Συνειδητή ταπείνωση

Στον δυτικό κόσμο, οι άνθρωποι προστατεύουν την υπερηφάνεια και το εγώ τους με όλα τα μέσα, ακόμα και μέχρι το θάνατο.

Αλλά στο δρόμο της πνευματικοποίησης, οι άνθρωποι αισθάνονται την αναξιότητά τους και περνούν από μια πειθαρχία συνειδητής ταπείνωσης. Για παράδειγμα, στέκονται κάτω από τα αστέρια του νυχτερινού ουρανού και νιώθουν την μηδαμινότητά τους. Στέκονται μπροστά στους ωκεανούς, στην παρουσία ανεμοστρόβιλων, σεισμών, πλημμυρών και βλέπουν πόσο ασήμαντοι είναι. Επίσης, συνειδητοποιούν και κατανοούν το μεγαλείο των μεγαλοφυϊών - σπουδαίων ζωγράφων, επιστημόνων, ηρώων, καλλιτεχνών - και βλέπουν πώς η ζωή τους ρέει στις κοιλάδες και στα φαράγγια.


Αλλά η μεγαλύτερη ταπείνωση έρχεται όταν ένας άνθρωπος, που διαθέτει το δώρο μεγάλων οραμάτων και την κατανόηση ανώτερων αρχών και προτύπων, βλέπει τις δικές του αποτυχίες, ήττες, τη φτώχεια της ζωής του και την έλλειψη εκπλήρωσής του.

Σε κάποιες πνευματικές πρακτικές, η ταπείνωση είναι το πρώτο βήμα για να συντρίψετε το εγώ και την ματαιοδοξία σας, τα κάστρα των ονείρων σας και να καταφέρετε να νιώσετε το δικό σας επίπεδο πραγματικότητας. Αφού αισθανθείτε το δικό σας επίπεδο πραγματικότητας, ξεκινάτε να ταξιδεύετε προς τα ύψη με αληθινή αίσθηση πραγματικότητας και ταπεινότητας.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Human Nature 

elenastral

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ