Πρώτος ο Ιπποκράτης, τον τέταρτο αιώνα π.Χ., εισήγαγε τον όρο «σήψη» για να περιγράψει τη διαδικασία αποσύνθεσης της οργανικής ύλης. Αργότερα, ο Γαληνός περιέγραψε τα χαρακτηριστικά της φλεγμονής: ερυθρότητα, πρήξιμο, πυρετός, πόνος και απώλεια λειτουργικότητας. Το 1914 ο Scottmueller διαπίστωσε ότι η σήψη αποτελεί ένα τύπο αντίδρασης του συστήματος του ξενιστή (κάθε οργανισμός που φέρει έναν άλλο οργανισμό, τον οποίο υποστηρίζει και τρέφει), που πυροδοτείται από παθογόνους μικροοργανισμούς, οι οποίοι βρέθηκαν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας εξεσημασμένη συστηματική φλεγμονή .
ΟΡΙΣΜΟΙ
Σύμφωνα με την Τρίτη Διεθνής Ομοφωνία Ορισμών της Σήψης (αποκαλούμενη Sepsis-3) :
Ως «Σήψη» ορίζεται «η απειλητική για τη ζωή δυσλειτουργία οργάνων που προκαλείται από τη δυσανάλογη απόκριση του ξενιστή στη λοίμωξη». Τονίζεται η απορρύθμιση των ομοιοστατικών μηχανισμών, ο θανατηφόρος χαρακτήρας της και συνεπώς η άμεση ανάγκη αναγνώρισής της.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.