Μουσική βιομηχανία: η διαμόρφωση συνειδήσεων! (βιντεο)

"Η μουσική εξημερώνει τα ήθη". Αυτό το ρητό, υπάρχει από τα πολύ παλιά χρόνια. Από τα ακόμη αρχαιότερα, λειτουργεί η εφαρμογή του.

Ένα πρόχειρο παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό, είναι ο Ορφέας, ο οποίος με την λύρα του ημέρευε τα θηρία. Δεν είναι τυχαίο που στην αρχαία Ελλάδα έδιναν πολύ βάρος στην μουσική παιδεία. 

Αποκορύφωμα και αποθέωση των ιδιοτήτων της μουσικής, αποτέλεσε η ανάπτυξη της "Μουσικής Αρμονίας του Σύμπαντος" από τον ιερό Πυθαγόρα. Θεοί της μουσικής, ο Ορφέας κι ο Απόλλωνας. Η επιστήμη που χαρακτηρίζει την μουσική, είναι τα μαθηματικά. 

Όλα αυτά, δημιουργούν ένα πολυσύνθετο παζλ, που στην σύγχρονη εποχή έχει αναχθεί σε ένα απεχθές εμπόριο σκέψης. Δηλαδή, η μουσική χρησιμοποιείται ως μέσον προώθησης ιδεών. Ορίζει την σκέψη και την συμπεριφορά.

Τα είδη της μουσικής σήμερα, είναι πραγματικά αναρίθμητα. Ωστόσο,
αν δούμε τους φίλου� κάποιου μουσικού είδους, αμέσως καταλαβαίνουμε τι μουσική ακούν. 

Το ντύσιμο, το βάψιμο, το κούρεμα, το χτένισμα, το λεξιλόγιο... Όλα πανομοιότυπα! Ακόμη κι η ιδεολογία, οι πολιτικές απόψεις, οι κοινωνικές απόψεις... 

Τα πάντα περασμένα σε... καρμπόν! Εδώ όμως, διαμορφώνεται το εξής παράδοξο: αντί εκείνοι που έχουν μια -ας το πούμε- κοινή ιδεολογία, να επιλεγούν το είδος της μουσικής που θ' ακούσουν, η μουσική επιβάλλει την ιδεολογία της. 

Για παράδειγμα, ένα "περιθωριακό" άτομο του "αντιεξουσιαστικού" χώρου, δεν θ' ακούσει τόσο εύκολα την λεγόμενη "ποιοτική μουσική", αλλά θα βρεθεί ν' ακούει "underground". 

Όχι όμως γιατί την επέλεξε συνειδητά όπως νομίζει, αλλά γιατί αυτά που του "δίνει" η μαθηματική δυσαρμονία του είδους, τον ελκύουν.

Παράλληλα, διαπιστώνεται και κάτι άλλο: η μουσική βιομηχανία σήμερα, εξακολουθεί να δέχεται στα ταμεία της έναν πακτωλό χρημάτων, που φυσικά με τίποτα δεν θα ήθελε να χάσει. 

Όμως, για να μπορεί μια τέτοια βιομηχανία να υπάρχει, θα πρέπει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αλλιώς κλείνει και χωρίς προειδοποίηση. 

Και άρχουσα τάξη εδώ και αρκετά χρόνια, είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Αυτή που ορίζει τα πάντα, ορίζει και την μουσική.

 Πολλοί νέοι σήμερα πιστεύουν πως η μουσική που ακούνε, είναι "αντιεξουσιαστική", ή επαναστατική, ή κατά του συστήματος. 

Κατά πόσο όμως αυτό αληθεύει; Οι λεγόμενοι "rapers" για παράδειγμα, "τραγουδάνε" κατά της εξουσίας κι υπερ των φτωχών.

 Όμως οι αμερικανοί rapers διαμένουν σε υπερπολυτελείς συνοικίες, ενώ οι Έλληνες "συνάδελφοί" τους σε υπερπολυτελείς οικίες με πολυτελή αυτοκίνητα. Περίεργο όλο αυτό; ΚΑΘΌΛΟΥ!

 Εξυπηρετούν κι αυτοί τα συμφέροντα της Νέας Τάξης. Απλά εκτονώνουν την αντίδραση των μαζών, ώστε να μην κινδυνεύει η εξουσία από επαναστάσεις.

Πολλοί νέοι σήμερα, αρνούνται να πάνε στον στρατό με την δικαιολογία ότι "δεν γουστάρουν" την ομοιομορφία. Πόσο όμως μπορεί αυτό να ισχύει όταν η ομοιομορφία που επιβάλλει η μουσική που ακούν είναι πολύ πιο αυστηρή και απαιτητική; 
Αυτό δεν μπορούν να το δουν κι ούτε πρόκειται, γιατί απλά,
Η ΜΟΥΣΙΚΉ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑ, ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑ ΠΛΎΣΗΣ ΕΓΚΕΦΆΛΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΉΣ ΣΥΝΕΙΔΉΣΕΩΝ!
ΠΗΓΗ από Γεώργιος Μεταξᾶς