Τα λόγια και η σιωπή

Βρίσκομαι που και που (κάπως σπάνια) με διάφορες παρέες και σαστίζω. Οι άνθρωποι μιλάνε πάρα πολύ, φωνάζουν, χειρονομούν, γελάνε δυνατά! Ειρωνεύονται, λένε συνέχεια αστεία, βγάζουν φωτογραφίες τα πρόσωπά τους! Πίσω από όλα αυτά υπάρχει ένα υπόβαθρο σιωπηλό. Δεν μπορούν να υπάρξουν όλες αυτές οι εκδηλώσεις χωρίς το σιωπηλό αυτό υπόβαθρο, όπως δεν μπορεί να υπάρξει ζωγραφιά χωρίς το λευκό κανβά, σύννεφα χωρίς τον ουρανό και λέξεις χωρίς τις λευκές σελίδες πίσω τους.

Σε αυτές τις συναντήσεις ανθρώπων, μοιάζει σαν να τρέμουν αυτή τη σιωπή που υπάρχει πίσω τους ή έστω να νιώθουν άβολα μαζί της. Και κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να την κρύψουν, να την καλύψουν με θόρυβο. Μια άλλη ανάγνωση του ίδιου φαινομένου είναι ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν από την αμηχανία, τη βαρεμάρα και την ανασφάλεια και επιδίδονται σε ατελείωτες φλυαρίες. Αντί να μείνουν με την ενοχλητική βαρεμάρα και να ανακαλύψουν την άκακη σιωπή πίσω της, προσπαθούν να ξεφύγουν με αστεία, σέλφις, κουτσομπολιά κοκ. Αντί να ψηλαφίσουν την ανασφάλειά τους, ειρωνεύονται και επιτίθενται σε όποιον νιώθουν ότι κάπως τους απειλεί. Ακόμη και η σιωπή, η απουσία λέξεων, βιώνεται ως κάτι το ανυπόφορο, το αμήχανο και προσπαθούμε να της ξεφύγουμε! Και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη με ένταση, ένταση από την αγωνία όλων αυτών που τρέχουν να ξεφύγουν.

Σε αυτό τον πανικό υπάρχουν και κάποιοι που σοκάρονται από όλο αυτό τον παροξυσμό και ενώ δεν μιλάνε, φλυαρούν ατελείωτα μέσα τους, ψιθυρίζουν στον εαυτό τους “μα πως ειναι δυνατον να συμβαινει αυτο”, “τι απαράδεκτη σκληρότητα” κοκ κάνοντας ακριβώς το ίδιο με τους υπόλοιπους.. τρέχουν με αγωνία να καλύψουν το σιωπηλό υπόβαθρο…

…  όμως υπάρχει και ένας άλλος τρόπος. Όταν κάποιος, είτε είναι μόνος του, είτε μαζί με άλλους, αφήνεται απαλά, αναπαυτικά μέσα στη Σιωπή, ανακαλύπτει ότι η Σιωπή επιτρέπει στις λέξεις να εμφανιστούν.. είναι λέξεις που δεν προσπαθούν να ξεφύγουν από την Σιωπή, είναι λέξεις που γεννιούνται μέσα της, αναβλύζουν από μέσα της με τρόπο φυσικό… οι λέξεις είναι η Σιωπή… ό,τι λέξεις και να είναι, ανόητα αστεία, κουτσομπολιά, ασήμαντες λεπτομέρειες, πολυλογίες, όλες ακτινοβολούν την αύρα της Σιωπής, την γαλήνη της, την ηρεμία της, την ξεγνοιασιά της και ευφραίνουν την καρδιά (τι στο καλό σημαινει η φράση “ευφραίνουν την καρδιά”!;)

jorgekapa

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ