ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ

Ο Μελάμπους θεωρείται πως είναι ο αρχαιότερος μάντης γιός του Αμυθάονα και της Ειδομένης και είχε αδερφό τον Βίαντα. Αυτός θεωρείται και γενάρχης του μαντικού γένους των Μελαμπιδών. Όταν γεννήθηκε η μητέρα του Ειδομένη τον άφησε στο δάσος με τέτοιο τρόπο ώστε τα πόδια του ήταν εκτεθειμένα στον ήλιο. Από εκεί έλαβαν το μελαμψό χρώμα σε αντίθεση με το υπόλοιπο σώμα του κάτι που διατηρήθηκε για όλη του την ζωή και εξ’ ού και το όνομά του Μέλαν+πούς Μελάμπους.

Τα δυο αδέρφια μαζί με τον θείο τους Νηλέα( γιός του Ποσειδώνα) πήγαν από την Θεσσαλία στην Πύλο της Μεσσηνίας και εγκαταστάθηκαν στην εξοχή. Εκεί ο Μελάμπους έσωσε κάποια φίδια από βέβαιο θάνατο και τα πήρε να τα αναθρέψει. Εκείνα από ευγνωμοσύνη σε αυτόν του κάθε βράδυ με την γλώσσα τους του έγλειφαν τα αυτιά. Όταν ο Μελάμπους ξύπνησε άρχισε να καταλαβαίνει την γλώσσα των πουλιών και έτσι μπορούσε να μαθαίνει ακόμη και μυστικά. 

Όταν ο αδερφός του Βίας θέλησε να παντρευτεί την κόρη του Νηλέα Πηρώ ο Νηλεύς του είπε πως θα του έδινε την κόρη του αν του έφερνε το περίφημο κοπάδι από βόδια του Φυλάκου βασιλιά της Φυλάκης. Τότε ο Μελάμπους ανέλαβε να φέρει εκείνος το κοπάδι για λογαριασμό του αδερφού του αν και γνώριζε εκ των προτέρων πως πηγαίνοντας στην Φυλάκη θα τον κρατούσαν φυλακισμένο για ένα χρόνο. Έτσι και έγινε αφού πιάστηκε την ώρα που προσπαθούσε να κλέψει το κοπάδι. Μέσα στην φυλακή ο Μελάμπους άκουσε τα σκουλήκια που κατέτρωγαν τα ξύλα του κτηρίου και κατάλαβε πως πολύ σύντομα αυτό θα γκρεμιζόταν. Ζήτησε λοιπόν με εμμονή να μεταφερθεί αλλού λέγοντάς τους τι μέλλει γενέσθαι. Και όντως καλά-καλά δεν πρόλαβαν να τον μεταφέρουν και το κτήριο σωριάστηκε κάτω. Το έμαθε αυτό ο Βασιλιάς της Φυλάκης, Φύλακος, και εντυπωσιασμένος από την μαντεία του Μελάμποδος τον κάλεσε να τον δει. Τότε στην συνάντηση αυτή ο Βασιλιάς του ζήτησε να γιατρέψει την στειρότητα του γιού και διαδόχου του, Ιφίκλου. Ο Μελάμπους δέχτηκε να τον κάνει καλά υπό τον όρο πως θα έπαιρνε ως ανταμοιβή το κοπάδι του. Φυσικά ο Φύλακος μπροστά στο να μείνει το βασίλειό του χωρίς απογόνους δέχτηκε τον όρο του Μελάμποδος.

Τότε ο Μελάμπους πήρε έναν ταύρο τον θυσίασε στον Δία, τον τεμάχισε και κάλεσε τα πουλιά να έρθουν να τον φάνε. Από τις ομιλίες των πουλιών έμαθε πως ένας γύπας που δεν είχε πάει να φάει τα θυσιάσματα ήξερε το μυστικό της θεραπείας του Ιφίκλου. Κάλεσε ο Μελάμπους τον γύπα αυτό και έμαθε πως η στειρότητα του Ιφίκλου οφειλόταν στην ξαφνική τρομάρα που είχε πάρει όταν είδε ένα ματωμένο μαχαίρι με το οποίο ο πατέρας του ευνούχιζε τους τράγους. Αν έπαιρνε το μαχαίρι αυτό που ήταν καρφωμένο σε ένα δένδρο και με την δηλητηριώδη σκουριά που είχε δημιουργηθεί γύρω από αυτό, κατασκεύαζε ένα φάρμακο για τον Ίφικλο θα τον θεράπευε. Πραγματικά ο Μελάμπους βρήκε το μαχαίρι έξυσε την σκουριά την οποία ανακάτεψε με νερό και το έδινε επί δέκα μέρες να το πίνει ο Ίφικλος. Και ήταν όντως αποτελεσματικό το φάρμακο αφού ο Ίφικλος θεραπεύτηκε από την στειρότητά του και ο Μελάμπους έλαβε την ανταμοιβή του, δηλαδή το κοπάδι του Φυλάκου. Έτσι ο αδερφός του Βίας παντρεύτηκε την κόρη του Νηλέα Πηρώ. 
Αυτή η φήμη του Μελάμποδος ήταν που έκαναν τον Προίτο να τον καλέσει στο Άργος για να γιατρέψει τις κόρες του. Τότε ο Μελάμπους και ο Βίας πήραν μαζί τους, τους πιο γενναίους νέους που με κραυγές και ξέφρενους χορούς έδιωξαν τις αλλοπαρμένες γυναίκες πάνω από τα βουνά προς την Σικυώνα. Πήραν μαζί τους την Λισίππη και Ιφινόη τις οποίες αφού εξάγνισαν τις παντρεύτηκαν τα δυό αδέρφια. Έτσι χωρίστηκε το Άργος σε τρία βασίλεια. 

Εδώ να σημειώσουμε πως ο Σταγειρίτης αναφέρει πως ο διαχωρισμός του βασιλείου του Άργους έγινε επί των ημερών του Αναξαγόρα υιού του Μεγαπένθη όταν είχε αλλάξει το βασίλειό του της Τίρυνθας με τον Περσέα. Όμως η γέννηση του Μεγαπένθη αναφέρεται στην Βιβλιοθήκη του Απολλοδώρου μετά τον γάμο των δυο αδερφών Λισίππης και Ιφινόης. Υπάρχει βέβαια μια αντίφαση αφού ο Προίτος ήταν βασιλιάς της Τίρυνθας και στο Άργος ήταν ο αδερφός του Ακρίσιος, παππούς του Περσέα, πως είναι δυνατόν να διαπραγματευόταν ένα βασίλειο που δεν του ανήκε! Η αλήθεια είναι πως είναι λίγο παράδοξα όλα αυτά γιατί πως αλλιώς θα μπορούσαν τα δυο αδέρφια Μελάμπους και Βίας να παντρευτούν τις Λισίππη και Ιφινόη αν ήταν θείες του Αναξαγόρα και μεγαλύτερες από τον πατέρα του Μεγαπένθη; Υπάρχει όμως μια εξήγηση που είναι πιθανόν να έχει συμβεί έτσι ώστε να αιτιολογεί την διαπραγμάτευση του βασιλείου του Άργους από τον Προίτο. Λέγεται λοιπόν πως ο Ακρίσιος αδερφός του Προίτου όταν έμαθε πως η κόρη του Δανάη είχε τελικά επιζήσει και ο γιός της ( Περσέας) είχε ανδρωθεί στην Σέριφο στο παλάτι του Πολυδέκτη έφυγε με πλοίο να πάει να την βρει και να σκοτώσει τον Περσέα που ο χρησμός τον καθιστούσε φονιά του. Όταν πήγε στην Σέριφο όμως ο Πολυδέκτης μπήκε ανάμεσά τους ως διαιτητής και επέτυχε ένα είδος συμφιλίωσης. Αλλά εκείνο το βράδυ έπιασε μια μεγάλη καταιγίδα κατά την οποία σκοτώθηκε ο βασιλιάς της Σερίφου Πολυδέκτης. Στους νεκρικούς αγώνες που έγιναν προς τιμή του ο Περσέας σκοτώνει κατά λάθος τον παππού του Ακρίσιο και γυρνά στο Άργος την βασιλεία του οποίου κατά την απουσία του Ακρισίου είχε σφετεριστεί ο Προίτος. Κατά την διάρκεια ίσως αυτού του σφετερισμού πιθανόν ο Προίτος να είχε κάνει την διαπραγμάτευση με τον Μελάμποδα.

Ο Μεγαπένθης λοιπόν βασιλιάς του ενός εκ των τριών μερών του βασιλείου του Άργους γεννά τον Αναξαγόρα και αυτός με την σειρά του τον Αλέκτωρα που γεννά τον Ίφι και τον Καπανέα. Ο Ίφις που κληρονόμησε την βασιλεία ήταν άτεκνος και άφησε ως διάδοχό του τον ανιψιό του Σθένελο γιό του Καπανέα. Ο Σθένελος είναι ένας από τους επτά επιγόνους που εκστράτευσαν κατά των Θηβών τις οποίες και κατέλαβαν. Οι Επίγονοι που αναφέρονται στην Προϊστορία ήταν : ο βασιλιάς του Άργους Αιγιαλέας γιός του Άδραστου από το βασίλειο του Βίαντα , που ήταν ο μόνος που επέζησε από την εκστρατεία την γνωστή Επτά επί Θήβας, ο διεκδικητής του θρόνου των Θηβών Θέρσανδρος, γιός του Πολυνείκη, ο βασιλιάς της Καλυδώνας και μεγάλος ήρωας του Τρωικού πολέμου Διομήδης, γιός του Τυδέως, ο βασιλιάς των Μυκηνών Σθένελος, γιός του Καπανέα, ο βασιλιάς της Αρκαδίας Πρόμαχος, γιός του Παρθενοπαίου, ο Αργείος ήρωας και αργοναύτης Ευρύαλος, γιός του Μικηστέα και δυο γιοί του Αργείου μάντη Αμφιαράου ( από την γενιά του Μελάμποδος) Αλκμέων και Αμφίλοχος. 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ