ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΜΑΣΚΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Robert Redfern  13/9/2020

Ο ARTHUR FIRSTENBERG τοποθετείται για τη μάσκα του προσώπου:

“ Ως άτομο που σπούδασε σε ιατρική σχολή, σοκαρίστηκα όταν διάβασα τη μελέτη του Neil Orr, που δημοσιεύτηκε το 1981 στα Χρονικά του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών Αγγλίας.

Ο Δρ. Orr ήταν χειρουργός στη Χειρουργική Μονάδα του νοσοκομείου Severalls στο Κόλτσεστερ. Και για έξι μήνες, από τον Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο του 1980, οι χειρουργοί και το προσωπικό της μονάδας αυτής αποφάσισε να δει τι θα γινόταν εάν δε φορούσαν μάσκες κατά τη διάρκεια των χειρουργείων.

Για έξι μήνες δε φορούσαν μάσκα και σύγκριναν το δείκτη μόλυνσης χειρουργικών τραυμάτων από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 1980 με το δείκτη μόλυνσης τραυμάτων από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο των προηγούμενων τεσσάρων ετών.

Και ανακάλυψαν, προς μεγάλη τους κατάπληξη, πως όταν κανείς δε φορούσε μάσκα κατά τη διάρκεια των χειρουργείων, ο δείκτης μολύνσεων τραυμάτων ήταν χαμηλότερος από το μισό του αντίστοιχου δείκτη όταν φορούσαν μάσκες.

Το συμπέρασμά τους: «Κατά τα φαινόμενα η ελάχιστη μόλυνση επιτυγχάνεται καλύτερα με την απόλυτη μη χρήση μάσκας» και πως η χρήση της μάσκα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου «είναι μια τυπική διαδικασία που θα μπορούσε να εγκαταληφθεί.»

Έμεινα σε τέτοιο βαθμό κατάπληκτος, που ‘χτένισα’ την ιατρική βιβλιογραφία βέβαιος πως επρόκειτο για σύμπτωση, και πως νεότερες μελέτες θα πρέπει να αποδεικνύουν τη χρησιμότητα της μάσκας στην πρόληψη της διάδοσης των ασθενειών.

Αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη η ιατρική βιβλιογραφία τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια υπήρξε σύμφωνη: οι μάσκες είναι άχρηστες στην πρόληψη της διάδοσης ασθενειών και, αν μη τι άλλο, είναι ανθυγιεινά αντικείμενα που τα ίδια διαδίδουν βακτήρια και ιούς.

• Ο Ritter και οι λοιποί, το 1975, βρήκαν πως «η χρήση της χειρουργικής μάσκας προσώπου δεν είχε κανένα αποτέλεσμα επάνω στη μόλυνση του συνολικού περιβάλλοντος του χειρουργικού χώρου.»
• Οι Ha’eri and Wiley, το 1980, εφάρμοσαν μικροσφαιρίδια ανθρώπινης αλμπουμίνης στο εσωτερικό των χειρουργικών μασκών σε 20 επεμβάσεις. Στο τέλος κάθε επέμβασης, τα πλύματα της πληγής μελετούνταν κάτω από το μικροσκόπιο. «Σε όλα τα πειράματα επιδείχτηκε μόλυνση σωματιδίων στην πληγή.»
• Οι Laslett and Sabin, το 1989, βρήκαν πως τα καπέλα και οι μάσκες δεν ήταν απαραίτητα κατά τη διάρκεια του καρδιακού καθετηριασμού. «Δε βρέθηκαν μολύνσεις σε κανέναν ασθενή, ανεξάρτητα από το εάν χρησιμοποιήθηκε καπέλο ή μάσκα», έγραψαν. Οι Sjøl και Kelbaek κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα το 2002.
• Στη μελέτη του Tunevall, το 1991, μια ομάδα γενικών χειρουργών δε φόρεσε μάσκες στα μισά χειρουργεία της για δύο χρόνια. Μετά από 1537 εγχειρήσεις που διενεργήθηκαν με μάσκες, ο δείκτης μόλυνσης τραύματος ήταν 4,7% ενώ μετά από 1551 εγχειρήσεις που διενεργήθηκαν χωρίς μάσκες, ο δείκτης μόλυνσης τραύματος ήταν μόνο 3,5%.
• Μια αξιολόγηση από τους Skinner και Sutton το 2001 συμπέρανε πως «Τα αποδεικτικά στοιχεία για τη μη συνέχιση χρήσης χειρουργικής μάσκας προσώπου φαίνεται να είναι ισχυρότερα από τα διαθέσιμα στοιχεία που υποστηρίζουν τη συνέχιση της χρήσης της.»
• Ο Lahme και λοιποί, το 2001, έγραψε πως «οι χειρουργικές μάσκες προσώπου που φορούσαν οι ασθενείς κατά τη διάρκεια της τοπικής αναισθησίας, δε μείωσαν τη συγκέντρωση αερόβιων βακτηρίων στο χειρουργικό πεδίο στη μελέτη μας. Ως εκ τούτου είναι επουσιώδεις.»
• Οι Figueiredo και λοιποί, το 2001, ανέφεραν πως στα πέντε χρόνια που διεξήγαγαν περιτοναϊκές καθάρσεις χωρίς μάσκες, οι δείκτες της περιτονίτιδας στη μονάδα τους δεν διέφεραν από τους δείκτες στα νοσοκομεία που χρησιμοποιούσαν μάσκες.
• Ο Bahli έκανε μια συστηματική βιβλιογραφική ανάλυση το 2009 και βρήκε πως «δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά στα περιστατικά μετεγχειρητικού τραύματος ανάμεσα σε ομάδες που χειρουργούσαν με μάσκες και σε ομάδες που χειρουργούσαν χωρίς μάσκες».
• Χειρουργοί στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα στη Σουηδία, αναγνωρίζοντας την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων που να υποστηρίζουν τη χρήση μασκών, σταμάτησαν να τις απαιτούν το 2010 για τους αναισθησιολόγους και λοιπό προσωπικό χωρίς χειρουργική ένδυση στο χειρουργείο. «Η απόφασή μας να μην απαιτούμε πλέον τις χειρουργικές μάσκες ρουτίνας για το μη νοσηλευτικό προσωπικό στο χειρουργείο είναι μια παρέκκλιση από την κοινή πρακτική. Αλλά τα στοιχεία που υποστηρίζουν την πρακτική αυτή δεν υπάρχουν», έγραψε η Δρ. Eva Sellden.
• Οι Webster και λοιποί, το 2010, αναφέρθηκαν σε γυναικολογικά, μαιευτικά, ορθοπεδικά, στήθους και ουρολογικά χειρουργεία που διεξήχθηκαν σε 827 ασθενείς. Όλο το προσωπικό χωρίς χειρουργική ένδυση φορούσε μάσκες στα μισά χειρουργεία, και στα υπόλοιπα μισά δε φορούσε κανείς από το προσωπικό χωρίς χειρουργική ένδυση.
• Οι Lipp και Edwards ανέλυσαν τη χειρουργική βιβλιογραφία το 2014 και βρήκαν πως «δεν υπήρχε σημαντική στατιστική διαφορά στους δείκτες μόλυνσης μεταξύ των ομάδων με μάσκα και των ομάδων χωρίς μάσκα σε καμία από τις δοκιμές.» Οι Vincent και Edwards ενημέρωσαν την ανάλυση αυτή το 2016 και το συμπέρασμα ήταν το ίδιο.
• Ο Carøe, σε μια ανάλυση του 2014 βασισμένη σε τέσσερεις μελέτες και 6.006 ασθενείς, έγραψε πως «καμία από τις τέσσερεις μελέτες δεν εντόπισε διαφορές στον αριθμό μετεγχειρητικών μολύνσεων είτε χρησιμοποιούσατε μάσκα είτε όχι.»
• Οι Salassa και Swiontkowski, το 2014, ερεύνησαν την αναγκαιότητα των χειρουργικών ρούχων, μασκών και καπέλων στα χειρουργεία και κατέληξαν πως «δεν υπάρχουν στοιχεία πως τα μέτρα αυτά μειώνουν τον επιπολασμό της παράπλευρης χειρουργικής μόλυνσης.»
• Οι  Da Zhou και λοιποί, αναλύοντας τη βιβλιογραφία το 2015, συμπέραναν πως «υπάρχει έλλειψη επαρκών στοιχείων που να υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς πως οι μάσκες προσώπου προστατεύουν είτε τον ασθενή είτε τον χειρουργό από μεταδοτική μόλυνση.»

“Τα σχολεία στην Κίνα τώρα απαγορεύουν στους μαθητές να φορούν μάσκα κατά τη διάρκεια της άσκησης. Γιατί; Επειδή τους σκότωνε. Τους στερούσε το οξυγόνο και τους σκότωνε. Τουλάχιστον τρία παιδιά πέθαναν κατά τη διάρκεια μαθημάτων γυμναστικής – δύο εκ των οποίων ενώ έτρεχαν σε γήπεδα του σχολείου τους φορώντας μάσκα. Κι ένας 26χρονος κατέρρευσε λόγω πνεύμονα αφού έτρεξε δυόμιση μίλια φορώντας μάσκα. Οι υποχρεωτικές μάσκες δε μείωσαν πουθενά το δείκτη θανάτου. Οι 20 αμερικανικές Πολιτείες που δε διέταξαν ποτέ τους πολίτες τους να φορέσουν μάσκες προσώπου σε εσωτερικούς χώρους αλλά και έξω, έχουν κατά πολύ χαμηλότερο δείκτη θανάτου από COVID-19 απ΄ό,τι οι 30 Πολιτείες που επέβαλαν τις μάσκες. Οι περισσότερες από τις Πολιτείες χωρίς-μάσκες έχουν δείκτη θανάτου από COVID-19 κάτω του 20 ανά 100.000 πληθυσμού, και καμία δεν έχει δείκτη θανάτου μεγαλύτερο του 55.

Και οι 12 Πολιτείες που έχουν δείκτη θανάτου άνω του 55 είναι Πολιτείες που απαίτησαν να φοριέται μάσκα σε όλα τα δημόσια μέρη. Δεν τους προστάτευσε.

«Ζούμε σε μια ατμόσφαιρα μόνιμης νοσηρότητας, ανούσιου διαχωρισμού», γράφει ο Benjamin Cherry στην έκδοση του καλοκαιριού του 2020 του περιοδικού New View. Ένας διαχωρισμός που καταστρέφει ζωές, ψυχές και τη φύση.”

Arthur Firstenberg

11 Αυγούστου 2020

eternalnowblog

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ