Τα 10 Κύρια Σημεία της Αποκάλυψης

1. Η Βάση του Κόσμου είναι Πνευματική

“Υλη με την έννοια του υλισμού δεν υπάρχει. Το καθετί είναι ενέρ­γεια, δηλαδή Θέίκή ή πνευματική δύναμη. Αυτή η ενέργεια, σε δια­φορετικούς βαθμούς πυκνότητας, είναι διάσπαρτη στον κόσμο υπό τη μορφή απειροστών αρχέγονων στοιχείων, «σπίθες αρχέγονης ζωής”

Ακόμη και το άτομο είναι ένα ολοζώντανο σύμπαν σε μικρογραφία που απαρτίζεται από αμέτρητα βασικά στοιχεία. (Σ αυτό το συμπέ­ρασμα έχει φθάσει τελευταία και η πυρηνική φυσική.) Αυτά τα βασικά στοιχεία (που σήμερα τα ονομάζουμε ηλεκτρόνια ή κβάντα) είναι σκέψεις και ιδέες του Θεού υλοποιημένες, που αποδεσμεύτηκαν απ’ αυτόν για να ολοκληρώσουν από δική τους Θέληση τον κύκλο της ζωής τους. Διαγράφοντας το καθένα αυτόν τον κύκλο, συμμε­τέχει στην εξέλιξη του σύμπαντος σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού.

2. Το Μεγάλο Μυστήριο, το ΕΙΝΑΙ του Θεού

0 Θεός είναι το απέραντο πνεύμα που υπήρχε ανέκαθεν, η «αρχική αιτία» κάθε ύπαρξης. Αγάπη, Σοφία και παντοδυναμία της Θέλησης είναι οι κύριες ιδιότητές Του. Το Άγιο Πνεύμα Του διαποτίζει όλο το σύμπαν, είναι η «Ψυχή του Κόσμου» των αρχαίων Θρησκειών.

Παράλληλα όμως τούτο το απέραντο πνεύμα διαθέτει έναν πυρή­να, ένα «κέντρο εξουσίας». Σαν ένας ήλιος, αυτό το κέντρο εξου­σίας ακτινοβολεί και διαχέει στην πλάση ιδέες και δυνάμεις οι ο­ποίες, αφού περάσουν από όλα τα στάδια εξέλιξης και ολοκληρώ­σουν τον κύκλο της ζωής τους, επιστρέφουν ξανά σ’ αυτό σαν τέ­λεια όντα.

Σε τούτο το αρχέγονο κέντρο εξουσίας ο Θεός έχει υπαρκτή πνευματική μορφή, σαν τέλειο αρχέτυπο ανθρώπου.Γι’ αυτό λέγεται στην Παλαιά Διαθήκη πως ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ ει­κόνα και ομοίωσή Του.Το Πνεύμα του Θεού ορμώμενο απ’ το αρχέ­γονο κέντρο Δύναμης δεν σταματάει να δημιουργεί.

Ολόκληρη η πλάση αποτελεί ένα τεράστιο σοφό μωσάίκό μέσα στο οποίο οι θεϊκές ιδέες ξεδιπλώνουν όλη την παλέτα των δυνα­τοτήτων τους ώσπου να φθάσουν στην τελειότητα. Αυτή η διαδικα­σία τελειοποίησης ολοκληρώνεται σε τεράστιες χρονικές περιό­δους που τις χωρίζουν διαλείμματα ανάπαυσης. Σ’ αυτές τις δη­μιουργικές περιόδους αναφέρονται βιβλικές έννοιες όπως οι «μέ­ρες της δημιουργίας», «νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων», κ.ά

  3.  Η Αρχέγονη Πνευματική Δημιουργία

Πριν γίνει η υλική πλάση που όλοι μας βλέπουμε, προηγήθηκαν άλλες δημιουργίες, καθαρά πνευματικές. Κατ’ αρχήν ο Θεός δη­μιούργησε κατ’ εικόνα Του μεγάλα πνευματικά όντα. Σ’ Αυτούς τους πρωταρχάγγελους έδωσε την ικανότητα να δημιουργούν και οι ίδιοι με τη σειρά τους άλλα πνευματικά όντα που να τους μοιά­ζουν.”Ετσι δημιουργήθηκαν στρατιές απ’ αγγέλους. Αν ακολουθού­σαν δε την εντολή της Αγάπης, για τον Θεό και τ’ αδέλφια τους, Θ’ ανέβαιναν διαρκώς πνευματικά και μια μέρα θα έφθαναν στη Θέίκή τελειότητα. Είχαν όμως συνάμα την ελευθερία της Θέλησης να δια­λέξουν από μόνοι τους ποιο δρόμο να πάρουν.

‘Ετσι μια μερίδα απ’ αυτούς με αρχηγό τον Εωσφόρο, που ήταν το Πρώτο Πνεύμα το οποίο είχε γίνει απ’ τον Θεό, ξέφυγαν απ’ το δρό­μο της αγάπης, με αποτέλεσμα να γίνουν αλαζόνες, εγωιστές και φίλαυτοι.

Σύμφωνα όμως με τον προαιώνιο νόμο, όσοι απομακρύνονται απ’ τον Θεό, αποκόβονται απ’ τα ρεύματα της ζωής που τρέφουν και θερμαίνουν.

Γι’ αυτό και οι αποστάτες πάγωσαν και στο τέλος, εντελώς ανή­μποροι, μεταμορφώθηκαν σε συμπυκνωμένες μάζες. Μ’ αυτή τη συ­μπύκνωση (υλοποίηση) των πνευματικών-αιθέριων υπάρξεων,σχη­ματοποιήθηκαν οι πρώτες νεφέλες κοσμικής ύλης.

 4.  Η Υλική Δημιουργία

Ο Θεός είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο λύσεις: είτε να εγκατα­λείψει τους πεσμένους αγγέλους στην αιώνια καταδίκη τους είτε να τους οδηγήσει πάλι στο δρόμο Του και από εκεί στην τελειοποίηση.

Η Αγάπη Του τους σπλαχνίστηκε και έτσι με τη βοήθεια των πι­στών του αγγέλων δημιούργησε το σύμπαν, παίρνοντας σαν υλικό τις αρχέγονες νεφέλες κοσμικής ύλης. Αφού, κατ’ αρχήν, τις διέλυ­σε και τους έδωσε ζωή, έκτισε μ’ αυτές τον υλικό κόσμο, ο οποίος στο σύνολό του παριστάνει τον χαμένο γιο.

(‘Ετσι θεμελιώνεται πνευματικά η Θεωρία της Κοσμογονίας των Καντ και Λαπλάς.) Μ’ αυτόν τον τρόπο ανοίχτηκε ο δρόμος για την ελευθερία στα πνεύματα που είναι δέσμια μέσα στην ύλη.

5.  Ο Σκοπός της Ζωής στη Φύση

Η Θεία Θέληση αφήνει τις συμπυκνωμένες μάζες κοσμικής ύλης σε όλα τα άστρα να χαλαρώσουν όλο και πιο πολύ απ’ το σφιχταγκά­λιασμά τους. “Ετσι απελευθερώνονται σπίθες ζωής εωσφορικής προέλευσης. Τότε οι άγγελοι που υπηρετούν τον Δημιουργό τους, τις κατανέμουν μέσα στα φυσικά βασίλεια για να καθαρι­στούν απ’ τον αρνητικό τους χαρακτήρα, σύμφωνα με το σχέδιο που έχει εκπονήσει η Αγάπη και η Σοφία Του. Αυτές οι σπίθες ζωής συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν όλο και πιο πολύπλοκες ενώσεις ή «ψυχές». Σαν τέτοιες ψυχές περνούν σε συνεχώς ανώ­τερες μορφές ζωής βαθμιδωτά μέσα απ’ το ορυκτό, το φυτικό και το ζωικό βασίλειο. ‘Εχουμε δηλαδή τη θεωρία της εξέλιξης, αλλά μέσα από ένα πολύ πιο διευρυμένο πνευματικό πρίσμα.

Οι «φυσικές ψυχές» μαθαίνουν στη διάρκεια της πνευματοσωμα­τικής τους εξέλιξης στα τρία βασίλεια, πώς είναι φτιαγμένο και πώς λειτουργεί το εκάστοτε «ζωντανό» τους περίβλημα, το υλικό τους σώμα δηλαδή.

‘Ετσι αρχίζουν σταδιακά ν’ αποβάλουν τον εγωισμό τους και ν’ αποδέχονται το νόμο της αγάπης και της αλληλοβοήθειας, σχημα­τίζοντας κοινές ενώσεις και οργανισμούς μεταξύ τους. Γι’ αυτό το Ευαγγέλιο μιλάει για τη «λύτρωση όλης της κτίσης» με τη δύναμη της Αγάπης

6.  Η Κατάληξη αυτής της Εξέλιξης είναι ο ‘Ανθρωπος

Μέσα απ’ τις όλο μεγαλύτερες ενώσεις από τέτοιες φυσικές ψυ­χές, αναδύεται τελικά η ανθρώπινη ψυχή. Είναι τώρα έτοιμη, υπό την επίδραση του πνεύματος, μίας σπίθας αγάπης που της έχει εμφυ­σήσει ο Θεός, να δοκιμαστεί στην επίγεια ζωή. Αν πραγματώσει εκούσια τις εντολές της αγάπης, ο άνθρωπος φθάνει όλο και πιο κο­ντά στον Θεό και τελικά στην ολοκλήρωση: στην αληθινή ελευθερία και ευδαιμονία της αιώνιας ζωής.

7. Ο Ιησούς Χριστός

Οταν η πλάση ήταν αρκετά ώριμη, ο Θεός αποφάσισε να μας ανυ­ψώσει σ ένα ανώτερο στάδιο και επίπεδο σχέσης μαζί Του. Δηλαδή μετά τη δικαιοσύνη να γνωρίσουμε την αγάπη σαν το κύριο χαρα­κτηριστικό του. Ο Θεός ο ίδιος ενσαρκώθηκε στον Ιησού για να δι­δάξει και να οδηγήσει την ανθρωπότητα και όλα τα πνεύματα.Η με­γαλύτερη απόδειξη της αγάπης Του ήταν να ντυθεί το βαρύ ρούχο της ύλης για να δείξει στους αποστάτες το δρόμο, πώς μπορούν να βγουν απ’ τη φυλακή τους και να επιστρέψουν στην πνευματική τους πατρίδα.

8.Η Πνευματική Αναγέννηση

Ο Ιησούς έδειξε πως ο δρόμος για την ελευθερία, την τελειότητα και την αιώνια ζωή είναι η αγάπη για τον Θεό και τον διπλανό.Εσωτερικές πεποιθήσεις και εξωτερικές αποδείξεις πίστης δεν αρκούν. ‘Οταν η ουράνια αγάπη κυριαρχήσει μέσα στον άνθρωπο, η σπίθα αγάπης, το πνεύμα δηλαδή που έχει εμφυσήσει ο Θεός μέ­σα μας, αναζωπυρώνεται και καταλαμβάνει όλη την ψυχή. Κι έτσι η ψυχή μετουσιώνεται σε αληθινό παιδί του Θεού και συμμετέχει ε­νεργά και αιώνια στη δύναμή Του.

9.Η Εξέλιξη στο Υπερπέραν

Οι ψυχές που φεύγουν ανώριμες από τη γη για τον άλλο κόσμο, σε πρώτη φάση περνούν σ’ ένα στάδιο που μοιάζει με όνειρο. Οι προ­στάτες άγγελοι της κάθε ψυχής τη βοηθούν να συνειδητοποιήσει τα λάθη της μέσα από μια πνευματική εμπειρία και ενδοσκόπηση. Αντί­στοιχα μ’ αυτό που κρύβει μέσα της η ψυχή, βιώνει μια παραδείσια ευτυχία ή τα μαρτύρια της κόλασης.

Αυτό σημαίνει ότι ο «παράδεισος» και η «κόλαση» δεν είναι τόπος, αλλά ψυχικές καταστάσεις. Οι ψυχές που είναι ιδιαίτερα εγωιστικές ή προσκολλημένες στα γήινα συνεχίζουν τη μάθησή τους επιστρέφοντας στο σχολειό της ζωής στη γη μας ή σε άλλους υλικούς κό­σμους.

10. Κατακτώντας την Ελευθερία και την Τελειότητα

Οι ψυχές που εξαγνίστηκαν με την αγάπη τους περνούν σε μία κατάσταση ευδαιμονίας που διαρκώς μεγαλώνει. Ανάλογα με την ένταση της αγάπης τους, η πνευματική τους ενόραση και δραστη­ριότητα απλώνεται σε τρεις σφαίρες του ουρανού. “Οσο μεγαλώνει η γνώση του Θεού, η αγάπη γι’ αυτόν και τα δημιουργήματά Του και η έμπρακτη συμμετοχή σ’ αυτά, τόσο μεγαλώνει και η ευδαιμονία, χω­ρίς να βρίσκει κάπου τέλος.

Ο Ιησούς Χριστός στο «Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη»

«Όταν Θα μιλήσετε στους ανθρώπους για Μένα και το βασίλειό Μου, προ παντός να τους κάνετε να καταλάβουν ότι το βασίλειό Μου δεν είναι κάτι που ανήκει σ’ αυτό τον κόσμο, παρά είναι το εσωτερικό βασίλειο κάθε αλήθειας και κάθε ζωής βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Όποιος το ανακαλύψει μέσα του και εισέλθει εκεί μέσω της ζωντανής πίστης και της ενεργής αγάπης, έχει υπερβεί τον κόσμο, την κρίση και τον θάνατο και από τότε έχει την αιώνια ζωή.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσα πράγματα είναι κρυμμένα μέσα στον άνθρωπο ως αναγκαία για τη ζωή, εκτός από το πνεύμα που βρίσκεται και κατοικεί βαθιά μέσα του. Αν όμως δεν αφυπνιστεί το πνεύμα μέσα στον άνθρωπο ως το αληθινό φως της αλήθειας, τότε μέσα του υπάρχει σκοτάδι και εκείνος δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του. Όταν όμως το πνεύμα αφυπνιστεί και αναφλεγεί ολοφώτεινο από την πίστη σε Μένα και την αγάπη για Μένα και τον συνάνθρωπο, το πνεύμα διαπερνά ολόκληρο τον άνθρωπο πέρα για πέρα και βλέπει τι υπάρχει μέσα του και αναγνωρίζει τον εαυτό του.

Κι όποιος αναγνωρίζει τον εαυτό του, αναγνωρίζει και τον Θεό. Γιατί το αληθινό, αιώνιο πνεύμα ζωής στον καθένα δεν είναι ανθρώπινο πνεύμα, παρά πνεύμα Θεού μέσα του, διαφορετικά ο άνθρωπος δεν θα ήταν κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού.»

thebookoflife

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ