Νιώθω κενός ή μήπως όχι;

Η αίσθηση του κενού θεωρείται ως αρνητική ψυχολογική κατάσταση, και συχνά συνδέεται με την κατάθλιψη και απομόνωση ..Μας διακατέχει ένα συναισθηματικό κενό η αλλιώς ένα κενό στην ψυχή! Η απάθεια,η συναισθηματική αδιαφορία είναι οι λέξεις που μας χαρακτηρίζουν.Δεν μπορούμε να βιώσουμε πόνο,θλίψη χαρά,φόβο,θυμό!! Δεν δείχνουμε ενδιαφέρον για τους γύρω μας και αυτό φαίνεται ακόμα και από κινήσεις μας μέσα στη μέρα, δεν βοηθάμε ανθρώπους που μας χρειάζονται, δεν δείχνουμε την ανάλογη αγάπη που μας δείχνουν καθημερινά κοντινοί μας άνθρωποι γιατί απλά δεν μας νοιάζει!! Η αδιαφορία για τους άλλους στην ουσία είναι  αδιαφορία για εμάς τους ίδιους, γιατί και εμείς μέρος του όλου είμαστε! Δεν μπορούμε να φέρουμε στο φως κανένα συναίσθημά μας καθώς πολύ απλά είμαστε συναισθηματικά κενοί με όλη την σημασία της λέξης.Στα πάντα ενεργούμε με βάση την λογική και όχι την καρδιά.Η πρόοδος βέβαια δεν επιτυγχάνεται χωρίς λογική αλλά και όταν απουσιάζει το συναίσθημα πέφτουμε στην αποτελμάτωση του εαυτού μας.

Μήπως όμως αυτό που μπορεί να νιώθουμε δεν είναι συναισθηματικό “κενό” αλλά θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε κάπως διαφορετικά; Πώς;; Συναισθηματική “απομόνωση” θα έλεγα.Τα συναισθήματα που η ψυχή “άβυσσος” του ανθρώπου παρεμποδίζει και δεν αφήνει να βγουν καθαρά, γνήσια και αυτούσια στην επιφάνεια αλλά τα καταπιέζει,τα λογοκρίνει ανάλογα με το πόσο έξυπνα ή όχι θα χρησιμοποιήσει την δύναμη του μυαλού του, ανάλογα με το πόσο έχει αφήσει να τον καλλιεργήσουν οι γνώσεις που έχει δεχτεί και ανάλογα κατά πόσο έχει κυνηγήσει τις γνώσεις. Δεν υπάρχει κενό, υπάρχει παραγκωνισμός ενός συναισθήματος γιατί πόνεσες ή φοβήθηκες.

Επομένως αν το σκεφτούμε διαφορετικά μπορούμε να δούμε πως ο,τιδήποτε σκεφτόμαστε οφείλονται στα παιχνίδια που παίζει το ίδιο μας το μυαλό.Ένας άνθρωπος που δεν διακατέχεται απο συναισθήματα θεωρείται συναισθηματικά ανάπηρος.Κατά τη γνώμη μου δεν είναι δυνατόν να δρούμε πάντα με βάση τη ψυχρή λογική.Ακόμα και η μοναξιά ή η κατάθλιψη που αισθανόμαστε συγκεκριμένες περιόδους στη ζωή μας.. ένα συναίσθημα λύπης και θλίψης θεωρείται.Το κενό λοιπόν είναι γεμάτο αλλά δεν τον αντιλαμβανόμαστε λόγω του παραγκωνισμού μας στον ίδιο μας τον εαυτό.!

nickiesthoughts

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ