Ο θάνατος είναι η αναπόφευκτη κατάληξη της ζωής, μόνο που σήμερα οι άνθρωποι έχουν μια λανθασμένη εντύπωση για τις δυνατότητες της μοντέρνας ιατρικής και νομίζουν ότι τα υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα και τα σύγχρονα μέσα παρέμβασης στην ανθρώπινη ζωή μπορούν να απωθήσουν τον θάνατο.
Τι είναι όμως αυτό που επιθυμούν και ποιός είναι εκείνος που αποφασίζει για την απόσυρση από την θεραπευτική αγωγή ή από τα μηχανήματα ενός ασθενούς, ο οποίος δεν είναι ούτε σε κώμα, ούτε εγκεφαλικά νεκρός αλλά βρίσκεται σε μια «γκρίζα περιοχή», όπως είναι η διαρκής φυτική κατάσταση, ή υποφέρει όσο «του βγαίνει η ψυχή»;