Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ξεχνούν ότι κάθε βράδυ, την ώρα τού ύπνου, πεθαίνουμε για το φυσικό πεδίο και είμαστε ζωντανοί και δρούμε αλλού. Ξεχνούν ότι έχουν ήδη επιτύχει με ευκολία να αφήνουν το φυσικό σώμα. Επειδή δεν μπορούν προς το παρόν να επαναφέρουν στην εγκεφαλική συνείδηση την ανάμνηση από αυτό το πέρασμα και το επακόλουθο διάλειμμα τής ενεργού διαβίωσης, αποτυγχάνουν να συσχετίσουν τον θάνατο και τον ύπνο.
Αλλά η διαδικασία τού καθημερινού ύπνου και η διαδικασία τού συνηθισμένου θανάτου είναι ταυτόσημες. Η μόνη διαφορά είναι ότι στον ύπνο το μαγνητικό νήμα ή ρεύμα τής ενέργειας, που κατά μήκος του διαχύνονται τα ρεύματα τής ζωής, διατηρείται ανέπαφο και αποτελεί την ατραπό τής επιστροφής για το φυσικό σώμα.
Στον θάνατο αυτό το νήμα τής ζωής θραύεται ή αποκόπτεται.
Όταν συμβεί αυτό, η συνειδητή οντότητα δεν μπορεί να επιστρέψει στο πυκνό φυσικό σώμα και το σώμα αυτό έχοντας χάσει την αρχή τής συνεκτικότητας, αποσυντίθεται.
Alice A. Bailey
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.