Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Burton W. Abbott, ένοχος κατά τας ενδείξεις– I


Της Νίνας Κουλετάκη
Τα τελευταία 50 χρόνια το ποινικό δίκαιο στην Αμερική έχει παραμείνει το ίδιο και, ταυτόχρονα, έχει αλλάξει δραματικά.  Για να κατανοήσουμε αυτήν την αντίφαση, το «Έγκλημα και Τιμωρία» εξετάζει σήμερα την υπόθεση του BurtonWAbbott, ο οποίος δικάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε για την δολοφονία της StephanieBryan, ενός 14χρονου κοριτσιού.  Όλη αυτή η διαδικασία δεν κράτησε πάνω από δύο χρόνια, ενώ σήμερα η μέση αναμονή στην πτέρυγα των μελλοθανάτων (στις πολιτείες της Αμερικής που εφαρμόζουν ακόμη την θανατική ποινή) είναι 20 χρόνια.


Κάτι άλλο που, επίσης, έχει διαφοροποιηθεί με την πάροδο των χρόνων είναι ο ρόλος του τύπου σε μια ποινική υπόθεση.  Την δεκαετία του 1950 οι εφημερίδες ήταν η κύρια πηγή των ειδήσεων.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην υπόθεση που εξετάζουμε, δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας San Francisco Examiner ήταν αυτοί που οργάνωσαν την ομάδα που ανακάλυψε το πτώμα της Stephanie, ανακοίνωσαν τα αποτρόπαια νέα στους γονείς της και δημοσίευσαν φωτογραφίες από το σημείο που ήταν θαμμένη.  Όταν άρχισε η δίκη του Abbott, η ίδια εφημερίδα προσέλαβε έναν διάσημο συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας για να γράψει, με τον δικό του τρόπο, για την υπόθεση.

Η υπόθεση του Burton W. Abbott έμεινε στα εγκληματολογικά χρονικά ως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα καταδίκης σε θάνατο, αποκλειστικά βάσει ενδείξεων.  Κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο να συνδέει ευθέως τον Abbott με την δολοφονία της Stephanie Bryan, δεν ανακαλύφθηκε ποτέ και δεν παρουσιάστηκε στη δίκη.  Αυτό όμως δεν απέτρεψε το σώμα των ενόρκων να τον καταδικάσει σε θάνατο.  Οι αποδείξεις αντικαταστάθηκαν από την τεράστια δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση και τις πιέσεις του Τύπου, καθώς και από την συγκίνηση που προκάλεσε στο δημόσιο αίσθημα η κακοποίηση και ο θάνατος ενός κοριτσιού.

Μπορούμε, όμως, να τα θεωρήσουμε αυτά επαρκή, προκειμένου να στείλουμε έναν άνθρωπο στον θάλαμο αερίων;
Τα γεγονότα
Το απόγευμα της 28ης Απριλίου του 1955, στο σπίτι του γιατρού CharlesWBryan, επικρατούσε αναταραχή.  Είχαν ήδη περάσει δυο ώρες από τότε που η 14χρονη θυγατέρα του, Stephanie, είχε σχολάσει μα δεν είχε, ακόμη, εμφανιστεί στο σπίτι.  Τελευταία φορά είχε θεαθεί στις 4 το απόγευμα, να βγαίνει από το σχολείο της, το Γυμνάσιο Willard, στο Berkeley. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν την ξαναείδε κανείς, ζωντανή τουλάχιστον.
Η κινητοποίηση της οικογένειας και των αρχών ήταν άμεση και μεγάλη.  Η περιοχή σαρώθηκε απ’ άκρου εις άκρον, οι συμμαθητές και οι φίλες της Stephanie ανακρίθηκαν, μα χωρίς αποτέλεσμα.  Από το σχόλασμα και μετά κανείς δεν είχε δει την 14χρονη.  Η εξαφάνιση του κοριτσιού πήρε μεγάλη δημοσιότητα, η φωτογραφία της αναρτήθηκε παντού, ο ημερήσιος τύπος δημοσίευε εκκλήσεις της οικογένειας για την παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας μπορούσε να οδηγήσει στην ανεύρεσή της.  Μάταια: όλες οι έρευνες αποδείχτηκαν άκαρπες. Για μιάμιση εβδομάδα, και καθώς κανένα στοιχείο δεν είχε βρεθεί, κανείς δεν ήταν σίγουρος αν επρόκειτο για εκούσια εξαφάνιση ή για απαγωγή.  Μέχρι που, στις 9 Μαΐου, το βιβλίο της γαλλικής γραμματικής της Stephanie ανακαλύφθηκε σ’ ένα δρομάκι της Κομητείας Contra Costa.  Αυτό ήταν και το πρώτο στοιχείο που θα οδηγούσε στην αποκάλυψη του τι είχε συμβεί στην Stephanie Bryan.

Το βιβλίο της γαλλικής γραμματικής της Stephanie
Στις 15 Ιουλίου η Georgia Abbott, μια νεαρή παντρεμένη κοκκινομάλλα, κατεβαίνει στο υπόγειο του σπιτιού της στην Alameda (στο οποίο ζει με τον σύζυγό της Burton, τον τετράχρονο γιο τους Christopher και την πεθερά της Elsie Abbott), αναζητώντας το καπέλο ενός κοστουμιού που επρόκειτο να φορέσει σ’ έναν χορό.  Μέσα σ’ ένα χαρτοκιβώτιο ανακαλύπτει μια κόκκινη γυναικεία τσάντα, την οποία δεν είχε ξαναδεί και, παραξενεμένη, την ανοίγει για να ανακαλύψει την ταυτότητα της αγνοούμενης Stephanie Bryan.  Ειδοποιεί αμέσως την αστυνομία η οποία και καταφθάνει.  Από την συζήτηση των αστυνομικών με τα μέλη της οικογένειας προκύπτει ότι η Elsie Abbott, είχε ανακαλύψει πολλές μέρες πριν την τσάντα, αλλά δεν την είχε συσχετίσει με την υπόθεση της εξαφάνισης του κοριτσιού.

H μητέρα του Abbott, Elsie
Το σπίτι των Abbott ερευνάται εξονυχιστικά.  Κάτω από το χωμάτινο δάπεδο του υπογείου, ανακαλύπτονται θαμμένα κι άλλα προσωπικά αντικείμενα της Stephanie: τετράδια, βιβλία, τα γυαλιά της, ο στηθόδεσμός της.  Ο Burton Abbott, από εκείνη τη στιγμή γίνεται ο υπ’ αριθμόν 1 ύποπτος.

Αστυνομικός με το χαρτοκιβώτιο στο οποίο βρέθηκε η τσάντα της Stephanie

Το υπόγειο των Abbott

Το υπόγειο των Abbott

Τα τετράδια και τα γυαλιά της Stephanie, που βρέθηκαν θαμμένα στο υπόγειο των Abbott

Τα βιβλία και ο στηθόδεσμος της Stephanie, που βρέθηκαν θαμμένα στο υπόγειο των Abbott
Κανείς από τους Abbott δεν μπορεί να εξηγήσει πώς βρέθηκαν τα υπάρχοντα του εξαφανισμένου κοριτσιού στο υπόγειο του σπιτιού τους.  Στις πιεστικές ερωτήσεις των αστυνομικών ο Burton απαντά με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.  Ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα για την εξαφανισμένη μικρή και υποστηρίζει ότι την ημέρα της εξαφάνισης εκείνος βρισκόταν 258 μίλια μακριά, σε μια εξοχική καλύβα που είχε η οικογένειά του στα βόρεια του Berkeley.  Προθυμοποιείται να δώσει τα αποτυπώματά του και να περάσει από ανιχνευτή ψεύδους.

O Burton Abbott, απαντά στις ερωτήσεις των αστυνομικών,κατά την πρώτη τους επίσκεψη στο σπίτι του

Ο Abbott δίνει τα δακτυλικά του αποτυπώματα

Ο Abbott συνδεδεμένος στον ανιχνευτή ψεύδους
Την ημέρα της εξαφάνισης της Stephanie, ένας μάρτυρας είχε καταθέσει ότι είχε δει ένα κορίτσι να παλεύει με έναν άντρα μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο, χρώματος γκρι ή σιελ και μάρκας Chevrolet ή Pontiac. Η μαρτυρία αυτή δεν είχε αξιολογηθεί, μέχρι που οι αστυνομικοί πρόσεξαν το αυτοκίνητο του Abbott: μια γκρι Pontiac, μοντέλο του 1950.  Το αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο στο πλάι του σπιτιού και ο Abbott παρέδωσε πρόθυμα τα κλειδιά του, προκειμένου να το εξετάσει η αστυνομία.  Για τον σκοπό αυτό κλήθηκε ο DrPaul Kirk, βιοχημικός και εγκληματολόγος του Πανεπιστημίου του Berkeley, ο οποίος –στις 17 Ιουλίου- υπέβαλε σε εξονυχιστική εξέταση τόσο το αυτοκίνητο του Abbott, όσο και τα αντικείμενα της Stephanie που βρέθηκαν στο σπίτι του.

Το σπίτι των Abbott, με την παρκαρισμένη Pontiac στο πλάι του

Το αυτοκίνητο του Burton Abbott

O Dr Paul Kirk εξετάζει το αυτοκίνητο

O Dr Paul Kirk εξετάζει το αυτοκίνητο
Καθώς κανένα στοιχείο επιβαρρυντικό για τον Burton δεν προέκυψε από την εξέταση του αυτοκινήτου η αστυνομία, προφανώς πεπεισμένη για την ενοχή του, τον υποβάλει σε δεύτερη εξέταση μέσω ανιχνευτή ψεύδους, χωρίς να καταφέρει να έχει αξιόπιστα αποτελέσματα ούτε αυτή τη φορά.


Δύο δημοσιογράφοι της San Francisco Examiner, ο ρεπόρτερ Ed Montgomery και ο φωτογράφος Bob Bryant αποφασίζουν να κάνουν προσωπική τους υπόθεση την ανακάλυψη του πτώματος της Stephanie, με σκοπό την μεγάλη αποκλειστικότητα της είδησης για την εφημερίδα τους.  Καθώς ο Abbott έχει μάρτυρες ότι βρισκόταν στην εξοχική καλύβα του την ημέρα της εξαφάνισης της μικρής, αλλά και τις επόμενες, οργανώνουν μιαν ομάδα έρευνας κι αρχίζουν να ψάχνουν με σκυλιά το δάσος και την περιοχή γύρω απ’ την καλύβα.  Στις 20 Ιουλίου και σε απόσταση 300 περίπου μέτρων από το εξοχικό των Abbott, θα ανακαλύψουν σ’ έναν ρηχό τάφο το, σε προχωρημένη αποσύνθεση, πτώμα της Stephanie.


Η καλύβα των Abbott

Τα σκυλιά ανακαλύπτουν το σημείο όπου ήταν θαμμένη η Stephanie

Η ανακάλυψη του πτώματος

Το πτώμα της Stephanie Bryan απομακρύνεται από το σημείο ταφής
Στη συνέχεια οι δύο δημοσιογράφοι κατευθύνονται στο σπίτι της Stephanie για να ανακοινώσουν τα αποτρόπαια νέα στους γονείς της.  Οι υποψίες των δυστυχισμένων γονιών θα γίνουν βεβαιότητα.

Οι γονείς της Stephanie Bryan
Το πτώμα ανήκει, χωρίς καμιά αμφιβολία, στη Stephanie Bryan.  Οι γονείς της αναγνωρίζουν τα ματωμένα και κουρελιασμένα ρούχα και ο οδοντίατρός της την οδοντοστοιχία της.  Ο Burton Abbott συλλαμβάνεται για τον βιασμό και τη δολοφονία της και προφυλακίζεται στις φυλακές του San Quentin.


ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ , ΝΙΝΑ ΚΟΥΛΕΤΑΚΗ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ <<ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ>>.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.