Η αγάπη είναι επιλογή

Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο από την αγάπη;

-          «Υπάρχει!», ίσως απαντήσουν πολλοί, (υγεία, χρήμα, καταξίωση) αλλά αν το καλοσκεφτούμε, δύσκολα θα βρούμε κάτι πιο πολύτιμο…

Χωρίς αγάπη κινδυνεύει σοβαρά η υγεία μας, το έχουν αποδείξει πάμπολλες έρευνες!

Το χρήμα ούτε μας αγαπά ούτε αγοράζει αγάπη, και η καταξίωση δεν γλυκαίνει  την ψυχή μας τις ηλιόλουστες μέρες ή  τις κρύες νύχτες.

-          Πως μπορούμε λοιπόν να την κρατήσουμε ζωντανή;

-          Πως μπορούμε να τη ζούμε κάθε μέρα, ακόμα κι όταν η πρώτη ερωτική φλόγα έχει καταλαγιάσει;

Πολλοί από εμάς μπερδεύουμε την ερωτική φλόγα και το πάθος με το συναίσθημα της αγάπης. Όχι ότι δεν έχουν πολλές ομοιότητες, αλλά έχουν μια βασική διαφορά. Το ένα έχει ημερομηνία λήξης, και μπορεί να σβήσει και να περάσει, (δεν «αντέχει» ο οργανισμός μας να βρίσκεται για πάντα στην ένταση και την εγρήγορση του ερωτικού πάθους). Το άλλο, μπορεί να διαρκέσει για πάρα πολύ, και να συνεχίζει να μας τροφοδοτεί και στις άλλες πλευρές του εαυτού μας για όσο χρόνο υπάρχει!

Και μπορούμε να έχουμε αγάπη; Εξαρτάται από εμάς;

Η απάντηση είναι : «Ναι, μπορούμε να κρατήσουμε  την αγάπη αν το επιλέξουμε»!

Η σχέση του ζευγαριού είναι μια υπέροχη αλλά και πολύπλοκη πορεία, που δίνει πάρα πολλά αλλά και χρειάζεται πολλή δουλειά για να υπάρχει και να εξελίσσεται.

Είναι αναγκαίο να παρατηρούμε τον εαυτό μας αλλά και τους συντρόφους μας. Να είμαστε παρόντες και ενεργοί στη καθημερινή μας επικοινωνία και αλληλεπίδραση.  Πως απευθυνόμαστε ο ένας στον άλλο;  Ζητάμε με ευκρίνεια και καθαρό λόγο αυτά που έχουμε ανάγκη;  Αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες του άλλου; Πως δείχνουμε την αγάπη μας; Είναι αυτός ο κώδικας του/της συντρόφου μας;  Γνωρίζουμε πως εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε ;  Λαμβάνουμε τις εκδηλώσεις αγάπης των συντρόφων μας; Κι αν ναι, επιλέγουμε να τους τροφοδοτούμε;

Και , τέλος πάντων, τι γίνεται όταν αυτά που ζητάει ο σύντροφός μας έρχονται κόντρα στις επιθυμίες ή τα γούστα μας;

«-Σκουπίζω με την ηλεκτρική σκούπα κάθε μέρα το σπίτι μας, και σιχαινόμουν το σκούπισμα από τότε που η μητέρα μου δεν με άφηνε να βγω για να παίξω αν δεν τελείωνα με το σκούπισμα του σπιτιού! Μου είχα υποσχεθεί πως στην ενήλικη ζωή μου αυτό θα ήταν μια δουλειά που πάντα θα ανέθετα σε άλλους … Κι όμως, το κάνω κάθε μέρα, γιατί γνωρίζω πως μ’ αυτή την πράξη, η σύντροφός μου αντιλαμβάνεται πως την αγαπώ! Όσο αστείο κι αν ακούγεται, εγώ κάθε μέρα σκουπίζω για χάρη της αγάπης!»

Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση η παραπάνω, και μπορούμε στη θέση της οικιακής εργασίας να βάλουμε πολλά και διαφορετικά πράγματα…

Όπως πχ, άλλες πράξεις φροντίδας.  «Παίρνω τα αγαπημένα σου σοκολατένια μπισκότα από το σούπερ μάρκετ, παρ’ όλο που εγώ λατρεύω τις λευκές κρέμες! Βάζω την καφετιέρα να φτιάχνει τον καφέ σου, ενώ ξεκινώ για τη δουλειά νωρίτερα… Βάζω τα σιδερωμένα στα ντουλάπια… Ταΐζω το κατοικίδιο…»

Τα λόγια θαυμασμού.

«-….μα δεν είμαι και πολύ ομιλητικός  τύπος…»

Κατανοητό, μα δεν χρειάζονται και πολλά, μια καλή κουβέντα για την εμφάνιση, την αξία, τις ικανότητες , το ρούχο που φοράει, είναι τροφή για το συναίσθημα του συντρόφου μας.

Το άγγιγμα. «Η σωματική επαφή δεν είναι το φόρτε μου, μεγάλωσα σε οικογένεια όπου δεν αγγιζόμασταν, και δεν μπορώ να το κάνω…»  Ο καθένας μας μπορεί ν’ αγκαλιάζει και να χαϊδεύει, εφ’ όσον έχει δυο χέρια και την ικανότητα να τα ενώνει ή να τα κινεί!

Τα δώρα. Περιορισμένα οικονομικά; Ένα λουλούδι από το παρτέρι, ένα σημείωμα με τρυφερά λόγια, ένα όμορφο φθινοπωρινό φύλλο, είναι μια χαρά δώρα και δεν κοστίζουν τίποτα σε χρήμα…αντιθέτως, επιστρέφουν το πανάκριβο και ανεκτίμητο δώρο της τρυφερότητας των συντρόφων μας!

Τις ώρες του «μαζί»….δεν έχετε χρόνο; Ναι, όντως η καθημερινότητα είναι πολύ απαιτητική! Η αγκαλιά την ώρα  που βρίσκεστε κοντά και η αμέριστη προσοχή στα λεγόμενα, στα συναισθήματα, στις μικρές ιστορίες που έχουμε να διηγηθούμε ο ένας στον άλλον στο τέλος της ημέρας, λένε πολλά περισσότερα από  την «τρέχουσα επικαιρότητα»… Λένε: «Σ’ αγαπώ και θέλω να μοιραζόμαστε, τα νέα μας, τα συναισθήματά μας, τα ενδιαφέροντα και τις έννοιες μας».

Μοιάζουν τα παραπάνω πολύπλοκα; Μάλλον όχι. Είναι απλές μικρές κινήσεις που μιλούν για τα συναισθήματά μας. Αν είμαστε πρόθυμοι να εξερευνήσουμε τον εαυτό μας και τον/τη σύντροφό μας, μπορούμε πολύ εύκολα να μάθουμε τους τρόπους για να επικοινωνούμε την αγάπη μας.

Είναι αυτό απώλεια της δικής μας ταυτότητας; Όχι, αν γίνεται με αμοιβαιότητα και ισοτιμία.

Είναι  δουλοπρέπεια;  Καθόλου! Το να φερθούμε με τρόπο που δείχνει την αγάπη μας, ακόμα κι αν δεν μας ταιριάζει ο τρόπος έκφρασης που προτιμά ο/η σύντροφός μας, είναι σαν να μιλάμε απλά τη γλώσσα του άλλου…όχι να  «γινόμαστε» ο άλλος.

Με τον ίδιο τρόπο που μπορούμε να τροφοδοτούμε τα συναισθήματα τα δικά μας και των συντρόφων μας. Με  τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μπορούμε να καταδικάζουμε τα συναισθήματα της αγάπης σε στέρηση, ατροφία και μαρασμό.

Ας ρωτήσουμε λοιπόν με ειλικρίνεια τον εαυτό μας:

«Θέλω να επιλέξω την αγάπη;»

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ