ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ - ΠΟΙΝΙΚΕΣ, ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ (Μέρος Έκτο)

Επιμέλεια Κειμένου
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης ΕΚΑΒ Ρόδου

ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ  

Το ιατρικό σφάλμα έχει συνέπεια ποινικές, αστικές και πειθαρχικές ευθύνες του ιατρού.

Οι αστικές ευθύνες κατά κανόνα υποχρεώνουν τον ιατρό σε καταβολή αποζημίωσης ενώ οι ποινικές ευθύνες οδηγούν σε καταδίκη του ιατρού σε ποινή.

Οι ποινικές ευθύνες είναι πιο «στιγματιστικές» αφού ενδεχόμενη καταδίκη αναγράφεται στο ποινικό μητρώο και ακολουθεί με αρνητικές συνέπειες τον ιατρό σε όλη την περαιτέρω σταδιοδρομία του.

Και η ίδια η ποινική διαδικασία είναι κοινωνικά στιγματιστική και ψυχολογικά ιδιαίτερα επιβαρυντική για τον ιατρό. Συνήθως οι ιατροί καταδικάζονται από ποινικής πλευράς για ανθρωποκτονία από αμέλεια ή για σωματική βλάβη από αμέλεια. 

Ποινικές ευθύνες δημιουργούνται από παράβαση απολύτως συγκεκριμένων σαφών διατάξεων που έχουν ποινικό χαρακτήρα 

Η πρώτη αναφορά στην ιατρική ευθύνη στην Ελληνική Νομολογία έγινε κατά την αγόρευση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Δ. Τζιβανόπουλου, με την οποία εκδόθηκε η 56/1903 απόφαση. 


Στην αγόρευση αυτή ο εισαγγελέας κατέληξε με τη φράση του Βασιλιά της Κύπρου Νικοκλέους (4ος π.Χ. αιώνας): «Ό ήλιος φωτίζει τις επιτυχίες των γιατρών η δε γη συγκαλύπτει τα σφάλματα τους».

Οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί στη νομική επιστήμη σχετικά με το πρόβλημα της ποινικοποίησης των ιατρικών πράξεων μπορούν να καταταγούν σε τρεις κατηγορίες. 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ