MICHAEL AQUINO – TEMPLE OF SET (Ναός του Σετ)

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ 

   Ιδρύθηκε το 1975 στη Καλιφόρνια από δυσαρεστημένους οπαδούς της Church of Satan, με πρωταγωνιστές τον υπολοχαγό Michael A. Aquino, την Lilith Sinclair που ήταν ιέ­ρεια στην μεγαλύτερη Grotte (κοινότητα της κόλασης) και την Betty Ford.

Ο Aquino υπηρέτησε στο Βιετνάμ και ειδικεύθηκε σε τεχνικές αποπροσανατολισμού και ψυχολογικού πολέμου. Οι εμπειρίες του αυτές τον οδήγησαν κοντά στον LaVey. Όταν επίστρεψε στις ΗΠΑ έγινε ιερέας της Church of Satan, οργάνωσε σατανιστικά συνέδρια και έγινε το νούμερο 2 της κίνησης.

Από τη θέση του ως διευθυντού του σατανιστικού περιο­δικού The Cloven Hoof(Σχισμένη Οπλή), μπόρεσε στο διά­στημα των ετών 1973-1975 να συμβάλει στην επιτυχία και αργότερα, όταν αποχώρησε, στην διάλυση των «Κοινοτήτων της Κόλασης».

Από το ένα μέρος αποδείχθηκε πως οι τοπικές οργανώ­σεις μπορούσαν να επιβιώσουν μόνο όταν διευθύνοντο από ένα χαρισματικό ηγέτη, από το άλλο όμως μέρος, κάθε χαρι­σματικός ηγέτης με ισχυρή προσωπικότητα ερχόταν μοιραίο σε αντίθεση με την αυταρχική μορφή του LaVey, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την ομάδα.

Όταν αυτά τα προβλήματα παρουσιάστηκαν και πάλι το 1975, ο LaVey άρχισε να καταργεί το σύστημα των Grotten και να μεταβάλλει την «εκκλησία» σε ιεραρχικά δομημένη οργάνωση. Οι επαφές με τους οπαδούς πραγματοποιούνται μέσω αλληλογραφίας και επισκέψεων από μέρους πρεσβευ­τών, κυρίως μελών της οικογενείας του LaVey.

Για τον Aquino και για πολλούς άλλους υπεύθυνους στην κίνηση θεωρήθηκε το νέο σύστημα ως ιερόσυλο ξεπούλημα της σατανιστικής ιεροσύνης και των βαθμών μύησης. Γι' αυτό αποφάσισε να εγκαταλείψει την «Εκκλησία του Σατανά». Τον ακολούθησαν οι ηγέτες των πιο βασικών Grotten. Μετα­ξύ αυτών της Νέας Υόρκης, του Los Angeles της Ουάσιγκτον και του San Jose. Επίσης και πολλοί σατανιστές του εξωτερικού.

Το βράδυ της 21ης Ιουνίου 1975 αποφάσισε ο Aquino να επικαλεστεί το Σατανά για να τον καθοδηγήσει τι έπρεπε να κάνει. Ας σημειωθεί πως αντίθετα με την θέση του LaVey αυτός πίστευε στον Σατανά ως πραγματική οντότητα και μ' αυτόν τον τρόπο ανήκε στον αποκρυφιστικό σατανισμό.

Το αποτέλεσμα αυτής της «επίκλησης» ήταν μια νέα αποκάλυψη: «Το βιβλίο τουΜηνύματος στη Νύχτα» (The Book of Comming Forth by Night), ένα κείμενο τριών σελίδων. Το βιβλίο αυτό έχει για την ομάδα του Aquino την ίδια σημασία όπως έχει το βιβλίο του Crowley, Liber A1 vel Legis (Το Βι­βλίο του Νόμου) για τις ομάδες που τον ακολουθούν. Ο Σατανάςαποκάλυψε στον Aquino πως δεν επιθυμεί να τιμάται με αυτό το «μπάσταρδο» όνομα του ιουδαϊκού δαίμονα, αλλά επιθυμεί να τιμάται με το όνομα Set. Η περίοδος του σατανισμού, που είχε αρχίσει με τον LaVey το 1966 τελείωσε.

Ο Σατανάς/Set πρόσθεσε στον Aquino πωςο LaVey του είναι πολύτιμος και κανένας άνθρωπος δεν είδε αυτά που είδαν τα μάτια του LaVey. Αλλά η αποστολή του τελείωσε. Έτσι ο Aquino/Set/Σατανάς διαιρεί την ιστορία στις ακόλουθες περιόδους:

Στην περίοδο των «Νεκρών Grotten», δηλαδή του χριστιανισμού, που τελείωσε το 1904 με την δραστηριότητα του Aleister Crowley. Τότε «ο αντίθετος εαυτός μου», ένα συμπληρωματικό μέρος του Set, με το αληθινό όνομα Har- Wer, αποκαλύφθηκε στον Crowley με το όνομα Aiwass.

Η νέα περίοδος διήρκεσε μέχρι το 1966. Σ' αυτή την περίοδο η ανθρωπότητα ζούσε στην εποχή του καθαρμού, που συμβολίζετο με την ισημερία. Τότε ιδρύθηκε η «Εκκλη­σία του Σατανά» με βάση την «αποκάλυψη» του LaVey.

Τώρα όμως, με την αποκάλυψη του Σατανά στον Aquino ως Set, η ισημερία ξεπεράστηκε και αποκαλύφθηκε ο Set, «το ηλιακό εγώ», σε όλη τη μεγαλοπρέπεια. Έτσι, το 1975, άρχισε η «Νέα Εποχή του Set».

Με βάση τη νέα αποκάλυψη ο Aquino κατενόησε τον εαυτό του ως το «δεύτερο θηρίο 666». Στη θέση των «κοινο­τήτων της Κόλασης» (Grotten) δημιουργήθηκαν οι «Στύλοι του Ναού του Set».

Κατά τη διδασκαλία του Aquino το αντικειμενικό σύμπαν δεν είναι η μόνη πραγματικότητα. Ο άνθρωπος είναι τμήμα και δημιουργός ενός υποκειμενικού σύμπαντος και φέρει μέσα του μια σπίθα ζωής, που αντιτίθεται σε όλους τους αντικειμενικούς φυσικούς νόμους, τους οποίους και αμφισβητεί. Η ύπαρξη αυτής της «σπίθας» δεν είναι αναγκαίο να προήλθε από δημιουργία, γιατί ο άνθρωπος και ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρχουν αιώνια. Όμως απαιτεί τουλάχιστον επέμβαση στην εξελικτική πορεία κατά τους προϊστορικούς χρόνους, μέσω ενός λογικού όντος που διακρίνεται από το αντικειμενικό σύμπαν και δεν βρίσκεται ολοκληρωτικά σε αντίθεση με τους νόμους του. Αυτό αφύπνισε στον άνθρωπο το δυναμικό, να αναπτύξει την ίδια προοπτική και την ικανότητα να το κάνει αυτό συνειδητά και δημιουργικά (Massimo Introvigne, σ. 195).

Το πρώτο στοιχείο της διδαχής είναι η απόλαυση με την σαρκική έννοια. Εδώ χρησιμοποιείται ο όρος Xeper, που σημαίνει γίγνεσθαι ή «φθάνω σε ύπαρξη» (είναι όρος αιγυ­πτιακός). Πρόκειται για λέξη-κλειδί στην οργάνωση του «Ναού του Set», που προσδιορίζει το έργο αυτοπραγμάτωσης του οπαδού είναι το περιεχόμενο του σατανισμού του «Ναού του Set».

Σκοπός αυτού του σατανισμού δεν είναι η λατρεία κά­ποιου Θεού, αλλά η απόκτηση μιας «ουσίας θεϊκής κατάστα­σης». Ο σατανιστής της ομάδας αυτής δεν περιμένει κάτι έξω από τον εαυτό του, αλλά επιδιώκει την ενεργοποίηση της ύπαρξης του Θεού «ιδία χάριτι». Ο ίδιος ο άνθρωπος προσδιορίζει με το θέλημά του την αξία που έχουν όλα εκείνα που υπάρχουν στο υποκειμενικό σύμπαν. Η αντίληψη αυτή αποτελεί ένα ψυχοκεντρισμό, ο οποίος δεν αφήνει πε­ριθώρια για την ύπαρξη μιας πίστης σε Θεό δίπλα ή έξω από το εγώ. Η διαδικασία των τεχνικών της «μεγάλης μαύ­ρης μαγείας» που είναι σε χρήση στην οργάνωση αποβλέπει στην αυτοπραγμάτωση ή στην αυτοενεργοποίηση.

Στο «Ναό του Set» διακρίνεται η «μικρή μαύρη μαγεία» από τη «μεγάλη μαύρη μαγεία». Η πρώτη αποβλέπει στη χρησιμοποίηση του αντικειμενικού κόσμου για την επίτευξη των σκοπών που τίθενται. Η δεύτερη αποβλέπει στον έλεγχο του υποκειμενικού σύμπαντος μέσω της προσωπικής θέλη­σης. Στη μικρή μαύρη μαγεία η θέληση χρησιμοποιείται ως μέθοδος παραπληροφόρησης και υποβολής, ενώ στη μεγάλη χρησιμοποιείται τελετουργικά.

Κατά τον Β.Β. Gillis «η σατανιστική υψηλή μαύρη μα­γεία διαφέρει από την κατεστημένη θρησκευτική λατρεία στο ότι οι σετιανοί δεν ταυτίζουν τον Set με το Θεό, αλλά τον εκλαμβάνουν και τον κατανοούν ως πεπερασμένο ον, που βρίσκεται κι αυτός σε σταθερή διαδικασία του γίγνε­σθαι. Ο σετιανός δεν ταπεινώνεται μπροστά σ’ αυτό το ον, αλλά το βλέπει ως Δάσκαλο. Σε τελευταία ανάλυση ο οπα­δός του Set πρέπει να εφαρμόσει τη γνώση του. Ο πρίγκηπας του σκότους δεν είναι ο λυτρωτής. Κάθε σετιανός είναι λυτρωτής του εαυτού του» (B.B.Gillis, Satanistische Theologie. Eine Untersuchung des Linken Pfades, o. 9).

Σ' αυτή την τάση βλέπουμε τη συγγένεια με το σατανισμό του Crowley, ο οποίος υπογραμμίζει το θέλημα ως υπέρτατο νόμο, την πραγμάτωση του ιδίου θελήματος. Ο πρίγκηπας του σκότους, δηλαδή ο Σατανάς/Set έδωσε στον άνθρωπο τη διάνοια και με την υποστήριξή του ο άνθρωπος μπορεί να πραγματώσει το θέλημά του. Στη διάρκεια του τελετουργι­κού ο σετιανός δημιουργεί ένα «μαγικό διπλό αντίτυπο», ένα «Ο Ka» και το προωθεί στο επίπεδο του «αστρικού σχεδίου», για να πραγματώσει το αληθινό του θέλημα.

Με αυτή τη διδαχή η κίνηση του Ναού του Set διαφέρει από τις ποικίλες αποκρυφιστικές ομάδες, που υιοθετούν ένα απόλυτο μονισμό. Ο μαύρος μάγος απορρίπτει σ’ αυτή την κίνηση την επιθυμία της ένωσης με το σύμπαν ως κάποια φάρσα που εξαπατά τον εαυτό του ανθρώπου, πως τάχα η ψυχή ως κάτι το ξεχωριστό, δεν υπάρχει πουθενά στο σύ­μπαν. Ο μαύρος μάγος του Setεπιθυμεί να ζήσει τη ζωή αυτή, να συλλέξει εμπειρίες και να συνεχίσει να υφίσταται. Δεν επιθυμεί να χάσει τη συνειδητότητά του ή τη μνήμη του σε μια οικουμενική συνειδητότητα. Αυτή είναι η πρώτη βα­σική θέση της ομάδας αυτής· η ύπαρξη του ανθρώπου είναι πραγματικότητα.

Η δεύτερη βασική θέση είναι ότι η ψυχή, στο κέντρο της συνείδησης μπορεί να αναπτύξει τη δική της θεϊκότητα, με τη χρήση της διάνοιας και του θελήματος. Αυτό είναι η διαδικασία του γίγνεσθαι ή του να φθάσει κανείς σε ύπαρξη (Xeper). Η πλήρης ψυχή, η ολότητα της ψυχής, πρέπει να παρατηρηθεί, να εκτιμηθεί και να πραγματωθεί.

Ο Aquino προσπάθησε να εξουδετερώσει τα αποκρουστικά σημεία της λειτουργίας της «Εκκλησίας του Σατανά». Αντί για τη μορφή μιας δυναμικής γυναίκας, στόλισε το βωμό με μία φλόγα. Δεν είναι σε χρήση πόση αίματος, αλλά μη-αλκοολούχο ποτό. Επίσης δεν υπάρχουν αιματηρές θυσίες. Υπάρχουν όμως επικλήσεις του Σατανά και οποιονδήποτε άλλων «θεών».

Αναφορικά με τις άλλες θρησκείες ο Aquino υπογραμμί­ζει: «Ο Ναός του Setαξιολογεί τις άλλες θρησκείες κατ' αρχήν ως ευρισκόμενες σε πλάνη και ως εκ τούτου ως θρη­σκείες που βρίσκονται κάτω από το επίπεδό του. Δεν θεω­ρούμε αναγκαίο να ασχοληθούμε με τις δραστηριότητές τους ή να διατηρήσουμε σε οποιανδήποτε μορφή διπλωματικές σχέσεις μαζί τους (όπως εκκλησιαστικά συμβούλια). Κατά τη γνώμη μας ας εκπληρώνουν μία χρήσιμη κοινωνική αποστολή ως προμηθευτές μύθων που αποκοιμίζουν και φιλάνθρωπες παλαβομάρες, ανίκανες να ανέλθουν τις σατανικές βαθ­μίδες της αυτοσυνειδησίας. Γι' αυτό δεν προσέχουμε τις άλ­λες θρησκείες εφ' όσον δεν ανακατεύονται στις δικές μας υποθέσεις» (Temple of Set, General Information and Adminission Policies. Revised 9/XXII, San Franscisco, σ. 7-8).

Σε τι συνίσταται η λατρεία, που ασκείται σ' αυτή την ομάδα; Η απάντηση της κίνησης είναι: «Η λατρεία του Set είναι τοιουτοτρόπως η λατρεία του ατομικισμού» (The Wor­ship of Set is Thus the Worship of Individualism)· αυτό εν­νοεί, όταν κηρύττει ότι πρέπει κανείς να επιδίδεται στην ικανοποίηση όλων των (νόμιμων) επιθυμιών του σώματος (General Information and Admission Policies, σ. 5).

Όπως παρατηρεί ο F.W. Haack (Anmerkungan, σ. 153) σε αντίθεση με την Church of Satan, η οργάνωση αυτή οριοθετείται ενάντια στην απεριόριστη ελευθερία κατά τη βίωση του «θελήματος». Στα σκάνδαλα γύρω από την « Εκκλησία του Σατανά» περιλαμβάνονται και όλα εκείνα για τα οποία κάνει λόγο ο Aquino: ο Κανιβαλισμός, τα ναρκωτικά, η επιθετική σεξουαλικότητα, η βεβήλωση τάφων και εκκλησιών. Στην οργά­νωση του LaVey, τα σκάνδαλα αυτά έπαιζαν πολύ συχνά κάποιο ρόλο. Αντίθετα, στο Ναό του Set καταβάλλεται προ­σπάθεια προστασίας από αυτά τα πράγματα.

Η «Απλουστευμένη Χριστιανική προπαγάνδα» και η δεισιδαίμων τρέλλα ορισμένων υπαναπτύκτων ατόμων είναι υπεύθυνη για εκδηλώσεις τέτοιου είδους: «όπως σημειώνεται πα­ραπάνω, μεγάλο μέρος της προπαγάνδας, που αφορά το με­σαιωνικό σατανισμό, μετατράπηκε σε ένα είδος αυτοπραγματούμενης προφητείας, όπου αδαείς που θα ήθελαν να ήταν μάγισσες και μάγοι πειραματίζονται με δεισιδαιμονικό τρόπο, με τον κανιβαλισμό, τα ναρκωτικά, την βεβήλωση τάφων και εκκλησιών και με τη σεξουαλική βία. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα κάποια άτομα, των οποίων η ιδέα περί σατανισμού είναι βασικά μια απλοποιημένη σύνθεση χριστιανικής προπα­γάνδας και χολυγουντιανών ταινιών τρόμου.

Ο Ναός του Set απολαμβάνει την έγχρωμη κληρονομιά των μαύρων τεχνών και χρησιμοποιούμε πολλές μορφές της ιστορικής σατανικής απεικόνισης για την προσωπική μας διέγερση και ευχαρίστηση. Αλλά δεν βρήκαμε ότι οποιαδήποτε ενδιαφέροντα ή δραστηριότητες που θα θεωρούσε ένα φωτισμένο ώριμο πνεύμα ως κάτι ανέντιμο, σαδιστικό, εγκληματικό ή διεφθαρμένο θα ήταν επιθυμητό ή σημαντικό για την εργασία μας» (A. Aquino, The Book of Coming Forth by Night, σ.7).

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ : ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ - σελ.189-192 & 262-263 ΑΘΗΝΑ 1996 - ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ Π. Ε. Γ,  τηλ. 210 6396665

Από το Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com