Ὅλοι μας καθημερινῶς στριφογυρίζουμε γύρω ἀπὸ τὶς φοβίες μας, τὰ λάθη μας καὶ τὶς ἐνοχές μας. Ἀνασφάλειες κατακλύζουν τὶς σκέψεις μας καὶ μᾶς ἐμποδίζουν νὰ ἰσχυροποιήσουμε καὶ νὰ στηρίξουμε τοὺς ἑαυτούς μας τόσο, ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ μπορέσουμε νὰ ὑλοποιήσουμε μὲ ἀποφασιστικότητα εἰλημμένες ἀπὸ καιρὸ ἀποφάσεις μας. Καὶ ὑπάρχουν τόσα πολλὰ πράγματα ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε, μὰ ὅταν αὐτό-ἐγκλωβιζόμεθα σὲ φαύλους κύκλους τέτοιου εἴδους, ἡ ἀναβολὴ καὶ ὁ ὀλιγωρία μᾶς βαλτώνουν. Στὴν πραγματικότητα σέρνουμε ὅλο μας τὸ παρελθόν, κάθε στιγμή, σὲ κάθε μας συμπεριφορά, μὲ ὅλους τοὺς πιθανοὺς καὶ ἀπιθάνους τρόπους, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ ἀναβάλουμε τὸ αὐτονόητο χρέος ἀναλήψεως τῆς εὐθύνης μας γιὰ τὴν ἰδίαν τὴν ζωή μας.
Τὸ ἀστεῖο σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι πὼς μόνοι ἐμεῖς εὐθυνόμεθα γιὰ τὶς στασιμότητές μας. Ὅσο ὀξύμωρον κι ἐὰν φαντάζῃ, ἡ πραγματικότης εἶναι μία: ἡ κάθε ἀναβολὴ ἁπλῶς δίδει ἐνέργεια στὰ προβλήματά μας, γιγαντώνοντάς τα.
Μεγαλώνοντας τὰ προβλήματά μας νέοι ἀέναοι κύκλοι αὐτοπαγιδεύσεών μας ξεκινοῦν, γιὰ νὰ μᾶς καταχωνιάσουν ἀκόμη βαθύτερα στὴν ἀνασφάλεια καὶ στοὺς φόβους, ἐνᾦ οἱ βαθμοὶ δυσκολίας φαντάζουν διαρκῶς πιὸ ὑψηλοί.
Μεγαλώνοντας τὰ προβλήματά μας νέοι ἀέναοι κύκλοι αὐτοπαγιδεύσεών μας ξεκινοῦν, γιὰ νὰ μᾶς καταχωνιάσουν ἀκόμη βαθύτερα στὴν ἀνασφάλεια καὶ στοὺς φόβους, ἐνᾦ οἱ βαθμοὶ δυσκολίας φαντάζουν διαρκῶς πιὸ ὑψηλοί.
Πῶς τελειώνουν ὅλα αὐτά; Κάνοντας τὸ ἀκριβῶς …ἀνάποδον ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κάναμε ἔως σήμερα. Τολμῶντας ἀποφασισμένοι καὶ σίγουροι, ἀκόμη κι ἐὰν ὅλες οἱ πιθανότητες στρέφονται ἐναντίον μας. Ἀκόμη κι ἐὰν ὅλες οἱ δυνάμεις τοῦ σύμπαντος, φαινομενικῶς, μᾶς πολεμοῦν. Διότι μόνον ὅταν ἐμεῖς τολμήσουμε νὰ ἀγνοήσουμε τοὺς φόβους μας αὐτοὶ καταῤῥέουν, ὡς χάρτινοι πύργοι, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποδεικνύεται ἡ πλαστότης τους καὶ ἡ ἀνυπαρξία τους.
Ἡ ζωή, γιὰ νὰ εἶναι ζωὴ κι ὄχι βίος, πρέπει ἐμεῖς νὰ παραμένουμε κάθε στιγμὴ συνειδητοποιημένοι πολεμιστὲς μά, κυρίως, ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, ἑστιασμένοι στοὺς στόχους μας, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν οἱ ἀναστενάρηδες, ποὺ οὐδέποτε κυττοῦν τὰ κάρβουν, ἀλλὰ ἐξακολουθοῦν, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἔως τὸ τέλος, νὰ ἀκολουθοῦν τὸν ῥυθμό. Ἑστιάζοντας στὸν στόχο τὰ ἐμπόδια μικραίνουν καὶ οἱ φόβοι γκρεμίζονται.
Ὅ,τι κι ἐὰν ἀντιλαμβάνεται ὁ καθεὶς ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ αὐτὴν τὴν πραγματικότητα, ἕνα εἶναι τὸ ζητούμενον: νὰ προχωροῦμε. Γιὰ νὰ προχωρήσουμε ὅμως πρὸς οἱανδήποτε κατεύθυνσιν πρέπει νὰ ξεβαλτώσουμε. Καὶ μόνον ὅταν συνειδητοποιήσουμε πὼς τὰ βαλτώματά μας εἶναι ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον δικά μας δημιουργήματα, ὅλα θὰ ἀρχίσουν νὰ λειτουργοῦν πρὸς ὄφελός μας.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.