ΤΑ ΤΣΑΚΡΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΑΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ – δεν γίνεται να εξηγηθούν τα τσάκρα και οι λειτουργίες τους χωρίς εξήγηση των δύο αυτών.
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από χημικές και μεταλλικές ουσίες που βρίσκονται επίσης και «στο χώμα από τη γη». Η σάρκα του ανθρώπου δεν θα μπορούσε ποτέ να εκδηλώσει δραστηριότητα ή ενέργεια αν δεν υπήρχαν τα ζωικά ρεύματα που εκπέμπει η ψυχή στο σώμα τα οποία, στον αφώτιστο άνθρωπο, μεταδίδονται μέσω της αναπνοής (αέριας ενέργειας). Δηλαδή στον θνητό άνθρωπο η ζωική δύναμη, ή πράνα, ταυτίστηκε με την αναπνοή. Τα ζωικά ρεύματα που λειτουργούν στο ανθρώπινο σώμα ως η δέσμη των πέντε πράνα ή λεπτοφυών ζωικών ενεργειών είναι μια έκφραση της δόνησης Ομ της πανταχού παρούσας ψυχής.
Η αντανάκλαση, η αληθοφάνεια της ζωής που λάμπει στα σαρκικά κύτταρα από την ψυχική πηγή είναι ο μόνος λόγος της προσκόλλησης του ανθρώπου στο σώμα του. Προφανώς δεν θα έδειχνε φροντίδα και σεβασμό για ένα κομμάτι πηλού. Ένα ανθρώπινο ον ταυτίζεται λανθασμένα με την υλική του μορφή γιατί τα ζωικά ρεύματα από την ψυχή μεταδίδονται στο σώμα μέσω της αναπνοής με τόσο έντονη δύναμη, που ο άνθρωπος συγχέει το αποτέλεσμα με την αιτία και, ειδωλολατρικά, φαντάζεται ότι το σώμα έχει δική του ζωή. Η συμπαντική ενέργεια ή πράνα του σώματος είναι αυτή που μας συντηρεί στην πραγματικότητα.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι εγκλωβισμένη σε τρία σώματα: το αιτιατό ή ιδεατό, που αποτελείται μόνο από συνειδητότητα, το αστρικό, που αποτελείται μόνο από πράνα, ενέργεια, ημι-νοήμονα όμως, και το υλικό που παίρνει ζωή από το αστρικό και διαμορφώνεται σύμφωνα μ’ αυτό και διατηρείται στη ζωή απ’ αυτό. Για τα σώματα αυτά θα γίνει λόγος παρακάτω.
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από χημικές και μεταλλικές ουσίες που βρίσκονται επίσης και «στο χώμα από τη γη». Η σάρκα του ανθρώπου δεν θα μπορούσε ποτέ να εκδηλώσει δραστηριότητα ή ενέργεια αν δεν υπήρχαν τα ζωικά ρεύματα που εκπέμπει η ψυχή στο σώμα τα οποία, στον αφώτιστο άνθρωπο, μεταδίδονται μέσω της αναπνοής (αέριας ενέργειας). Δηλαδή στον θνητό άνθρωπο η ζωική δύναμη, ή πράνα, ταυτίστηκε με την αναπνοή. Τα ζωικά ρεύματα που λειτουργούν στο ανθρώπινο σώμα ως η δέσμη των πέντε πράνα ή λεπτοφυών ζωικών ενεργειών είναι μια έκφραση της δόνησης Ομ της πανταχού παρούσας ψυχής.
Η αντανάκλαση, η αληθοφάνεια της ζωής που λάμπει στα σαρκικά κύτταρα από την ψυχική πηγή είναι ο μόνος λόγος της προσκόλλησης του ανθρώπου στο σώμα του. Προφανώς δεν θα έδειχνε φροντίδα και σεβασμό για ένα κομμάτι πηλού. Ένα ανθρώπινο ον ταυτίζεται λανθασμένα με την υλική του μορφή γιατί τα ζωικά ρεύματα από την ψυχή μεταδίδονται στο σώμα μέσω της αναπνοής με τόσο έντονη δύναμη, που ο άνθρωπος συγχέει το αποτέλεσμα με την αιτία και, ειδωλολατρικά, φαντάζεται ότι το σώμα έχει δική του ζωή. Η συμπαντική ενέργεια ή πράνα του σώματος είναι αυτή που μας συντηρεί στην πραγματικότητα.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι εγκλωβισμένη σε τρία σώματα: το αιτιατό ή ιδεατό, που αποτελείται μόνο από συνειδητότητα, το αστρικό, που αποτελείται μόνο από πράνα, ενέργεια, ημι-νοήμονα όμως, και το υλικό που παίρνει ζωή από το αστρικό και διαμορφώνεται σύμφωνα μ’ αυτό και διατηρείται στη ζωή απ’ αυτό. Για τα σώματα αυτά θα γίνει λόγος παρακάτω.
Εν τω μεταξύ, ας γνωρίσουμε την πράνα:
Στο σώμα η πράνα (η συμπαντική δονητική ενέργεια) εισέρχεται στον προμήκη μυελό (βρίσκεται στη βάση του κρανίου στο πίσω μέρος, εκεί όπου ενώνεται με τον αυχένα, με ψηλάφηση είναι μια μικρή λακκούβα) και αποθηκεύεται στο έβδομο κέντρο (το σαχασράρα) στο ανώτατο σημείο του εγκεφάλου. Από αυτόν τον ταμιευτήρα διανέμεται σε όλο το σώμα, δηλαδή διαιρείται στα πέντε στοιχειώδη ρεύματα μέσω της δράσης των πέντε κατώτερων τσάκρα ή κέντρων, που ουσιαστικά είναι υπογεννήτριες ενέργειας: του κέντρου του κόκκυγα (γη), του κέντρου του ιερού οστού (νερό), του οσφυϊκού κέντρου (φωτιά), του ραχιαίου (αέρας), και του αυχενικού κέντρου (αιθέρας). Ο προμήκης μυελός, επομένως, είναι το κύριο σημείο εισόδου της ενέργειας της ζωής (της πράνα) στο σώμα, και η έδρα του έκτου εγκεφαλονωτιαίου κέντρου, του οποίου η λειτουργία είναι να λαμβάνει και να κατευθύνει την εισερχόμενη ροή της συμπαντικής ενέργειας. Το λεπτοφυές κέντρο στον προμήκη μυελό είναι ο κεντρικός διακόπτης που ελέγχει την είσοδο, την αποθήκευση και τη διανομή της ενέργειας της ζωής.
Το ανθρώπινο σώμα περιβάλλεται από μία άλω συνειδητής συμπαντικής ενέργειας. Ο προμήκης μυελός είναι η κεραία του σωματικού σταθμού λήψης που λαμβάνει την ακτινογραφική συμπαντική ενέργεια από τη Συμπαντική Συνειδητότητα μέσω του σωματικού ραδιοφωνικού χειριστή, που είναι η θέληση. Όπως ο άνθρωπος μπορεί να χρησιμοποιεί τα αόρατα δονητικά ραδιοκύματα για να ελέγχει πολύ μακρινά πλοία στη θάλασσα, έτσι και ο Θεός, μέσω δονήσεων της νοήμονος συμπαντικής ενέργειάς Του, εφοδιάζει το σώμα μας με ζωική δύναμη χωρίς καμία ορατή σύνδεση.
Ο Θεός δημιούργησε την αρχική συμπαντική δόνηση ή ενέργεια η οποία, άπαξ και άρχισε, έγινε αιώνια. Και με ασύρματη δύναμη θέλησης μπορούμε να την έλξουμε και να τη φέρουμε στο σώμα μέσω του προμήκους μυελού. Αυτή η συμπαντική ενέργεια, η ίδια ενέργεια από την οποία εμείς και τα πάντα στο σύμπαν δημιουργήθηκαν, περιβάλλει και διαποτίζει όλη τη δημιουργία, συνεχώς.
Μπορούμε να μάθουμε να ζούμε ολοένα και περισσότερο μ’ αυτό το αιώνιο απόθεμα συμπαντικής ενέργειας η οποία είναι πάντα γύρω μας κι έτσι διαθέσιμη σ’ εμάς για να επαναφορτίζουμε το σώμα με ζωτικότητα. Ένα σώμα απαλλαγμένο από ασθένειες και αδυναμία προβάλλει μικρότερη αντίσταση στις διαλογιστικές μεθόδους και πρακτικές με τις οποίες επιτυγχάνεται η συνειδητοποίηση του Εαυτού και με τις οποίες η ανθρώπινη συνειδητότητα, καθώς και το σώμα, ανέρχονται στην κατάσταση στην οποία δεν κουράζονται.
Η Συμπαντική Δόνηση, ή πράνα ή Ομ, δομεί ολόκληρη την υλική δημιουργία, συμπεριλαμβανόμενου και του υλικού σώματος του ανθρώπου, μέσα από την εκδήλωση πέντε στοιχείων: της γης, του νερού, της φωτιάς, του αέρα και του αιθέρα. Αυτά είναι δομικές δυνάμεις, νοήμονες και δονητικές στη φύση τους. Χωρίς το στοιχείο της γης δεν θα υπήρχε κατάσταση στερεάς ύλης. Χωρίς το στοιχείο του νερού δεν θα υπήρχε η υγρή κατάσταση. Χωρίς το στοιχείο του αέρα δεν θα υπήρχε αέρια κατάσταση. Χωρίς το στοιχείο της φωτιάς δεν θα υπήρχε θερμότητα. Χωρίς το στοιχείο του αιθέρα δεν θα υπήρχε υπόβαθρο πάνω στο οποίο να παραχθεί η συμπαντική κινηματογραφική παράσταση.
Πράνα είναι σπίθες νοήμονος ενέργειας, πιο λεπτοφυούς από την πυρηνική, που συνιστούν τη ζωή, οι οποίες συλλογικά αναφέρονται στις πραγματείες των ινδουιστικών Γραφών ως πράνα, που μετέφρασα ως «ζωητρόνια». Ουσιαστικά είναι συμπυκνωμένες σκέψεις του Θεού – η ουσία του αστρικού κόσμου και η θεμελιώδης αρχή της ζωής του υλικού σύμπαντος. Στον υλικό κόσμο υπάρχουν δύο είδη πράνα: (1) η συμπαντική δονητική ενέργεια που είναι πανταχού παρούσα στο σύμπαν, δομώντας και συντηρώντας τα πάντα, και (2) η ειδική πράνα ή ενέργεια η οποία διαποτίζει και συντηρεί κάθε ανθρώπινο σώμα μέσω πέντε ρευμάτων ή λειτουργιών. Το ρεύμα Πράνα εκτελεί τη λειτουργία της δημιουργίας κρυσταλλικών δομών, το ρεύμα Βυάνα, τη λειτουργία της κυκλοφορίας, το ρεύμα Σαμάνα, τη λειτουργία της αφομοίωσης, το ρεύμα Ουντάνα, τη λειτουργία του μεταβολισμού, και το ρεύμα Απάνα, τη λειτουργία της αποβολής. Η πράνα ή λεπτοφυής δύναμη της ζωής είναι αυτή που πραγματικά υποστηρίζει τη ζωή και την υγεία του σώματος. Οι εξειδικευμένες λειτουργίες της αναφέρονται σε πραγματείες σχετικά με τη Γιόγκα ως «οι ζωτικοί αέρηδες», οι λεπτοφυείς δυνάμεις πίσω απ’ όλες τις σωματικές λειτουργίες.
Όταν αυτά τα πρανικά ρεύματα διαταράσσονται ή γίνονται μη ισορροπημένα λόγω αφύσικης ζωής, οι αντίστοιχες διαδικασίες της φυσιολογίας του σώματος διαταράσσονται κι αυτές και ως αποτέλεσμα εκδηλώνονται διάφορες δυσαρμονίες και ασθένειες.
Οι ζωτικές σπίθες της νοήμονος ενέργειας που συνιστά τη ζωή δεν είναι παρά συμπυκνωμένες σκέψεις του Θεού. Χωρίς αυτές τις ζωτικές σπίθες ζωής, οι εξωτερικές πηγές της σωματικής ενέργειας δεν μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή στο σώμα.
Η αφύπνιση των απόκρυφων εγκεφαλονωτιαίων κέντρων (τσάκρα, αστρικών λωτών) είναι ο ιερός στόχος των γιόγκι. Αυτό γίνεται με συνειδητό έλεγχο της πράνα. Ο συνειδητός έλεγχος της πράνα λέγεται πραναγιάμα. Έτσι, πραναγιάμα δεν είναι «έλεγχος της αναπνοής», αλλά «έλεγχος της πράνα». Επειδή, όπως ελέχθη, η πράνα στον θνητό άνθρωπο ταυτίστηκε με την αναπνοή, μέσω του ελέγχου της αναπνοής ελέγχουμε την πράνα. Η γιογκική επιστήμη της πραναγιάμα είναι ο άμεσος τρόπος να αποσυνδεθεί συνειδητά ο νους από τις λειτουργίες της ζωής και τις αισθητήριες αντιλήψεις που δένουν τον άνθρωπο με τη συνειδητότητα του σώματος. Η πραναγιάμα έτσι ελευθερώνει τη συνειδητότητα του ανθρώπου ώστε αυτός να έρθει σε κοινωνία με τον Θεό. Όλες οι επιστημονικές τεχνικές που οδηγούν στην ένωση της ψυχής με το Πνεύμα μπορούν να ταξινομηθούν ως γιόγκα, και η πραναγιάμα είναι η ανώτερη γιογκική μέθοδος για την επίτευξη αυτής της θεϊκής ένωσης.
Η πραναγιάμα είναι το τέταρτο στάδιο στο οκτάπτυχο μονοπάτι του Πατάντζαλι και η μόνη τεχνική αφύπνισης των τσάκρα, αφύπνισης της κουνταλίνι (για την οποία θα μιλήσουμε αργότερα), ένωσης του ανθρώπου πρώτα με την ψυχή του και μετά ένωσης της ψυχής του με τον Θεό. Η ύψιστη, η πιο δραστική (γρήγορη) και η μόνη απολύτως ασφαλής πραναγιάμα είναι η Κρίγια Γιόγκα. Η Κρίγια Γιόγκα δεν έχει τίποτα κοινό με τις αναπνευστικές ασκήσεις κάποιων παραπλανημένων πιστών. Βασίζεται αποκλειστικά σε μαγνητισμό της σπονδυλικής στήλης.
– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.