Η τοποθέτηση στην ομάδα προσδιορίζεται από το επίπεδο εξέλιξης της ψυχής. Μετά το φυσικό θάνατο, το ταξίδι επαναπατρισμού της ψυχής καταλήγει στην αποβίβασή της σ' ένα χώρο, που ανήκει ειδικά στην παροικία της, εκτός αν πρόκειται για πολύ νεαρή ψυχή ή απομονωμένη για άλλους λόγους, όπως ανέφερα στο Κεφάλαιο Τέσσερα. Οι ψυχές, που βρίσκονται σ' αυτές τις ομάδες, είναι παλιοί, στενοί φίλοι και έχουν περίπου το ίδιο επίπεδο επίγνωσης.
΄Οταν οι εν υπνώσει άνθρωποι αναφέρουν ότι αποτελούν μέρος μιας ομάδας ψυχών, εννοούν μια μικρή, κύρια μονάδα οντοτήτων, οι οποίες έχουν άμεση και συχνή επαφή μεταξύ τους, αυτό που συμβαίνει σε μία ανθρώπινη οικογένεια. Η ευαισθησία και ο δεσμός, που έχουν τα μέλη της ομάδας το ένα για το άλλο, είναι σχεδόν ασύλληπτα από τη γήινη αντίληψή μας.
|  |
 |
Οι δευτερεύουσες ομάδες ψυχών είναι ταξινομημένες στη μορφή ομάδας υποστήριξης μιας κοινότητας και είναι πολύ λιγότερο συνδεδεμένες μεταξύ τους. Οι ευρύτερες δευτερεύουσες ομάδες οντοτήτων απαρτίζονται από τεράστια σετ κύριων ομάδων, όπως τα νούφαρα σε μία λίμνη. Ο αριθμός αυτών των πνευματικών λιμνών φαίνεται να είναι άπειρος. Μέσα σ' αυτές τις λίμνες, δεν έχω ποτέ μου ακούσει μία δευτερεύουσα ομάδα να έχει λιγότερες από 1000 ψυχές. Οι πολλές κύριες ομάδες, που απαρτίζουν μία δευτερεύουσα, μοιάζουν να έχουν σποραδικές σχέσεις μεταξύ τους ή και καμία επαφή. Σπάνια, έχω βρει ψυχές, που είναι μέλη δύο διαφορετικών, δευτερευουσών ομάδων, να έχουν κάποια ουσιαστική σχέση μεταξύ τους, επειδή ο αριθμός των ψυχών είναι τόσο μεγάλος ώστε αυτό δεν είναι απαραίτητο.
|
Ο αριθμός των ψυχών στις υπο-ομάδες των δευτερευουσών ομάδων ποικίλλει και κυμαίνεται από 3 έως 25 ψυχές. Μου έχουν πει ότι η μέση συνάθροιση είναι περίπου 15 ψυχές και αυτό ονομάζεται Εσωτερικός Κύκλος. Οποιαδήποτε εργασιακή επαφή, ανάμεσα σε ψυχές-μέλη διαφορετικών, δευτερευουσών ομάδων με μέλη άλλων ομάδων, αφορά τη συνεργασία τους πάνω σε μαθήματα, που έλαβαν στη διάρκεια μιας ενσάρκωσης. Αυτό συμβαίνει, ίσως, λόγω κάποιας σχέσης, που αναπτύχθηκε σε προηγούμενη ζωή ή επειδή κάποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ταυτότητας μιας ψυχής ταιριάζει με το γνώρισμα μιας άλλης. Τέτοιες γνωριμίες, ανάμεσα σε μέλη διαφορετικών ομάδων ψυχών, αφορούν, συνήθως, περιφερειακούς ρόλους ζωής στη Γη.
|  |
΄Ενα παράδειγμα αυτής της περίπτωσης θα μπορούσε να ήταν ένας παλιός συμμαθητής, απ' το Γυμνάσιο, που κάποτε υπήρξε στενός φίλος, αλλά τώρα τον συναντούμε μόνο στις συναθροίσεις της τάξης.
Τα μέλη της ίδιας ομάδας είναι δεμένα στενά στην αιωνιότητα. Αυτές οι στενά συνδεδεμένες ομάδες, συχνά, συντίθενται από ψυχές, που έχουν παρόμοιο τρόπο σκέψης και κοινούς στόχους, τους οποίους επεξεργάζονται συνεχώς μεταξύ τους. Συνήθως, αυτές οι ψυχές επιλέγουν να ενσαρκώνονται μαζί στη Γη, ως συγγενείς και στενοί φίλοι.
| |
 |
Είναι συνηθέστερο να βρω έναν αδελφό ή μια αδελφή ενός ανθρώπου από προηγούμενες ζωές στην ίδια ομάδα, παρά ψυχές που υπήρξαν γονείς τους. Οι γονείς μπορεί να έρθουν να μας συναντήσουν στην πύλη του πνευματικού κόσμου, μετά από ένα θάνατο στη Γη, αλλά, ίσως να μη συναντηθούμε ιδιαίτερα με τις ψυχές τους, μέσα στον πνευματικό κόσμο. Αυτό δεν συμβαίνει γιατί η ψυχή ενός γονέα είναι ωριμότερη, αφού η ψυχή του μπορεί να είναι λιγότερο εξελιγμένη, ανεξάρτητα από τον γήινο ρόλο του γονέα. Συμβαίνει περισσότερο εξ αιτίας της κοινωνικής εκπαίδευσης των αδελφών, που είναι σύγχρονοι σ' ένα δεδομένο πλαίσιο χρόνου.
|
Παρ' όλο που οι γονείς είναι τα πρωταρχικά πρόσωπα με τα οποία ταυτίζεται ένα παιδί, τόσο για τις θετικές όσο και για τις αρνητικές καρμικές συνέπειες, συνήθως, οι σχέσεις μας με τους συζύγους, τους αδελφούς, τις αδελφές και τους επιλεγμένους στενούς φίλους μιας ολόκληρης ζωής, είναι αυτές που, κυρίως, επηρεάζουν την προσωπική μας ανάπτυξη. Αυτό δεν στερεί σε τίποτα τη σημασία που έχουν οι γονείς, οι θείες, οι θείοι, οι παπούδες και οι γιαγιάδες, οι οποίοι μας είναι χρήσιμοι με διαφορετικούς τρόπους, από μία άλλη γενιά.
| |
 |
_______________ ΄Εντονη αλληλεπίδραση των ψυχών μέσα στις κύριες ομάδες.
------------------------ Αραιή αλληλεπίδραση των ψυχών ανάμεσα στις κύριες ομάδες, μέσα σε μία δευτερεύουσα ομάδα. .......................................... Σχεδόν καμία αλληλεπίδραση ανάμεσα στις δευτερεύουσες ομάδες, με λιγότερο εξελιγμένες ψυχές. Σχέδιο 1 - Κοινωνική Αλληλεπίδραση μεταξύ Κύριων και Δευτερευουσών Ομάδων Ψυχών Το διάγραμμα αυτό παρουσιάζει το σύνολο των σχέσεων ανάμεσα στις ψυχές των κύριων ομάδων (1-10) και τις δευτερεύουσες ομάδες τους (Α, Β, C ). Ο συνολικός αριθμός των ομάδων και των ψυχών-μελών των ομάδων αυτών είναι υποθετικός, δεδομένου ότι το σχέδιο ποικίλλει ανάλογα με την τοποθεσία, που αναφέρει ο κάθε άνθρωπος μέσα στον πνευματικό κόσμο. |
 |
Σχέδιο 2 - Κοινωνική αλληλεπίδραση μέσα σε μία Κύρια Ομάδα Ψυχών
Το κοινωνιόγραμμα αυτό δείχνει σε μεγέθυνση τις ομάδες 9 και 10 (από το Σχέδιο 1) ως παράδειγμα της λιγότερο συνηθισμένης αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ομάδων. Εδώ, υπάρχει αμοιβαία επαφή μεταξύ ορισμένων ψυχών (στη σκιασμένη περιοχή), οι οποίες εργάζονται επιλεκτικά με άλλες ψυχές και από τις δύο ομάδες.
|
Τα Σχέδια 1 και 2 παρουσιάζουν μία τυχαία πνευματική διάταξη ψυχών. Στο Σχέδιο 1 μία ψυχή της κύριας Ομάδας 1, εγκατεστημένη στην ευρύτερη, δευτερεύουσα Ομάδα Α, θα συνεργάζεται στενά με όλες τις άλλες ψυχές, μέσα στην Ομάδα 1. Ωστόσο, ορισμένες ψυχές των κύριων Ομάδων 9 και 10 (οι οποίες παρουσιάζονται αναλυτικά στο Σχέδιο 2), θα μπορούσαν, επίσης, να συνεργάζονται. Οι νεαρότερες ψυχές μέσα στις δευτερεύουσες Ομάδες Α, Β και C πιθανόν να έχουν μικρή ή καμία επαφή μεταξύ τους στον πνευματικό κόσμο ή στη Γη. Οι στενές σχέσεις ανάμεσα στις ψυχές εξαρτώνται από τη γειτνίασή τους μέσα στις ομάδες, όπου υπάρχει ομοιότητα γνώσης και στενής σχέσης, η οποία έχει δημιουργηθεί από τις εμπειρίες που μοιράστηκαν στη Γη.
|  |
Η επόμενη περίπτωση μας προσφέρει μία μαρτυρία σχετικά με το πώς είναι να επιστρέψεις στην ομάδα σου, μετά το φυσικό θάνατο.
| |
Περίπτωση 16
| |
Δρ. Ν: Μόλις εγκαταλείψεις τον τόπο συγκέντρωσης και φτάσεις στον πνευματικό χώρο που ανήκεις, τι κάνεις στη συνέχεια;
Α: Πηγαίνω στο σχολείο με τους φίλους μου.
Δρ. Ν: Εννοείς ότι βρίσκεσαι σε κάποιου είδους πνευματική αίθουσα διδασκαλίας;
Α: Ναι, όπου μελετάμε.
Δρ. Ν: Θέλω να με ξεναγήσεις σ' αυτό το σχολείο, από τη στιγμή που φτάνεις εκεί, ώστε να μπορέσω να εκτιμήσω τι σου συμβαίνει. ΄Αρχισε, λέγοντάς μου τι βλέπεις απ' έξω.
|  |
| Α: (χωρίς δισταγμό). Βλέπω έναν τέλειο, τετράγωνο Ελληνικό ναό με μεγάλες γλυπτές κολόνες - πανέμορφο. Τον αναγνωρίζω, γιατί επιστρέφω εδώ μετά από κάθε κύκλο (ζωή). Δρ. Ν: Τι δουλειά έχει ένας κλασικός Ελληνικός ναός στον πνευματικό κόσμο; Α: (συρρικνώνεται). Δεν ξέρω, αλλά εμένα μου φαίνεται, απλά, ότι μοιάζει να είναι φυσικό ... λόγω των ζωών μου στην Ελλάδα. |  |
Δρ. Ν: Εντάξει, ας συνεχίσουμε. ΄Ερχεται κανείς να σε υποδεχθεί;
Α: (χαμογελάει πλατιά). Η δασκάλα μου η Κάρλα. Δρ. Ν: Και πώς εμφανίζεται σε σένα; Α: (με αυτοπεποίθηση). Τη βλέπω να έρχεται από την είσοδο του ναού προς εμένα ... σαν θεά ... ψηλή ... φοράει μακρύ, φαρδύ χιτώνα ... ο ένας της ώμος είναι γυμνός ... τα μαλλιά της είναι μαζεμένα ψηλά και πιασμένα μ' ένα χρυσό κόσμημα ... με πλησιάζει. Δρ. Ν: Κοίταξε ολόκληρο το σώμα σου. Φοράς κι εσύ τα ίδια ρούχα; Α: ΄Ολοι ... φαινόμαστε ντυμένοι ίδια ... λαμπυρίζουμε με το φως ... και μπορούμε ν' αλλάξουμε ... η Κάρλα ξέρει ότι μου αρέσει η εμφάνισή της. Δρ. Ν: Πού είναι οι άλλοι; Α: Η Κάρλα με οδήγησε μέσα στο σχολείο-ναό μου. Βλέπω μια μεγάλη βιβλιοθήκη. Μικρές ομάδες ανθρώπων συζητάνε χαμηλόφωνα ... σε τραπέζια. Είναι ... ήρεμα ... ζεστά ... ένα αίσθημα ασφάλειας, που μου είναι οικείο. Δρ. Ν: ΄Ολοι αυτοί οι άνθρωποι φαίνονται σαν ενήλικες, άντρες και γυναίκες; Α: Ναι, αλλά υπάρχουν πιο πολλές γυναίκες στην ομάδα μου. Δρ. Ν: Γιατί; Α: Διότι αυτό είναι το σθένος, με το οποίο νιώθουν πιο άνετα αυτήν την στιγμή. Σημείωση : Η επιλογή της λέξης «σθένος», που χρησιμοποίησε αυτός ο άνθρωπος για να υποδηλώσει την προτίμηση φύλου, αν και παράξενη, ταιριάζει. Το σθένος στη χημεία δηλώνει το χημικό δεσμό μεταξύ των ατόμων ενός μορίου, την ικανότητα μιας ουσίας προς ένωση μ' έναν οργανισμό. Οι ψυχές μέσα στις ομάδες μπορεί να κλίνουν περισσότερο προς ανδρικές ή θηλυκές προσωπικότητες ή να είναι μικτές. Δρ. Ν: Ωραία, τι κάνετε μετά; Α: Η Κάρλα με οδηγεί στο πλησιέστερο τραπέζι και οι φίλοι μου με χαιρετούν αμέσως. Ω, είναι υπέροχο να γυρίζεις ξανά στο σπίτι σου. Δρ. Ν: Γιατί αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι εδώ μαζί σου, σ' αυτόν τον ναό; | |
Α: Διότι όλοι ανήκουμε στην ίδια ομάδα μελέτης. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τη χαρά μου που βρίσκομαι για μία ακόμα φορά μαζί τους. (αφαιρείται μ' αυτήν τη σκηνή και χρειάζεται να περάσει ένα λεπτό, μέχρι να ξαναρχίσουμε τη συνομιλία μας).
Δρ. Ν: Πες μου, πόσοι άνθρωποι είναι μαζί σου σ' αυτήν την βιβλιοθήκη;
Α: (σταματάει και μετράει νοερά). Περίπου είκοσι.
|  |
Δρ. Ν: Και οι είκοσι είναι πολύ στενοί σου φίλοι;
Α: Είμαστε όλοι στενοί φίλοι - τους γνωρίζω εδώ και αιώνες. Αλλά πέντε απ' αυτούς είναι οι πιο αγαπημένοι μου.
Δρ. Ν: Ο καθένας απ' αυτούς τους είκοσι ανθρώπους βρίσκεται, περίπου, στο ίδιο μαθησιακό επίπεδο;
Α: Ου ... περίπου. Μερικοί είναι λίγο πιο προχωρημένοι από τους υπόλοιπους.
Δρ. Ν: Πού θα τοποθετούσες τον εαυτό σου μέσα στην ομάδα, με κριτήριο τη μάθηση;
Α: Κάπου στη μέση.
| |
Δρ. Ν: ΄Οσον αφορά τα μαθήματα, πού βρίσκεσαι σε σχέση με τους πέντε πιο «κολλητούς» φίλους σου;
Α: Ω, είμαστε περίπου το ίδιο - δουλεύουμε μαζί πάρα πολύ.
Δρ. Ν: Πώς τους φωνάζεις;
Α: (κρυφογελάει). ΄Εχουμε βγάλει παρατσούκλια μεταξύ μας.
Δρ. Ν: Γιατί έχετε παρατσούκλια;
Α: Χμμ ... για να προσδιορίσουμε την ουσία μας. Βλέπουμε ο ένας τον άλλο σαν αντιπρόσωπο γήινων πραγμάτων.
|  |
Δρ. Ν: Ποιο είναι το δικό σου υποκοριστικό;
Α: Γαϊδουράγκαθο.
Δρ. Ν: Κι αυτό αντιπροσωπεύει κάποια προσωπική ιδιότητα;
Α: (παύση). Είμαι ... γνωστή για τις απότομες ... αντιδράσεις μου στις νέες καταστάσεις, στις περιστροφές μου (κύκλους ζωής).
Δρ. Ν: Πώς αποκαλείτε την οντότητα, με την οποία νιώθεις πιο κοντά απ' όλους, και γιατί;
Α: (γελάει απαλά). Σπρέϊ. Ξεχύνεται φαρδύς πλατύς στις περιστροφές του ... διαχέοντας την ενέργειά του με τέτοια ταχύτητα που εκτινάσσεται προς όλες τις κατευθύνσεις, ακριβώς σαν το νερό, που τόσο πολύ αγαπάει στη Γη.
Δρ. Ν: Η οικογενειακή σου ομάδα φαίνεται να είναι πολύ ξεχωριστή. Θα μπορούσες τώρα να μου εξηγήσεις τι ακριβώς κάνετε εσύ και οι φίλοι σου σ' αυτόν τον χώρο της βιβλιοθήκης;
Α: Πηγαίνω στο τραπέζι μου και κοιτάζουμε όλοι μαζί τα βιβλία.
| |
Δρ. Ν: Βιβλία; Τι είδους βιβλία;
Α: Τα βιβλία της ζωής.
Δρ. Ν: Περίγραψέ μου τα όσο καλύτερα μπορείς.
Α: Είναι εικονογραφημένα βιβλία ... με χοντρές άσπρες ακμές - πάχους πέντε έως επτά εκατοστών - αρκετά μεγάλα ...
Δρ. Ν: ΄Ανοιξε, σε παρακαλώ, ένα από τα βιβλία της ζωής και εξήγησέ μου τι βλέπετε εκεί εσύ και οι φίλοι σου στο τραπέζι.
|  |
Α: (παύση, ενώ ενώνει και απομακρύνει τα χέρια της, σαν να ανοίγει ένα βιβλίο). Δεν υπάρχουν γράμματα. Ο,τιδήποτε βλέπουμε είναι σε εικόνες ζωντανές.
Δρ. Ν: Εικόνες δράσης - διαφορετικές από τις φωτογραφίες;
Α: Ναι, είναι πολυδιάστατες. Κινούνται ... περιστρέφονται ... από το κέντρο ενός ... κρυστάλλου ... ο οποίος αλλάζει με το φως που αντανακλά.
Δρ. Ν: ΄Αρα, οι εικόνες δεν είναι επίπεδες, τα κινούμενα κύματα φωτός έχουν βάθος.
Α: Σωστά, είναι ζωντανές.
|  |
Δρ. Ν: Πες μου, πώς χρησιμοποιείτε τα βιβλία εσύ και οι φίλοι σου;
Α: Λοιπόν, στην αρχή, όταν ανοίγει το βιβλίο είναι πάντα μη εστιασμένο. Μετά, σκεφτόμαστε τι θέλουμε, ο κρύσταλλος γίνεται από σκοτεινός φωτεινός ... εναρμονίζεται. Μετά, μπορούμε να δούμε ... σε μικρογραφία ... τις προηγούμενες ζωές μας και τις εναλλακτικές λύσεις.
Δρ. Ν: Πώς χειρίζεστε το χρόνο σ' αυτά τα βιβλία;
Α: Με πλαίσια ... σελίδες ... ο χρόνος είναι συμπυκνωμένος στα βιβλία της ζωής.
Δρ. Ν: Δεν θα ήθελα να ασχοληθούμε αυτήν την στιγμή με το παρελθόν σου, αλλά ρίξε μια ματιά στο βιβλίο και πες μου ποιο πράγμα βλέπεις πρώτο.
Α: Μία έλλειψη αυτοπειθαρχίας στην προηγούμενή μου ζωή, γιατί αυτό είναι τώρα στο μυαλό μου. Βλέπω τον εαυτό μου να πεθαίνει νέος, σε μία ερωτική φιλονικία - το τέλος μου ήταν άσκοπο.
Δρ. Ν: Βλέπεις μελλοντικές ζωές στο βιβλίο της ζωής;
| |
Α: Μπορούμε να δούμε μελλοντικές πιθανότητες ... σε μικρές δόσεις μόνο ... με μορφή μαθημάτων ... αυτές οι δυνατότητες έρχονται, κυρίως, αργότερα, με τη βοήθεια των άλλων. Τα βιβλία αυτά έχουν σκοπό να δώσουν έμφαση στις τετελεσμένες πράξεις μας.
Δρ. Ν: Θέλεις να μου πεις ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο σκοπός αυτής της ατμόσφαιρας στη βιβλιοθήκη, που βρίσκεσαι με την ομάδα σου;
Α: Ω, όλοι βοηθούμε ο ένας τον άλλο στην εξέταση των λαθών μας, κατά τη διάρκεια αυτού του κύκλου. Ο δάσκαλός μας μπαινοβγαίνει κι έτσι μελετούμε πολύ μαζί και συζητάμε την αξία των επιλογών μας.
|  |
Δρ. Ν: Υπάρχουν άλλες αίθουσες, που φοιτούν άνθρωποι, σ' αυτό το κτίριο;
Α: ΄Οχι αυτό είναι για την ομάδα μας. Υπάρχουν άλλα κτίρια κοντά στο δικό μας, όπου φοιτούν διάφορες ομάδες.
Σημείωση : Ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει στο Σχέδιο 1, κύκλος Β, ως παράδειγμα σ' αυτό που αναφέρεται εδώ. Στο γράφημα, οι ομάδες 3-7 έχουν μικρή αλληλεπίδραση μεταξύ τους, παρ' όλο που βρίσκονται κοντά στον πνευματικό κόσμο.
| |
Δρ. Ν: Οι ομάδες των ανθρώπων, που φοιτούν σ' αυτά τα κτίρια, είναι περισσότερο ή λιγότερο προχωρημένες απ' τη δική σας;
Α: Και τα δύο.
Δρ. Ν: Σας επιτρέπεται να επισκέπτεστε τα άλλα κτίρια, που μελετούν οι ψυχές;
Α: (μεγάλη παύση). Υπάρχει ένα κτίριο στο οποίο πηγαίνουμε τακτικά.
Δρ. Ν: Ποιο είναι αυτό;
Α: ΄Ενας χώρος για τους νεότερους. Τους βοηθούμε, όταν δεν είναι εκεί ο δάσκαλός τους. Είναι ωραίο να σε χρειάζονται.
Δρ. Ν: Πώς τους βοηθάτε;
|  |
Α: (γελάει). Στα μαθήματά τους.
Δρ. Ν: Μα, οι δάσκαλοι-οδηγοί δεν έχουν αυτήν την ευθύνη;
Α: Κοίτα, οι δάσκαλοι είναι ... τόσο πιο μπροστά (στην εξέλιξη) ... η ομάδα αυτή εκτιμά τη βοήθειά μας, γιατί εμείς μπορούμε να σχετιστούμε πιο εύκολα μαζί τους.
|  |
Δρ. Ν: Α, ώστε λειτουργείτε λίγο ως σπουδαστές, που αναλαμβάνουν να διδάξουν μέσα σ' αυτήν την ομάδα;
Α: Ναι, αλλά αυτό δεν το κάνουμε πουθενά αλλού.
Δρ. Ν: Γιατί; Γιατί δεν μπορούν πιο προχωρημένες ομάδες να έρθουν στη δική σας βιβλιοθήκη και να σας βοηθούν, πού και πού;
Α: Δεν το κάνουν, γιατί είμαστε πιο προχωρημένοι απ' τους νέους. Και δεν παρεμβαίνουμε κι εμείς σ' αυτούς. Αν θέλω να συνδεθώ με κάποιον, το κάνω έξω από το κοινοτικό κέντρο.
Δρ. Ν: Μπορείτε να τριγυρνάτε οπουδήποτε, εάν δεν ενοχλείτε τις άλλες ψυχές στους χώρους μελέτης τους;
Α: (απαντά με κάποια υπεκφυγή). Μου αρέσει να μένω κοντά στον περίβολο του ναού μου, αλλά μπορώ να φτάσω στον καθένα.
Δρ. Ν: Μου δίνεται η εντύπωση ότι η ενέργεια της ψυχής σου είναι περιορισμένη σ' αυτόν τον πνευματικό χώρο, ακόμα και αν, νοητικά, μπορείς να φτάσεις πιο μακριά.
Α: Δεν νιώθω περιορισμένη ... έχουμε άφθονο χώρο για να κινηθούμε ... αλλά δεν με έλκει κανένας.
| |
 |
Η δήλωση για τον μη περιορισμό, που έγινε από την Περίπτωση 16, μοιάζει αντίθετη με τα όρια του πνευματικού χώρου, όπως τα είδαμε σ' αυτήν την τελευταία περίπτωση. ΄Οταν μεταφέρω αρχικά τους ανθρώπους στον πνευματικό κόσμο, οι οραματικές τους εικόνες είναι αυθόρμητες, ιδιαίτερα όσες έχουν σχέση με την πνευματική τάξη και τη θέση τους μέσα σε μία κοινότητα της ψυχικής ζωής. Ενώ η μέση ψυχή μπορεί να μιλάει για την ύπαρξη ιδιωτικών χώρων, όσον αφορά τη ζωή και την εργασία, κανείς δεν βλέπει τον πνευματικό κόσμο ως κάτι περιοριστικό.
|
Από τη στιγμή που ενεργοποιείται η μνήμη του υπερσυνείδητου, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε θέση να μου δηλώσουν την ελευθερία κινήσεων που έχουν και ότι στους ανοιχτούς χώρους που πηγαίνουν, συγκεντρώνονται οι ψυχές πολλών μαθησιακών επιπέδων μέσα σε μια ατμόσφαιρα αναψυχής.
| |
Οι ψυχές, που πλέουν σ' αυτές τις κοινοτικές εκτάσεις, ασχολούνται με πολλές δραστηριότητες. Σε μερικές αρέσει ιδιαίτερα το παιχνίδι. Για παράδειγμα, ακούω παλαιότερες ψυχές να «πειράζουν» τις νεότερες για το τι έχουν ακόμα να περάσουν. Κάποιος το έθεσε ως εξής: «Παίζουμε μεταξύ μας παιχνίδια σαν παιδιά. ΄Οταν παίζουμε κρυφτό, μερικές από τις νεαρότερες ψυχές χάνονται κι εμείς τις βοηθάμε να βρεθούν».
|  |
Μου έχουν επίσης πει ότι, κατά καιρούς, μπορεί να εμφανιστούν και κάποιοι «επισκέπτες» στις ομάδες των ψυχών για να τις διασκεδάσουν και να αφηγηθούν ιστορίες, όπως έκαναν οι τροβαδούροι του Μεσαίωνα. Μια άλλη ψυχή ανέφερε ότι η ομάδα της αγαπούσε έναν τύπο με περίεργη εμφάνιση, που ήταν γνωστός ως «Χιούμορ», ο οποίος εμφανιζόταν και τους έκανε όλους να ξεκαρδίζονται με τα αστεία του.
| |
 |
Συχνά, οι άνθρωποι εν υπνώσει δυσκολεύονται να εξηγήσουν το παράξενο νόημα, που αποκρύπτεται στη συλλογική τους επαφή ως ψυχές. ΄Ενα είδος ψυχαγωγίας, που ακούω αρκετά συχνά, είναι ο σχηματισμός των ψυχών σε κύκλους για να νιώσουν ακόμα περισσότερο την ενότητά τους και να εκπέμψουν την ενέργεια της σκέψης τους. Πάντοτε, σ' αυτές τις περιπτώσεις, αναφέρεται μία σύνδεση με μια ανώτερη δύναμη.
|
Μερικοί άνθρωποι μου είπαν : «Οι ρυθμοί της σκέψης είναι τόσο εναρμονισμένοι, ώστε παράγουν μία μορφή τραγουδιού». ΄Ενας χαριτωμένος, ήπιος χορός μπορεί, επίσης, να πραγματοποιηθεί όταν οι ψυχές στριφογυρίζουν η μία γύρω απ' την άλλη, σε μία μίξη ενέργειας, όπου συγχωνεύονται και διαχωρίζονται πάλι σε εξωτικά μοτίβα φωτός και χρώματος.
|  |
Μπορεί, επίσης, να επικαλεστούν φυσικά πράγματα, όπως κιβωτούς, πλοία, ζώα, δέντρα ή παραλίες, τα οποία επίσης εμφανίζονται στο κέντρο αυτών των χορών. Οι εικόνες αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία, για τις ομάδες των ψυχών, ως πλανητικά σύμβολα, που ενισχύουν τις θετικές αναμνήσεις τους από τις κοινές, προηγούμενες ζωές τους. Αυτό το είδος της υλικής αναπαραγωγής, προφανώς, δεν υποδηλώνει κανενός είδους θλίψη από την πλευρά των ψυχών ότι, δηλαδή, λαχταρούν να ξαναβρεθούν σε σωματική κατάσταση. Φανερώνει, μάλλον, μία χαρούμενη κοινωνία με ιστορικά γεγονότα, που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση των ατομικών τους ταυτοτήτων. Για μένα, αυτές οι μυθικές εκδηλώσεις των ψυχών έχουν τελετουργικό χαρακτήρα, το νόημά τους, όμως, είναι πολύ ευρύτερο από μία τυπική ιεροτελεστία.
| |
΄Ημουν εξοικειωμένος με τη φωτογραφική μέθοδο Κίρλιαν και τις σπουδές της παραψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος ΄Αντζελες (U.C.L.A.), όπου η έρευνα έδειξε ότι κάθε έμβιο ον προβάλλει τη δική του χρωματιστή αύρα. Στην ανθρώπινη μορφή, όπως φαίνεται, έχουμε ένα ιονισμένο ενεργειακό πεδίο, που πηγάζει από τα φυσικά μας σώματα και τα περιβάλλει΄ αυτό συνδέεται μ' ένα δίκτυο ζωτικών κέντρων, που ονομάζονται τσάκρας. Εφόσον η πνευματική ενέργεια μού έχει περιγραφεί ως μία κινούμενη, ζωντανή δύναμη, η ποσότητα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, που απαιτείται για να συγκρατήσει μία ψυχή στο φυσικό μας πεδίο, θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ακόμη συντελεστή στην παραγωγή διαφορετικών γήινων χρωμάτων.
|  |
΄Εχει, επίσης, ειπωθεί ότι η ανθρώπινη αύρα αντανακλά σκέψεις και συναισθήματα σε συνδυασμό με τη φυσική υγεία ενός ατόμου. Αναρωτήθηκα αν αυτοί οι προσωπικοί μεσημβρινοί, που προβάλλονται από τους ανθρώπους, συνδέονταν άμεσα με ό,τι μου έλεγαν για το φως, το οποίο εκπέμπεται από τις ψυχές στον πνευματικό κόσμο.
Με την Περίπτωση 16, συνειδητοποίησα ότι το ψυχικό φως, που εκπέμπεται και οπτικοποιείται από τα πνεύματα, δεν είναι όλο λευκό. Στις σκέψεις των ανθρώπων, που εξέτασα, κάθε ψυχή παράγει ένα συγκεκριμένο αυρικό χρώμα. Αναγνωρίζω στην Περίπτωση 16 τη βοήθεια που μου προσέφερε ώστε να αποκρυπτογραφήσω το νόημα αυτών των εκδηλώσεων της ενέργειας. | |
Δρ. Ν: Εντάξει, ας πλεύσουμε έξω από το δικό σου ναό μελέτης. Τι βλέπεις γύρω σου ή μακριά όσο φτάνει το μάτι σου;
Α: Ανθρώπους - μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων.
Δρ. Ν: Πόσοι θα υπολόγιζες ότι είναι;
Α: Μμμμ ... μακριά ... δεν μπορώ να μετρήσω ... εκατοντάδες κι εκατοντάδες ... είναι τόσοι πολλοί.
Δρ. Ν: Και μπορείς ν' αναγνωρίσεις όλες αυτές τις ψυχές - σχετίζεσαι μαζί τους;
|  |
Α: Στην πραγματικότητα, δεν μπορώ - ούτε να τους δω - δεν μπορώ να τους δω όλους αυτούς - είναι κατά κάποιο τρόπο, συγκεχυμένοι εκεί έξω ... αλλά η ομάδα μου είναι κοντά μου.
Δρ. Ν: Αν μπορούσα να ορίσω την ομάδα σου, που αποτελείται από είκοσι περίπου ψυχές, ως τη βασική σου ομαδική συγκέντρωση, σχετίζεται αυτή τώρα με το μεγαλύτερο δευτερογενές σώμα ψυχών, που είναι γύρω σου;
Α: ΄Ολοι ... σχετιζόμαστε - αλλά όχι άμεσα. Δεν γνωρίζω τους άλλους ...
Δρ. Ν: Βλέπεις τα φυσικά χαρακτηριστικά όλων αυτών των άλλων ψυχών με τον τρόπο που έβλεπες τη δική σου ομάδα στο ναό;
Α: ΄Οχι, αυτό δεν είναι απαραίτητο. Είναι πιο ... φυσικά εδώ έξω. Τις βλέπω όλες σαν πνεύματα.
Δρ. Ν: Κοίταξε έξω, μακριά από εκεί που βρίσκεσαι, τώρα. Πώς τα βλέπεις όλα αυτά τα πνεύματα; Με τι μοιάζουν;
Α: Με φώτα που διαφέρουν - που πετάνε πολύ κοντά, σαν πυγολαμπίδες.
Δρ. Ν: Μπορείς να πεις αν οι ψυχές που συνεργάζονται, όπως οι δάσκαλοι με τους μαθητές, είναι συνεχώς μαζί;
Α: Οι άνθρωποι της ομάδας είναι, αλλά οι δάσκαλοι βρίσκονται, κατά κάποιο τρόπο, μαζί, όταν δεν μας βοηθούν στα μαθήματά μας.
Δρ. Ν: Βλέπεις καθόλου δασκάλους-οδηγούς απ' το σημείο που είμαστε τώρα;
Α: (παύση). Μερικούς ... ναι ... είναι πολύ λιγότεροι απ' ό,τι εμείς, φυσικά. Μπορώ να διακρίνω την Κάρλα με δύο από τους φίλους της.
Δρ. Ν: Και γνωρίζεις ότι είναι οδηγοί, ακόμα και χωρίς να βλέπεις κανένα φυσικό χαρακτηριστικό τους; Μπορείς να βλέπεις εκεί έξω όλα αυτά τα φωτεινά, λευκά φώτα και να συμπεραίνεις μόνο νοητικά ότι είναι οδηγοί;
| |
Α: Βέβαια, μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Αλλά δεν είναι εντελώς λευκοί.
Δρ. Ν: Εννοείς ότι οι ψυχές δεν είναι ολόλευκες;
Α: Αυτό μόνο εν μέρει είναι σωστό - ο παράγοντας της έντασης της ενέργειάς μας μπορεί να μας κάνει λιγότερο φωτεινούς.
Δρ. Ν: Δηλαδή, η Κάρλα και οι δύο φίλοι της παρουσιάζουν διαφορετικές αποχρώσεις του λευκού;
Α: ΄Οχι δεν είναι καθόλου λευκοί.
|  |
Δρ. Ν: Δεν μπορώ να σε καταλάβω.
Α: Αυτή και οι δύο φίλοι της είναι δάσκαλοι.
Δρ. Ν: Ποια είναι η διαφορά; Εννοείς ότι αυτοί οι οδηγοί ακτινοβολούν ενέργεια που δεν είναι λευκή;
Α: Ακριβώς.
Δρ. Ν: Λοιπόν, τι χρώμα είναι;
Α: Κίτρινο, φυσικά.
Δρ. Ν: Α ... άρα όλοι οι οδηγοί ακτινοβολούν κίτρινη ενέργεια;
Α: ΄Οχι.
Δρ. Ν: Ορίστε;
| |
Α: Ο δάσκαλος της Κάρλα είναι ο Βαλέρ. Αυτός είναι μπλε. Μερικές φορές τον βλέπουμε εδώ. Ωραίος τύπος. Πάρα πολύ έξυπνος.
Δρ. Ν: Μπλε; Πώς φτάσαμε στο μπλε;
Α: Ο Βαλέρ έχει ένα ανοιχτό μπλε.
Δρ. Ν: ΄Εχω μπερδευτεί. Δεν αναφέρθηκες ποτέ σε κάποιον δάσκαλο Βαλέρ, ως μέρος της ομάδας σου.
Α: Δεν με ρώτησες. Τέλος πάντων, δεν είναι στην ομάδα μου. Ούτε η Κάρλα. ΄Εχουν τις δικές τους ομάδες.
|  |
Δρ. Ν: Πόσα άλλα ενεργειακά χρώματα βλέπεις να πλέουν εδώ γύρω;
Α: Κανένα.
Δρ. Ν: Γιατί δεν υπάρχουν κόκκινα και πράσινα ενεργειακά φώτα;
Α: Μερικά είναι κοκκινωπά, αλλά δεν υπάρχουν πράσινα φώτα.
Δρ. Ν: Γιατί όχι;
Α: Δεν ξέρω, αλλά μερικές φορές, όταν κοιτάζω γύρω, αυτό το μέρος είναι φωτισμένο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Δρ. Ν: Είμαι περίεργος με τον Βαλέρ. Κάθε πνευματική ομάδα έχει δύο δασκάλους, στους οποίους έχει ανατεθεί μία συγκέντρωση ψυχών;
Α: Μμμ ... αυτό ποικίλλει. Η Κάρλα εκπαιδεύεται υπό την επίβλεψη του Βαλέρ, οπότε εμείς έχουμε δύο. Τον βλέπουμε λίγο. Δουλεύει και με άλλες ομάδες εκτός από τη δική μας.
Δρ. Ν: ΄Αρα, η ίδια η Κάρλα είναι μαθήτρια και διδάσκει σαν ένας λιγότερο προχωρημένος οδηγός;
Α: (με κάποια αγένεια). Είναι όσο πρέπει προχωρημένη για μένα!
| |
Δρ. Ν: Εντάξει, αλλά θα με βοηθήσεις να ξεκαθαρίσω αυτές τις χρωματικές διατάξεις; Γιατί η ενέργεια της Κάρλα ακτινοβολεί κίτρινο και του Βαλέρ γαλάζιο;
Α: Αυτό είναι εύκολο. Ο Βαλέρ ... προηγείται όλων μας σε γνώση και εκπέμπει φως πιο σκούρας έντασης.
Δρ. Ν: Αν συγκρίνουμε την μπλε απόχρωση με την κίτρινη ή την απλή λευκή, αυτό σηματοδοτεί κάποια διαφορά μεταξύ των ψυχών;
Α: Προσπαθώ να στο πω. Το μπλε είναι βαθύτερο από το κίτρινο και το κίτρινο έχει μεγαλύτερη ένταση από το λευκό΄ εξαρτάται από το πόσο έχεις προχωρήσει.
|  |
Δρ. Ν: Α, τότε η φωτεινότητα του Βαλέρ ακτινοβολεί με μικρότερη ένταση από της Κάρλας κι εκείνης είναι λιγότερο λαμπερή από τη δική σου ενέργεια, γιατί βρίσκεσαι πιο χαμηλά στην εξέλιξη;
Α: (γελάει). Πολύ πιο χαμηλά. Και οι δύο έχουν πιο βαρύ, πιο στέρεο φως από μένα.
Δρ. Ν: Και σε τι διαφέρει το κίτρινο χρώμα της Κάρλας από τη λευκότητά σου, σε σχέση με την προοπτική της εξέλιξής σου;
Α: (υπερήφανα). Γίνομαι κοκκινωπό-λευκό. Τελικά, θα φτάσω να γίνω ανοιχτό χρυσαφί. Πρόσφατα, αντιλήφθηκα ότι η Κάρλα γίνεται λίγο σκουρότερη κίτρινη. Αυτό το περίμενα. Είναι τόσο έξυπνη και τόσο καλή!
Δρ. Ν: Αλήθεια, και τελικά το ενεργειακό της επίπεδο θα προχωρήσει σε ένταση στο σκούρο μπλε;
Α: ΄Οχι, αρχικά σε γαλάζιο. Αυτό γίνεται πάντα σταδιακά, καθώς η ενέργειά μας γίνεται πιο πυκνή.
Δρ. Ν: ΄Αρα, αυτά τα τρία βασικά χρώματα φωτός, το λευκό, το κίτρινο και το μπλε αντιπροσωπεύουν τα επίπεδα εξέλιξης των ψυχών και είναι οπτικά φανερά σε όλα τα πνεύματα.
Α: Ακριβώς, και οι αλλαγές είναι πολύ αργές.
Δρ. Ν: Κοίταξε ξανά γύρω σου. Βλέπεις όλα τα ενεργειακά χρώματα να εκπροσωπούνται ισόποσα σ' αυτήν την περιοχή;
Α: Α, όχι! Βλέπω κυρίως λευκούς, μερικούς κίτρινους και λίγους μπλε.
Δρ. Ν: Σ' ευχαριστώ, που μου το αποσαφήνισες αυτό.
| |
 |
΄Εχει καταντήσει ρουτίνα να ρωτάω τον καθένα, κατά τη διάρκεια της ύπνωσης, για την απόχρωσή του. Πέρα από τη γενική λευκότητα του πνευματικού κόσμου αυτού καθαυτού, οι άνθρωποι μου αναφέρουν ότι, κατά πλειοψηφία, οι άλλες ψυχές παρουσιάζονται υπόλευκες. Προφανώς, ένα ουδέτερο λευκό ή γκρι αποτελεί το σημείο εκκίνησης για την εξέλιξη. Οι αύρες των πνευμάτων, τότε, αναμιγνύουν τα βασικά χρώματα του κόκκινου, του κίτρινου και του μπλε με μία λευκή βάση. Λίγοι άνθρωποι βλέπουν πρασινωπές αποχρώσεις αναμεμιγμένες με κίτρινο ή μπλε.
Το να εξισώσω αυτό που έχω ακούσει για την ενέργεια της ψυχής με τους φυσικούς νόμους που διέπουν το χρωματικό φάσμα, το οποίο βλέπουμε στους ουρανούς, θα ισοδυναμούσε με μια απλή εικασία.
|
΄Εχω βρει, ωστόσο, μερικές ομοιότητες. Η ενέργεια του φωτός, που ακτινοβολούν τα πιο ψυχρά αστέρια στον ουρανό, είναι κόκκινη-πορτοκαλί, ενώ τα πιο θερμά αστέρια εξελίσσονται από κίτρινα σε μπλε-λευκά. Η θερμοκρασία επενεργεί στα κύματα του φωτός, που είναι, επίσης, ορατές δονήσεις του φάσματος, με διαφορετικές συχνότητες. Το ανθρώπινο μάτι καταγράφει αυτά τα κύματα ως μία λωρίδα από φως σκούρων αποχρώσεων.
Τα ενεργειακά χρώματα των ψυχών έχουν πιθανώς ελάχιστη σχέση με στοιχεία όπως το υδρογόνο και το ήλιο, αλλά ίσως να υφίσταται ένας συσχετισμός με το υψηλό ενεργειακό πεδίο του ηλεκτρομαγνητισμού. Υποψιάζομαι ότι όλο το φως των ψυχών επηρεάζεται από την παλμική κίνηση που ομοιοκραδαίνεται με την αρμονική πνευματική ενότητα της σοφίας.
| |
Τελικά, συμπέρανα ότι η πνευματική, όπως και η φυσική μας συνείδηση εκπέμπει και προσλαμβάνει ενεργειακό φως. Πιστεύω ότι τα ατομικά μοτίβα των κραδασμικών κυμάτων αντιπροσωπεύουν την αύρα της κάθε ψυχής. Η εμβέλεια, το χρώμα και το σχήμα του φωτός, που ακτινοβολούμε ως ψυχές, είναι ευθέως ανάλογα με τη δύναμη της γνώσης και της αντίληψής μας, όπως εμφανίζεται αυτή από τις ολοένα αυξανόμενες συμπυκνώσεις ύλης φωτός, καθώς εξελισσόμαστε. Τα προσωπικά μας ενεργειακά σχήματα δεν φανερώνουν μόνο το ποιοι είμαστε, αλλά και το βαθμό ικανότητάς μας να θεραπεύουμε τους άλλους και να αναζωογονούμε τους εαυτούς μας.
|  |
 |
Οι άνθρωποι, που είναι σε κατάσταση ύπνωσης, μιλούν για χρώματα προκειμένου να περιγράψουν τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι ψυχές, ιδιαίτερα όταν είναι από απόσταση και δεν έχουν σχήμα. Από τις περιπτώσεις που εξέτασα, έμαθα ότι οι πιο εξελιγμένες ψυχές προβάλλουν μάζες ταχύτερα κινουμένων ενεργειακών σωματιδίων, οι οποίες αναφέρεται ότι έχουν μπλε χρώμα, ενώ οι υψηλότερες συγκεντρώσεις είναι βιολετί. Στο ορατό φάσμα, στη Γη, το μπλε-βιολετί έχει το μικρότερο μήκος κύματος, με την ενέργεια να κορυφώνεται στο αόρατο υπεριώδες. Αν η πυκνότητα του χρώματος είναι μία αντανάκλαση σοφίας, τότε τα χαμηλότερα μήκη κύματος του λευκού μέσω του κίτρινου, που εκπορεύεται από ψυχές, θα πρέπει να αντιπροσωπεύει χαμηλότερες συγκεντρώσεις παλλόμενης ενέργειας.
|
Το Σχέδιο 3 είναι ένα διάγραμμα που σχεδίασα για την κατάταξη των ψυχών βάσει του χρωματικού τους κώδικα, σύμφωνα με τις αναφορές των πελατών μου. Η πρώτη στήλη καταγράφει την πνευματική κατάσταση της ψυχής ή το επίπεδο εξέλιξής της. Η τελευταία στήλη δείχνει την καθοδηγητική μας επάρκεια και δηλώνει την ικανότητα και ετοιμότητά μας να υπηρετήσουμε, υπό αυτήν την ιδιότητα, άλλους και θα εξηγηθεί περαιτέρω στο επόμενο κεφάλαιο. Η μάθησή μας αρχίζει από τη δημιουργία μας ως ψυχής και, στη συνέχεια, επιταχύνεται με την πρώτη μας αποστολή σε ζωή με φυσική ενσάρκωση. Με κάθε ενσάρκωση αυξάνεται η κατανόησή μας, παρ' όλο που ενδέχεται να παλινδρομήσουμε σε ορισμένες ζωές, πριν ξαναβρούμε τον βηματισμό μας και προχωρήσουμε πάλι. Παρ' όλα αυτά και απ' όσο μπορώ να προσδιορίσω, από τη στιγμή που μία ψυχή κατακτήσει ένα πνευματικό επίπεδο, παραμένει εκεί.
| |
Στάδια της Γνώσης
|
Κινητικότητα Χρωματικού Φάσματος
|
Καθοδηγητική Επάρκεια
|
Επίπεδο 1 : Αρχικό | Λευκό (φωτεινό και ομοιογενές) |
Καμία
|
Επίπεδο 2 : Μέσο Κατώτερο | Υπόλευκο (κοκκινωπές σκιές που μετατρέπονται, τελικά, σε ίχνη κίτρινου) |
Καμία
|
Επίπεδο 3 : Μέσο | Κίτρινο (συμπαγές, χωρίς ίχνη λευκού) |
Καμία
|
Επίπεδο 4 : Μέσο Ανώτερο | Σκούρο Κίτρινο (ένα βαθύ χρυσαφί, που μετατρέπεται, τελικά, σε ίχνη μπλε) |
Κατώτερη
|
Επίπεδο 5 : Υψηλό | Γαλάζιο (χωρίς ίχνος κίτρινου, που μετατρέπεται, τελικά, σε ίχνη βιολετί) |
Ανώτερη
|
Επίπεδο 6 : Πολύ Υψηλό | Βαθύ Μπλε-Βιολετί (περιβάλλεται από φως που ακτινοβολεί) |
Διδασκάλου
|
Στο Σχέδιο 3 δείχνω έξι επίπεδα ενσαρκούμενων ψυχών. Αν και, γενικά, τοποθετώ τους ανθρώπους μου στις γενικές κατηγορίες των αρχαρίων, μέσων και εξελιγμένων ψυχών, υπάρχουν λεπτές ενδιάμεσες διαφορές μεταξύ των επιπέδων II και IV. Για παράδειγμα, προκειμένου να προσδιορίσω αν μία ψυχή αρχίζει να μετακινείται από το αρχάριο επίπεδο I προς το επίπεδο II, θα πρέπει να γνωρίζω όχι μόνο πόση λευκή ενέργεια παραμένει ακόμα στην αύρα της, αλλά και να αναλύσω τις απαντήσεις του ανθρώπου, οι οποίες δείχνουν τη γνώση του, σε ερωτήσεις μου. ΄Ενα ιστορικό των επιτυχιών στις προηγούμενες ζωές, των μελλοντικών προσδοκιών, των σχέσεων μέσα στην ομάδα και των συζητήσεων ανάμεσα στους πελάτες μου και τους οδηγούς τους, όλα αυτά σχηματίζουν ένα προφίλ της ανάπτυξης.
|
 |
Ορισμένοι από τους πελάτες μου διαφωνούν με το ότι χαρακτηρίζω τον πνευματικό κόσμο ως ένα χώρο, που διέπεται από κοινωνική διαστρωμάτωση και οργανωτικές δομές, όπως έχω αποτυπώσει στο Σχέδιο 3. Απ' την άλλη πλευρά, ακούω συνεχώς τους ίδιους ανθρώπους να περιγράφουν μία σχεδιασμένη και οργανωμένη διαδικασία επιδράσεων, με σκοπό την αυτο-ανάπτυξη, από τους φίλους και τους δασκάλους.
|
Αν ο πνευματικός κόσμος μοιάζει με ένα μεγάλο σχολείο, με πολυάριθμες αίθουσες διδασκαλίας υπό τη διεύθυνση των δασκάλων-ψυχών, οι οποίοι παρακολουθούν την πρόοδό μας - τότε έχει συγκρότηση. Το Σχέδιο 3 αντιπροσωπεύει ένα βασικό μοντέλο εργασιακής ταξινόμησης για δική μου χρήση. Γνωρίζω ότι αυτό έχει ατέλειες. Ελπίζω πως οι έρευνες, που θα γίνουν στο μέλλον από θεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν ως μέσο τις αναδρομές, θα προχωρήσουν το οικοδόμημα της δικής μου αντίληψης υπολογισμού της ωριμότητας των ψυχών με τις δικές τους προσθήκες.
| |
Το κεφάλαιο αυτό δίνει, ίσως, στον αναγνώστη την εντύπωση ότι στον πνευματικό κόσμο οι ψυχές είναι χωρισμένες βάσει του επιπέδου του χρώματός τους, όπως είναι χωρισμένοι οι άνθρωποι στη Γη βάσει των κοινωνικών τάξεων. Οι κοινωνικές συνθήκες στη Γη δεν μπορούν να συγκριθούν με τον πνευματικό κόσμο. Οι διαφορές των συχνοτήτων του φωτός, οι σχετικές με τη μέτρηση της γνώσης, προέρχονται όλες από την ίδια πηγή ενέργειας. Οι ψυχές είναι πλήρως ενοποιημένες με τη σκέψη. Αν τα επίπεδα επίδοσης στον πνευματικό κόσμο συνοψίζονταν σ' ένα ενιαίο επίπεδο, οι ψυχές θα είχαν ένα φτωχό εκπαιδευτικό σύστημα. Το σύστημα του παλιού μονοτάξιου σχολείου στη Γη περιόριζε τους μαθητές των διαφορετικών ηλικιών. Στις πνευματικές ομάδες των συντρόφων, οι ψυχές εργάζονται στο δικό τους επίπεδο εξέλιξης μαζί με άλλες του ιδίου επιπέδου. ΄Ωριμοι δάσκαλοι-οδηγοί προετοιμάζουν γενιές ψυχών για να τους διαδεχθούν και να πάρουν τη θέση τους.
|  |
 |
Συνεπώς, υπάρχουν πρακτικοί λόγοι για την ύπαρξη ενός συστήματος, στον πνευματικό κόσμο, που μετρά τη μάθηση και την ανάπτυξη. Το σύστημα ενθαρρύνει τη γνώση και, τελικά, την τελειοποίηση των ψυχών. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι, ενώ μπορεί να υποφέρουμε από τις συνέπειες των κακών επιλογών στα εκπαιδευτικά μας καθήκοντα, ταυτόχρονα, πάντοτε προστατευόμαστε, υποστηριζόμαστε και κατευθυνόμαστε, στα πλαίσια του συστήματος αυτού, από υψηλής εξέλιξης ψυχές. Αυτό θα το όριζα ως πνευματική διοίκηση των ψυχών.
|
Η όλη ιδέα μιας ιεραρχίας των ψυχών έχει αποτελέσει τμήμα τόσο των Ανατολικών όσο και των Δυτικών πολιτισμών, επί πολλούς αιώνες. Ο Πλάτων μίλησε για τη μεταμόρφωση των ψυχών από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, αφού περάσουν από πολλά στάδια ηθικής τάξεως. Οι ΄Ελληνες πίστευαν ότι η ανθρωπότητα μετακινείται από την ανηθικότητα, την ανωριμότητα και τη βιαιότητα των ανθρώπων, μέσα από πολλές ζωές, στην ανθρώπινη κοινωνία της συμπόνιας, της υπομονής, της συγγνώμης, της εντιμότητας και της αγάπης. Τον 2ο π.Χ. αιώνα, η νέα Χριστιανική θεολογία επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον Πλωτίνο, η Νεοπλατωνική κοσμολογία του οποίου εμπεριείχε τις ψυχές σε μία ιεραρχία επιπέδων ύπαρξης. Το ύψιστο ον ήταν ο υπέρτατος Εις ή ο Θεός-δημιουργός από τον οποίο γεννήθηκε η ψυχή-εαυτός, που επρόκειτο να κατοικήσει σε ανθρώπινα όντα. Στο τέλος, αυτές οι χαμηλότερου επιπέδου ψυχές θα επέστρεφαν στην απόλυτη ένωσή τους με τη συμπαντική υπερ-ψυχή.
| |
Η κατάταξη της εξέλιξης των ψυχών, που έχω κάνει, δεν έχει πρόθεση να είναι ούτε κοινωνικά ούτε διανοητικά ελιτίστικη. Μπορεί να συναντήσει κανείς, συχνά, σε ταπεινές συνθήκες στη Γη, ψυχές σε υψηλό επίπεδο εξέλιξης. Με τον ίδιο τρόπο, άνθρωποι στις υψηλότερες σφαίρες επιρροής της ανθρώπινης κοινωνίας δεν απολαμβάνουν επ' ουδενί την ευλογημένη κατάσταση της ωριμότητας της ψυχής. Συχνά, μάλιστα, ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
Σε όρους ταξινόμησης βάσει της εξέλιξης της ψυχής, δεν μπορώ να μην τονίσω, για μία ακόμα φορά, τη σημασία των πνευματικών μας ομάδων. Στο Κεφάλαιο Εννέα, το σχετικό με τις αρχάριες ψυχές (Επίπεδα Ι και ΙΙ), θα εξετάσουμε πιο αναλυτικά πώς λειτουργεί μία ομάδα ψυχών. Πριν, όμως, προχωρήσουμε επιθυμώ να συνοψίσω αυτά που έχω μάθει για τις βασικές αρχές της αποστολής των ομάδων των ψυχών.
|  |
• Ανεξάρτητα από το συμβατικό χρόνο της δημιουργίας τους, μόλις ολοκληρωθεί το στάδιο της αρχικής τους μαθητείας, όλες οι ψυχές τοποθετούνται σε μία νέα ομάδα ψυχών, στο δικό τους επίπεδο επίγνωσης.
• Από τη στιγμή που σχηματιστεί μία νέα ομάδα υποστήριξης των ψυχών, κανένα νέο μέλος δεν προστίθεται στο μέλλον. • Φαίνεται ότι υπάρχει μία συστηματική διαδικασία επιλογής για την ομοιογενή ομαδοποίηση των ψυχών. Ομοιότητες του εγώ, γνωστική αντίληψη, έκφραση και επιθυμίες, όλα λαμβάνονται υπ' όψιν. • Ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, οι ομάδες δεν αλληλεπιδρούν άμεσα μεταξύ τους, η μία με την ενέργεια της άλλης, όμως οι ψυχές μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους, ξεπερνώντας τα σύνορα των κυρίων και δευτερευουσών ομάδων. • Οι κύριες ομάδες στα Επίπεδα Ι και ΙΙ μπορούν να διασπαστούν σε μικρότερες υπο-ομάδες μελέτης, αλλά δεν διαχωρίζονται από το οργανικό σύνολο της κύριας ομάδας ψυχών. • Το γνωστικό επίπεδο ανάμεσα στα μέλη της ομάδας ποικίλλει. Ορισμένες ψυχές θα προχωρήσουν πιο γρήγορα από κάποιες άλλες μέσα στην ομάδα, παρ' όλο που οι συγκεκριμένοι μαθητές, ίσως, να μην είναι εξίσου ικανοί και αποτελεσματικοί σε όλους τους τομείς του προγράμματος σπουδών τους. Στο μέσο περίπου επίπεδο της εκπαίδευσης επιτρέπεται στις ψυχές, που επιδεικνύουν ειδικά ταλέντα (θεραπείας, διδασκαλίας, δημιουργίας, κλπ.) να συμμετέχουν σε ειδικές ομάδες, για πιο εξειδικευμένη εργασία, ενώ εξακολουθούν να παραμένουν στην ομάδα τους. • ΄Οταν οι ανάγκες, τα κίνητρα και οι πρακτικές επιδόσεις μιας ψυχής κριθεί ότι έχουν κατακτήσει πλήρως το Επίπεδο ΙΙΙ, σε όλους τους τομείς της αυτο-ανάπτυξης, τότε διαμορφώνεται μία ελεύθερη ομάδα εργασίας «ανεξάρτητων μελετών». Συνήθως, οι παλαιοί τους οδηγοί συνεχίζουν να παρακολουθούν αυτές τις ψυχές, μέσω ενός διδασκάλου υψηλής εξέλιξης. ΄Ετσι, σχηματίζεται μία νέα μικρή ομάδα από οντότητες, που έχουν οριστικά αποφοιτήσει από το Επίπεδο ΙΙΙ και οι οποίες μπορούν να συγκεντρωθούν από πολλές κύριες ομάδες μιας ή περισσότερων δευτερευουσών ομάδων. • ΄Οταν προσεγγίζουν το επίπεδο IV , εκχωρείται μεγαλύτερη ανεξαρτησία στις ψυχές, έξω από τις ομαδικές δραστηριότητες. Παρ' όλο που το μέγεθος της ομάδας μειώνεται, καθώς οι ψυχές εξελίσσονται, η στενή επαφή ανάμεσα στα αρχικά μέλη μιας ομάδας δεν χάνεται ποτέ. • Οι πνευματικοί οδηγοί έχουν μία ευρεία ποικιλία μεθόδων διδασκαλίας και εκπαιδευτικών προσωποποιήσεων των αφηρημένων εννοιών, οι οποίες εξαρτώνται από τη σύνθεση της κάθε ομάδας. ΠΗΓΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ | |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.