Πανδημία ανοησίας (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)

«Τούτος ο κόσμος είναι ένα παράξενο τρελάδικο. Τελευταία, κάθε αμαξάς ή σερβιτόρος λογομαχεί για το κατά πόσο η Θεωρία της Σχετικότητας είναι σωστή. Οι πεποιθήσεις επί του θέματος εξαρτώνται από το πολιτικό κόμμα που ανήκει ο καθένας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν, επιστολή προς τον Μ. Γκρόσμαν, 12 Σεπτεμβρίου 1920. 

Ένας αιώνας πέρασε και το παράπονο του επιστήμονα αναβιώνει, για μια ακόμη φορά. Απαράλλαχτο. Μόνο που, τελευταία, είναι η πανδημία που το επαναφέρει στο προσκήνιο. Το τι γράφεται και λέγεται από τους σύγχρονους «αμαξάδες», δεν περιγράφεται. Ο κορωνοϊός γεννά υποθέσεις, σενάρια, θεωρίες. 

Ο καθένας έχει βέβαια δικαίωμα να έχει άποψη. 

Ωστόσο, ένα λοιμώδες νόσημα είναι αντικείμενο των Επιστημών. 

Μια βασική αρχή των Επιστημών και της μητέρας τους, της Φιλοσοφίας, είναι και τούτη: 

Δεν έχουμε καμία υποχρέωση να σεβαστούμε την άγνοια, την αυταπάτη, την εμμονή και το κόμπλεξ κανενός. 

Δεν μπορούμε λοιπόν να ανεχθούμε, στο όνομα της «άποψης», της κριτικής, της αμφισβήτησης, ορισμένοι να κηρύττουν τον πόλεμο όχι μόνο στην Επιστήμη, αλλά σ’ αυτή την ίδια την πραγματικότητα. 

Το κοινό βασικό εργαλείο των συνωμοσιολόγων είναι η, γνωστή και καταδικασμένη από τη μεθοδολογία της Επιστήμης αλλά και την κοινή λογική, «προκατάληψη επιβεβαίωσης» ("confirmation bias"): διαθέτουν ήδη μια κατασταλαγμένη άποψη και αναζητούν μετά μανίας στοιχεία για να την επιβεβαιώσουν. Για τον σκοπό αυτό, ενεργούν επιλεκτικά: σταχυολογούν δημοσιεύσεις, απομονώνουν δηλώσεις, διαστρεβλώνουν μελέτες. Από τον ωκεανό των πληροφοριών και λεπτομερειών φιλτράρουν ό,τι τους συμφέρει. Δεν έχουν επιχειρήματα για την ήδη αυθαίρετη άποψή τους και αναζητούν εκ των υστέρων ό,τι είναι συμβατό με αυτή. Αναζητούν θεμέλια μετά την ανέγερση της οικοδομής. 

Είναι τόσες πολλές οι ανοησίες, που χρειάζεται σύγγραμμα για να αναφερθούν όλες. Οι βασικές είναι οι εξής: 

Ανοησία 1η: Δεν υπάρχει ιός, δεν υπάρχει πανδημία, δεν υπάρχουν θάνατοι. 

Η θεωρία αυτή είναι προσβλητική. Για τη μνήμη των νεκρών, για την αυτοθυσία των υγειονομικών, για τη νοημοσύνη των πολλών. Δεν θα άξιζε καν «απάντησης», δυστυχώς όμως αναπαράγεται από ηλιθίους ανά την υφήλιο σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστη. 

Προϋποθέτει, αυτή η παρανοϊκή θέση, εξαπάτηση μεγάλης κλίμακας. Παγκόσμιο θέατρο! Εκατομμύρια ηθοποιούς, σκηνικά, σκηνοθέτες κλπ. Όλα τόσο άψογα οργανωμένα ώστε δισεκατομμύρια απλών ανθρώπων να ξεγελιούνται! Στη συνωμοσία ασφαλώς συμμετέχουν και εργαζόμενοι της Υγείας, συνδικαλιστικοί φορείς, θεσμικοί παράγοντες, κρατικές οντότητες, κόμματα, ανεξάρτητα άτομα και οργανώσεις, ακτιβιστές, εθελοντές, αλλά και απλοί άνθρωποι. Γενικά η υποκριτική τέχνη έχει καλύψει τον πλανήτη και μόνο το άγρυπνο μάτι αυτών των ηλιθίων αντιλαμβάνεται την απάτη!

Ακόμη πιο γενικά, όλες οι ιδεολογίες, όλα τα κοινωνικοοικονομικά συστήματα φαίνεται ότι μετέχουν ενεργά στην παράσταση. Για βοήθεια των νεοφιλελεύθερων καπιταλιστών (ΗΠΑ, Ιταλία) προστρέχουν οι κρατιστές καπιταλιστές (Ρωσία, Κίνα), αλλά και οι κομμουνιστές (Κούβα)!

Σίγουρα οι Κουβανοί γιατροί που προσέρχονται με τη σημαία τους, ούτε Κουβανοί είναι, ούτε γιατροί και βεβαίως η επίσημη Κουβανική κυβέρνηση έχει φιμωθεί ώστε να μην το καταγγείλει! Επώνυμοι άνθρωποι με ιστορία και αγώνες παριστάνουν τους πεθαμένους και οι οικογένειές τους συνεργούν ώστε κανείς να μην καταλάβει την αλήθεια! Οικογένειες ξεκληρίζονται, κοινωνικές δομές διαλύονται, χωριά αφανίζονται, πόλεις ερημώνουν, αλλά «όλα ψέματα»! Εκκλήσεις βοήθειας από παντού, πόνος, δάκρυα και θάνατος, αλλά «μην κάνετε έτσι έργο παίζεται»!

Ας δούμε και μια διαφημιστική αφίσα της παράστασης. Μία από τις πολλές. 

Πρόκειται για επίσημα στοιχεία της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσηλευτών της Ιταλίας. Δηλώνονται (2 Απρίλη 2020) άνω των 10.000 επαγγελματιών υγείας που ασθενούν από τον ιό και 116 νεκροί. Βεβαίως, αν σπεύσουμε επί τόπου η κοροϊδία θα αποκαλυφθεί! Δεν θα έχουν να μας επιδείξουν νεκρούς!

Να συνεχίσω; 

Ανοησία 2η: Υπάρχουν ιός, πανδημία και θάνατοι, διογκώνονται όμως τεχνητά. 

Οι θιασώτες αυτής της βλακείας, διαπράττουν χειρότερο ανοσιούργημα από τους γελοίους της πρώτης περίπτωσης: επικαλούνται νούμερα, ποσοστά, στατιστικά στοιχεία, για να μας πείσουν ότι το πρόβλημα δεν είναι δα και σπουδαίο. Μεταχειρίζονται σκόρπια και αποσπασματικά δεδομένα και μέσα από αφόρητες ψευδοεπιστημονικές αλχημείες προσπαθούν να δικαιολογήσουν το κόλλημά τους. 

Εδώ υπάρχουν δύο κατευθύνσεις: 

Στην πρώτη, συγκρίνονται ανόμοια πράγματα. Συγκρίνονται τα στατιστικά τής νόσου τού κορωνοϊού με εκείνα π.χ της εποχιακής γρίπης. Ιός ο ένας, ιός κι ο άλλος! ΕΝΑ πράγμα! 

Το ότι ο κορωνοϊός είναι κάτι νέο στον πλανήτη και ούτε φυσική ούτε τεχνητή ανοσία υπάρχει απέναντί του, δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν. Το ότι ο κορωνοϊός έχει μεγάλο ποσοστό ασυμπτωματικών φορέων, διαφορετικό μηχανισμό προσβολής του αναπνευστικού, πολλαπλάσια μεταδοτικότητα και θανατώνει κυρίως τους ευπαθείς, οι οποίοι όμως είναι άνοσοι στη γρίπη λόγω εμβολιασμού, επίσης δεν τους συγκινεί. Το ότι ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων του κορωνοϊού είναι καταιγιστικός και όλα του τα στατιστικά θα υποσκελίσουν εκείνα της γρίπης σύντομα (αν δεν το έχουν ήδη κάνει), τους αφήνει αδιάφορους. 

Λιγότεροι οι θάνατοι από κορωνοϊό από εκείνους της γρίπης το 1ο τρίμηνο του έτους; Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Αθώα η COVID-19! 

Δεν γνωρίζουν οι ανόητοι ότι σύγκριση ταχέως εξελισσόμενης πανδημίας από νέο, άγνωστης συμπεριφοράς ιό, με εποχιακό νόσημα από γνωστό και καλά ελεγχόμενο ιό δεν χωρεί! (Δεν γνωρίζουν ασφαλώς, οι άσχετοι, ότι η γρίπη -η πανδημία της προ 100 περίπου ετών-, νέα τότε, βρήκε τον παγκόσμιο πληθυσμό χωρίς ανοσία και θανάτωσε 50 εκατομμύρια ανθρώπους!). 

Στη δεύτερη κατεύθυνση, εξίσου ακροβατική και απαράδεκτη, επιχειρούν μερικοί να εκμεταλλευτούν τη, γενικά σωστή, ιδέα «άλλο η συνύπαρξη, άλλο η αιτιότητα». Μας λένε δηλαδή ότι ναι μεν ο κορωνοϊός ανιχνεύεται στους ευπαθείς που αποβιώνουν, είναι «λογικό» όμως οι συνάνθρωποί μας αυτοί να πεθαίνουν από τις αιτίες που τους καθιστούν ευπαθείς (γηρατειά, καρδιοπάθειες, καρκίνο) και όχι από τον ιό. Ο ιός, εννοούν, είναι απλώς ένας «αθώος παρευρισκόμενος» ("innocent bystander") και δεν αποδείχθηκε «πέραν πάσης αμφιβολίας» ότι έχει αιτιολογική συνάφεια με τον θάνατο. 

Η κοτσάνα αυτή υποδηλώνει ή άγνοια (συνήθως) ή, δυστυχώς, το αντίθετο: εμμονική προσήλωση στις «αποδείξεις», από γνώστες του αντικειμένου. Η ίδια αρλούμπα διακινήθηκε κατά κόρον δεκαετίες πριν, από ορισμένους «άπιστους Θωμάδες», οι οποίοι, ενόσω η ανθρωπότητα προσπαθούσε να καταλάβει πώς συμπεριφέρεται ο ιός HIV και να θεραπεύσει το AIDS, προκαλούσαν σύγχυση ισχυριζόμενοι ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο ιός αυτός είναι το αίτιο του AIDS»! 

Η επιστήμη της Στατιστικής, η ίδια επί της οποίας ασελγούν οι «ψαγμένοι» έχει, ευτυχώς, ασφαλιστικές δικλείδες. Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση της μεγαλύτερης αυτοκαταστροφικής μάστιγας του ανθρώπινου είδους: του καπνίσματος. Το κάπνισμα δεν αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για να προσβληθεί κανείς από καρκίνο του πνεύμονα. Ικανή συνθήκη δεν αποτελεί επειδή ορισμένοι καπνιστές δεν παθαίνουν καρκίνο και αναγκαία συνθήκη δεν αποτελεί επειδή ορισμένοι πάσχοντες από καρκίνο του πνεύμονα δεν κάπνισαν ποτέ. Ολόκληρη όμως (ΟΛΟΚΛΗΡΗ) η επιστημονική κοινότητα παραδέχεται το κάπνισμα ως το υπ’ αριθ. 1 αίτιο καρκίνου του πνεύμονα. Γιατί; Μα διότι, η πιθανότητα να πάθει κανείς καρκίνο του πνεύμονα όταν καπνίζει είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη απ’ όταν δεν καπνίζει! Η στατιστική πιθανότητα δηλαδή είναι τόσο μεγάλη, που ισοδυναμεί με πρακτική βεβαιότητα. 

Ποια λοιπόν «επιστημονικοφανής» θεωρία μπορεί να μας αναγκάσει να δεχθούμε ότι ο κορωνοϊός απλώς περνούσε από το σώμα των άτυχων ευπαθών συμπολιτών μας και καμία απόδειξη ότι μετείχε στην επέλευση του θανάτου δεν υπάρχει; Ποιος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει ότι η πρώτη οδηγία κάθε ογκολόγου στον ασθενή του που υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία είναι να αποφεύγει τους κρυωμένους; Ποιος είναι αυτός που δεν γνωρίζει ότι η πρώτη οδηγία του διαβητολόγου προς τον ασθενή του κάθε φθινόπωρο είναι να εμβολιαστεί για τη γρίπη; Ποιος είναι αυτός που αμφισβητεί ότι μια ίωση μπορεί να σκοτώσει τον εξασθενημένο από άλλο νόσημα; Ποιος αγνοεί ηθελημένα ότι, άλλοι κορωνοϊοί, στενοί συγγενείς τού σύγχρονου, αποτέλεσαν αποδεδειγμένα αίτια επιδημιών την προηγούμενη δεκαετία; Ποιος επαναφέρει για μια ακόμη φορά τη βλακώδη εξήγηση της ευθύνης πολλών, διαφορετικών, ανομοιογενών νόσων για μαζικούς θανάτους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ατόμων στα οποία «όλως τυχαίως» ανευρίσκεται και ο ιός; Ποιος θεωρεί τους ευπαθείς χαμένους από χέρι και τους μάχιμους γιατρούς υποχρεωμένους να παρουσιάζουν αδιάσειστα πειστήρια; 

Ανοησία 3η: Είναι υποκρισία η «υστερία» με την πανδημία, εφόσον ούτε οι μάστιγες στη Γη έχουν εκλείψει, ούτε η αδικία και εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπων πεθαίνουν από άλλες αρρώστιες ή την πείνα. 

Ετούτη η πολύ ψυχοπονιάρική άποψη, παρόλο που δεν είναι «θεωρία συνωμοσίας» και το υπόβαθρό της είναι υπαρκτό και στέρεο, συμπεριλαμβάνεται εδώ επειδή φλερτάρει με το μίσος δίνοντας αφορμή για αντιπαράθεση. 

Είναι απολύτως φυσικό και φυσιολογικό, κατά την Ψυχολογία, να μας φοβίζει πρωτίστως ο κίνδυνος για τον εαυτό μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Να μας συγκινεί κατά προτεραιότητα ο πόνος του φίλου, του γείτονα, του γνωστού. Να μας καταρρακώνει η απώλεια ανθρώπων των οποίων τη φυσική υπόσταση αγαπάμε, γνωρίζουμε, ζούμε. 

Ποια μάνα θα μπει σε φλεγόμενο σχολικό όχημα και δεν θα σώσει πρώτα το παιδί της; 

Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου, αγωνιά πρώτα για τα του οίκου του. Ας μας συγχωρέσουν οι υπερεαυαίσθητες υπάρξεις γιατί βάζουμε τις φωνές τώρα που οι φλόγες μάς ζυγώνουν. Είναι αντανακλαστικό. Αρχέγονο και ακαταμάχητο. 

Η ώρα αυτή που επέλεξαν οι «ανθρωπιστές και αλτρουιστές» κατήγοροί μας, για να μας «θυμίσουν» με υπονοούμενα και ειρωνείες τις πάγιες υποχρεώσεις μας προς τον συνάνθρωπο, είναι εντελώς ακατάλληλη. Αν δεν διακατέχονταν από συμπλέγματα ανωτερότητας και μεγαλείου, αν δεν προσπαθούσαν να πάρουν ρεβάνς αυτοί οι «υπεράνω» που «πάντα τα λέγανε», από τους «εγωιστές» και «ατομιστές» εμάς που ζούσαμε μακάριοι πριν ο θάνατος μας χτυπήσει την πόρτα, θα τους προέτρεπα να επανέλθουν αφού περάσει η κρίση της πανδημίας. Τώρα όμως είναι αργά. Έχουν αποκαλυφθεί και κανείς δεν θα τους πάρει ποτέ στα σοβαρά. 

Υ.Γ Σκοπός του άρθρου δεν είναι να διαπραγματευτεί το πώς βρέθηκε ο ιός στον πλανήτη, ούτε το πώς θα αντιμετωπιστεί. Μην αρχίσετε κι άλλες θεωρίες συνωμοσίας, να χαρείτε ό,τι αγαπάτε. 

aristidisdikaios

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ