Μπορούν τα σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των Εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής σε Καταστάσεις Επείγουσας Ανάγκης; Ιστορική ανασκόπηση του όρου πρώτες βοήθειες - Ιστορική αναδρομή της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (Μέρος Δεύτερο)

 

 Ιστορική ανασκόπηση του όρου πρώτες βοήθειες 

Οι δεξιότητες σε αυτό που τώρα είναι γνωστό ως πρώτες βοήθειες έχουν καταγραφεί σε όλη την ιστορία, ειδικά σε σχέση με τον πόλεμο, όπου η φροντίδα τόσο των τραυματισμών όσων και των ιατρικών περιπτώσεων ήταν ιδιαίτερα σημαντικές. 

Η περίδεση των τραυμάτων στην μάχη εμφανίζεται στη Αρχαία Ελληνική αγγειοπλαστική γύρω στο 500 π.Χ., ενώ η παραβολή του καλού Σαμαρείτη περιλαμβάνει αναφορές στην περιποίηση πληγών. 

Στα Ομηρικά έπη αλλά και από άλλες ιστορικές πηγές έχουμε πληροφορηθεί ότι υπήρχαν πολλοί ιατροί που διακρίθηκαν για τις ικανότητες τους όπως ο Μαχαών στη χειρουργική, ο Ποδαλείριος στη παθολογία, ο Μέλαμπους στη ψυχιατρική, ο Αχιλλέας στις πρώτες βοήθειες, ο Σθέναλος στην ορθοπεδική, ο Δηκομήδης στη παθολογία, ο Αρισταίος στη δερματολογία, ο Αμφιάραος στην ιατροθεραπευτική. 

Η τραυματολογία και η ορθοπεδική αναφέρονται συχνά από τον Όμηρο. Για την περιποίηση των τραυμάτων χρησιμοποιούσαν φύλλα δένδρων και σκόνες με στυπτικές ιδιότητες. Σαν αναισθητικά χρησιμοποιούσαν όπιο, μανδραγόρα (είδος φυτού με λευκά άνθη). Επίσης χρησιμοποιούσαν απολυμαντικά όπως κρασί, ξύδι, θερμό λάδι, θαλασσινό νερό, θειάφι και άλλα (Ντόλατζας, 1999). 

Στην Ιλιάδα, ο Όμηρος περιγράφει παθήσεις που απαιτούν ανθρώπινη επέμβαση και φροντίδα και αφορούν αποκλειστικά τραυματισμούς στο πεδίο της μάχης αλλά και στο κυνήγι, λέει ο κ. Σταμπολίδης (καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης) «Αναφέρονται περίπου 150 είδη τραυματισμών και καταγμάτων από ακόντια, σπαθιά, βέλη, σφενδόνες και περιγράφονται με εκπληκτική ανατομική ακρίβεια» 4 . 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ