Τι μας διδάσκει τελικά αυτή η πανδημία;

Μας διδάσκει αρχικά ότι υπάρχει κάτι απέναντι στο οποίο όλοι είμαστε ίσοι. Αυτό που μας ενώνει, που μας κάνει να φαινόμαστε τόσο μικροί και όμοιοι, καθώς μπροστά του ξεγυμνωνόμαστε και φαινόμαστε πεπερασμένοι και φθαρτοί, είναι η ασθένεια κι ο θάνατος. Μπροστά στην ύπαρξη του θανάτου, όλοι μας είμαστε μικροί και σύντομοι. 

Μας διδάσκει ότι δε μας χωρίζουν τα σύνορα, η κοινωνική τάξη μας, το εισόδημα, η θρησκεία ή ο πολιτισμός μας. Ο ιός που μας πλήττει δεν κάνει ρατσιστικές διακρίσεις.

Μας διδάσκει ότι κανείς από εμάς δεν είναι ξεκομμένος από τους υπόλοιπους. “Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του”, όπως λέει ο ποιητής John Donne, και κάθε μας πράξη και δράση έχει επιπτώσεις στους συνανθρώπους μας. Δεν είμαστε μόνοι στη φουρτούνα, όλοι μας υποφέρουμε το ίδιο. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. “Γι αυτό ποτέ σου μη στείλεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα” τονίζει ο Donne.

Η εκδίκηση της φύσης

Για κάποιους ανθρώπους πάντα θα φταίει κάποιος άλλος για τις άσχημες συνθήκες της ζωής τους. Έτσι και τώρα αναζητούν μανιωδώς αυτόν τον άλλον που πάντα φταίει, αυτόν που είναι υπεύθυνος για την πανδημία του κορωνοϊού. Αναπαράγουν ανόητες συνωμοσιολογικές θεωρίες για την αιτία του κακού που άλλαξε τις ζωές τους. Φταίνε οι μασόνοι, φταίνε οι εβραίοι, φταίει η τεχνολογία 5G, φταίει ο Bill Gates που καλούσε σε επαγρύπνηση για το ενδεχόμενο εξάπλωσης μεταδοτικής νόσου και συνεπώς αυτός πρέπει να δημιούργησε τον ιό.

Οι πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες βέβαια καταλήγουν στο ότι ο συγκεκριμένος κορωνοϊός έχει φυσική προέλευση. Κανένας δε μας φταίει λοιπόν. Η φύση τον δημιούργησε για να σταματήσει την ταχεία καταστροφική της πορεία, λόγω των τραγικών επιπτώσεων που έχει το πέρασμα της ανθρωπότητας από αυτόν τον πλανήτη. Κάρμα το ονομάζουν οι ανατολικοί. Δείτε τη ζημιά στο περιβάλλον που προκαλεί ο άνθρωπος για να καταλάβετε. Καταστροφή δασών, εντατική γεωργία, υπεραλίευση, μόλυνση. Ένα εκατομμύριο είδη ζώων και φυτών απειλούνται με εξαφάνιση. Για πολλά από αυτά, αυτό θα γίνει τις επόμενες δεκαετίες αν συνεχίσει ο άνθρωπος να καταστρέφει με τον ίδιο ρυθμό.

Το μονοπάτι του πολεμιστή στα χρόνια του κορωνοϊού

Σ’ αυτή τη ζωή που ήλθαμε να ζήσουμε τίποτα δεν είναι τέλειο. Καθημερινά το διαπιστώνουμε μέσα από τα βιώματά μας. Αρκεί ένα απειροελάχιστο παράσιτο για να βάλει παύση στους ξέφρενους ρυθμούς της και να μας ανατρέψει όλα τα δεδομένα που θεωρούσαμε ακλόνητα μέχρι σήμερα. Και τώρα για όσους ο υπερβολικός έλεγχος ήταν βασικό στοιχείο της ζωής τους, καλό είναι να αρχίσουν να αναθεωρούν. Για να μην εξουθενώσουν τον εαυτό τους ας ξεκινήσουν από σήμερα να βλέπουν την ζωή με μια πιο χαλαρή ματιά χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι την αφήνουν στο έλεος του Θεού ή γίνονται ανεύθυνοι. Τώρα λοιπόν που χάσαμε τον εξωτερικό έλεγχο είναι μια καλή ευκαιρία να ψάξουμε τι γίνεται βαθύτερα.

Η εσωτερική διαδρομή όπως και η ίδια η  ζωή είναι ένα μονοπάτι αχαρτογράφητο. Γίνεται υπαρκτό στιγμή προς στιγμή και ταυτόχρονα φεύγει πίσω μας. Μοιάζει σαν να καθόμαστε ανάποδα στο τρένο. Δεν μπορούμε να δούμε που κατευθυνόμαστε, παρά μόνο που έχουμε πάει. Πηγή της σοφίας είναι οτιδήποτε πρόκειται να μας συμβεί σήμερα. Η πηγή της σοφίας είναι οτιδήποτε μας συμβαίνει αυτή τη στιγμή.

Όταν κάτι μας πληγώνει στη ζωή, συνήθως δε θέλουμε να το βλέπουμε σαν μέρος της διαδρομής μας ή σαν την πηγή της σοφίας μας. Στην πραγματικότητα, νομίζουμε ότι ο λόγος για τον οποίο βρισκόμαστε σε κάποιο εσωτερικό μονοπάτι είναι ακριβώς για να απαλλαχτούμε από το συναίσθημα του πόνου. Ωστόσο, γεγονός είναι ότι όποιος έχει χρησιμοποιήσει τις μέρες και τα χρόνια της ζωής του για να γίνει σοφότερος και χρησιμότερος στον κόσμο, έχει διδαχθεί από αυτό που συμβαίνει ακριβώς στο σήμερα. Μπορούμε να βάλουμε ως στόχο να είμαστε καλοί ακριβώς την κάθε στιγμή, να χαλαρώνουμε και να ανοίγουμε την καρδιά μας και τον νου μας απέναντι σ’ αυτό που υπάρχει εκείνη τη στιγμή που συμβαίνει. Τώρα που οι εξωτερικές συνθήκες μας ζορίζουν τόσο πολύ, παρουσιάζεται η μεγάλη ευκαιρία. Αν υπάρχει μια πιθανότητα για φώτιση, αυτή είναι εδώ και τώρα, όχι σε κάποια μελλοντική στιγμή. Τώρα είναι η ώρα.

Βαμβουνάκη: «Κάθε άνθρωπος που κάποτε ήρθε κοντά μας και μας τράβηξε, ζει μέσα μας για πάντα..»

Ένας δεσμός δεν τελειώνει ποτέ. Έτσι και κάποτε συναντήθηκες, βρέθηκες με κάποιον, βρέθηκες πια για πάντα.

Ο χωρισμός δεν σημαίνει τέλος, σημαίνει γύρισμα σελίδας, σημαίνει μεταμόρφωση ή σημαίνει πως: ξέρεις, δεν μπορώ πια να σε καταλάβω και πρέπει να φύγω. Πρέπει να πάω τόσο μακριά που να σε κατανοήσω.

Οι εποχές των χωρισμών είναι πολύ σκληρές και άρρωστες. Κάνουν πυρετό, πονούν, αγριεύουν. Ποτέ ο άλλος δεν σου είναι πιο ξένος όσο την εποχή που χωρίζετε. Ξένος, άγνωστος, εχθρικός, αισθάνεσαι βάναυσα να σε προδίδει.

Τις ώρες και της πιο μικρής απώλειας οι άνθρωποι κακιώνουν. Γίνονται μνησίκακοι, εκδικητικοί, φτηνοί και ωμοί. Γίνονται χειρότεροι και κατώτεροι απ’ τον εαυτό τους.

Είναι που έχουμε την κακιά συνήθεια να πιστεύουμε πως οι άλλοι, διαρκώς, μας χρωστούνε διάφορα. Τα περισσότερα απ’ τα χιλιάδες παράπονά μας που μας φθείρουν αυτή η συνήθεια τα προκαλεί.

Ο Άρης στον Κριό μέχρι τις Αρχές του 2021 πως θα επηρεάσει το κάθε Ζώδιο*

ΕΙΣ ΑΡΕΑ*

Ο ΑΡΗΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΡΙΟ* 

Από 28 Ιουνίου 2020

έως 6 Ιανουαρίου 2021

*

Κριέ: (και Ωροσκόποι)

Ο Σπόρος μιας Νέας Εποχής, Έργου,

Ύπαρξης Ζωής, Ξεκινά,

κι εσύ Γεμάτος Τόλμη, Ενθουσιασμό,

Νέες Εμπνεύσεις, Νέα Ενσάρκωση,

Ορμάς με το Πάθος του Ήρωα,

με μια Λάμψη Φωτιάς στα

Μάτια*

Παρόλα τα Τετράγωνα και τις Προστριβές

είσαι Νικητής, Είσαι Πάντα Νικητής*

Προσοχή: ο Πόλεμος βρίσκεται μέσα σου*

Ο Άθλος σου εκεί*

*

Ταύρε: (και Ωροσκόποι)

Κάτι Γεννιέται μέσα σου

κάτι σαν ένα Μικρό Σκανταλιάρικο

γεμάτο Πάθος Παιδί ετοιμάζεται

να γεννηθεί, η Ψυχή σου σαν Ασπίδα

Πολεμική, σαν Κεραύνιο Κύμβαλο

Αλαλάζει, σου φέρνει Μηνύματα

από το Υπερβατικό

και ούτε και συ δεν το πιστεύεις*

Ποιός Είσαι, Ποιός Ήσουν, Ποιος θα Είσαι*

Αλλάζεις* Από το πιο Αόρατο ίχνος

της Ψυχής σου*

Προσοχή: ο Πόλεμος βρίσκεται στο ίδιο

το Ασυνείδητο σου*

Ο Άθλος σου εκεί*

Αγγίζω, σημαίνει υπάρχω

Τη στιγμή που κανείς δεν θέλει να είναι μόνος, τη στιγμή που ο καθένας μας αισθάνεται την ανάγκη να συντροφεύεται, κάτι που μπορεί να μας φέρει κοντά μοιάζει ώρες ώρες απειλητικό.

Το άγγιγμα. Αυτή η κίνηση εγγύτητας και συντροφιάς, η σιωπηλή δήλωση συγκατάβασης, νοιαξίματος και φροντίδας φαίνεται να είναι ριψοκίνδυνη ακόμα και για τους πιο τολμηρούς.

Κάποτε είπε μια νεαρή κοπέλα, πως όταν αγκαλιάζω τη μητέρα μου ή το σύντροφό μου αισθάνομαι κάτι να συμβαίνει μέσα μου. Σαν κάτι να κινείται. Απροσδιόριστο, άπιαστο αλλά ονειρικό.

Τη στιγμή που βλέπουμε πως οι λέξεις που λέμε, δεν συμβαδίζουν με τα μη λεκτικά μηνύματα που στέλνουμε, αντιλαμβανόμαστε ωστόσο πως το άγγιγμα συνηγορεί στο ευ ζην, μεταδίδει μηνύματα, ασκεί ουσιαστική επίδραση στην επικοινωνία και στις σχέσεις.

Το άγγιγμα, από τη στιγμή που γεννιόμαστε αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία επικοινωνίας και έκφρασης.

Η δερματοστιξία (τατουάζ) στην αρχαία Ελλάδα

Του Δημήτρη Ρήτα*

Η δερματοστιξία (ή τατουάζ, γαλλική tatouaz - αγγλική tattoo - πολυνησιακή tatau) είναι η χάραξη της επιδερμίδας του σώματος με ειδικά εργαλεία που με μικρά τσιμπήματα εκχύνουν χρωστικές ουσίες, ώστε να δημιουργούνται ανεξίτηλα σχέδια.

Οι αρχαίοι δεν έκαναν πάνω στο σώμα τους δερματοστιξία (τατουάζ). Όμως έκαναν σε κάποιον, όταν ήθελαν να τον εξευτελίσουν ή να έχουν αποδεικτικό στοιχείο ότι τους ανήκει, όπως γίνεται σήμερα με το σημάδεμα (μαρκάρισμα) των ζώων. 

Ο ιστορικός Ηρόδοτος, αναφέρει ότι το 480 π.Χ., λίγο πριν από τη μάχη των Θερμοπυλών, μερικοί Έλληνες εμήδισαν, πήγαν με τους Μήδους-Πέρσες. 

Σχιζοφρένεια, ο πλήρης οδηγός: αίτια, συμπτώματα, τύποι σχιζοφρένειας. Η υπόθεση της ντοπαμίνης.

Όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια, φλέγον θέμα της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας αποτελεί η σχιζοφρένεια. Τι είναι όμως σχιζοφρένεια; Ποια τα συμπτώματα και ποια τα αίτιά της; Υπάρχει θεραπεία για αυτή την ασθένεια; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα, πρόκειται να απαντηθούν παρακάτω βάση ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί.

Ο όρος σχιζοφρένεια, αφορά μία σειρά ψυχωσικών διαταραχών με ποικίλες γνωστικές, συναισθηματικές και συμπεριφοριστικές εκδηλώσεις. Στην σχιζοφρένεια προσωπικά, κοινωνικά και επαγγελματικά, το άτομο λειτουργεί χειρότερα λόγω περίεργων αντιλήψεων, διαταραγμένων σκέψεων, ασυνήθιστων συναισθημάτων και προβλήματα ομιλίας – κινητικά (Comer, 2013). Αρχικά σχιζοφρένεια σήμαινε πρώιμη άνοια και υποστηρίχθηκε από τους Morel(1860), Kraepelin(1899), ο οποίος και τη διέδωσε, και Bleuler(1911), που εισήγαγε πρώτος τον όρο σχιζοφρένεια.

Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας

Μερικές λέξεις είναι πιο αξιομνημόνευτες από άλλες

Σε μια πρόσφατη μελέτη ασθενών με επιληψία και υγιών εθελοντών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλός μας μπορεί να ανασύρει κάποιες κοινές λέξεις, [η μελέτη έγινε στα αγγλικά], όπως “pig”, ”tank’,’ και ”door,” πολύ πιο συχνά από άλλες όμως ”cat”, ”street” and ”stair.”

Συνδυάζοντας τεστ μνήμης, εγγραφές εγκεφαλικού κύματος και έρευνες δισεκατομμυρίων λέξεων που δημοσιεύθηκαν σε βιβλία, άρθρα ειδήσεων και σελίδες εγκυκλοπαίδειας στο διαδίκτυο, οι ερευνητές βρήκαν πώς ο εγκέφαλός μας θυμάται λέξεις και προηγούμενες εμπειρίες. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο Nature Human Behavior.

Χιλιάδες λέξεις, μεγάλες και μικρές, είναι γεμάτες μέσα στις τράπεζες μνήμης μας, περιμένοντας να ανασυρθούν γρήγορα και να μπουν σε προτάσεις. Σε μια πρόσφατη μελέτη ασθενών με επιληψία και υγιών εθελοντών, οι ερευνητές των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλός μας μπορεί να αποσύρει κάποιες κοινές λέξεις πολύ πιο συχνά από άλλες.

Οδηγίες για τον περιορισμό και τη διάδοση του κοροναϊού μέσα από τα κλιματιστικά έδωσε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

Τις απόψεις της για την υγειονομική θωράκιση της χώρας μας και τη δημιουργία φράγματος απέναντι στη διασπορά του κοροναϊού κατέθεσε η επιστημονική επιτροπή του ΙΣΑ και της Περιφέρειας Αττικής σε έκτακτη σύσκεψη που συγκάλεσε ο πρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης, εν όψει του ανοίγματος των πτήσεων από χώρες του εξωτερικού και της έναρξης της τουριστικής περιόδου.

Στο πλαίσιο της σύσκεψης συζητήθηκε και η σωστή χρήση των κλιματιστικών μηχανημάτων. Όπως τονίστηκε τα μέτρα πρόληψης και προφύλαξης στοχεύουν στον περιορισμό της μηχανικής διάδοσης του κοροναϊού, μέσω των ρευμάτων αέρα που αναπτύσσονται κατά τη λειτουργία των κλιματιστικών μονάδων.

Επίσης οι κλιματιστικές μονάδες ενδεχομένως να αποτελέσουν εστίες ανάπτυξης και πολλαπλασιασμού του ιού ή να μετατραπούν σε πηγές σε συνάρτηση με τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων.

Σημειώνεται ότι ο ΙΣΑ και η Περιφέρεια Αττικής έχουν εκδώσει φυλλάδιο με οδηγίες χρήσης αυτών των μηχανημάτων, το οποίο διανέμεται στο κοινό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Τέλος το φιλί της ζωής από τους ναυαγοσώστες – Ο κορονοϊός αλλάζει τη διάσωση στις παραλίες-ΒΙΝΤΕΟ

Αποφυγή κοντινής επαφής, πρόσωπο με πρόσωπο, του ναυαγοσώστη με τον λουόμενο.

Με αλλαγές γίνεται πλέον η διαδικασία διάσωσης στις παραλίες αλλά και στις πισίνες, καθώς ο κορονοϊός, τουλάχιστον για φέτος, βάζει τέλος στο παραδοσιακό “φιλί της ζωής”.

Άνθρωπε μου ,τι σε ενδιαφέρει το τι κάνει ο άλλος ;

“Για αυτούς που μισούν κάτι που τυχαία δεν είναι.”

Σε όλη την υφήλιο, τα ανθρώπινα όντα αντί να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν μόνο ο ένας τον άλλον, δηλητηριάζουν όπως μπορούν ο ένας τον άλλον…!

Πολλές φορές έχουμε σκεφτεί την αιτία που τους οδηγεί σε αυτή την αρνητική στάση ζωής. Ευθύνεται η οικογένεια και τα πρότυπα συμπεριφοράς που προβάλλει, θα υποστηρίξει πιθανόν ένας κοινωνιολόγος. Είναι ψυχολογικό πρόβλημα, θα επισημάνει ο ψυχολόγος, αλλά όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι λόγω της ολέθριας πραγματικότητας που βιώνουμε οδηγείται κάνεις σε κάτι τέτοιο.

Το άτομο δεν έχει συμπεριλάβει στο λεξικό του τις λέξεις αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Με αυτόν τον ευάλωτο ψυχισμό θα οδηγηθεί στο ρατσισμό με σκοπό να νιώσει “καλύτερα”.

Τι γίνεται;

Το αίσθημα της ουτοπίας χάθηκε.
Όταν δεν αντέχεις να παλεύεις με τη πραγματικότητα, σταματάς την αυτοκριτική και αρχίζεις την κριτική. Αυτό είναι το πρώτο λάθος .

Άνθρωπε μου ,τι σε ενδιαφέρει το τι κάνει ο άλλος ;

Η "ανάγκη" για αγάπη δημιουργεί εξάρτηση και φέρνει μόνο δυστυχία

Η εξάρτηση είναι μια κατάσταση στην οποία εμπλέκεται κάποιος, όταν στην προσωπικότητα του έχει εξαρτητικά στοιχεία που προκαλούνται από ελλείμματα κυρίως της παιδικής του ηλικίας. Οι τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος ασκούν καταλυτική επίδραση στην δόμηση της αυτοεκτίμησης του και επιζητά μέσα από σχέσεις ή καταστάσεις, στις οποίες εμπλέκεται με πάθος, να θεραπευτεί μέσα από αυτές. Τα αλλεπάλληλα γιατί, που έχουν στοιχειώσει την σκέψη του, σκηνοθετούν ένα πέπλο ομίχλης, το οποίο τον εμποδίζει να αντικρίσει καθαρά την πραγματικότητα όπως ξετυλίγεται και να πάρει αποφάσεις για την στάση που θα κρατήσει σε αυτήν.


Η προσκόλληση σε ένα άνθρωπο συντηρεί την ψευδαίσθηση ότι αυτή η σχέση θα του παρέχει το μαγικό φίλτρο που θα γιατρέψει τις πληγές του, θα τον σώσει από τον όλεθρο του παρελθόντος.  Εκείνο που κυριαρχεί είναι το πάθος, ο έλεγχος, η τάση να αλλάξει ο ένας τον άλλον, η έλλειψη εκτίμησης, η πίεση, η ανυπομονησία, η υπερβολή κι η εξάρτηση του ενός από τον άλλον, η δεκτικότητα στον πόνο και ένα αίσθημα ανικανοποίητου, σαν κάτι να λείπει το οποίο δεν καλύπτεται ποτέ.

Η εξάρτηση υφαίνεται γύρω από την ανάγκη να καλυφθούν τα ελλείμματα και για αυτό εστιάζεται σε σημεία, από τα οποία θαμπώνονται και οι δυο και βιάζουν την σχέση, ώστε να πάρει ο ένας από τον άλλον, συχνά με αρπακτική διάθεση, αυτό που χρειάζονται για να ολοκληρωθούν.

Νιώθουν ασφάλεια και άνεση μόνο στην ομοιότητα, ενώ παραμένουν μαζί από φόβο, ανασφάλεια, μοναξιά. Οι φίλοι παραμελούνται, η κοινωνική ζωή περιορίζεται. Δεν μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας την εξέλιξη του άλλου, γιατί φοβούνται τις αλλαγές. Υπάρχουν συναισθήματα ζήλειας, κτητικότητας, ανταγωνισμού, ανάγκη προστασίας των "κεκτημένων", παθητική ή επιθετική χειραγώγηση και προσπάθεια αλλαγής του άλλου σύμφωνα με τα εκάστοτε πρότυπα.

ΑΦΟΥ Η ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ?

Είμαστε μια κοινωνία άρρωστη. Και δεν χρειάζονται ειδήσεις φρίκης, όπως η ιστορία με την απαγωγή της μικρής για να το συνειδητοποιήσουμε. Η μετάλλαξη της «πολιτισμένης» κοινωνίας σε χωματερή, όπου ο καθένας εκτοξεύει τις δικές του βρομιές και την ίδια στιγμή εισπνέει τη βρώμα των άλλων είναι η καθημερινότητα. Αρκεί να κάνει κάποιος τη βλακεία να ανοίξει για λίγο τη τηλεόραση το πρωί ή να μπει σε σελίδες ειδήσεων στο διαδίκτυο, για να γαμηθεί όλη η μέρα του, αν είναι ακόμα άνθρωπος με ελάχιστη συνείδηση και συναισθήματα. Σε διαφορετική περίπτωση απλά αδιαφορεί ή στο χειρότερο μπορεί και να ανακαλύψει πως του αρέσουν αυτές οι εκφάνσεις του απόλυτου «κακού» που έχει πέσει πάνω από τα κεφάλια μας.

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί στη ζωή μου αν τελικά το κακό δημιουργείται ή απλά συνυπάρχει παντού, αιώνιο, άφθαρτο, πάντα πρόθυμο να κυριαρχεί, να ορίζει τις ζωές των ανθρώπων. Έχω καταλήξει πως αυτό το απόλυτο «κακό» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομμάτι του εαυτού μας. Οι οργανωμένες κοινωνίες, ο «εκπολιτισμός» ήταν μια προσπάθεια να το βάλουν σε τάξη. Να προσπαθήσουν να θρέψουν και κάτι περισσότερο από την κτηνώδη ανθρώπινη μοίρα. Όμως πως ήταν δυνατόν αυτό να γίνει αφού αυτός ο κόσμος που έχουμε δημιουργήσει είναι χτισμένος πάνω στις ανάγκες που ο κατώτερος εαυτός μας χρειάζεται?

Βαρέθηκα να ακούω αναλύσεις ψυχολογικού χαρακτήρα, ένα ακόμα παραμύθιασμα που απαλύνει το αυτονόητο. Κάποια φορά βρέθηκα σε ένα επαρχιακό νοσοκομείο κι εκεί στα επείγοντα είχαν φέρει ένα κρατούμενο από τις φυλακές, που έτρωγε συνέχεια διάφορα επικίνδυνα αντικείμενα για να τον πηγαίνουν νοσοκομείο μήπως και βρει τρόπο να τη σκαπουλάρει. Εκείνο το βράδυ οι γιατροί άρχισαν να τον κοροϊδεύουν και να του λένε πάλι εδώ? Δεν έχεις τίποτα, περδίκι είσαι σου βγάζουμε εξιτήριο. Εκείνος τότε φωνάζοντας τι λέτε ρε μαλάκες, βουτάει ένα νυστέρι από το τραπεζάκι δίπλα του, δίνει μια μαχαιριά στη κοιλιά του, την ανοίγει και πριν πέσει κάτω φώναζε, πάρτε ρε μαλάκες, έχω τώρα ή δεν έχω? Την ώρα που ξέσκιζε τον ίδιο του τον εαυτό, τα μάτια του ήταν κενά, ένα σάκος από κρέας ικανό για οποιαδήποτε φρίκη, αφού το συναισθηματικό πεδίο του, δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τι είναι φρίκη και τι όχι. 

«Τραγωδία στην άσφαλτο…» το στίγμα του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.

Αναζητώντας αναφορές σε τροχαία με θύματα ανήλικους στο διαδίκτυο, μένει κανείς έκπληκτος διαπιστώνοντας πως μόνο σε μια βδομάδα (18-26/6/2020) είχαμε τέσσερις διαφορετικές συγκρούσεις όπου ανάμεσα στα θύματα ήταν ανήλικοι, με δύο απ αυτούς νεκρούς και τέσσερις τραυματίες από τους οποίους οι δύο τουλάχιστον σοβαρά.

Πέμπτη 18/6/2020: Ένας 17χρονος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο που σημειώθηκε στην Ηλεία.

Ο 18χρονος οδηγός είχε πάει να πάρει τον φίλο του από τα ΚΤΕΛ στη Ζαχάρω, καθώς είχε έρθει από Αθήνα, με προορισμό το χωριό Ταξιάρχης. Κάτω από συνθήκες που ακόμα δεν έχουν διευκρινιστεί, το αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του και κατέληξε μέσα σε ελαιοστάσιο, όπου χτύπησε σε ελαιόδεντρα με αποτέλεσμα το θάνατο του 17χρονου επιβλατη.  Πηγή: ΕΔΩ

Παρασκευή 19/6/2020: Τέσσερα άτομα, εκ των οποίων τρία ανήλικα, τραυματίστηκαν απόψε όταν δύο ΙΧ συγκρούστηκαν στα Κουφάλια στη Θεσσαλονίκη.  Με κρανιοεγκεφαλική κάκωση στο νοσοκομείο το ένα ανήλικο. Πηγή: ΕΔΩ

Παράγοντες κινδύνου για μυοσκελετικές κακώσεις σε πληρώματα ασθενοφόρων

ΣΚΟΠΟΣ

H διερεύνηση φυσικών παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση μυοσκελετικών προβλημάτων στο επάγγελμα των πληρωμάτων ασθενοφόρων.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ 

Το δείγμα αποτέλεσαν 253 μόνιμοι υπάλληλοι του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) από όλη την Ελλάδα. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων κυμαίνονταν από 23−60 ετών (M=36,40, SD=6,19). Από τους συμμετέχοντες, οι 186 (73,5%) ήταν άνδρες και οι 67 (26,5%) γυναίκες.

Στην έρευνα αποκλείστηκαν χειρουργημένοι και υπάλληλοι με χρόνο εργασίας <1 έτους, καθώς ο χρόνος προϋπηρεσίας τους θεωρείται αμελητέος (οριοθέτηση της έρευνας). 

Η μεθοδολογία στηριζόταν στη συμπλήρωση από το δείγμα ειδικού ερωτηματολογίου κλειστού τύπου.

Τμήμα των ερωτήσεων ανήκει στο διεθνές ερωτηματολόγιο CUPID (cultural and psychosocial influences on disability) για την καταγραφή καθημερινών επαγγελματικών επιβαρύνσεων (προϋπηρεσία, εβδομαδιαίες ώρες απασχόλησης) και μυοσκελετικών προβλημάτων (οσφυαλγία, ισχιαλγία, αυχεναλγία), το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε έρευνες του εξωτερικού, αλλά και στην Ελλάδα. Η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου ήταν προαιρετική.

Το ερωτηματολόγιο δεν απευθυνόταν μόνο σε άτομα με μυοσκελετικά προβλήματα. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων επιτεύχθηκε με το στατιστικό πρόγραμμα Predictive Analytics Software (PASW Statistics), v. 18.0. Εφαρμόστηκε η ανάλυση συχνοτήτων, η μέθοδος crosstabs, καθώς και η μη παραμετρική δοκιμασία x2 για την αναζήτηση των σχέσεων μεταξύ των κατηγοριών. 

Μεγάλης κλίμακας αθλητικές διοργανώσεις και μαζικές απώλειες υγείας

Οι μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις αυξάνουν τις πιθανότητες μαζικής απώλειας υγείας λόγω της μεγάλης συνάθροισης ανθρώπων. Η παρούσα είναι μια μελέτη ανασκόπησης, στην οποία γίνεται ανάλυση βασικών παραγόντων που επέδρασαν στην ασφάλεια μεγάλης κλίμακας αθλητικών διοργανώσεων με απρόβλεπτες συνέπειες. Έγινε κατηγοριοποίηση είδους αθλητικής διοργάνωσης, αιτίας τραγικού γεγονότος και απολογισμός θυμάτων και τραυματιών. 

Από τα αποτελέσματα της μελέτης φαίνεται ότι 2.711 άτομα έχασαν τη ζωή τους και >57.000 άτομα τραυματίστηκαν, ενώ προκύπτει ότι οι μεγαλύτερες τραγωδίες συνέβησαν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες σε ποσοστό 78,4% και ακολουθούσαν τα Grand Prix. Η σπουδαιότερη αιτία τραγικού απολογισμού θυμάτων ήταν η ανεξέλεγκτη μετακίνηση φιλάθλων σε κλειστές εισόδους/ εξόδους. 

Συχνότερη αιτία θανάτου ήταν τα πολλαπλά τραύματα και η ασφυξία. Συμπερασματικά, η μαζική συνάθροιση ατόμων σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις εγκυμονεί κινδύνους. Έχουν συνταχθεί ειδικά πρωτόκολλα διαχείρισης κινδύνων και ασφάλειας για τις συγκεκριμένες διοργανώσεις. Παρά τα μέτρα ασφάλειας, όμως, πάντα υπάρχει η πιθανότητα απρόβλεπτων δυσάρεστων εξελίξεων. Ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους στο κοντινό μέλλον θεωρείται ότι είναι η τρομοκρατία. Κύριος ρόλος των ιατρικών ομάδων είναι η διάσωση όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων, με αξιοποίηση της μεθόδου ταχείας διαλογής και πρωτογενούς φροντίδας τραυματιών.

Η ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ.... ΑΛΛΑ ΑΡΑΓΕ ΓΙΑ ΠΟΥ ???

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΟΥ ΕΓΚΥΡΟΥ GUARDIAN .....

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ; ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ή ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ; ΚΑΙ…. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΕΙΣ ΒΑΛΕΙ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΡΕΙΠΙΑ;… ΦΥΣΙΚΑ, ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΕΙΣ…. ΚΟΙΤΑΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ

Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΠΕΝΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ. ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ Ή ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΦΥΣΙΚΑ, ΟΙ ΥΠΟΨΙΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ ΕΥΚΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΧΛΕΥΑΣΜΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΘΕΙ ΤΟ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ Ο,ΤΙ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, “ΧΤΙΖΕΤΑΙ” ΓΥΡΩ ΤΟΥ Ή ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ.ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΟΜΩΣ, ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ THE GUARDIAN ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ -ΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ- ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ, ΤΟΤΕ Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΥΦΥΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΙΣΜΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!

ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ: “ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ;”ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ ΤΩΡΑ;Ο ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ, ΙΣΩΣ, ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Μήπως ο υπολογιστής σας… σάς παρακολουθεί;

Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος

Καλύψτε την κάμερα και το μικρόφωνο του υπολογιστή σας

Πιστεύετε κυρίες μου πως είστε ασφαλείς στην θαλπωρή του σπιτιού σας, ενόσω “σερφάρετε” στο Διαδίκτυο, φορώντας μόνο το… άρωμά σας;
Ξανασκεφτείτε το…
και μην επιτρέπετε σε εφαρμογές τύπου Facebook να αποκτούν πρόσβαση στο μικρόφωνο και την κάμερα του κινητού σας τηλεφώνου, ή του προσωπικού σας υπολογιστή.

Υπάρχουν πάρα πολλά προγράμματα που μπορούν να εισέλθουν στον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή, συνήθως μέσω ενός «Δούρειου Ίππου». Αυτά είναι γνωστά και ως «trojan horses» και μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτόν.
Και ακόμη περισσότερο…
να αποκτήσουν πρόσβαση στην κάμερα ή το μικρόφωνο του laptop σας.

Όλα καλά θα πάνε (not)

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Θα συνεχίσω από αυτό που είπες -να σπάσω λιγάκι τη «ρουτίνα» των τελευταίων ημερών- ότι δεν υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία ή κάποιο σχέδιο, ότι όλα απλά έχουν πάει στο διάολο. Φυσικά και δεν υπάρχει σχέδιο. Ποτέ δεν υπήρξε. Απλά, οι φτωχοί άνθρωποι θέλουν να παραμυθιάζονται ότι έχουν απέναντί τους την πιο οργανωμένη και μεθοδική ελίτ όλων των εποχών, γιατί αυτό σημαίνει ότι έκαναν τα «πάντα».

Μπορεί και οι αντιλόπες λίγο πριν τις πιάσουν τα λιοντάρια -που δεν είναι γρηγορότερα παρεμπιπτόντως- να σκέφτονται «έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά ήταν πολύ πιο γρήγορο από μένα, δεν γινόταν αλλιώς».

Όλα είναι θέμα αντοχής. Οι φτωχοί τα παρατούν αμέσως, οι πλούσιοι είναι λιγάκι πιο πεισματάρηδες, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο· οι κουρασμένοι πάντα χάνουν τη μάχη.

Αντιγράφω πάλι, αλλά δεν πειράζει …αναγκαίο κακό.

Το ωραίο είναι ότι όλοι οι οπαδοί του δόγματος και της τάξης, δεν έχουν καν συνειδητοποιήσει αυτό, ότι δεν υπάρχει δόγμα και τάξη. Δεν υπάρχει καν μια παγκόσμια συνωμοσία και τα πάντα κινούνται επειδή τα κινούν οι …προλετάριοι.

Στην τελική, υπάρχουν μόνο δολάρια, ευρώ, γιεν, γουάν και ρούβλια.

Γιατί ο κόσμος είναι μια επιχείρηση.

Και δεν μπορεί να υπάρξει επιχείρηση χωρίς εργάτες.

Η οποία επιχείρηση, μεταξύ μας, πάει τρένο για λουκέτο. Όχι το λουκέτο της καραντίνας. Το άλλο.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένα σχέδιο, για όλα αυτά που μας περιμένουν το επόμενο διάστημα· ήδη ξεκίνησαν by the way.

Γιατί αν υπάρχει σχέδιο, τότε πραγματικά θέλω να σφίξω το χέρι εκείνου που εμπνεύστηκε τέτοιες καταστάσεις -ειδικά αυτές που έρχονται- και να του ψιθυρίσω στο αυτί «στην υγειά σου, σύντροφε». Και μετά θα τον φιλήσω κιόλας.

Πραγματικά, μόνο ένας κομμουνιστής θα σχεδίαζε τέτοια πανωλεθρία, σαν αυτή που μας περιμένει τα επόμενα χρόνια.

Μιλάμε για κυριολεκτική πανωλεθρία.

Η οποία, μην βιαστούμε να χαρούμε, δεν σημαίνει απαραίτητα την πτώση του σημερινού συστήματος, γιατί τα συστήματα δεν πέφτουν. Τα ρίχνεις.

Και αν είναι τέτοια που ο καπιταλισμός σταματήσει να «δουλεύει», η ίδια η ελίτ θα αναζητήσει το επόμενο «τέλειο» σύστημα. Και τον τρόπο, φυσικά, για να το πλασάρει στην πλέμπα.