ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

                                

Το ιερό είναι ένας τόπος προσευχής,  συχνά ένα μικρό παρεκκλήσι που προορίζεται για ατομική λατρεία. Το γεγονός ότι τέτοιου είδους χώροι υπάρχουν και τοποθετούνται στο πλάι πολλών ναών,  αποτελεί ένδειξη ότι η λατρεία κατανοείται αφ'  ενός μεν ως μια εμπειρία κοινωνικού χαρακτήρα,
που βασίζεται στην δύναμη της ευθυγράμμισης που δημιουργείται όταν μια αφιερωμένη ομάδα λειτουργεί με όρους από κοινού προσέγγισης στο Θείον, και αφ' ετέρου ως μια ευκαιρία να ανακαλυφθεί ατομικά η ατραπός της προσέγγισης του Θείου, αντλώντας μέσα από τα πνευματικά αποθέματα που φέρει καθ έκαστος εντός του.  

Από μια άλλη σκοπιά το ιερό της καρδιάς είναι το κέντρο μέσα στον άνθρωπο. 

Λειτουργεί και εξυπηρετεί παρόμοια με παρεκκλήσι. Προσφέρει ένα τόπο καταφυγής και απόσυρσης από τις εξωτερικές επιδράσεις.

  Μέσα σε αυτό το ατομικό,  κρυμμένο κέντρο,  τα πέπλα της μορφής, μπορούν ίσως  να ανασηκωθούν και έτσι να βιωθεί η αυθεντικότητα της ψυχής κατά ένα τρόπο αναντίρρητο.

 Γιατί πάντα ο πρώτος διδάσκαλος είναι ο Διδάσκαλος   μέσα στην καρδιά.

 Μονάχα στο βαθμό που ο αναζητητής θα έχει επιτύχει να αποκτήσει πρόσβαση μέσα σε αυτό το κέντρο φωτός και αλήθειας εντός του, θα μπορεί να αποκτήσει και τις ορθές της διαστάσεις η καθοδήγηση εκ μέρους ενός πνευματικού Δασκάλου,  που είναι ανώτερη σε σύγκριση με την σοφία της δικής του καρδιάς.  

Το ιερό της καρδιάς είναι ένα άδυτο και λειτουργεί ως τόπος όπου διαφυλάσσονται στην πιο αγνή τους μορφή, οι πιο πολύτιμοι πνευματικοί θησαυροί. Λέγουν ότι "το μυστήριο της ζωής σφαλίζεται μέσα στην καρδιά". Όμως μένει εκεί για να διασώζεται. Όχι για να κρύβεται. Το προνόμιο πρόσβασης σε αυτόν τον μυστικό ενδότερο τόπο απονέμεται μονάχα σε εκείνους που έχουν ήδη ανακαλύψει οι ίδιοι εντός τους αυτό το εσώτατο κέντρο. Τότε η ακτινοβολία της αφυπνισμένης καρδιάς μπορεί να ρίξει το δικό της φως μέσα στην καρδιά του συνανθρώπου, φουντώνοντας τις φλόγες του κεντρικού πυρός που καίει στη σιγή μέσα στο εσώτατο σπήλαιο της ύπαρξης μας. 

 Αυτό το ανακαλύπτουμε μέσα στο ιερό της καρδιάς. 

Μέσω της απόσυρσης στην μοναξιά της αναζήτησης της πνευματικής αλήθειας, και χωρίς άλλη δεύτερη σκέψη. Η πίστη στην αγαθότητα του Σχεδίου,  η βαθιά ταπεινότητα,  ως απόρροια της επίγνωσης του ασήμαντου του μεγέθους μας σε σύγκριση με την απειροσύνητου σύμπαντος, και το σθένος να εισερχόμαστε στο σκοτάδι και σε αχαρτογράφητες περιοχές της συνείδησης,  θα διανοίξει τελικά την μυστική θύρα προς τον ενδότατο πυρήνα της ύπαρξης μας, στην καρδιά. Αυτό είναι ένα ταξίδι που γίνεται ατομικά, με μόνο οδηγό την ψυχή και μέσα στο φως της ψυχής.  

Και παραδόξως,  πάνω στο Δρόμο κάθε Προσκυνητής ανακαλύπτει ότι δεν ταξιδεύει μόνος.  

Αλέκος Χρυσόπουλος

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ