Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Ποιος είναι πνευματικός άνθρωπος


Πνευματικός είναι ο άνθρωπος που δε ζει σαν αυτόματο, δεν εξαρτάται από το παρελθόν, τα δόγματα, τις κουλτούρες. Ζει σαν άτομο, όχι σαν γρανάζι μιας μηχανής. Η ζωή του δεν αποφασίζεται από τους άλλους, αλλά από τη δική του συνείδηση. Ουσιαστικό άρωμα της ζωής του είναι η Ελευθερία. 

Είναι ένας άνθρωπος που ζει ελεύθερα, επιτρέποντας σε όλους να ζουν ελεύθερα. Δεν ακολουθεί το πλήθος στις λεωφόρους και δε φοβάται να είναι μόνος. Αντίθετα, απολαμβάνει τις στιγμές μοναχικότητας σαν πολύτιμο θησαυρό. Η ζωή του είναι ριψοκίνδυνη, γιατί είναι πραγματικά ζωντανή. Είναι μια φλεγόμενη ψυχή, που εγκαταλείπει το συμβατικό βόλεμα και τη μαλθακή σιγουριά της εξασφάλισης, για να πετάξει στον ανοιχτό ορίζοντα του αγνώστου.


Στο πέταγμά του πάνω από την άβυσσο αφήνει πίσω του κάθε ελπίδα, ακόμα και την ελπίδα της λύτρωσης!

Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Καζαντζάκης : » Ετούτη είναι η λευτεριά η δικιά μου. Λυτρώθηκα από τη λύτρωση! Κάθε άλλη λευτεριά, μάθετέ το, είναι σκλαβιά…; 

Πώς μπορεί να ’ναι λεύτερη μια ψυχή που ελπίζει; 
Όποιος ελπίζει, φοβάται τη ζωή τούτη, φοβάται τη ζωή την άλλη, κρέμεται μετέωρος και περιμένει την τύχη ή το έλεος του Θεού.» Είναι σαν ένα άσπρο σύννεφο, που δεν επιδιώκει στόχους, δεν αντιστέκεται στον άνεμο, αλλά ρέει παντού. Όλες οι διαστάσεις και όλες οι κατευθύνσεις του ανήκουν. Είναι απόλυτη αποδοχή. Δεν κοιτάζει τη ζωή σαν πρόβλημα, αλλά σαν μυστήριο που του αποκαλύπτεται στιγμή προς στιγμή. Γίνεται ο ίδιος το μυστήριο. 

Δεν είναι ούτε κονφορμιστής, ούτε αντικοφορμιστής. Ο εκάστοτε επαναστάτης γκρεμίζει τη μια φυλακή για να χτίσει μια άλλη. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι μια δημιουργική δράση, όχι ενάντια στο παλαιό, αλλά υπέρ του Αιώνια Νέου. Σκοπός του είναι η σύλληψη των αρχετύπων του Ωραίου, του Καλού και του Αγαθού και η εξωτερίκευσή τους στο χωροχρόνο. 

Ότι σε ορίζει σε ζορίζει.



Όταν σε ορίζουν τα πράγματα και οι καταστάσεις τότε ζορίζεσαι.
Ζορίζεσαι όταν σε ορίζουν τα πράγματα και οι καταστάσεις.
Σκοπός δεν είναι να σε ορίζουν τα πράγματα, οι καταστάσεις, αλλά εσύ να ορίζεις αυτά.


Όταν μία λέξη, μία έννοια σε ορίζει, τότε σε ζορίζει. Μία λέξη με ορίζει δηλαδή : όμορφος -άσχημος, πλούσιος- φτωχός.
Εσύ ορίζεις και εσύ επιλέγεις το ζόρι. Ορίζω όταν θέτω στον εαυτό μου πρότυπα-όρια μέσα από τα στερεότυπα.
Στόχος είναι να φτάσουμε να μην ορίζουμε τίποτε για να μην ζοριζόμαστε από τίποτε.
Είμαι αυτό που είμαι. Είσαι αυτό που είσαι. Η κατάσταση είναι αυτή που είναι. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από το πραγματικό είμαι. Όταν μία κατάσταση τη δω μέσα από την πραγματική της διάσταση, τότε απλώς είναι. Το ζόρι θα ο ενεργοποιήσω μόλις ορίσω την κατάσταση σε εύκολη ή δύσκολη.
Είναι μία κατάσταση έτσι απλά. Θα περάσει και αυτή η κατάσταση όταν είμαι εναρμονισμένος με την αλήθεια, την αγάπη και την Πίστη. 

John Steinbeck: “Όλα τα σπουδαία και πολύτιμα πράγματα είναι μοναχικά.”

“Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους έχω κοιτάξει, χωρίς να έχω δει.”
– από την Μαρία Λυδία Κυριακίδου


steinbeck11
Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου το 1902 στην Καλιφόρνια και ήταν από τους ανθρώπους, τους οποίους δεν ευνόησε ιδιαίτερα η τύχη σε οικονομικό επίπεδο. Δούλεψε για να μπει στο Στάνφορντ, από το οποίο όμως δεν αποφοίτησε ποτέ.
Απασχολήθηκε, μάλιστα, σε αρκετές χειρωνακτικές εργασίες, προτού ασχοληθεί αποκλειστικά με την συγγραφή.
O Στάινμπεκ, που χαρακτηρίστηκε ως ο “γίγαντας των αμερικανικών γραμμάτων”, εξέδωσε συνολικά 27 βιβλία, ανάμεσα σε αυτά και μια έκδοση με σύντομες ιστορίες. Είναι ευρύτερα γνωστός για τα βιβλία του, “η Πεδιάδα της Τορτίγια”, “Ανατολικά της Εδέμ”“Άνθρωποι και Ποντίκια”  και το “Κόκκινο Πόνυ”.
Είναι με το βιβλίο του “Τα σταφύλια της οργής”όμως, το οποίο περιγράφει την ιστορία της μετανάστευσης μιας οικογένειας από την Οκλαχόμα στην Καλιφόρνια, με το οποίο και θα κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ (1939) αλλά και το εθνικό βραβείο βιβλίου.
Κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου πολέμου, ο Στάινμπεκ υπηρέτησε και ως πολεμικός ανταποκριτής, ενώ ,τελικά, τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το  1962.

[Τα πρώτα χρόνια και οι σπουδές]
images
Ο Στάινμπεκ ανατράφηκε με λιγοστά μέσα. Ο πατέρας του άλλαζε συχνά δουλειές, προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του. Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα βιβλία του πασίγνωστου συγγραφέα,περιγράφουν αντικειμενικές συνθήκες ανέχειας.
Σε γενικές γραμμές,αν εξαιρεθεί η οικονομική δυσχέρεια,ο Στάινμπεκ και οι τρεις αδελφές του,έζησαν ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.
Ήταν ένα ντροπαλό παιδί αλλά έξυπνο κι από πολύ νωρίς έδειξε την αγάπη του για τη συγγραφή.
Μεγαλώνοντας στη Σαλίνας της Καλιφόρνια,θα δεθεί από νωρίς με τη γη,στοιχείο που επίσης θα καταφανεί στις μετέπειτα συγγραφικές του απόπειρες.
Ήδη από την ηλικία των 14 ετών θα αποφασίσει πως θέλει να γίνει συγγραφέας και για τον λόγο αυτό ,συχνά θα κλειδώνεται στο δωμάτιο του με σκοπό να συγγράψει ποίηση αλλά και ιστορίες.

'Ολοι ζητάνε την αγάπη....ελάχιστοι όμως την αντέχουν!!!!







Συναντάς κάποιον  που ορκίζεται πως δίνει τα πάντα….
Για να βιώσει την αληθινή αγάπη!!!

Εξομολογείται πόσο άτυχος υπήρξε μέχρι τώρα….
Που δεν γνώρισε κάποιον με ειλικρινή αισθήματα!!!!
Διαπιστώνεις πως ταιριάζετε και αποφασίζεις….
Να προχωρήσετε μαζί!!!!!

Σύντομα όμως διαπιστώνεις πως τα λεγόμενα του….
Δεν συνάδουν με τις πράξεις του!!!!
Είναι ψυχρός στο μεγάλο ενδιαφέρον που δείχνεις…..
'Εως και ενοχλημένος μερικές φορές…..
Με συνέπεια να μπερδεύεσαι αφού δεν μπορείς…
Να εξηγήσεις  τι συμβαίνει!!!!

'Οποτε επιχειρείς να πάρεις μια απάντηση…..
Σε γεμίζει ενοχές…..ρίχνοντας πάνω σου το φταίξιμο…
Για ότι σε στεναχωρεί!!!!

Τονίζει πως για όλα τα στραβά και τα ανάποδα….
Είσαι ο μοναδικός υπαίτιος…
Παραβλέποντας την τεράστια προσπάθεια….
Που κάνεις  να υπομένεις την άδικη συμπεριφορά του….
Μήπως κάποια στιγμή  διορθωθεί!!!!!

Τίποτα τελικά δεν είναι όπως νόμιζες κι αυτό είναι που σε πληγώνει.

Αποτέλεσμα εικόνας για Τι κρίμα που δεν κατάφερες ποτέ να μου μάθεις να ξεχωρίζω τους γαλαξίες...

Τίποτα τελικά δεν είναι όπως νόμιζες κι αυτό είναι που σε πληγώνει.
Η καθημερινότητα μια φίλος και μια εχθρός, σε τραβάει μαζί της, σε σέρνει.
Κι εσύ χωρίς καμία αντίσταση την ακολουθείς, γιατί ξέρεις πως μόνο έτσι θα γίνει.
Μόνο έτσι θα ανακαλύψεις όλα όσα πιστεύεις κι όλα όσα έχεις μέσα σου.
Μια μακρινή φωνή ακούγεται στο βάθος να ψιθυρίζει πως δεν πρέπει να τα παρατάς.
Εσύ όμως ξέρεις, πως το κορίτσι αυτό που πίστευε στα παραμύθια και στους μεγάλους έρωτες, 
έχει πια χαθεί.
Χάθηκε και την θέση της πήρε μια άλλη -μια πιο εγωίστρια και πιο ρεαλίστρια
Μια έτσι όπως κανείς δεν θα την φανταζόταν κάποια χρόνια πριν.
Μια σαν όλες τις άλλες. Ή μήπως όχι?

Κανείς δεν ξέρει να της πει πια -ούτε καν η ίδια.

Κι αυτές οι σχέσεις. Πόσο την έχουν σημαδέψει.
Και πόσο δύσκολες είναι. 
Χρειάζονται προσπάθεια, ξέρεις. 
Γιατί ο έρωτας ψάχνει παραθυράκι να σου φύγει. 
Κοιτάει από'δω, κοιτάει από'κει, μια τρύπα να έχεις ξεχάσει, τσουπ.. κι έφυγε. 

Θέλουν προσπάθεια οι σχέσεις κι αντοχή.
Σε μαθαίνουν να αντέχεις στα δύσκολα και στα άσχημα.
Σε αυτή την απρόβλεπτη ρουλέτα που λέγεται καθημερινότητα.
Πώς θα την αντιμετωπίσεις όμως, αν δεν έχεις ένα χέρι να πιαστείς?
Μια αγκαλιά να κοιμηθείς το βράδυ? Μια φωνή που θα σου λέει "είμαι εδώ"..?

Master Caution στα ΕλληνοΤουρκικά

Υψηλή πύλη


Οι πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν δεν είναι απλώς ανησυχητικές αλλά μια ξεκάθαρη και άμεση απειλή που περιμένει απλά την ημερομηνία επιβεβαίωσής της.
Δηλώσεις αυτού του είδους προετοιμάζουν την κοινή γνώμη σε επικοινωνιακό επίπεδο για την επόμενη κίνηση που θα οδηγήσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα: Η πρωτοβουλία δεν ανήκει πλέον στην Ελληνική πλευρά.
Το “…η Ελλάδα δεν πρόκειται να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο...” αυτοακυρώνεται σε στρατηγικό επίπεδο, καθώς το έτερο μέρος της αλληλοεξαρτώμενης αυτής σχέσης διέβη τον Ρουβίκωνα.
Θυμίζει ένα μακρύ κυνηγητό στο οποίο μετά από εκατοντάδες ελιγμούς, το θήραμα εγκλωβίζεται και περιμένει το πλήγμα.

ΛΟΓΟΣ Γ" ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ


ΛΟΓΟΣ Γ" ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

Ερμής Τρισμέγιστος: Δόξα όλων είναι ο θεός και το θεϊκό και η θεϊκή φύση. Αρχή των όντων είναι ο θεός και νους και φύση και ύλη, ο οποίος είναι σοφία για ν'αναδειχτούν τα πάντα. 
Το θεϊκό είναι εξουσία και φύση κι ενέργεια κι ανάγκη και τέλος κι ανανέωση.

σχόλιο: 
Θεός λοιπόν στον κτιστό κόσμο είναι το θεϊκό και η θεϊκή φύση. 

Αρχή των όντων είναι ο Θεός που βρίσκεται μέσα στην ψυχή τους, Θεός είναι ο Νους της ανθρώπινης ψυχής, Θεός είναι και η λογική των ανθρώπων, Θεός είναι και η φύση, Θεός είναι και η Υλη, Θεός είναι η σοφία μέσα από την οποία αναδεικνύονται τα πάντα.

Το θεϊκό είναι εξουσία, είναι ο Νους, που εξουσιάζει τα πάντα.

Το θεϊκό είναι και η φύση, το θεϊκό είναι και η ενέργεια που ενυπάρχει παντού, το θεϊκό είναι και η ανάγκη για να γεννηθούν τα πάντα από το άλογο δοχείο της Υλης, και λόγω της φθοράς του σύνθετου αυτού δοχείου της Υλης, φωτιά, αέρας, γη, νερό, να ανανεώνονται παντοτινά όλα του τα δημιουργήματα που παίρνουν τη ζωή-κίνηση, και την νοερή ζωή τα είδωλα της σύνθετης Υλης, από την νοητή ζωή-ψυχές.


Ερμής Τρισμέγιστος: Διότι στην άβυσσο επικρατούσε άπειρο σκοτάδι και νερό και πνεύμα ελαφρύ νοερό, που λόγω θείας δύναμης βρισκόταν μέσα στο χάος.

Παρουσιάστηκε τότε άγιο φως κι ενώθηκαν πάνω στην άμμο τα στοιχεία από την υγρή ουσίακι όλοι οι θεοί τεμάχισαν τη σπερματοδόχο φύση μοιράζοντας της μεταξύ τους.

Κι ενώ όλοι βρίσκονταν σε μια κατάσταση απροσδιόριστη και αδιαμμόρφωτη, χωρίστηκαν τα ελαφριά προς τα επάνω και τα βαρύτερα έπεσαν πάνω στην υγρή άμμο, αφού τα πάντα ξεχώρισαν με τη φωτιά κι ανέβηκαν προς τα πάνω για να γίνουν όχημα του πνεύματος.

Κι ο ουρανός παρουσιάστηκε μέσα σε επτά κύκλους κι οι θεοί εμφανίστηκαν έχοντας τιςμορφές των άστρων μαζί με τα σύμβολα τους όλα και διαρθρώθηκε (ο κόσμος των επτά ουρανών)...μαζί με τους θεούς που βρίσκονταν σ'αυτόν.

Διαδρομή επιλογής. Σκάψε



της Αλεξάνδρας Μάτζαρη
Πώς κατηφόρισα με τόση ζωντάνια χωρίς να αντιληφθώ την κατάληξη. Γιατί ενθουσιαζόμουν που κατέβαινα σκαλοπάτια, με τόσο ήσυχη τη συνείδησή μου. 
Η πεδιάδα των στόχων ξαφνικά πήρε μορφή τοίχων με αφή επικίνδυνη, οι οποίοι σε περιορίζουν και πλησιάζουν, με την κάθε αναπνοή που εισπνέεις, κλεφτά πια, να μην το αντιληφθεί ούτε η καρδιά σου. Δεν κοιτάς πίσω, νιώθεις τη παρουσία της μη αντιστρεπτότητας στο σβέρκο σου. Η σκιά του αδιέξοδου καλά κρυμμένη στην ψυχή σου, σε νανουρίζει και σε ναρκώνει γλυκά με πειθήνια αναισθησία. 
Η κακόμοιρη η φωνούλα μέσα σου, σε είχε προειδοποιήσει. Τα αποφασιστικά· τα πολύ επαναστατικά ποτέ, δε γίνεται, αποκλείεται, σε χλευάζουν πίσω από τον καθρέπτη των κατηγορούμενων. Σου θυμίζουν τις στιγμές που τους είχες αποκλείσει. 
Έφτασαν να είναι η μοναδική παρέα και οδηγοί σου. Τα βροντερά μπορώ, επιτυχημένοι στόχοι και τα υψηλά ιδανικά ξεθώριασαν, έχασαν τη λάμψη, ξέμειναν από δύναμη και ελπίδα. 

Οφείλεις να είσαι πάντα υγιής

Οφείλεις να είσαι πάντα υγιής
Είναι τέχνη τελικά να μην επηρεάζεσαι απ’ την αρνητικότητα των ανθρώπων γύρω σου; Είναι άραγε ταλέντο, που το έχουν κάποιοι άνθρωποι;
Αν είναι πράγματι ταλέντο, τότε στ’ αλήθεια τους ζηλεύω! Γιατί είναι απίστευτο να σε μολύνουν με «τοξικότητα» κι εσύ να επιβιώνεις… γιατί ένας άνθρωπος που κρατάει μακριά του τα μικρόβια είναι υγιής…γιατί σε γεμίζει με απύθμενη ηρεμία και σιγουριά όταν ξέρεις ότι εσύ έχεις το κλειδί και μπορείς να κλειδώσεις έξω απ’ το κρησφύγετό σου όποιον προσπαθεί να σε δηλητηριάσει…
Μα τοξικότητα, μικρόβια, δηλητηριάσεις….Γιατί τόσο παθογόνες λέξεις; Επειδή πιστεύω πως κάθε άνθρωπος που επιχειρεί να σε βγάλει απ’ το δρόμο σου, να σε αποπροσανατολίσει από το στόχο σου, να σου προκαλέσει άσχημα συναισθήματα, να σε μειώσει, να σε στενοχωρήσει, να σου πάρει το χαμόγελο απ’ τα χείλη, να σε μπερδέψει, να σε κακιώσει, να σε οδηγήσει σε μονοπάτια που δε σ’ αρέσουν και που εσύ ο ίδιος δε θα διέσχιζες ποτέ, να σε βάλει σε σκέψεις που σε φοβίζουν ή σε ξενίζουν, να σε κάνει να νιώθεις άλλος απ’ αυτόν που ήσουν πρωτύτερα. κάθε τέτοιας λογής άνθρωπος για μένα είναι σίγουρα ένα μικρόβιο που μπαίνει μέσα στην ψυχή σου και σε ταλαιπωρεί, μια τοξική ουσία που εισχωρεί στο σώμα σου και σε καταστρέφει. Είναι ένας άνθρωπος ιογενής, βλαβερός, τοξικός που πρέπει να κρατήσεις μακριά σου!
Κι αν πρέπει ίσως τελικά να μην είναι ταλέντο, αλλά να είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πιο ουσιώδες..να είναι ΑΠΟΦΑΣΗ! Μια απόφαση που όλοι μας οφείλουμε στον εαυτό μας. Είναι απόφαση να κλείσουμε έξω από τον κήπο της ψυχής μας κάθε ζιζάνιο. Είναι επιλογή! Κι αυτό θα το καταφέρουμε αν προσδιορίσουμε το σώμα μας, την ψυχή μας, το νου μας ως άσυλο! Κανείς να μην μπορεί να τα προσπεράσει, να μας προσπεράσει. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να εισχωρήσει. Ανοίγουμε μόνο σε όποιον εμείς θέλουμε, σε όποιον δε μας φθείρει, δε μας καταστρέφει, αλλά σε όποιον μας ανοίγει την καρδιά μόνος του με το χαμόγελό του! Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι, που έχουν αντικλείδια από τις ψυχές όλων των ανθρώπων και τις ξεκλειδώνουν τόσο απλά, τόσο εύκολα…μ’ ένα χαμόγελο, μ΄ένα βλέμμα που σε γεμίζει.. και τότε να έχεις μόνο εσύ κλειδί και να κλειδώσεις την πόρτα για να μην ξαναβγεί αυτός ο άνθρωπος από μέσα σου…

Είναι προτιμότερη η συνεργασία από τον ατομικισμό;

Είναι προτιμότερη η συνεργασία από τον ατομικισμό

Αν επρόκειτο να πάρετε μιαν απόφαση ζυγίζοντας το συμφέρον σας με εκείνο ενός άλλου προσώπου, τι θα κάνατε; Σίγουρα η απάντηση εξαρτάται από το τι διακυβεύεται, όπως επίσης και από το ποιο είναι εκείνο το άλλο πρόσωπο…

Αν μιλάμε για έναν άγνωστο άνθρωπο –ή έστω απόμακρο από τον επαγγελματικό ή κοινωνικό σας περίγυρο–, τότε μάλλον δεν έχετε και πολλά να σκεφτείτε. Όταν όμως στην όλη υπόθεση εμπλέκεται ένα οικείο ή αγαπημένο πρόσωπο, αναμφισβήτητα δεν θα είναι εύκολο να πάρετε μιαν απόφαση που θα το ζημιώσει, όσο κερδισμένος κι αν βγείτε ο ίδιος. Τα πράγματα δυσκολεύουν αν είστε αντιμέτωπος με μια κατάσταση της οποίας η έκβαση γνωρίζετε πως σίγουρα θα ωφελήσει σημαντικά έναν από τους δύο, ενώ θα ζημιώσει ανεπανόρθωτα τον άλλο! Αλήθεια, αν ξέρατε πως και το άλλο πρόσωπο βρίσκεται αντιμέτωπο με το ίδιο δίλημμα –και μάλιστα γνωρίζει ακριβώς ό,τι κι εσείς–, τι θα κάνατε; Και για να μην έχετε την ψευδαίσθηση πως τα πράγματα δεν μπορούν να χειροτερέψουν, θεωρήστε ότι α) δεν υπάρχει δυνατότητα μεταξύ σας επικοινωνίας ή συνεννόησης, καθώς κι ότι β) η παθητική αδράνεια δεν αποτελεί λύση για κανέναν. Με δεδομένα τα προηγούμενα, υπάρχει άραγε κάποια βέλτιστη στρατηγική που μπορείτε να εφαρμόζετε σε τέτοιες περιπτώσεις; 
Τρίτη μέρα του ταξιδιού σας στην Αφρική και βρίσκεστε ήδη σε ένα συναρπαστικό σαφάρι, στα βάθη της ζούγκλας. Όταν επιστρέψετε θα έχετε να διηγηθείτε πολλά εκπληκτικά κι απίθανα για αυτή τη φανταστική περιπέτεια! Θα παραλείψετε βέβαια να αναφέρετε πως εκείνη την ημέρα είχατε μαζί τη μητέρα και τη σύζυγό… Κάτι σας λέει πως οι φίλοι σας δεν θα είναι πρόθυμοι να καταλάβουν ότι μερικοί συμβιβασμοί είναι αναπόφευκτοι –ή έστω αναγκαίοι–, ειδικά όταν η κρίση ξεσπά λίγα μόλις λεπτά πριν από την επικείμενη πραγματοποίηση μιας πολυπόθητης επιθυμίας. Ας είναι.
Γύρω στο μεσημέρι διασχίζετε ένα ποτάμι πάνω σε μια σχεδία — μαζί με τη μητέρα και τη σύζυγό σας, φυσικά. Τη στιγμή που βρίσκεστε στη μέση της απόστασης, στην απέναντι όχθη βλέπετε μια λεοπάρδαλη. Με μιας τινάζεστε από το λήθαργο της μεσημεριανής ζέστης, σηκώνετε άγαρμπα το τουφέκι σας και με έκδηλα ερασιτεχνικές κινήσεις σημαδεύετε το ζωντανό… Και ξαφνικά, συμβαίνει το απίστευτο.
“Εάν πυροβολήσεις, η μητέρα σου θα πεθάνει. Εάν δεν πυροβολήσεις, η γυναίκα σου θα πεθάνει”, σας λέει με σταθερή φωνή η λεοπάρδαλη, η οποία αυτή τη στιγμή κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα πράσινο ελεφαντάκι με πορτοκαλί φτερούγες. Υπό διαφορετικές συνθήκες θα σκεπτόσασταν ότι ονειρεύεστε ή ότι, πολύ απλά, έχετε χάσει τα λογικά σας, π.χ., εξαιτίας της δυνατής ζέστης. Και όμως, είστε βέβαιος ότι βρισκόσαστε σε σαφάρι, με τη μητέρα και τη σύζυγό σας, καθώς και ότι δύο μόλις δευτερόλεπτα πριν μια θρασύτατα ψύχραιμη λεοπάρδαλη σας έθεσε ένα αδύνατο δίλημμα! Ένα δίλημμα που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα αγνοούσατε. Όμως δε συναντά κανείς κάθε μέρα μια λεοπάρδαλη που μιλάει — είστε απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό! Καλά θα κάνετε να μην αγνοήσετε τα λεγόμενά της. Αλλά τι ακριβώς πρέπει να κάνετε; Η αγάπη που τρέφετε για αυτές τις δύο γυναίκες είναι αστείρευτη, ωστόσο τα επόμενα δευτερόλεπτα μία από τις δύο πρόκειται να πεθάνει και θα είστε εσείς υπεύθυνος! Η καρδιά σας πάει να σπάσει, κρύος ιδρώτας σας περιλούζει, το πρόσωπο της λεοπάρδαλης μεγαλώνει, μεγαλώνει –ειρωνικό γελάκι είναι αυτό που διακρίνετε;– μεγαλώνει και… Με μια δυνατή κραυγή, πετάγεστε απότομα από το κρεββάτι.

Στον έρωτα να μετράς πάντα το «τώρα»

Έρωτα τον λένε. Πολλοί τον ζουν. Άλλοι σωστά κι άλλοι λάθος. Βλέπεις δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης. Όπως του υπαγορεύει του καθενός το μέσα του, εκείνοι οι άτακτοι χτύποι της καρδιάς, έτσι και τον ζει.



Κάποιους τους απελευθερώνει. Δίνει φτερά στις πλάτες τους και τους εκτοξεύει σε δυσθεώρητα ύψη.
Ψηλές πτήσεις. Επικίνδυνες αλλά με ασύγκριτη αίσθηση πληρότητας και θέα.
Κάποιους πάλι τους δένει βαρίδια στα πόδια και τους πετά στα βάθη. Είναι αυτοί που αδυνατούν να τον διαχειριστούν, που πνίγονται και μόνο στην ιδέα του.
Αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονται πολύ. Και κάπως έτσι χάνουν τη βαθύτερη ουσία. Χάνουν το παρόν του έρωτα και μένουν να απορούν για το παρελθόν και να αγχώνονται για το μέλλον.
Μόνο που η ουσία του έρωτα είναι στο τώρα. Μήτε στο χθες, μήτε στο αύριο.
Τι μπορεί να αλλάξει από όσα έγιναν στο παρελθόν; Τίποτα. Ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει. Μνήμες και πάθη, αμφιβολίες και δάκρυα ας μείνουν κλεισμένα σε ένα συρτάρι. Μήτε το δικό σου παρελθόν αλλάζει μήτε του έρωτά σου. Κι όσο μένεις να σκέφτεσαι, να θυμώνεις, να απογοητεύεσαι ή και να ζηλεύεις, τόσο χάνεις στιγμές. Τόσο φυλακίζεσαι σε μνήμες που καλά κάνουν και υπάρχουν αλλά που δε βοηθούν κανέναν.

ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΟΜΑΣ Ο ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ









Ένας καθολικός ιερέας ήταν ο Βαλεντίνος που μαρτύρησε για την πίστη του σα σήμερα 14 Φεβρουαρίου το 270 μ.χ στους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου. 

Τι έκανε ο βαλεντίνος; 

Πάντρευε ζευγάρια και διέδιδε την χριστιανική πίστη. 

Η Καθολική εκκλησία τον αναγνώρισε ώς άγιο και κατέστη προστάτης των ερωτευμένων. Σιγά σιγά η γιορτή πέρασε και στην υπόλοιπη Ευρώπη και έφτασε μέχρι την Αμερική. Με το πέρασμα των χρόνων η γιορτή έγινε κοσμική. 

Αρχισαν οι ερωτευμένοι να στέλνουν λουλούδια, ερωτικά γράμματα, κάρτες, καρδούλες, μπουλουκάκια και άλλα διάφορα. 

Υλικό, αυρικό, χαρικό, πυρηνικό πεδίο και συγχώνευση στα κύτταρα μας



«όψις γαρ των αδήλων τα φαινόμενα», τη διέσωσε ο Σέξτος ο Εμπειρικός 

Από τον Ζάχο Σκαφίδα

Οι τέσσερις διαστάσεις του ανθρώπου

Με τον όρο διάσταση εννοούμε μια διαφορετική κατάσταση πέρα της υλικής, δεν έχει καμία σχέση με τις γνωστές υλικές διαστάσεις. Αναφερόμαστε σε μεταφυσικές ή ψυχικές διαστάσεις.

Αυτές είναι: 1. Η φυσική διάσταση, αναφερόμενη σε αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε, το υλικό σώμα του ανθρώπου. 2. Η αυρική διάσταση, η γνωστή αύρα. 3. Η χαρική διάσταση, ή γνωστή χάρα και 4.Η διάσταση του πυρηνικού αστέρα, (Core Essence ή Core Star).

Μια βαθιά ανάλυση θα κάλυπτε ένα βιβλίο, εδώ δίνεται μια πολύ περιληπτική αναφορά.

Κάθε διάσταση χρησιμεύει ως βάση για την προηγούμενη διάσταση. Κάθε διάσταση είναι ένα κβαντικό άλμα βαθύτερα από την προηγούμενη διάσταση.

Οι διαστάσεις πέρα του υλικού σώματος δεν μπορούν να ανιχνευτούν στην υλική διάσταση εφόσον ανήκουν στη ψυχική διάσταση. Γίνονται αντιληπτές από ειδικά εκπαιδευμένα άτομα ή εκ φύσεως προικισμένα, μέσω του ψυχικού τους φορέα, όχι του υλικού. Γίνονται αντιληπτές από τις ψυχικές ενδείξεις τους.

                                              
Το φυσικό σώμα

Στην υλική πραγματικότητα παρόλο που έχομε την αίσθηση του συμπαγούς στερεού και αδιαπέραστου τα φαινόμενα απατούν. Η στερεότητα είναι αποτέλεσμα απωστικών δυνάμεων των μορίων τις οποίες δεν τις βλέπουμε αλλά τις αισθανόμαστε. Τα όρια που βλέπει ο οφθαλμός είναι άλλη αυταπάτη διότι είναι αποτέλεσμα της ανάκλασης των φωτονίων από τα μόρια και η αντίληψη είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Δεν υπάρχουν όρια στην ύλη, ανάμεσα σε όλα τα δομικά χαρακτηριστικά υπάρχουν τεράστιες αποστάσεις. Π.χ. αν φανταστούμε τον πυρήνα ενός ατόμου στο κέντρο ενός γηπέδου τα ηλεκτρόνια κινούνται στις κερκίδες.
Αν πλησιάσουμε πιο κοντά και προσπαθήσουμε να δούμε τα συστατικά του πρωτονίου και ηλεκτρονίου δεν θα δούμε τίποτα γιατί είναι ενέργεια. 

Ποιοί είναι οι πιό άτυχοι άνθρωποι στον Κόσμο;; Τρίτη & 13!!

Αποτέλεσμα εικόνας για Ποιοί είναι οι πιό άτυχοι άνθρωποι στον Κόσμο;; Τρίτη & 13!!
Ποιοί είναι οι πιο άτυχοι άνθρωποι στον κόσμο;
Η Τρίτη και 13 για πολλούς ανθρώπους που πιστεύουν στην κακοτυχία θεωρείται η πιο γρουσούζικη ημέρα του χρόνου. Βέβαια για τον υπόλοιπο κόσμο και κυριότερα για τους Βρετανούς και τους Αμερικάνους, αυτή η ημέρα δεν είναι άλλη από την Παρασκευή και 13, όμως εδώ στην Ελλάδα ο αριθμός 13 αλλά και η ημέρα τρίτη έχουν μία αρνητική όψη που την έχουμε συνδέσει με την ατυχία και την γρουσουζιά. 
Εγώ προσωπικά δεν έχω προκαταλήψεις, όμως αρκετοί άνθρωποι κάνουν δίάφορα πράγματα για να αποφύγουν αυτή την γκαντεμιά που συνοδεύει αυτή την “γκαντέμικη” ημέρα. 
Οπότε ας δούμε μερικούς από τους πιο άτυχους ανθρώπους του κόσμου! 

Νέα Δεδομένα: Η Αιγύπτια βασίλισσα Νεφερτίτη ήταν λευκή



Το κεφάλι της Νεφερτίτης που διερευνήθηκε με ανάλυση DNA έδειξε ότι, αντίθετα με την επικρατούσα άποψη,  ότι η Αιγύπτια Βασίλισσα είχε λευκό και όχι σκουρόχρωμο δέρμα.


Όπως είναι γνωστό, το 1898 ανακαλύφθηκε μια καλά διατηρημένη θηλυκή μούμια στην Κοιλάδα των Βασιλέων στην Αίγυπτο, όπως σημειώνει η βρετανική «Daily Mail».


Το 2010, με γενετική διερεύνηση, διαπιστώθηκε ότι αυτή η μούμια ήταν η μητέρα του Φαραώ Τουτγχαμών- η Νεφερτίτη. Είναι η κόρη  του Φαραώ Αμενχοτέπε ΙΙΙ και της βασίλισσάς του. Ήταν επίσης,  αδελφή και σύζυγος του Ακχαιτόν, ο Φαραώ που εισήγαγε τον Άμμωνα ή τον Ήλιο ως κύριο θεό των Αιγυπτίων.

«Τι ‘ν’ αυτό που το λέμε Αγάπη..»

«Αγάπη δεν είναι να κοιτάζει ο ένας τον άλλο˙ αγάπη είναι να κοιτάζουν και οι δύο προς την ίδια κατεύθυνση»
Μπουσκάλια


            Κάθε προσπάθεια ορισμού ή έστω μιας εννοιολογικής προσέγγισης της έννοιας αγάπη προσκρούει πάντα στις πολλαπλές αποχρώσεις της που αφορούν το βαθύτερο περιεχόμενό της, τη διάρκειά της, την έντασή της και το αντικείμενο. Η δυσκολία του ορισμού δεν απορρέει μόνο από το γεγονός ότι συνιστά μιααφηρημένη έννοια αλλά κι από τη διαπίστωση ότι είναι ένασυναίσθημα που από τη φύση του είναι υποκειμενικό, και γι’ αυτό επιδέχεται πολλές κι αντιτιθέμενες ερμηνείες.

            Διαφορετικά την προσεγγίζουν οι βιολόγοι, οι ψυχολόγοι, οι φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες….. υπάρχουν κι εκείνοι που αδυνατούν να διακρίνουν τις διαφορές και τα όρια ανάμεσα στην αγάπη και στονέρωτα. Ο έρωτας χαρακτηρίζεται από τα θυελλώδη συναισθήματα, ενώ η αγάπη από τον ειρηνικό της χαρακτήρα. Στον έρωτα κυριαρχεί ένας παραλογισμός κι ένα ανεξέλεγκτο συναίσθημα που πυροδοτεί τον ψυχικό κόσμο. Στόχος του η ένωση δύο ατόμων με προορισμό την ερωτική ικανοποίηση. Αντίθετα, στην αγάπη κυριαρχεί η σωφροσύνηπου αποτελεί και το βάθρο μιας υγιούς ανθρώπινης σχέσης με εσωτερικό περιεχόμενο και διάρκεια.

ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ…. Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (μέρος… ΓΑΜΜΑ)

Σχετική εικόνα
Τώρα… ας επιστρέψουμε και πάλι στο «Υλικό μας Σύν-παν» και να δούμε από πού πηγάζουν αυτές οι «ανακριβείς πληροφορίες» που παραπλανούν τους Ανθρώπους σήμερα. Οι «επικυρίαρχο»… έχουν τοποθετήσει σε διάφορα σημεία του Γαλαξιακού χώρου… κάποιες «τεχνητές» μνήμες. Παρόλο λοιπόν που η κεντρική «τεχνητή» μνήμη καταστράφηκε παλαιότερα από τους Αιθέριους (…αναληφθέντες με την έννοια πέραν της 4ης διάστασης) «Ανδρομέδιους», εντούτοις όμως υπάρχουν αρκετές επιμέρους από αυτές… όπου θα διαλυθούν εν καιρώ. Η «τεχνητή» αυτή μνήμη… μπορεί να διοχετεύει σε ανοιχτά κανάλια πορείας (… μ’ αυτούς που επικοινωνούν με τις διαστάσεις πέραν της 3ης )… οι όποιες πληροφορίες είναι όμως αναληθείς. 
Αλλά όμως δεν κάνει μόνο αυτό… αυτή η «τεχνητή» μνήμη. Στον χώρο της Ελευσίνας… (ΕΛΕΥΣΙΣ) και στο Ναό της (θεάς) Δήμητρας, (Δη-Μήτηρ) παρατηρήθηκε κι ένας ενεργειακός θόλος… ο οποίος μάλιστα αναπαράγει τις δονήσεις αυτές και με κάποιες μορφές Ελλήνων Ολύμπιων Θεοτήτων. Όσο κι αν αυτό σας φαίνεται αρκετά παράξενο… μπορεί κάποιος να επισκεφθεί αυτόν το χώρο αυτό και να επικοινωνήσει με την Θεά «Δήμητρα»… αλλά στην ουσία όμως… θα επικοινωνήσει με το υποκατάστατο της «Δήμητρας»… που αναπαράγεται από την «τετραδιάστατη» τεχνητή μνήμη των επικυρίαρχων. 
Θα πρέπει λοιπόν κάποιος να έχει πολύ βαθιά «γνώση» των Ενεργειακών αυτών Πεδίων… για να διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Έτσι και επ’ ευκαιρία των (μεγάλων) βροχοπτώσεων που πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα και των άσχημων καιρικών συνθηκών που είχαν επικρατήσει τελευταίως που έγιναν ήδη στην Αττική και είχαμε κάποια «θύματα» από τις νεροποντές… αλλά και σε γενικότερα πλαίσια όλη αυτή η περιοχή… θα είναι σε μια βαθιά «ενεργειακή καταστολή»… η οποία και θ’ αλλάξει σύντομα…!
Η όποια πρόσβαση λοιπόν στην 5η διάσταση… δεν είναι μια απλή μετάβαση. Ναι μεν εισέρχονται στην 3η διάσταση Υψηλές Δονήσεις… αλλά αυτό δεν σημαίνει…. ότι όλοι οι «τρισδιάστατοι» άνθρωποι είναι συμβατοί με αυτές. Ούτε όλοι όμως πρόκειται να συντονιστούν κατάλληλα με αυτές τις δονήσεις… διότι οι υλικές/γήινες καταγραφές είναι αρκετά πανίσχυρες και χρειάζεται πολύ μεγάλο «θάρρος» για να αντιμετωπίσει κάποιος την «αλήθεια»… (ΘΕΙΑ ΑΛΗ)… του Εαυτού του. Η Ανάληψη της Γαίας… δηλαδή στην μετάβασή της σε μία Ανώτερη Διάσταση… μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν καταφέρουν τα 3/4 των κατοίκων της να έχουν μετουσιώσει ουσιαστικά και όχι επιφανειακά τις υλικές αυτές καταγραφές. 

ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ…. Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (μέρος… ΒΗΤΑ)

Αποτέλεσμα εικόνας για Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Στο Γαλαξιακό μας Διάστημα… έχουμε και τις «Αθάνατες» Ψυχές, αυτές που δημιουργήθηκαν στις Ανώτερες Διαστάσεις και προέρχονται από την Μία και Μοναδική Θεϊκή Πηγή της Δημιουργίας. Είναι λοιπόν αυτές οι Ανώτερες (Ψυχές)… που αφυπνίζονται εδώ πρώτες (…από το σπήλαιο του Πλάτωνος) δηλαδή… «αυτοί που αφυπνίζονται και ενεργοποιούνται… πρώτες πρώτες.
Για να γίνει λίγο πιο κατανοητός σε αυτό… θα σας αναφέρω το εξής:
Η μία εν γένει Ιδέα, η Πρώτη Αιτία του Σύμπαντος Κόσμου, το Εν, συλλαμβάνει την Ιδέα της Δημιουργίας των Συμπάντων. Αυτή λοιπόν η Πρώτη Αιτία… είναι ο Ένας και Μοναδικός «Θεός», όπως εμείς εδώ τον αποκαλούμε εδώ στην Γαία. Ο «Θεός» αυτός… είναι ο Πρώτος Δημιουργός. Δημιουργεί όμως τον «Δεύτερο Θεό» – Δημιουργό… όπου αναλαμβάνει να δημιουργήσει τα Αρχέτυπα, δηλαδή τα πρωτότυπα «καλούπια» του Σύμπαντος Κόσμου… στις Ανώτερες Διαστάσεις. Αυτά λοιπόν είναι τα Αρχέτυπα είναι Αιθέρια… και τ’ όνομα του Δεύτερου Δημιουργού είναι… «Φάως»… που εκφράζει ακριβώς και δημιουργεί το Φως. Αυτός λοιπόν ο «Δεύτερος Δημιουργός»… είναι γνωστός σ’ εμάς με το όνομα… «Δίας-Ζεύς» (ο Δίδων Ζωή). Από εκείνον λοιπόν… εκπορεύονται όλοι οι υπόλοιποι θεοί – Δημιουργοί… όπου αναλαμβάνουν μαζί του… την Δημιουργία του «Αιθέριου - Κρυστάλλινου Σύμπαντος Κόσμου». Αυτό το Αιθέριο Κρυστάλλινο Σύμπαν… δονείται από την 5η διάσταση και επάνω. 

Μετά λοιπόν την δημιουργία των Αρχέτυπων, το Αιθέριο Κρυστάλλινο (με την έννοια της καθαρότητας και της διαφάνειας) Σύμπαν… προεκτείνεται στην 4η διάσταση λαμβάνοντας όμως μορφή… Αιθέρια-Υλική. Το Σύμπαν αυτό συμπυκνώνεται και λαμβάνει το όνομα «Αιθερικό». Σ’ αυτό λοιπόν ενυπάρχουν Αιθερικές μορφές των Αρχέτυπων. Οι Αιθερικές αυτές μορφές εμπεριέχουν ένα είδος Αιθερικής Ύλης… δηλαδή «Αιθέρα»… δηλαδή είναι σε μία συμπυκνωμένη μορφή. 
Από την 4η διάσταση λοιπόν… η Αιθερική αυτή μορφή κατέρχεται στην κατώτερη… 3η διάσταση… όπου λαμβάνει και την συμπυκνωμένη μορφή ύλης… δηλαδή αυτή την «ψευδεπίγραφη» που βλέπουμε εμείς σήμερα. [Για να καταλάβουμε κάπως αυτό σας αναφέρω ένα παράδειγμα π.χ. τα μάτια μας… τα οποία συλλαμβάνουν «εικόνες» και αποτυπώνονται στον εγκέφαλο… αλλά στην ουσία οι «εικόνες» αυτές έρχονται και περνούν μέσα από τα μάτια μας ως είδωλα και μάλιστα αντεστραμμένα ως προς την αρχική εικόνα που βλέπουμε και μην ξεχνάτε ότι τα μάτια μας έχουν μία οπτική να βλέπουν από επάνω προς τα κάτω την κάθε εικόνα.