Μήπως να βουτήξουμε στα βαθειά;

 

Ζούμε στον αφρό. Κυριολεκτικά.

Ζούμε στην επιφάνεια, βλέπουμε την επιφάνεια, σχετιζόμαστε με την επιφάνεια και μας ενδιαφέρει μόνο η επιφάνεια.

Μιλάω, κυρίως, για τη σχέση με το σώμα μας.

Τείνουμε να αγνοούμε τη φυσιολογία μας και το τι πληροφορίες μας δίνει -πέρα ​​από το προφανές καμπανάκι κινδύνου, τον πόνο.

Ασχολούμαστε όμως με την εικόνα μας. Πολύ. Και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να την διατηρήσουμε όπως τη θυμόμαστε. Όταν ήμαστε μικρότεροι.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ