Πριν 300 χρόνια, στις 18 Ιουλίου του 1720, ο Πέτρος Ιωάννου, κάτοικος του Κιλκίς εξισλαμίστηκε.

«Τιμήθηκε με τον ισλαμισμό, αφού απάγγειλε τις λέξεις της ομολογίας πίστεως και σώθηκε έτσι από τις ψεύτικες θρησκείες. Εγγυάται γι’ αυτόν ο Χατζή αγάς.»

Η ημερομηνία είναι η 11η Ραμαζάν 1132, δηλαδή η 18η Ιουλίου 1720. Υπογράφει ο ιεροδικαστής του καζά, δηλαδή της επαρχίας Αβρέτ Χισάρ* (που είχε έδρα το Κιλκίς), ο Μουσταφά Τσελεμπή Γιατζή.

Ταξιδεύω προς τη Θεσσαλονίκη, στην πρώτη πτήση μετά από 4 μήνες, και διαβάζω μια σειρά Οθωμανικών ιεροδικαστικών πράξεων της περιόδου 1720-1722, δημοσιευμένες το 1954 από τον Ιωάννη Βασδραβέλλη και την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στα «Ιστορικά Αρχεία Μακεδονίας».

Αν και ο τόμος που έχω στα χέρια μου είναι ο δεύτερος, που αφορά τη Βέροια και τη Νάουσα, έπεσα στην περίπτωση αυτή από το Κιλκίς και μου χτύπησε αμέσως η χρονική σύμπτωση.

Τα κείμενα τα μετέφρασε από τα τουρκικά στην καθαρεύουσα ο Θεοδόσιος Συμεωνίδης, δικηγόρος Θεσσαλονίκης, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης και άριστος γνώστης της Τουρκικής που όμως δεν πρόλαβε να δει δημοσιευμένο το έργο γιατί είχε πεθάνει από το 1950.

Αναρωτιέμαι γιατί αλλαξοπίστησε ο Πέτρος Ιωάννου. Από φόβο; Για οικονομικούς λόγους; Για καλύτερες κοινωνικές προοπτικές; Από μεταφυσική ανησυχία; Άγνωστο.

*Αβρέτ Χισάρ σημαίνει Γυναικόκαστρο.

 

Aristides Hatzis

 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ