ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ….

Πόσοι από εμάς στην καθημερινή μας ζωή δεν έχουμε κάνει κάποιες «κακές» επιλογές… ως προς τα άτομα ή τους γνωστούς που έχουμε επιλέξει ή βρέθηκαν κοντά μας, προκειμένου σε κάποια στιγμή να τους ανοιχτούμε ή να συζητήσουμε για άλλους φίλους ή γνωστούς μας… και πόσοι από εμάς… δεν έχουμε μετανιώσει στη τελική, έχοντας πρώτα αντικρίσει τις ανάλογες επιπτώσεις της ίδιας μας της επιλογής…!

Όταν γνωρίζουμε κάποιον-οια ίσως να έχουμε στην αρχή παρασυρθεί από έναν πρωτόγνωρο εύλογο ενθουσιασμό μπαίνοντας σε κάποιες παρέες και μιλάμε, γνωριζόμαστε και μάλιστα με κάποιους ίσως να «δένουμε» και λίγο παραπάνω.. σε κάποια ενδιαφέροντα, μέχρι τελικά που μπαίνουμε σε πιο σοβαρά προσωπικά μας ζητήματα-θέματα…. όπου εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν και οι συζητήσεις μας παίρνουν ένα άλλο ύφος και ροή.

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων για να ψάξουν να βρούνε τις κατάλληλες λύσεις και να προβληματιστούν για σένα και ίσως τις περισσότερες φορές να κάνουν και πλάκα. Οπότε νιώθεις περίεργα… ξενερώνεις και ενώ θες πράγματι να μοιραστείς κάποια πράγματα, τελικά νιώθεις έναν περιορισμό. 

Το αντιλαμβάνεσαι λοιπόν κάποια στιγμή και ξέρεις ότι κάποια άτομα από αυτά δεν μπορούν να συμβαδίσουν μ’ ένα πιο σοβαρό περιεχόμενο συζήτησης… αλλά αυτό το διαπιστώνουμε ακόμη και στο διαδίκτυο. Καταλαβαίνεις ότι τελικά… δεν μπορείς να πάρεις κάποιες συμβουλές από αυτούς τους Ανθρώπους και παρόλα αυτά προσπαθείς να τους κάνεις να μπουν στην θέση σου. 

Ίσως η αλήθεια είναι… πως δεν μπορούν στη τελική ν’ αντιμετωπίσουν παρόμοιες καταστάσεις πιο σοβαρά. Άλλοι πάλι επιλέγουν να συζητούν τα προβλήματα και τις σκέψεις τους, ενώ άλλοι προσπαθούνε να τ’ αγνοούν σα να μην υπάρχουν. Ίσως… κάποιοι άνθρωποι να μην έχουν καθίσει να σκεφτούνε κάτι πέρα από τον δικό τους… «φλοιό». Δεν έχουν συνηθίσει δηλαδή να μοιράζονται τα «πράγματα», να «ανοίγονται» και τελικά… «κλείνονται» στον Εαυτό τους.


Είναι ασφαλώς ακατάλληλοι για να σε βοηθήσουν, διότι δεν δέχονται να σπαταλήσουν τον πολύτιμο χρόνο τους για να βοηθήσουν και να μπορέσουν κάποια στιγμή να μπούνε στη θέση των άλλων Ανθρώπων. Κι αυτό συμβαίνει διότι δε νοιάζονται καν, δεν τους ενδιαφέρει να σε βοηθήσουν. Ίσως και να μην έχουν νιώσει ή βιώσει αντίστοιχες δύσκολες καταστάσεις. Ίσως πάλι να είναι τόσο ιδιοτελείς και διπρόσωποι Άνθρωποι που να μην μπορούν να φέρνουν τα άτομα πιο κοντά τους. Να μην μπορούν να συμμεριστούν τα όποια συναισθήματα.
Συνεπώς… καταλήγεις μόνος κι έρημος… σαν καλαμιά στον κάμπο..! Μόνος… μέχρι να καταλάβεις το τι γίνεται γύρω σου. Έτσι λοιπόν αρχίζεις να κάνεις ένα ξεκαθάρισμα… και να βρεις ποιους θα κρατήσεις στη τελική δίπλα σου… και ποιους όχι. 

Συνήθως υπάρχουν δύο εκδοχές: α) η πρώτη περίπτωση είναι να σε απομακρύνουν εκείνοι και να σε διώξουν από κοντά τους ανώδυνα, χωρίς δηλαδή να ειπωθούν ξεκάθαρα λόγια, αλλά με αδιάφορη στάση στα πάντα. β) και η άλλη περίπτωση είναι να τους διώξεις εσύ… με πολύ ξεκάθαρα λόγια… με ότι αυτό συνεπάγεται… με πλήρη αλήθεια που φυσικά μπορεί να πληγώσει τους άλλους και ν’ αλλάξει τις συνθήκες επικοινωνίας… είτε για την σχέση σας, είτε για τον καθένα σας ξεχωριστά.

Διάλεξε και πάρε… θα ξεκαθαρίσεις ναι ή όχι;

Εγώ άργησα να το κάνω… αλλά και γι’ αυτό ευθύνομαι πρώτα εγώ… και κανένας άλλος… διότι τους ανέχτηκα και τους έκανα όλα τα χατίρια.
Πλέον προχωρώ μπροστά… ανάλαφρος και καθαρός…αναρρώνοντας....

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ