Η μεταμόρφωση της πεταλούδας έχει εμπνεύσει πολλούς να τη χρησιμοποιήσουν ως σύμβολο για την έξοδο της ψυχής από το σώμα. Μία από τις σημασίες της αρχαιοελληνικής λέξης ψυχή ήταν η «πεταλούδα».
Από τον Ζάχο Σκαφίδα
Σε πολλά άρθρα αρχίζω με προσωπικές εμπειρίες και αυτό διότι η ζωή είναι το καλύτερο σχολείο.
Όταν από μικρή ηλικία έψαχνα να βρω απαντήσεις για το τι είναι ψυχή που συχνά άκουγα στο σχολείο, στην εκκλησία, στο σπίτι, ταύτιζα τη ψυχή με αυτό που είμαι και σκέπτομαι, τι πιο λογικό. Όταν έβλεπα ένα άτομο που λόγω παθήσεων έχανε το μυαλό του και δεν γνώριζε ούτε τα παιδιά του, διερωτόμουν που ήταν η ψυχή του. Αντιλαμβανόμουν ότι με την καταστροφή ή τον θάνατο του εγκεφάλου το προσωπικό εγώ χανόταν, τότε τι μπορεί να σκεφτεί ένας απλός άνθρωπος, απλά, δεν υπάρχει τίποτα. Αυτή είναι η αντίληψη της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Αξιοσημείωτο είναι ότι όταν ρωτούσα ένα άτομο που δεν γνώριζε τίποτα, ποιος είναι, και αν δεν γνώριζε ούτε το όνομα του, απαντούσε εγώ.
Αργότερα μελετώντας και πειραματιζόμενος σε αναδρομές είδα ότι άνετα ένα εγώ στη διάρκεια της ύπνωσης ένιωθε ότι ήταν κάποιο άλλο, όμως εξακολουθούσε να νιώθει ότι ήταν αυτός. Ενδιαφέρον ήταν όταν το υποκείμενο έβλεπε ότι είχε αλλάξει φύλο και συμπεριφερόταν με άλλο τρόπο, πάλι εξακολουθούσε να επιμένει ότι ήταν αυτός.
Άρχισα να βλέπω το θέμα διαφορετικά και να αναλαμβάνουμε ότι το εγώ που ένιωθα συνδεόταν με τον υλικό εγκέφαλο και συνεπώς ότι ένιωθα ήταν θνητό, αλλά συγχρόνως ήταν και το εγώ ενός ψυχικού όντος που περιείχε δεκάδες εγώ που είχα βιώσει σε διάφορες ενσαρκώσεις.
Το θέατρο της ζωής
Για να αντιληφτούμε τι συμβαίνει ας φανταστούμε ένα ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο στο θέατρο ή στον κινηματογράφο. Όσο παίζει τον ρόλο, αν είναι καλός ηθοποιός, πρέπει να ταυτίζεται απόλυτα με αυτόν, αν σπάσει η προσοχή του και σκεφτεί ότι είναι εαυτός του, εκείνη τη στιγμή δεν παίζει καλά. Όταν τελειώσει η παράσταση παύει να είναι ο ρόλος του και είναι ο εαυτός του. Ο ρόλος του πέθανε, δεν υπάρχει, όμως αυτός έχει τη γνώση του ρόλου, έχει επηρεαστεί από τον ρόλο, τον βίωσε, πήρε τα μαθήματα του, ενίσχυσε την ατομικότητα του.
Οι αντιστοιχία, ρόλος - ζωή που απορρέει από το σώμα και ο ηθοποιός - ψυχή, πλησιάζει πάρα πολύ την σύνδεση της ψυχής με το σώμα.
Μεταφυσική προσέγγιση της ψυχής
Θα επιχειρήσω μια άλλη προσέγγιση λίγο πιο δυσνόητη. Ο ψυχικός φορέας όπως βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα είναι αυτάρκης, με το νοητικό του και το συναισθηματικό του για να λειτουργεί στα ψυχικά πεδία. Για να έχει πρόσβαση στο υλικό πεδίο χρειάζεται τον γνωστό υλικό φορέα με τα περιβλήματα που βλέπετε ώστε πέρα από τον υλικό κόσμο να έχει πρόσβαση και στον ψυχικό. Ο υλικός φορέας μας έχει πρόσβαση στα υλικά ερεθίσματα που καταγράφονται στον εγκέφαλο. Η τηλεπάθεια είναι αδιαμφισβήτητη, την έχουν νοιώσει όλοι. Δεν ανιχνεύεται από υλικά μηχανήματα, άρα είναι ψυχικής φύσεως.
Υπάρχουν ευαίσθητα άτομα που μπορούν και διαβάζουν προηγούμενα γεγονότα από την ζωή σου που δεν τα σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή, κάποιες φορές ξεχασμένα. Υπάρχουν πολλές αναφορές σε βιβλία. Κανένας υλικός μηχανισμός δεν έχει αυτή την ικανότητα, άρα κάτι υπερφυσικό παίρνει πληροφορίες φυσικά από κάτι όμοιο του. Υπάρχει πλήθος παραψυχολογικών φαινομένων όπως ενόραση –τηλεπάθεια - διόραση τα οποία δεν ανιχνεύονται με υλικά μηχανήματα άρα δεν ανήκουν στον υλικό κόσμο. Όλα αυτά για να γίνονται αντιληπτά από τον άνθρωπο χρησιμοποιούν κάποια μέρη του εγκεφάλου τα όποια ανιχνεύουν οι μελετητές και στηρίζουν εσφαλμένα την άποψη τους ότι είναι υλικά φαινόμενα. Κανένας όμως δεν μπορεί να τα αναπαράγει ούτε να περιγράψει την φύση τους.
Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι πέρα από τον υλικό φορέα μας όλοι κατέχομε και ένα ψυχικό φορέα που καταγράφει οτιδήποτε στη ζωή μας και επιδρά με το σώμα αμφίδρομα.
