Οι συμφορές και τα χτυπήματα της μοίρας (είναι θέλημα Θεού ή τα επιτρέπει;)

3-4.9.1956

Ο άνθρωπος του κόσμου αρκείται σε αυτά που ικανοποιούν τις σωματικές του αισθήσεις και εφόσον ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες, δεν αισθάνεται καμία έλλειψη πια. 

Το ίδιο ισχύει ακόμη και αν πιστεύει ότι εντρυφεί σε «πνευματικές» απολαύσεις, γιατί και αυτές σημαίνουν απλά κάποια πνευματικά προϊόντα τα οποία κατακτώνται αποκλειστικά δια μέσου της ανθρώπινης νοημοσύνης, δεδομένου ότι πρόκειται για γνώσεις οι οποίες αφορούν και πάλι μονάχα τα επίγεια πράγματα. 

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ικανοποιημένος με αυτά τα πράγματα και δεν του λείπει τίποτε, αφού η ψυχή του δεν απαιτεί να ικανοποιηθούν οι δικές της επιθυμίες, πράγμα που άλλωστε ούτε και είναι σε θέση να το κάνει, επειδή το σώμα υπερισχύει. Αυτή η κατάσταση της ικανοποίησης ωστόσο δεν διαρκεί όλη τη ζωή, εκτός από πολύ σπάνιες εξαιρέσεις. 

Ένας τέτοιος άνθρωπος συνήθως καταστρέφει την υγεία του, με δική του ευθύνη, δεδομένου ότι έρχονται οι αρρώστιες ή τα γεράματα που εμποδίζουν αυτές τις επίγειες απολαύσεις ή την ικανοποίηση των σωματικών επιθυμιών του. Και τότε αναγκάζεται συχνά να συλλογισθεί γύρω από τον εαυτό του, γύρω από τη ζωή και το νόημά της. 

Σε μια τέτοια περίπτωση, του χτυπάει την πόρτα επανειλημμένα η Αγάπη του Θεού και προσπαθεί να τον συγκρατήσει μακριά από τον κόσμο. Γιατί ο Θεός επιχειρεί τότε να δώσει δύναμη στην ψυχή, ώστε να καθοδηγηθεί ο άνθρωπος από μέσα του, με σκοπό να εγκαταλείψει αυτά που επεδίωκε ως τώρα και να απελευθερωθεί από τις εγκόσμιες σκέψεις.... 


Για να επικρατήσει ωστόσο η ψυχή, πρέπει να διαθέτει μια συγκεκριμένη δύναμη, η οποία όμως προέρχεται αναγκαστικά απ’ έξω.... Με μια βοήθεια, υπό τη μορφή μιας ωφέλιμης αναψυχής, μιας πνευματικής συζήτησης ή επαφής με το Θείο Λόγο, της ανάγνωσης καλών βιβλίων ή χάρη σε μία προσευχή που γίνεται για λογαριασμό της από κάποιο στοργικό συνάνθρωπο, δίνεται στην ψυχή η δύναμη να επιδράσει θετικά και πάνω στο σώμα. Τότε μπορεί να προκύψει σιγά-σιγά μια αλλαγή στη νοοτροπία, οπότε ο άνθρωπος μπορεί να αξιοποιήσει σωστά το υπόλοιπο της επίγειας ζωής του για την ωρίμανση της ψυχής του. 

Γι’ αυτό οι αρρώστιες, τα ατυχήματα και τα επίγεια προβλήματα είναι απαραίτητα για τους ανθρώπους εκείνους που προσκολλώνται υπερβολικά στον κόσμο. 

Συχνά δε είναι τα καλύτερα και μοναδικά μέσα για να μάθουν να αναγνωρίζουν πόσο επιφανειακός είναι αυτός ο κόσμος της ύλης. Για το λόγο αυτό λοιπόν μπαίνουν σε εφαρμογή τέτοια μέσα και μάλιστα, όσο πιο πολύ η ανθρωπότητα στρέφεται προς τον κόσμο, τόσο περισσότερο κάνουν την εμφάνισή τους.

 Επομένως, όσο αυξάνονται η καλοπέραση, οι υπέρμετρες επίγειες απολαύσεις και οι διασκεδάσεις που προσφέρει ο κόσμος με σκοπό να διεγείρουν τις αισθήσεις, αυτά θα συνοδεύονται πάντα από αρνητικής φύσης φαινόμενα, όπως χτυπήματα της μοίρας, αρρώστιες και φευγαλέα, ακραία δυστυχία, η οποία οφείλεται στην υπερβολικά μαλθακή ζωή. 

Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν με κάποιον τρόπο στο ίδιο τους το σώμα τις καταστροφικές συνέπειες που προκαλούν η φιληδονία και η έλλειψη μέτρου. Έτσι θα συνειδητοποιήσουν τι είναι πραγματικά το σώμα τους και τι τους απέφερε η μέχρι τώρα ζωή τους. 

Γιατί άλλα μέσα δεν αποδίδουν με τέτοιους ανθρώπους που ανήκουν στον κόσμο, ενώ αυτά μπορούν ακόμη να πετύχουν ό,τι δεν κατάφεραν καλοπροαίρετες παραινέσεις και προειδοποιήσεις, ώστε να αποστασιοποιηθούν τελικά από αυτόν και να ξεφύγουν από τον σοβαρότατο κίνδυνο που διατρέχουν να τους καταπιεί. 

Για το λόγο αυτό κάθε φαινομενική καταστροφή που συμβαίνει στην εποχή του τέλους, πρέπει να θεωρηθεί ότι γίνεται με το θέλημα ή με την άδεια του Θεού. Και ότι μπορεί να έχει τελικά ένα πολύ ωφέλιμο αποτέλεσμα, έστω και αν προέρχεται από κακόβουλη αφορμή ή μολονότι μαρτυρεί εχθρική δράση.... 

Σε κάθε περίπτωση μπορεί να συνετίσει κάποιους ανθρώπους ώστε να αποστραφούν τον κόσμο και τότε η ψυχή τους έχει γλυτώσει από μια πολύ χειρότερη μοίρα που θα την περίμενε μετά το θάνατο και την ανάκλησή της από αυτό τον κόσμο.... Αμήν

 «ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΠΕΡΤΑ ΝΤΟΥΝΤΕ»

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ