Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις ?

Μια ερώτηση «παγίδα». Μια ερώτηση που τη βιώσαμε όλοι. Μια ερώτηση που ακόμη και τώρα υπάρχει στην ζωή μας αλλά λίγο διαφορετική. Τι θα απογίνω όταν μεγαλώσω?

Έτσι έχουμε έναν μόνιμο εφιάλτη να μας κατασπαράζει μέσα από διαδρομές ανασφάλειας.

Μα τι θα γίνω όταν μεγαλώσω ? Μεγάλος !!!

Κι αν ακολουθήσω την εσωτερική μου φωνή θα γίνω βασιλιάς, άλλωστε Εκείνος γι αυτό μας έστειλε εδώ. Για να λάβουμε την περιουσία μας. Όχι όμως με οδηγό τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Αλλά τι είμαι έτσι κι αλλιώς.

Τι είμαι έτσι κι αλλιώς ? Ένα Θεϊκό πλάσμα γεμάτο από όλα όσα χρειάζεται να έχει στη ζωή του. Όταν αφεθώ στην εσωτερική μου φωνή- πηγή τότε είμαι και δεν χρειάζεται να γίνω τίποτε.

Όσο αγωνίζομαι να γίνω, χάνω αυτό που πραγματικά είμαι.

Έτσι όσο μεγαλώνει η απόσταση από το είμαι μου, τότε η ανασφάλεια γίνεται ένας γίγαντας και μετατρέπει την ερώτηση σε «τι θα απογίνω». 

Λογικό είναι ύστερα από χρόνια χαμένα μέσα στο τι θα γίνω, να έρχεται το τι θα απογίνω. Αφού η απομάκρυνση από την πραγματική μου ουσία με έχει κάνει να μην είμαι αυτό που είμαι, αλλά κάτι άλλο.

Το τι θα απογίνω έρχεται σαν ωστικό κύμα να μας χτυπάει συνέχεια μέσα από την ανασφάλεια που μας διακατέχει. Γιατί αυτή η ερώτηση «τι θα απογίνω» είναι μία επώδυνη φουσκάλα φόβου. Αυτό το αποκτήσαμε μέσα από την όλη διαδρομή της ζωής μας, η οποία ήταν σε απόσταση από τον Θεό και τις δυνατότητές Του. Νιώθουμε αποκομμένοι από Εκείνον και βλέπουμε τις αλλαγές μας είτε στο σώμα μας, είτε στις δυνάμεις μας, είτε στην οικονομική μας θέση. Αλλά ξεχάσαμε εντελώς αυτό που είπε ο Ιησούς για τον Θεό, ότι αφού φροντίζει τόσο πολύ τα πτηνά δεν θα φροντίσει εμάς που είμαστε παιδιά Του? Το ακούσαμε αυτό, ίσως κάποιοι να το ξέρουν, ίσως πάλι κάποιοι άλλοι να το έχουν βιώσει αποσπασματικά. Αλλά και πάλι «τι θα απογίνω» αναρωτιόμαστε. Μα γιατί ? Αφού Εκείνος είναι εδώ ας Τον βάλουμε οδηγό στην ζωή μας και ας Του πούμε έτσι απλά και με πολύ πίστη «ας γίνω ότι θέλεις Εσύ να γίνω», «ας είμαι αυτό που θέλεις Εσύ να είμαι». Τότε ο φόβος δεν υπάρχει πια. Τότε Εκείνος θα μας δημιουργήσει τα ωραιότερα «γεύματα». 

«Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω» και «τι θα απογίνω τώρα που μεγάλωσα», ας είναι δύο προτάσεις που δεν θα μας αφορούν πια, γιατί όταν εναρμονιστούμε με το Κάλλος της Ψυχής μας και «οπλιστούμε» με την ολότητα της πίστης, τότε θα ξέρουμε ότι : Δεν θα γίνω τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που είμαι, όταν μεγαλώσω. Είμαι αυτό που είμαι και αυτό που είμαι είναι ομοούσιο με τον Πατέρα μου Θεό. Είμαι η αγάπη, η πληρότητα και η αρμονία. Λειτουργώ με φυσικότητα και την εχθρικότητα δεν την χρειάζομαι άλλο πια. 

Δωροθέα 

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ