Οι κοινωνίες δυστυχούν, γιατί δυστυχούν οι άνθρωποι που τις απαρτίζουν.
Κοινωνίες με ανθρώπους που δεν αντέχουν την Μοναξιά, μην έχοντας εντρυφήσει ποτέ στην Μοναχικότητα.
Άνθρωποι του “Εγώ”… ποτέ του “Εμείς”.
Κοινωνίες με ανθρώπους που δεν αντέχουν την Μοναξιά, μην έχοντας εντρυφήσει ποτέ στην Μοναχικότητα.
Άνθρωποι του “Εγώ”… ποτέ του “Εμείς”.
Άθρωποι δυστυχισμένοι που κάποια στιγμή πληρώνουν το χρέος τους στην Νέμεση των Ύβρεών τους.
Γιατί έμαθαν μια ζωή στο «την πάρτη μου».
Όχι στο «για πάρτη σου»…
Γιατί έμαθαν μια ζωή στο «την πάρτη μου».
Όχι στο «για πάρτη σου»…
Συνηθίσαμε τόσο την ασχήμια,
που παράταιρη πια φαίνεται η ομορφιά.
Εθιστήκαμε στον τόσο θόρυβο,
που ξεχάσαμε την Μελωδία της Σιωπής.
Μπολιαστήκαμε με τόση μιζέρια,
που πια φοβόμαστε να ευτυχήσουμε.
που παράταιρη πια φαίνεται η ομορφιά.
Εθιστήκαμε στον τόσο θόρυβο,
που ξεχάσαμε την Μελωδία της Σιωπής.
Μπολιαστήκαμε με τόση μιζέρια,
που πια φοβόμαστε να ευτυχήσουμε.
Ο ιστορικός του Μέλλοντος θα γράψει για την εποχή μας:
«Επιβίωσαν πολλοί… έζησαν όμως πολύ λίγοι.
Μόνον όσοι θυμόντουσαν το πώς να ερωτεύονται…»
«Επιβίωσαν πολλοί… έζησαν όμως πολύ λίγοι.
Μόνον όσοι θυμόντουσαν το πώς να ερωτεύονται…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.