάθησης (όπως ηγεσία), αλλά και μία "οικουμενική αποστολή" που συνεπάγεται ένα δώρο στον κόσμο. Η σχεδίαση είναι τόσο μοναδική ώστε, με την εκπλήρωση του ατομικού έργου, μπορεί κανείς να εκπληρώσει και την οικουμενική αποστολή. 

Για το παράδειγμα που αναφέραμε πιο πάνω, σχετικά με την ηγεσία, το άτομο θα χρειαστεί να μάθει την ικανότητα ή επιδεξιότητα αυτή πριν προχωρήσει σε έναν ηγετικό ρόλο, στο εργασιακό πεδίο που διάλεξε. Πιθανόν να έχει αισθανθεί ταπείνωση από μια μακρά σειρά προγόνων που ήταν δυναμικοί ηγέτες ή ίσως η αντίδρασή του απέναντι στην κληρονομιά αυτή να ήταν καθαρά αποτέλεσμα μιας έμπνευσης, ώστε να βαδίσει μπροστά στη δική του ηγετική θέση. 

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και πολύ προσωπική ανάλογα με τη μοναδικότητα της ψυχής που ήρθε για να διδαχθεί. Το σχέδιο ζωής περιέχει πολλές πιθανές πραγματικότητες που επιτρέπουν ευρεία γκάμα επιλογών της ελεύθερης θέλησης. Συνυφασμένη με τον πέπλο αυτό της ζωής είναι η δράση του αιτίου και του αιτιατού. Εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητά μας. Η παρούσα δημιουργία αναδύεται από πολλά διαφορετικά μέρη της οντότητάς μας. 

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να καταλάβουμε τη δημιουργία απλά από το επίπεδο του αιτίου και του αιτιατού, αν και πολλές από τις εμπειρίες μας μπορούν να γίνουν κατανοητές από αυτή την άποψη. Κυριολεκτικά δημιουργείτε αυτό που εσείς επιθυμείτε. Αυτό που θέλετε τηρείται στο συνειδητό, στο υποσυνείδητο, στο υπερσυνείδητο και στο συλλογικό συνειδητό. Όλες αυτές οι δημιουργικές δυνάμεις αναμειγνύονται για να παράγουν βιώματα σε πολλά επίπεδα της οντότητάς μας, καθώς προχωρούμε μέσα στη ζωή. 

Η έννοια κάρμα είναι για μένα αίτιο και αποτέλεσμα μακράς περιόδου, από διαφορετικά επίπεδα της ύπαρξής μας επίσης. Έτσι, δημιουργούμε από την προσωπική μας πηγή και την ομαδική πηγή και, φυσικά, υπάρχουν μικρότερες ομάδες μέσα σε μεγαλύτερες ομάδες που όλες προσθέτουν στο μεγάλο οικοδόμημα των δημιουργικών εμπειριών της ζωής. 

Από την οπτική αυτή γωνία είναι τώρα εύκολο να παρατηρούμε τον πλούτο της ζωής, με το θαυμασμό ενός μικρού παιδιού. Μετά την "κατάστρωση του σχεδίου", η ψυχή προχωρεί σε μια διαδικασία βαθμιαίας απώλειας της συνειδητοποίησης του πνευματικού κόσμου. Κατά τη σύλληψη, ένας ενεργειακός δεσμός δημιουργείται ανάμεσα στην ψυχή και στο γονιμοποιημένο ωάριο. 

Την ώρα εκείνη διαμορφώνεται επίσης μία αιθερική μήτρα, η οποία προστατεύει την προσερχόμενη ψυχή από οποιαδήποτε άλλη επιρροή, εκτός από τη μητρική. Καθώς το σώμα, μέσα στη μητέρα, μεγαλώνει, η ψυχή αρχίζει να αισθάνεται το "τράβηγμά" του και σταδιακά συνδέεται συνειδητά με αυτό. 

Σε κάποια στιγμή, ξαφνικά, η ψυχή συνειδητοποιεί αυτή τη σύνδεση. Μια ισχυρή λάμψη συνειδητής ενέργειας εμφανίζεται στο σχηματιζόμενο σώμα. Η ψυχή μετά χάνει τη συνειδητότητα, για να την ξανακερδίσει σιγά-σιγά μέσα στο φυσικό επίπεδο. Η ισχυρή αυτή λάμψη συνειδητότητας αντιστοιχεί με την ώρα των πρώτων κινήσεων του εμβρύου.(συνεχίζεται)

2.ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

renakomninou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ