Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Κουβαλάμε τους πόνους που δεν μπορέσαμε να εκφράσουμε στην παιδική μας ηλικία και τους εξωτερικεύουμε μέσω των αντιδράσεών μας, χωρίς να το συνειδητοποιούμε

Αν σε ενοχλεί μια κατάσταση, ποιο προσωπικό σου θέμα αντανακλάται στη σύγκρουση;
«Προβάλω στον άλλον τις πλευρές του εαυτού μου που περισσότερο απορρίπτω.
Μόλις συνειδητοποιήσω πόσο με ενοχλεί κάτι πάνω του, διερευνώ πόσο με ενοχλεί αυτό το ίδιο πράγμα πάνω σ’ εμένα.
Αν θεωρώ πως δεν έχω στο χαρακτήρα μου τίποτα απ’ όσα με ενοχλούν στον άλλον, πρέπει να προσπαθήσω να συνειδητοποιήσω ποιο δικό μου χαρακτηριστικό εμπλέκεται, γιατί αν δεν εμπλεκόταν κάτι δικό μου, τότε δεν θα με ενοχλούσε και στον άλλον.»
Από εκείνο το σημείο και μετά έχω δυο πιθανότητες ή να προσπαθήσω να καταστρέψω την τρομερή απειλή της σκιάς μου καταστρέφοντας μαζί και τον άλλον ή να δεχτώ την ευκαιρία να ενωθώ με την σκιά μου και να τελειώνω μια και καλή με την απειλή της.
Αναμφίβολα, αυτό αλλάζει ριζικά την οπτική και την κατανόηση των προβλημάτων δυο ανθρώπων. Παύω να ενοχοποιώ τον άλλον για ό,τι κάνει, και αρχίζω να βλέπω τι βάζω εγώ στη συγκεκριμένη σύγκρουση. Αντί να χρησιμοποιώ την ενέργειά μου να αλλάξω τον άλλον, τη χρησιμοποιώ για να παρατηρήσω τον εαυτό μου και, από εκεί και πέρα, να μιλήσω για μένα, για αυτά που εγώ χρειάζομαι, για το τι μου συμβαίνει εξαιτίας της συμπεριφοράς του.