Αντί του Ιησού, στη θέση του σταυρώθηκε ο Ιούδας! (vid)

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα, αυτός που σταυρώθηκε από τους Ρωμαίους στρατιώτες δεν ήταν ο Ιησούς, αλλά ο Ιούδας Ισκαριώτης.

“Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού”. Πίνακας του Σαλβαδόρ Νταλί (1951). Είναι δυνατόν μια υπερανθρώπινη οντότητα, όπως ο Χριστός, να υπέστη έναν μαρτυρικό και ατιμωτικό θάνατο; Image: Supplied

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Βαρνάβας, από την Κύπρο, του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία εορτάζει στις 11 Ιουνίου, ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού και ανήκε στην ομάδα των εβδομήκοντα.

Ο Ιησούς είχε δημιουργήσει τρεις ομάδες μαθητών: τους δώδεκα, στους οποίους αποκάλυπτε τα εσωτερικά μυστήρια, τους εβδομήκοντα, από τους οποίους απέκρυπτε ορισμένα πράγματα, και τους τριακοσίους, που ήταν το ευρύτερο πλήθος, στους οποίους απευθυνόταν με παραβολές – τη γνωστή ηθική διδασκαλία που συναντάμε στα Ευαγγέλια, απόκρυφα και κανονικά.

Είχε δημιουργήσει δηλαδή τρεις κύκλους: έναν εσωτερικό (12), έναν μεσωτερικό (70) και έναν εξωτερικό (300).

Ο απόστολος Βαρνάβας, Ιουδαίος την καταγωγή, όπως αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων (4:37) ήταν θείος του ευαγγελιστή Μάρκου, αφού η μητέρα του Μάρκου ήταν αδελφή του Βαρνάβα. (Προς Κολοσσαείς 4:10). Συνδέθηκε στενά και συνεργάστηκε επί χρόνια με τον απόστολο Παύλο στη διάδοση του χριστιανισμού. Σαν μαθητής όμως του μεσωτερικού κύκλου, ήταν κοινωνός της εν μυστηρίω κρυμμένης σοφίας την οποία αναφέρουν οι Γραφές.

Σύμφωνα με την παράδοση, το Άγιο Πνεύμα, απ’ όλους τους μαθητές, ξεχώρισε τον Παύλο και τον Βαρνάβα ως τους πλέον κατάλληλους να ιδρύσουν τις πρώτες Εκκλησίες και να διαδώσουν τον χριστιανισμό (Πράξεις 14:14).

Θυμίζουμε ότι την εποχή εκείνη (1ος αιώνας) ο χριστιανισμός απευθυνόταν στις κοινότητες των Εβραίων της διασποράς που ήταν πιο ανοιχτόμυαλοι σε σχέση με τους ορθόδοξους Εβραίους που κατοικούσαν στην Ιουδαία. Οι Εβραίοι της διασποράς σχημάτισαν και τις πρώτες «Εκκλησίες».

Κάποια στιγμή ο Βαρνάβας διαφώνησε με τον Παύλο και οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο Παύλος συνέχισε την περιοδεία του έχοντας μαζί του τον ευαγγελιστή Λουκά, ενώ ο Βαρνάβας έμεινε στην Κύπρο μαζί με τον Μάρκο όπου οργάνωσαν την εκεί εκκλησία.

Λέγεται ότι αυτός έγραψε την Προς Εβραίους Επιστολή η οποία έχει αποδοθεί από την εκκλησιαστική παράδοση στον απόστολο Παύλο.

Ο Βαρνάβας πέθανε το 61 μ.Χ. στη Σαλαμίνα της Κύπρου. Σαν παρακαταθήκη άφησε κάποια συγγράμματα που ενσωματώθηκαν στο λεγόμενο Ευαγγέλιο του Βαρνάβα. Αν και αγιοποιήθηκε, τα συγγράμματά του θεωρήθηκαν νόθα και αποκηρύχτηκαν από την Εκκλησία.

Ο απόστολος Βαρνάβας συντάκτης του ομώνυμου ευαγγελίου. Πηγή: Wikimedia Commons

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ

Η Εκκλησία της Κύπρου θεωρεί τον Βαρνάβα ιδρυτή και προστάτη της. Ο απόστολος θεωρείται ο πρώτος επίσκοπος Σαλαμίνας, ο οποίος ακολούθως είχε μαρτυρικό τέλος, αφού πέθανε διά λιθοβολισμού στη Σαλαμίνα. Σύμφωνα με το απόκρυφο βιβλίο Πράξεις Βαρνάβα, που υποτίθεται ότι εγράφη από τον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο απόστολος τάφηκε βιαστικά, μαζί με το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Ματθαίου που κατείχε και χρησιμοποιούσε.

Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου είναι το αρχαιότερο από τα υπόλοιπα τρία ευαγγέλια και το αυθεντικό κείμενο διέσωζε πολλές προχριστιανικές παραδόσεις, που αργότερα απαλείφθηκαν και κρατήθηκαν μυστικές.

Στηριζόμενος στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου ο Βαρνάβας έγραψε το δικό του ευαγγέλιο.

Η σύγχρονη έρευνα θεωρεί ότι το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα δημιουργήθηκε ανάμεσα στον 13ο και τον 16ο αιώνα από έναν άγνωστο εξισλαμισθέντα χριστιανό. Είναι καταγεγραμμένο σε δύο αντίγραφα, που ανάγονται και τα δύο στα τέλη του 16ου αιώνα και έχουν γραφτεί το ένα στα ιταλικά και το άλλο στα ισπανικά. Αν και το ισπανικό χειρόγραφο έχει τώρα χαθεί, το κείμενό του έχει διασωθεί σε ένα αντίγραφο του 18ου αιώνα.

Ένα αντίγραφο του Ευαγγελίου του Βαρνάβα, που τοποθετείται χρονικά στο 1500, ανακαλύφθηκε στην Τουρκία. Σήμερα βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Άγκυρας. Πηγή: YouTube

Αν και το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα θεωρείται από την πλειοψηφία των ακαδημαϊκών ότι είναι ψευδεπίγραφο, ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι περιέχει κατάλοιπα προγενέστερων απόκρυφων έργων Γνωστικών ή Εβιωνιτών.

Ο ΙΟΥΔΑΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Όπως και να ’χει, το ευαγγέλιο ισχυρίζεται ότι αυτός που σταυρώθηκε από τους Ρωμαίους δεν ήταν ο Ιησούς, αλλά ο Ιούδας Ισκαριώτης, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού, που το όνομά του συνδέθηκε με την προδοσία και τα τριάκοντα αργύρια.

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα, ο Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς, πριν μπορέσουν οι Ρωμαίοι να τον συλλάβουν. Όπως ισχυρίζεται το αρχαίο κείμενο, ο Ιούδας, που οδηγούσε τους Ρωμαίους στρατιώτες στον Κήπο της Γεσθημανής για να συλλάβουν το Ιησού, όταν τον πλησίασε συνέβη ένα θαύμα: μεταμορφώθηκε και πήρε την όψη του Ιησού! Έτσι, οι στρατιώτες συνέλαβαν τον Ιούδα, νομίζοντας ότι είναι ο Χριστός, και στη συνέχεια τον σταύρωσαν!

Το φιλί του Ιούδα (1304-06), τοιχογραφία του Τζιότο. Από το παρεκκλήσι Scrovegni, στην Πάδοβα της Ιταλίας. Πηγή: Wikimedia Commons

Αργότερα, το σώμα του Ιούδα εκλάπη από τον τάφο, πράγμα που έδωσε λαβή στους ισχυρισμούς ότι ο Ιησούς αναστήθηκε.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα αποκαλεί τον Απόστολο Παύλο, τον ιδρυτή του χριστιανισμού που δίδασκε ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε και μετά αναστήθηκε, «αγύρτη» και «απατεώνα»!

Ίσως επειδή πάνω στο σταυρό, όργανο μαρτυρίου και σύμβολο της ύλης –οι τέσσερις βραχίονές του αντιπροσωπεύουν τις τρεις διαστάσεις του υλικού κόσμο συν τον χρόνο– βρίσκεται καθηλωμένος ο άνθρωπος. Και η μόνη ελπίδα να κατέβει από αυτόν είναι να ανακαλύψει τον Χριστό μέσα του.

“Το φιλί”. Ο Ιούδας Ισκαριώτης φιλάει τον Ιησού Χριστό στον Κήπο της Γεθσημανής. Πηγή: El Mundo Ilustrado, Βαρκελώνη, γύρω στο 1880. Image: Supplied

Ο ΕΝ ΗΜΙΝ ΧΡΙΣΤΟΣ

Οι Εβιωνίτες, που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ήταν το αρχαιότερο τάγμα Ιουδαίων χριστιανών με δεύτερο τους Ναζαρηνούς. Οι Εβιωνίτες (στην κυριολεξία «φτωχοί») υπήρχαν όταν ο όρος «χριστιανός» ήταν ακόμη άγνωστος. Πολλοί από τους μαθητές του Ιησού προέρχονταν από το τάγμα των Εβιωνιτών.

Οι Ναζαρηνοί ήταν κάτοικοι της Γαλιλαίας που έφυγαν πριν από εκατοντάδες χρόνια και εγκαταστάθηκαν στη Βέροια της Συρίας (σημερινό Χαλέπι). Αυτοί αναγνώριζαν ως δάσκαλό τους τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον οποίο αποκαλούσαν «Μεγάλο Ναζάρ», και χρησιμοποιούσαν το αυθεντικό Ευαγγέλιο του Ματθαίου!

Εκείνα τα χρόνια, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου αποτελούσε τμήμα του λεγόμενου Ναζαρηνού Κώδικα. Το ευαγγέλιο που γνωρίζουμε σήμερα επιγράφεται Κατά Ματθαίον, που σημαίνει «το Ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Ματθαίο», υπονοώντας ότι υπήρχε και άλλη άποψη.

Το αρχικό Ευαγγέλιο του Ματθαίου ανέφερε ό,τι και το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα, δηλαδή ότι ο Ιησούς δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος «από το σπέρμα του ανθρώπου», όπως αναφέρει ο Επιφάνιος στο Κατά Εβιωνιτών. Με αυτό, όμως, εννοούσαν ότι ξεκίνησε την εξελικτική πορεία του σαν άνθρωπος.

Έδιναν επίσης διαφορετική έννοια στη λέξη Χριστός, μια λέξη που χρησιμοποιούσαν τον 5ο π.Χ. αιώνα ο Αισχύλος, ο Ηρόδοτος και άλλοι Έλληνες συγγραφείς, για να υποδηλώσουν τους χρησμούς που έδινε ο Πύθιος Απόλλων, τα μαντεύματα τα πυθόχρηστα όπως τα αποκαλεί ο Αισχύλος (Χοηφόροι, 901).

Σαν ένας από τους βαθμούς των αρχαίων Μυστηρίων, αρχικά η λέξη Χριστός γραφόταν με ήτα (Χρηστός), δηλαδή κάποιος που εξηγεί χρησμούς, ένας προφήτης και μάντης, ή αυτός που υπηρετεί ένα μαντείο (χρηστήριο) ή ένα θεό. Το Χρηστός υποδήλωνε κάποιον που ήταν σε δοκιμασία, τον υποψήφιο για τη θέση του ιεροφάντη.

Όταν έφτανε σε αυτή, μέσω μύησης, μακροχρόνιων δοκιμασιών και οδύνης και «χριζόταν» (αλειφόταν δηλαδή με λάδι, σαν τελευταίο βήμα του τελετουργικού τυπικού), τότε το όνομά του άλλαζε σε Χριστός, δηλαδή «εξαγνισμένος».

Στον μυστηριακό συμβολισμό, σήμαινε ότι η «Οδός» ή πνευματική ατραπός είχε ήδη διανυθεί και ο στόχος είχε επιτευχθεί: ο άνθρωπος ενώνοντας την εφήμερη προσωπικότητά του με την ακατάστρεφτη ατομικότητα του Ανώτερου Εαυτού, μεταμορφωνόταν σε αθάνατο Εγώ. Και από «άνθρωπος των θλίψεων» γινόταν ο ίδιος Χριστός.

Αυτό είναι και το αληθινό νόημα του χριστιανικού συμβολισμού: να ανακαλύψει ο άνθρωπος τον Χριστό που βρίσκεται μέσα του. Αυτό εννοεί και ο Παύλος όταν –σε κακή μετάφραση– λέει: «Ωδύνω, άχρι ου μορφωθεί Χριστός εν υμίν» (Γαλ. Δ΄ 19). Η αληθινή απόδοση είναι: «Θα βασανίζεστε, μέχρις ότου σχηματίσετε τον Χριστό μέσα σας».

Μόνο όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει τον εν ημίν Χριστό, αποκτήσει δηλαδή αυτοσυνείδηση, σταματούν τα βάσανά του.

ν

youmagazine

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ