To matrix Τι ωραία ..φυλακή..

Ο βιο=υπολογιστής-ανθρώπινο σώμα καλά κρατεί.

Διότι αυτό είμαστε εδώ στην Γη..υπολογιστής, και τίποτα περισσότερο και ότι συνεπάγεται αυτό οσον αφορά με έναν υπολογιστή σε ποιον κόσμο ζει.

Υπάρχουν άπειροι κόσμοι σαν τον δικό μας εδώ, με αθάνατα σώματα χωρίς ανάγκες..αλλά εμείς εδώ ακόμη νομίζουμε ότι αυτό που ζούμε είναι υλική πραγματικότητα..

Απλά είναι δύσκολο να κατανοείς ότι αυτό που ζούμε είναι ψεύτικο και να μην το κατανοούν οι άλλοι. Ότι αυτό που ζουν είναι σαν να μην το έζησαν ποτέ μετά από 80-100 χρόνια.

Τι ωραία ..φυλακή..

Ο άρρωστος άνθρωπος όταν νοσεί δεν τον ενδιαφέρει η καθημερινότητα που ζει.
Έτσι και η ψυχή όταν είναι άρρωστη επειδή βρίσκεται μέσα σε σώμα δεν έχει καμία διάθεση να εκδηλωθεί στο σώμα.

..αιτία για την οποία η ψυχή που έρχεται από τον εκεί ανώτερο Κόσμο προς τον εδώ, ξεχνάει τα θεάματα που έχει εκεί, ενώ, όταν απέρχεται από εδώ, θυμάται εκεί τα εδώ παθήματά της. 

Μιλάς συχνά για το χθες ;

  Μιλάς συχνά για το χθες; Μια όμορφη ανάμνηση υπερβαίνει την προσδοκία, όπως ακριβώς η προσδοκία υπερβαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κάθε μας επιλογή. Κολλάς έτσι χαζεύοντας νοητά τις εικόνες της μνήμης σου, αποζητώντας να τις ξαναζήσεις. Είναι όμως πράγματι τόσο καθαρές οι εικόνες, ή πρόκειται για μια χαμηλής ευκρίνειας παγίδα του μυαλού;

   Κοιτώντας πίσω, θα δεις συνήθως τα ευχάριστα εκείνα καρέ μιας ταινίας τόσο μα τόσο ζωντανής. Λογικό μιας και ήσουν πρωταγωνιστής στην ταινία αυτή και ποιος δεν θέλει άραγε να πρωταγωνιστεί; Βιώνεις τα αισθήματα χαράς, ευχαρίστησης ή και ηδονής που σου πρόσφεραν οι συναναστροφές με φιγούρες του παρελθόντος, φωτεινές ή σκοτεινές, εν ζωή ή όχι. Ιδιαιτέρως, οι φιγούρες που έχουμε απορρίψει ή δεν είναι πια κοντά μας ασκούν μία ακαταμάχητη γοητεία η οποία μεταφράζεται σε νοσταλγία για συνήθειες συνυφασμένες με αυτές. Συνήθειες γνώριμες, δεμένες με στιγμιαίες απολαύσεις υπέρτατου βαθμού. Καταχρήσεις, επικίνδυνα hobby, δράση. Η ζωή είναι μαγεία ώρες, ώρες. Σαν εκείνο το τσιγάρο που δεν παίζει πια..

ΠΟΙΟΣ ΔΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ..?

Fileas: 

-Αληθεια τοσους αιωνες και ουδεις.... τολμησε να αλλαξει κατι απο ολα αυτα τα ονοματα,γιατι απλα ΔΕΝ γινεται και ΔΕΝ επιτρεπεται.
-Ειδες λοιπον Ελληνα τι αφησαν οι.... ειδωλολατρες για Ιστορια ???
-Και ακομη ποσα σου εκρυψαν, γιατι..... επρεπε να εισαι δουλος του Γιαχβε και με περισση ευκολια το παπαδαριο ονομαζει ολα αυτα δωδεκαθεισμο και ειδωλολατρεια ??? ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ!!!

-ΖΕΥΣ-Από τους 16 δορυφόρους και οι 16 έχουν ελληνικά ονόματα: Μήτις, Αδράστεια, Αμάλθεια, Θήβη, Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδης, Καλλιστώ, Λήδα, Λυσιθέα, Ιμαλία, Ελάρα, Καρμη, Σινώπη,Ανάγκη, Πασιφάη.

-ΚΡΟΝΟΣ -Από τους 18 δορυφόρους του όλοι έχουν ελληνικά ονόματα θεών και ημιθέων: Παν, Ατλας, Προμηθεύς, Πανδώρα, Ιανός, Μίμος, Εγκέλαδος, Τηθύς, Τελεστώ, Καλυψώ,Ελένη, Διώνη , Ρέα. Υπερίων, Τιτάν, Ιαπετός, ΦοίΒη.

«Ο κόσμος του, σπασμένα γυαλιά…»

«δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους…»

Ο Γεράσιμος Λόντος καθόταν συχνά στο καφενείο Πύλης και Αλκιβιάδου γωνία. Αν τον περιέγραφες, αν τον έβλεπες ας πούμε στον δρόμο, θα έλεγες πως ήταν ένας ηλικιωμένος κύριος με ημιεπίσημο ντύσιμο και γυαλιά.

Περπατούσε σκυφτός, πάντα αργά, προσέχοντας όχι μην χτυπήσει ο ίδιος μα μήπως ξαφνικά ακούσει κάτι άπιαστο, κάτι αόρατο παντού γύρω του να ραγίζει.

Είχε τη συνήθεια να μαζεύει γυαλιά. Τις προάλλες που έπεσε ένα μηχανάκι στη βιτρίνα του καφενείου έμεινε μέχρι το βράδυ μαζεύοντας τα σπασμένα τζάμια.

Φορούσε από καιρό πια γυαλιά με πλαστικούς φακούς μα έλεγε πως είχε κρατήσει και τα παλιά του –εκείνα που ήταν από τζάμι κανονικό– και ας είχαν ραγίσει και αυτά τότε που έπεσε από τις σκάλες.

Παράξενος άνθρωπος. Δεν μπορούσαμε να τον συνηθίσουμε και ας έλεγαν πως ήταν ο παλιότερος στη γειτονιά.

Σπάνια μιλούσε.

Τον έβλεπες όμως –όταν σιγουρευόταν πως μονάχα οι λίγοι που γνώριζε από χρόνια είχαν ξεμείνει– να μιλά. Να μιλά μόνος του, νομίζοντας όμως πως τον ακούει κάποιος οικείος, κάποιος γνωστός. Να μιλά μόνος του ρίχνοντας μια ματιά κατά την πολυκατοικία που χτιζόταν λίγο πιο πέρα και κατά τη μεγάλη σκάλα στο τέρμα του δρόμου. Να μιλά μόνος του κοιτώντας την πρασινάδα που αναδεύοταν μέσα από την υγρασία στο τσάκισμα του πεζοδρομίου.

Σοφία και γνώση

Σοφία και γνώση δύο διαφορετικές έννοιες. Η Σοφία είναι η ένωση με τον νου, που ο νους είναι η καρδιά. Ενώ η γνώση είναι η ένωση με το λογικό μας.

Ο δρόμος του ενός κάνει ανάλογη γέφυρα με του άλλου. Η υποδομή βασίζεται στην Σοφία του νου και ανάλογα με την ενέργεια των Αρετών = φρόνηση, σωφροσύνη, ανδρεία και δικαιοσύνη.

Οι άνθρωποι χάνουν το δίκαιο γιατί τους λείπουν οι άλλες τρεις αρετές και βιώνουν το άδικο. Έτσι η Σοφία από τον νου είναι ανύπαρκτη. Άρα καμία γνώση δεν μπορεί να στηριχθεί.

( Απόσπασμα από την Φιλοκαλία Άγιος Μάξιμος )

Τη Σοφία εμείς οι άνθρωποι την αναζητάμε μέσα από λογικές διαδρομές και μέσα από αυτό που γνωρίζει και ορίζει το λογικό μας περιβάλλον. Όμως η Σοφία είναι μία εσωτερική ποιότητα την οποία την διαθέτει κάθε άνθρωπος που περπατά τη ζωή του με οδηγό τις αρετές. Γι’ αυτό και βλέπουμε ανθρώπους που δεν έχουν γνώσεις του λογικού, να έχουν μέσα τους πηγαία τόση Σοφία και να μας δίνουν τρόπους για να λύσουμε τα προβλήματά μας. Όπως ήταν κάποτε γιαγιάδες και παππούδες μας οι οποίοι δεν είχαν την γνώση.

Ψυχολογικό αϊκίντο!!!

Έχετε ακούσει για τις αποτελεσματικές κινήσεις του ψυχολογικού αϊκίντο, δηλαδή των μέσων για την επίλυση οποιουδήποτε προβλήματος χωρίς να τσακώνεστε.

– Το ψυχολογικό αϊκίντο μοιάζει με την εξισορρόπηση πάνω σε μια μπάλα- εξισορρόπηση πριν την επιθετικότητα. Ενδώστε για να αποδυναμώσετε την αντίσταση, διδάσκουν οι Βουδιστές.

– Μην τσακώνεστε, γιατί θα γίνετε αναπόφευκτα αυτό στο οποίο μάχεστε. Η πολλή δύναμη οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα.

– Μάθετε να ακολουθείτε για να μπορέσετε να οδηγείτε.

– Αυτός που σας φωνάζει βρίσκεται σε συναισθηματική φόρτιση πράγμα που σημαίνει, ότι η συνείδηση του δεν λειτουργεί. Είναι αστείο να προσπαθείτε να μιλήσετε σε έναν άνθρωπο που δεν λειτουργεί το μυαλό του. Είναι το ίδιο πράγμα με το να μιλάς σε κάποιον που κοιμάται. Έχετε δει ποτέ κάποιον να φωνάζει σε άλλον άνθρωπο, όταν έχει καλή διάθεση;

– Αυτός που φωνάζει σε αντάλλαγμα μοιάζει με το να χτυπάς έναν άνθρωπο που πνίγεται με ένα κουπί. Αυτός ο άνθρωπος πνίγεται στον ίδιο του τον θυμό. Οπότε, δεν χρειάζεται βοήθεια σε αυτό.

Ο πάππους μου δε μίλαε πολύ

Ο πάππους μου δε μίλαε πολύ. Βασικά, δε μίλαε καθόλου. Η μάνα μου έλεε πως ο πάππους μου καθότανε όλη μέρα σα ξόανο. Όταν ήμουνα πιο μικρός, νόμιζα πως δε μας συμπαθεί. Τώρα όμως που μεγάλωσα λίγο, δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

Ο πάππους μου γεννήθηκε το 1898. Πολέμησε στη Μικρά Ασία και έφτασε ως το Σαγγάρειο ποταμό. Όταν επέστρεψε, άνοιξε στη Χώρα μια κρασοταβέρνα.

Ήτανε από τα πρώτα μέλη του κομμουνιστικού κόμματος στην Κέρκυρα, και ίδρυσε την οργάνωση των κομμουνιστών στο χωριό. Ο Μεταξάς τονε φυλάκισε και δεν έμαθα τι γίνηκε στη φυλακή, αλλά όταν ο πάππους μου βγήκε κούτσαινε για την υπόλοιπη ζωή του.

Μετά, όταν ήρθαν οι Ιταλοί, έφυγε στα βουνά γύρω από το χωριό. Ο μπάρμπας μου λέει πως ίσως και να ’τανε καλύτερα στα βουνά, γιατί οι Ιταλοί μπουκάριζαν μες στη νύχτα στο σπίτι και τονε ψάχνανε, άσε που το κρατητήριο ήταν πάνω από την κουζίνα και όταν χτυπούσανε κανένανε, αυτός βογγούσε και δεν μπορούσανε να κοιμηθούνε. Ο πατέρας μου, παιδί τότε, πήαινε του πάππου μου μυνήματα από τον αρχηγό κρυμμένα στο βρακί του.

Τα Βαλκάνια «ξυπνούν»… : Τα βουβάλια, τα βατράχια, οι λαοί και οι …«μεντεσέδες»!

Όπως έχουμε αναφέρει ο έλεγχος των Βαλκανίων είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα για τις μεγάλες δυνάμεις, μιας και σε μεγάλο βαθμό καθορίζει τον μεταξύ τους συσχετισμο δύναμης. Ως εκ τούτου ο ανταγωνισμός ΗΠΑ, Ρωσίας, ΕΕ, Κίνας για τον έλεγχο τους και ιδιαίτερα της δυτικής περιοχής (Αλβανία, ΠΓΔΜ, Κόσσοβο, Σερβία, Βοσνία), η οποία δεν έχει ενσωματωθεί πλήρως στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς και στην οποία η Ρωσία και η Κίνα αναβαθμίζουν την επιρροή τους, είναι ιδιαίτερα σφοδρός.

 --

Μέρος 2ο

-- 

Μάλιστα γίνεται σφοδρότερος λόγο της διαφαινόμενης νίκης της Ρωσίας και του Ιράν στους πολέμους της Συρίας και το Ιράκ.

 

Η νίκη αυτή τους επιτρέπει την υλοποίηση ενεργειακών, εμπορικών κ.α επενδυτικών σχεδιασμών, άκρως ανταγωνιστικών προς τους αντίστοιχους της Δύσης και φιλικούς προς τους αντίστοιχους της Κίνας.

Τα συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια σε συνδυασμό με την στρατιωτική κυριαρχία Ιράν – Ρωσίας στη Μ. Ανατολή, εγείρουν σημαντικές ανησυχίες για το μέλλον του Ισραήλ και της ΕΕ, καθώς σπρώχνουν τους δύο αυτούς παράγοντες σε όλο και πιο ανισότιμες σχέσεις συνεργασίας με τη Μόσχα.

Συνεπώς για τη Δύση ο έλεγχος των Βαλκανίων αποκτά επείγον χαρακτήρα, αν θέλει να ανακόψει τη Ρωσοκινεζική επενδυτική διείσδυση στην Ευρώπη και την Αν. Μεσόγειο και να εξισορροπήσει την Ιρανορωσική στρατιωτική παρουσία στη Μ. Ανατολή.

Αντίθετα η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν, δεν επιθυμούν τα Βαλκάνια να σταθούν εμπόδιο στην αποκρυστάλλωση των κερδών τους από τη διαφαινόμενη νίκη τους στις εξελισσόμενες πολεμικές αναμετρήσεις.

Το ΝΑΤΟ στην Αν. Ευρώπη (Οι χαρτες ειναι απο διεθνή περιοδικά (world weekly) όπου η ονομασία της FYROM αναφερεται ως “Macedonia” )

 

Δηλώσεις των πρεσβευτών ΗΠΑ – Ρωσίας

 

Οι πρόσφατες δηλώσεις των πρεσβευτών ΗΠΑ – Ρωσίας στη χώρα μας είναι ενδεικτικές για το πώς βλέπουν οι δύο δυνάμεις την περιοχή.

«…ολόκληρη η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων είναι επίκεντρο σημαντικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ»,

δήλωσε ο πρώτος τασσόμενος υπέρ της ένταξή τους σε ΝΑΤΟ – ΕΕ.

«..η συμμετοχή των χωρών αυτής της ευαίσθητης περιοχής στη Βορειοατλαντική Συμμαχία … αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης»,

δήλωσε ο δεύτερος.

Γεωπολιτική: Τα Βαλκάνια «ξυπνούν»…

ΜΕΡΟΣ 1ο: Ο πόλεμος των αγωγών και των εμπορικών οδών

Τα Βαλκάνια όντας το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ευρώπης, υπήρξαν διαχρονικό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Άλλωστε δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ξεκίνησαν, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, ως απόρροια γεγονότων που συνέβησαν στη Βαλκανική χερσόνησο.

Του Γιάννη Χουβαρδά
Πολιτικού Επιστήμονα

Σήμερα ύστερα από μερικά χρόνια σχετικής σταθερότητας η ένταση επιστρέφει στην περιοχή. Από τη Λιουμπλιάνα μέχρι την Κωνσταντινούπολη και από την Αθήνα μέχρι του Βουκουρέστιπαρατηρείται αναζωπύρωση των εθνικιστικών παθών και όξυνση των εδαφικών διχογνωμιών.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη έχει τη ρίζα της στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων, ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσία – Κίνα, για την ηγεμονία του πλανήτη. Όποιος κυριαρχεί στα Βαλκάνια παίζει καθοριστικό ρόλο στη χάραξη των ενεργειακών, των εμπορικών, των κεφαλαιακών και των μεταναστευτικών οδών μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, καθώς και στα αντίστοιχα επενδυτικά σχέδια που τις συνοδεύουν.

Συνεπώς ο έλεγχος τους είναι κρίσιμης σημασίας ζήτημα για την κατανομή της παγκόσμιας ισχύος.

Σε αυτόν τον ανταγωνισμό λαμβάνουν μέρος συντασσόμενες με τη μία ή την άλλη δύναμη όλες οι χώρες τις Βαλκανικής, προσδοκώντας να αυξήσουν την προβολή της ισχύος τους όσο το δυνατό μακρύτερα από τα σύνορα τους.

Σιδηροδρομικοί σχεδιασμοί προς τα Βαλκάνια

Αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ και των G7

 

Η όλο και πιο εμφατική αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ και των G7 από την Κίνα και τους BRICS, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενός υποτονικού και ασταθούς οικονομικού περιβάλλοντος, προσδίδει στον ανταγωνισμό για την κυριαρχία στα βαλκάνια επείγον χαρακτήρα.

Ως εκ τούτου το πρόβλημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και το ενδεχόμενο επίσπευσης των διαδικασιών για την επίλυση του εντός του 2018, πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα αυτών των παραμέτρων.

Αρθρίτιδα: η θεραπευτική δύναμη του χυμού σέλινου

Αρθρίτιδα: Χυμός σέλινου ή χάπια για τον πόνο;

Αν του κάναν αυτή την ερώτηση σήμερα, ο Al Godsey θα έλεγε: «Θα πάρω το χυμό σέλινου κάθε μέρα!» Για έναν άνθρωπο που κάποτε ήταν ανάπηρος με σοβαρή και οδυνηρή αρθρίτιδα, η ιστορία του είναι μια από την οποία όλοι μπορούμε να μάθουμε.

Η χρονιά ήταν το 1959 στο αεροσκάφος USS Ticonderoga, ο Al ήταν ένας κατασκευαστής μηχανικός του ναυτικού, που δύσκολα μπορούσε να περπατήσει μετά από 13 μήνες στο πλοίο, λόγω του πόνου και των παραμορφώσεων στα πόδια του. Μετακόμισε στο νοσοκομείο Oakland Navel στην Καλιφόρνια για ιατρική περίθαλψη όπου είχε διαγνωσθεί με μια εξουθενωτική περίπτωση αρθρίτιδας. Σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο υπηρεσίας, τα αθλητικά πόδια του είχαν αναπτύξει άκανθα φτέρνας, ένα εξαιρετικά ψηλό τοίχωμα και "δάκτυλα σφυριών". Τα κόκαλα έμοιαζαν με μαχαίρια που κόβαν τη σάρκα των φτερνών του, προκαλώντας πολύ πόνο, που τον ανάγκαζε σε ανάπαυση για τρεις εβδομάδες.


Μια μέρα, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του νοσοκομείου, αισθάνθηκε μια ισχυρή εντύπωση ότι η αλλαγή της διατροφής του θα τον θεραπεύσει. Όταν ρώτησε τον γιατρό του για τη διατροφή, ο νεαρός υπολοχαγός, φρέσκος από την ιατρική σχολή, απέρριψε γρήγορα την ιδέα ότι μια αλλαγή διατροφής θα μπορούσε να βοηθήσει.

Nicholas Hammond : Γιατί οι υπόλοιποι Έλληνες δεν αποκαλούσαν ως Έλληνες τους Μακεδόνες;

«Ένα κείμενο προς τους αδαείς αναγνώστες της Δύσης»

 

 

 

Ο έγκριτος ιστορικός Nicholas Hammond αναφέρει τα ακόλουθα στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες-και επομένως κάθε απόγονός τους-ήταν Ελληνικό φύλο.

 Ανήκαν στο ευρύτερο σύνολο των Ελληνικών φυλών, συγκεκριμένα ήταν Δωριείς. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τι που ορίζεται ή αυτό-προσδιορίζεται ως μακεδονικό, θεωρείται εγγενώς και αυτόματα Ελληνικό και δε μπορεί να εννοείται με άλλον τρόπο.

 Να λοιπόν, πού ακριβώς στηρίζεται αυτή η άποψη.

"Ο Φίλιππος ήταν Έλληνας και μάλιστα αριστοκρατικής καταγωγής, απόγονος του Τήμενου (απόγονου του Ηρακλή), ιδρυτή της Ελληνικής δυναστείας των Τημενιδών.

Άρα και ο Αλέξανδρος, γιος του Φιλίππου, ήταν και αυτός Έλληνας."

Γιατί όμως οι υπόλοιποι Έλληνες δεν αποκαλούσαν τους Μακεδόνες, επίσης Έλληνες;

Καταρχήν, είναι αδιαμφισβήτητη η απόδειξη της Ελληνικότητας των Μακεδόνων και του γεγονότος ότι, κάθε τι, το οποίο προσδιορίζεται ή αυτοπροσδιορίζεται ως Μακεδονικό είναι Ελληνικό, αφού σύμφωνα με αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία, τα οποία δεν παρατίθενται από Έλληνες ιστορικούς, αλλά από έναν τρίτο, έναν ουδέτερο και κάτι παραπάνω από αξιόπιστο επιστήμονα, το Nicholas Hammond, ο Φίλιππος, βασιλεύς των Μακεδόνων, ήταν Έλληνας. 

Δηλαδή, αυτά είναι αρχαία ιστορικά στοιχεία, τα οποία δεν τα δημοσίευσαν οι Έλληνες, για να αποδείξουν πάση θυσία την ελληνικότητα της Μακεδονίας, αλλά, όπως είπαμε, ένας ακούραστος εργάτης της ιστορικής επιστήμης, ο οποίος, με βάση την έγκυρη επιστημονική του κρίση και ανεπτυγμένη ικανότητά του ως ιστορικός, κατέληξε στο συγκεκριμένο συμπέρασμα.

Ως ικανότατος "γιατρός" λοιπόν, και με την καθολική και πλήρη αναγνώριση των συναδέλφων του επιστημόνων σε όλον τον κόσμο, κατέληξε στη "διάγνωση". Το να αμφισβητούμε το συγκεκριμένο επιστήμονα, το μόνο που δείχνει εκ μέρους μας, είναι ότι είμαστε τουλάχιστον αδαείς και αγράμματοι.

Ναι, αλλά και πάλι, οι υπόλοιποι Έλληνες δεν αποκαλούσαν Έλληνες τους Μακεδόνες, γιατί;

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 666 - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

Όλα τα σώματα θεϊκά και θνητά έχουν διασπαστεί στους Επτά Ουρανούς σε αρσενικό και θηλυκό.. Και δεν υπάρχει γένος των Αγγέλων πουθενά.

Οι δαίμονες και οι αγαθοδαίμονες είναι οι ενέργειες της Ύλης-αισθήσεις. (φωτιά, αέρας, γη, νερό) που ενεργούν κάτω από την εξουσία των Δέκαρχων θεών στα θνητά σώματα για να τιμωρούν με τις αισθήσεις τους ενσαρκωμένους ανθρώπους, διότι η μοίρα και το πεπρωμένο οδηγεί όλους τους ανθρώπους στην Γη, ότι δώσουμε αυτό θα πάρουμε, και μόνον η θεϊκή ανθρώπινη ψυχή ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Οι Δέκαρχοι είναι το θεϊκό γένος του πυρός και πνεύματος του Διοικητή Ουρανού (Δία) που δημιουργούν τον κόσμο και επιβλέπουν το γίγνεσθε στην ζωή που δίνουν οι ψυχές στα είδωλα της Υλης και δημιουργούν τα σώματα οι Δέκαρχοι στην μήτρα..και εξουσιάζουν όλες τις ενέργειες της Υλης δηλαδή τους δαίμονες.

Η ανθρώπινη θεϊκή ψυχή είναι άϋλη και ασώματη.

Το μεγάλο μυστικό που αποκάλυψε ο Σωκράτης

Διαβάστε στο παρακάτω απόσπασμα, πως ο Σωκράτης αποκάλυψε ότι ζούμε σε ψεύτικο κόσμο, καλώντας μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας το θεϊκό μας μέρος, για να δραπετεύσουμε από αυτόν τον θνητό κόσμο των άλογων ειδώλων της σύνθετης Ύλης από φωτιά, αέρα, γη, νερό, και να γυρίσουμε στον πραγματικό κόσμο, απ’ όπου τώρα είμαστε αποκομμένοι.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ούτε να χαθούν τα κακά είναι δυνατόν, Θεόδωρε, γιατί είναι ανάγκη να υπάρχει κάτι αντίθετο στο καλό, ούτε πάλι γίνεται, να έχουν τον τόπο τους στους θεούς, αλλά περιτριγυρίζουν κατ’ ανάγκη τη θνητή φύση κι αυτόν εδώ τον τόπο.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΟΨΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Σχόλιο: το καλό και το κακό είναι η ίδια όψη του ίδιου νομίσματος.

Αυτό που θεωρούμε ως καλό δεν έχει τον τόπο του μα ούτε ανήκει στο θεϊκό μέρος, αλλά όπως μας λέει ο Σωκράτης και τα δύο το καλό και το κακό ανήκουν στην θνητή φύση κατ'ανάγκη, διότι πως θα ονομάσουμε ως καλό ή ως κακό την σύνθεση των Τεσσάρων ανόμοιων στοιχείων; όπου ενυπάρχουν και αλληλεπιδρούν παντού μέσα στην θνητή φύση; όπου το κάθε ένα στοιχείο ξεχωριστά θέλει να επικρατήσει επί των άλλων ανόμοιων στοιχείων;

Πως να ονομάσουμε ως καλό το καλό; αφού κάθε ένα άλογο στοιχείο αυτής τις σύνθετης άλογης φύσης (ΦΩΤΙΑ, ΑΕΡΑΣ, ΓΗ, ΝΕΡΟ) προσπαθεί να εξουσιάσει τα υπόλοιπα άλογα στοιχεία της Υλης, όταν δρα πάντα με κακία απέναντι στα υπόλοιπα ανόμοια στοιχεία της Υλης; πως να το ονομάσουμε; ως καλό; 

Ανέκαθεν ήμουν αλλεργική στους ηλίθιους

της Αφροδίτης Κράβαρη

Ανέκαθεν ήμουν αλλεργική στους ηλίθιους και τους δήθεν. Πρόκειται για δύο κατηγορίες ανθρώπων που κατακλύζουν τον κόσμο μου. Και νομίζω και τον δικό σας. Τα τελευταία χρόνια έχουν εξαπλωθεί σαν ανίατη νόσο και μολύνουν σχέσεις και χαρακτήρες. Όχι, δεν είναι ορατοί. Ξεγελούν κάτω απ’ τη μάσκα που φορούν και δε ξεχωρίζουν με γυμνό μάτι. Φτάνει όμως μια συναναστροφή εβδομάδας για να διαπιστώσεις το κούφιο του χαρακτήρα τους, το δήθεν της συμπεριφοράς τους και το ψεύτικο της ύπαρξής τους. Δυστυχώς για μένα, από παιδί θαύμαζα την οργάνωση, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια στα λόγια και τα έργα. Και δυστυχώς για μένα μεγαλώνοντας έγινα ακριβώς έτσι: σε καθετί μικρό ή μεγάλο είμαι τελειομανής, σε κάθε φράση που ξεστομίζω θέλω να ’ναι αληθινή και καθετί που θα αναλάβω ή θα σου πω θα έχει συνέπεια. Ο λόγος μου μετράει σα συμβόλαιο και ποτέ δε θα σου υποσχεθώ κάτι που δεν είμαι σε θέση να στο δώσω. Φαινομενικά έχω μεγαλώσει σε άλλη εποχή και με έχουν πετάξει να ζήσω με ένα τσούρμο ηλιθίους. Ηλίθιοι χωρίς γνώση, χωρίς ευστροφία, χωρίς παιδεία. Στη δουλειά, στις σχέσεις, στον περίγυρο.

Και την ηλιθιότητα δε μπορείς να τη νικήσεις. Δε μπορείς να τα βάλεις μαζί της. Δε μπορείς καν να σταθείς απέναντί της. Είσαι χαμένος από χέρι και το μόνο που σου μένει είναι να αποχωρείς. Είναι αήττητη. Πάντα ήταν. Δε ξέρω αν είναι δοκιμασία ή αυταπάτη, αλλά η κοινωνική συμβίωση με έναν ηλίθιο στο τέλος σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είσαι ένας από αυτούς. Ενίοτε χρειάζεται να ζητήσω συγγνώμη που ομιλώ σωστά την ελληνικήν, που έχω ενσυναίσθηση και αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη ή που επιλέγω την ειλικρίνεια αντί της ψευτιάς. Ο ηλίθιος δε μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία. Ο ηλίθιος αυτοπαρουσιάζεται ως ειδήμων. Το δήθεν βρωμά πάνω του. Η συμπεριφορά του είναι εγωκεντρική και το μυαλό του άδειος κουβάς. Δε στροφάρει, δεν υποχωρεί, δεν αλλάζει άποψη. Δε ξέρει από διάλογο ούτε από συζήτηση. Κι αν εγώ… με τόση υπομονή, χιούμορ και αυτοσαρκασμό δε μπόρεσα να τα βάλω μαζί τους, τότε ούτε εσύ μπορείς. Είναι ένα κλειστό γκέτο που εξαπλώνεται με ιμπεριαλιστική στρατηγική. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους αναγνωρίσεις γρήγορα και να τους πετάξεις στα trash. Οι ηλίθιοι είναι το αρχικό στάδιο των μετέπειτα τοξικών ανθρώπων που δηλητηριάζουν και μολύνουν τη ζωή σου οδηγώντας σε σε καταθλιπτικές συμπεριφορές.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ..

Μην ψάχνεις την ασφάλεια έξω από εσένα ή στα μάτια των άλλων.

Μην προσποιείσαι το θαρραλέο.

Το πραγματικό θάρρος είναι η νίκη ενάντια στην ψευτιά μας.

Κάποια μέρα για να νικήσεις τους φόβους σου δε θα χρειάζεται να αντιμετωπίζεις τους ωκεανούς ή να κάνεις ακροβατικές πτήσεις.

ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ..

Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Και μαθαίνεις πως αγάπη
δε σημαίνει στηρίζομαι
και συντροφικότητα
δε σημαίνει ασφάλεια.

Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις.

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού.

ΣΑΝΤΑΛΟΞΥΛΟ, ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΕΙΣ

Το σανταλόξυλο είναι ένα αιθέριο έλαιο με άρωμα απαλό, γλυκό, αισθησιακό, πλούσιο σε ξυλώδεις, πιπεράτους δευτερεύοντες τόνους.

Ιδιότητες:

Είναι αντισηπτικό, καταπραϋντικό, αναζωογονεί το δέρμα και είναι κατάλληλο για δερματικά έλκη, ρυτίδες, ευρειαγγείες, κουρασμένη επιδερμίδα. Επίσης σαν αποσυμφορητικό, βοηθάει στην κυτταρίτιδα, το κοινό κρυολόγημα, τις  λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, την ψώρα, τα νοσήματα του ήπατος και τη χοληδόχο κύστη/χολή, σε ασθένειες του πεπτικού συστήματος και στη χαλάρωση των μυών. Είναι δημοφιλές στη χρήση του στο ουροποιητικό και γεννητικό σύστημα χάρη στις ισχυρές αντιμικροβιακές του ιδιότητες. Αποτελεσματικό και στη χρήση του σε δυσεντερία και βλεννόρροια, αλλά και σε γαστρικές ενοχλήσεις και διαταραχές όπου προσφέρει ήπια στυπτική δράση, βοηθάει σε καταστάσεις όπως η διάρροια. Σαν αφροδισιακό αυξάνει την παραγωγή τεστοστερόνης. Η πάστα από σανταλόξυλο επίσης χρησιμοποιείται σε πονοκεφάλους και πυρετούς για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος.

Εξωτερικά, οι αντιμικροβιακές και καταπραϋντικές ιδιότητες του βοτάνου αξιοποιούνται σε χρήσεις ως αντισηπτικό και καταπραϋντικό του δέρματος, για την ακμή και τα μαύρα στίγματα, την καθημερινή περιποίηση και υγιεινή. Είναι επίσης χρήσιμο σε φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως το ερυσίπελας και το έκζεμα. Το έγχυμα του σανταλόξυλου καταπολεμά το λιπαρό δέρμα, ενώ το αιθέριο έλαιό του βοηθά στη γρήγορη ενυδάτωση του δέρματος.

Σε ψυχικό επίπεδο το σανταλόξυλο είναι χαλαρωτικό κατευνάζει το στρες και τη νευρικότητα και βοηθάει σε ψυχικές διαταραχές και στο διαλογισμό. Έχει επίσης την ιδιότητα να ξυπνά μέρη του πνεύματός μας ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται σε σχεδόν όλων των ειδών τις ενεργειακές διεργασίες ή τελετές. Η εισπνοή του αρώματος του φέρειαρμονία και αυτοσυγκέντρωση.

Η τελική αναμέτρηση ...

Η μαζική και όπως όλα δείχνουν τελική αναμέτρηση με το απάνθρωπο σύστημα της εξαπάτησης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Η Ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με την καθοριστική επιλογή αξιών, κάτι που σημαίνει ανάλογη επιλογή χρονογραμμής του μέλλοντος που ο καθένας θα βιώσει.

Τα ψέματα έχουν τελειώσει για όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές και τώρα παίζονται όλα για όλα.

Το σύστημα αντεπιτίθεται με το χρήμα που είναι και η αιχμή του δόρατός του εδώ και πολλούς αιώνες. 

Όπου κι αν κοιτάξεις, η έλλειψή του είναι προφανής και όλοι αναρωτιούνται τι έχει συμβεί ξαφνικά και η απόκτησή του έχει δυσκολέψει τόσο πολύ.

Το οικονομικό σύστημα είναι μια απάτη, όπως έχει αναφερθεί και αναλυθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις, μια απάτη που στηρίζεται σε τελετουργικό μαύρης μαγείας για να υπνωτίζει, να σαγηνεύει, να παγιδεύει και να σκλαβώνει τους ανθρώπους.

Αν κοιτάξεις προσεκτικά τα χαρτονομίσματα του ευρώ, θα δείς μια πύλη ν`απεικονίζεται σε όλα. Η μαγεία που έχει εφαρμοσθεί, έχει σαν αποτέλεσμα το χρήμα να επιστρέφει μέσα από αυτές τις πύλες σε αυτούς που το υπηρετούν και το κατακρατούν για τον εαυτό τους. Τώρα που όλα τα όπλα βγήκαν στην επιφάνεια και χρησιμοποιούνται κατά πάντων, ενεργοποιήθηκε με έμφαση το ίδιο αρχαίο τελετουργικό και έτσι το χρήμα απομακρύνεται, σχεδόν εξαφανίζεται θα έλεγε κανείς, από τα χέρια μας.

Η πνευματική πρόοδος, Annie Besant

Είμαστε μέρος μιας μεγάλης ζωής, η οποία δε γνωρίζει αποτυχία, ούτε χάσιμο προσπάθειας ή δύναμης, η οποία « παντοδύναμα και απαλά τακτοποιεί όλα τα πράγματα », οδηγώντας τους κόσμους προς τα πάνω, προς το σκοπό τους. Η ιδέα ότι η δική μας μικρή ζωή είναι μια χωριστή ανεξάρτητη μονάδα, η οποία μάχεται μόνη της ενάντια σε αμέτρητες χωριστές ανεξάρτητες μονάδες, είναι η πιο φοβερή πλάνη. Όσο καιρό θα βλέπουμε τον κόσμο και την ζωή μ’ αυτό τον τρόπο, η γαλήνη θα στέκεται μακριά από εμάς σε μια απροσέγγιστη κορυφή.

Όταν νιώθουμε και γνωρίζουμε ότι όλοι οι εαυτοί είναι ένα, τότε η γαλήνη του νου είναι δική μας χωρίς φόβο απώλειας. Όλα τα προβλήματα μας προέρχονται από το ότι σκεφτόμαστε τον εαυτό μας σαν χωριστή μονάδα, και έτσι καλλιεργούμε τους δικούς μας νοητικούς περιορισμούς, σκεφτόμενοι μόνο τα δικά μας ξεχωριστά ενδιαφέροντα, τους χωριστούς σκοπούς μας, τις χωριστές χαρές και λύπες μας. Μερικοί το κάνουν αυτό σχετικά με τα κατώτερα πράγματα της ζωής και αυτοί είναι οι πιο δυσαρεστημένοι απ’ όλους, αρπάζοντας ασταμάτητα από το γενικό απόθεμα των υλικών αγαθών και συσσωρεύοντας άχρηστους θησαυρούς.

Άλλοι αναζητούν τη δική τους χωριστή πρόοδο στην ανώτερη ζωή, αλλά αν και είναι καλοί και ειλικρινείς άνθρωποι είναι πάντα δυσαρεστημένοι και αγωνιώδεις. Συνεχώς παραπονούνται και αναλύουν τον εαυτό τους.

«Η μυστική ζωή των δέντρων», Peter Wohlleben

Ένας αρχαίος φιλόσοφος της Ανατολής είχε δώσει κάποτε μία ενδιαφέρουσα απάντηση στο ερώτημα ενός μαθητή του: 

- "Αν κάποια μέρα καταστραφούν όλα τα βιβλία του κόσμου και χαθεί το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, πώς θα επανακτήσει ο άνθρωπος όλη αυτή τη γνώση αιώνων για το σύμπαν και τον κόσμο μας;" 

Η απάντηση του φιλοσόφου ήταν: 

- "Παρατηρώντας ένα δέντρο...!"

Έχουμε αναρωτηθεί πολλές φορές, γιατί άραγε όταν κάποιος κάνει διαλογισμό δίπλα σε ένα μικρό δέντρο, αυτό μεγαλώνει με διπλάσια ταχύτητα από τα υπόλοιπα; Ή γιατί όταν αρχίσαμε και παίρναμε τους καρπούς μιας αγριοσυκιάς από την μία πλευρά της που φτάναμε, σε λίγα χρόνια αυτή η πλευρά άρχισε να δίνει πιο ώριμα και γλυκά φρούτα από την άλλη; Πώς γίνεται τα δέντρα να νοιώθουν την ομιλία, την μουσική και τη φροντίδα; Και πολλά άλλα ερωτήματα που γεννιούνται κατά την επαφή μας με το δάσος και την καλλιέργεια.

Ο διακεκριμένος δασολόγος Peter Wohlleben,  εμβαθύνει στην κρυφή ζωή των δέντρων και μας παρουσιάζει μια εντελώς καινούρια θεώρηση του δάσους – φέρνοντας έτσι στο φως εκπληκτικά στοιχεία. Τα δέντρα έχουν μνήμη, ανταλλάσσουν μηνύματα, αισθάνονται πόνο, παθαίνουν εγκαύματα από τον ήλιο και κάνουν ρυτίδες. Κάποια δέντρα, όπως οι βελανιδιές, επικοινωνούν μεταξύ τους με χημικές αρωματικές ουσίες. Όταν, για παράδειγμα, ένα δέντρο δεχτεί επίθεση από έντομα, εκπέμπει αρωματικές ουσίες και όλα τα δέντρα της ευρύτερης περιοχής που λαμβάνουν το μήνυμα αυτό οπλίζονται κατάλληλα...

Πριν από τέσσερις δεκαετίες οι επιστήμονες παρατήρησαν Κάτι πολύ ιδιαίτερο

στις σαβάνες της Αφρικής. Εκεί οι καμηλοπαρδάλεις τρώνε τις ακακίες,  πράγμα που δεν αρέσει καθόλου στις ακακίες. Για να απαλλαγούν από τους πανύψηλους αυτούς χορτοφάγους, οι  ακακίες μέσα σε λίγα λεπτά αποθηκεύουν στα φύλλα τους τοξικές ουσίες. Όι καμηλοπαρδάλεις το γνωρίζουν αυτό και προχωρούν στα επόμενα δέντρα.