Δυστυχώς Δυστυχούμε

Τις τελευταίες εβδομάδες, σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις κρατούν όμηρους τους δικούς τους πολίτες στο όνομα της «προστασίας τους». Αυτό που απέτυχαν να καταλάβουν είναι ότι, κάθε περιορισμός που θέτει έχει κόστος.

Αναγκάζοντας τον αποκλεισμό των πολιτών της, η κυβέρνηση αφαίρεσε τη δυνατότητα των ιδιωτών να εκτιμήσουν αυτό το κόστος για τον εαυτό τους.

Όσοι υποστηρίζουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι απαραίτητα για την αποφυγή του περιττού θανάτου δεν μπορούν να δουν ότι αυτά τα ίδια μέτρα αναμφίβολα θα κοστίσουν πάρα πολλές ζωές και τα προς το ζην τους στο μέλλον. 

Πολύ συχνά φαίνεται ότι μόνο μια πλευρά της εξίσωσης λαμβάνεται υπόψη κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης. Ο ΟΗΕ δημοσίευσε πρόσφατα μια  έκθεση δηλώνοντας ότι λόγω της οικονομικής ύφεσης που προκαλείται από τα μέτρα, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά θα μπορούσαν να πεθάνουν μόλις φέτος. Εκτιμούν επίσης ότι 42-66 εκατομμύρια παιδιά θα μπορούσαν να πέσουν σε ακραία φτώχεια τα επόμενα χρόνια. Αν και αυτά τα στοιχεία είναι εκτιμήσεις, θέτει το καίριο ερώτημα για τις αρχές. Πόσο;

Υπό το πρίσμα αυτό, φαίνεται απερίσκεπτο να παραδώσουμε τη μοίρα μας στην κυβέρνηση και να τους εμπιστευτούμε να υπολογίσουν πόσους ανθρώπους μπορούν να παρακολουθήσουν ή να μας πουν για ποιους τέσσερις λόγους αξίζει να διακινδυνεύσουμε την έκθεση. 

Με τις νέες πληροφορίες που κυκλοφόρησε ο ΟΗΕ, είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν τις αντισταθμίσεις για το συμφέρον της κοινωνίας. 

Όσο δελεαστικό είναι να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση μας προστατεύει με τα μέτρα, βλάπτει την κοινωνία περισσότερο από ότι τη βοηθά, όπως κάνει με όλους τους άλλους αναγκαστικούς κανονισμούς. Σε μια εποχή που ένα λανθασμένο βήμα από την κυβέρνηση είναι ακριβότερο από ποτέ, η διατήρηση των ατομικών ελευθεριών μας είναι υψίστης σημασίας.

Αναλυτικό άρθρο "Σε περιόδους κρίσης, χρειαζόμαστε την ελευθερία περισσότερο από ποτέ", στο Mises Wire

Δίνοντας στους ανθρώπους το «προνόμιο» να τους επιτρέπουν να δουν έναν επιλεγμένο αριθμό φίλων, οι άνθρωποι εκπαιδεύονται επίσης... ότι αποκτούν δικαιώματα.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για εκπαίδευση φυλακών. Εκείνοι που επιδεικνύουν επαρκή υπακοή σε ουσιαστικά ολοκληρωτικές δυνάμεις, στη συνέχεια, χτυπιούνται στο κεφάλι και επιτρέπονται στην κοινότητα με περιορισμένο τρόπο.

Ο Όργουελ κυλά στον τάφο του.

Κοίταξε το τεράστιο πρόσωπο. Σαράντα χρόνια χρειάστηκε να μάθει τι χαμόγελο κρύβεται κάτω από το σκοτεινό μουστάκι. Ω σκληρή, περιττή παρεξήγηση! Ω πεισματάρης, αυτοβούλιας εξορίας από το στοργικό στήθος! Δύο δάκρυα με άρωμα τζιν πέταξαν στις πλευρές της μύτης του. Αλλά ήταν εντάξει, όλα ήταν εντάξει, ο αγώνας τελείωσε. Είχε κερδίσει τη νίκη επί του εαυτού του. Αγαπούσε τον Big Brother.

- Τζορτζ Όργουελ, 1984

Δυστυχώς Δυστυχούμε

Θέλω να κατασκοπεύομαι, μπράβο! Είναι για το καλό μου!

posiVite

Mr Thinker

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ