Σε όλη του τη ζωή όμως , ο Βαν Γκογκ, δεν μπόρεσε να πουλήσει ούτε έναν πίνακα… (Osho) | Μέρος Α’

Οι καλλιτέχνες λένε τη φράση “η Τέχνη για την Τέχνη” – που σημαίνει ότι ο στόχος στην Τέχνη είναι αυτή καθαυτή η Τέχνη και δεν υπάρχει κανένας άλλος στόχος πέρα απ’ αυτήν.

Η Τέχνη για την Τέχνη…
Και η ζωή για τη ζωή!

Τώρα αυτό δεν ασκεί καμία απολύτως γοητεία στον υποδεέστερο άνθρωπο, επειδή εκείνος μετράει τα πράγματα με κριτήριο το χρήμα, τη θέση και τη δύναμη. Μήπως η ποίησή σου πρόκειται να σε κάνει πρωθυπουργό της χώρας;
Τότε θα είχε κάποιο σκοπό, θα είχε κάποιο νόημα, θα είχε κάποια αξία. Το πιο πιθανό όμως για την ποίησή σου είναι ότι θα σε κάνει ζητιάνο – γιατί ποιος πρόκειται να αγοράσει την ποιήσή σου;
Γνωρίζω πολλούς ιδιοφυείς ανθρώπους οι οποίοι ζουν σαν ζητιάνοι, ακριβώς επειδή δεν επέτρεψαν στον εαυτό τους να γίνουν σχιζοφρενείς. Ζουν όμως με τέτοια χαρά, που κανένας πολιτικός δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει. Έχουν τέτοια ακτινοβολία, που κανένας δισεκατομμυριούχος δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει.
Έχουν τέτοιο ρυθμό μέσα στην καρδιά τους, που κανένας από εκείνους τους ανθρώπους που λέγονται θρήσκοι δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει. Σε ό,τι αφορά όμως το πώς φαίνονται απ’ έξω, έχουν υποβιβαστεί από την κοινωνία τόσο πολύ, που ζουν σαν ζητιάνοι.
Θα ήθελα να σου θυμίσω έναν πολύ σπουδαίο ζωγράφο, ίσως τον σπουδαιότερο – τον Ολλανδό Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Ο πατέρας του τον ήθελε να γίνει ιερέας, να ζήσει μια αξιοσέβαστη ζωή – άνετη, καταξιωμένη. Ο Βαν Γκογκ όμως ήθελε να γίνει ζωγράφος.
Ο πατέρας του τού είπε: “Είσαι τρελός!”

Εκείνος είπε: “Για μένα, εσύ είσαι ο τρελός. Εγώ δεν βλέπω κανένα νόημα στο να γίνω ιερέας. Ασφαλώς θα είμαι αξιοσέβαστος, δεν θα το χαίρομαι όμως. Αυτό θα ήταν σκέτο βασανιστήριο για την ψυχή μου.”
Ο πατέρας του τον πέταξε έξω.
Εκείνος άρχισε να ζωγραφίζει.
Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ είναι ο πρώτος μοντέρνος ζωγράφος. Μετά από εκείνον, άλλαξε ολόκληρη η αντίληψη για τη ζωγραφική, μπήκε σε μια εντελώς καινούργια διάσταση.
Σε όλη του τη ζωή όμως δεν μπόρεσε να πουλήσει ούτε έναν πίνακα.
Ούτε ένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να δει ότι υπήρχε κάτι στη ζωγραφική του. Κανένας δεν έβρισκε νόημα σ’ αυτήν.
Ο μικρότερος αδερφός του τού έστελνε χρήματα ίσα – ίσα για να μην πεθάνει από την πείνα. Του έστελνε κάθε βδομάδα τόσα χρήματα, που αρκούσαν ίσα – ίσα για το φαγητό επτά ημερών – γιατί αν του έδινε χρήματα για έναν ολόκληρο μήνα, εκείνος θα τα ξόδευε μέσα σε δυο τρεις μέρες και τις υπόλοιπες μέρες θα λιμοκτονούσε. Έτσι, του έστελνε χρήματα κάθε βδομάδα. Και αυτό που έκανε ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ήταν να τρώει μόνο τέσσερις μέρες τη βδομάδα και να εξοικονομεί τα χρήματα από το φαγητό των άλλων τριών ημερών για να αγοράσει χρώματα και καμβάδες. Έμενε πεινασμένος για τρεις μέρες, για να μπορεί να αγοράζει χρώματα και καμβάδες.
Ο μικρότερος αδερφός του, ακούγοντας ότι δεν είχε πουλήσει ούτε έναν πίνακα, έδωσε λίγα χρήματα σε έναν άντρα – σε ένα φίλο του, που δεν γνώριζε ο Βίνσεντ – και του είπε να πάει και να αγοράσει έναν τουλάχιστον πίνακα: “Αυτό θα του δώσει μια κάποια ικανοποίηση. Ο καημένος πεθαίνει, λιμοκτονεί για τη ζωγραφική. Όλη μέρα ζωγραφίζει, κανένας όμως δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει τα έργα του. Κανένας δεν βρίσκει νόημα σ’ αυτά. Κανένας δεν βλέπει κάτι σ’ αυτά”.
Για να μπορέσεις όμως να δεις κάτι στη ζωγραφική του Βαν Γκογκ, χρειάζεσαι μάτια του διαμετρήματος του Βαν Γκογκ – τίποτα λιγότερο απ’ αυτό – αλλιώς, η ζωγραφική του σε ξενίζει. Ζωγράφιζε τα δέντρα του τόσο ψηλά, που έφταναν πιο ψηλά από τα αστέρια. Τον θεωρούσαν τρελό.
Κάποιος τον ρώτησε: “Ποτέ δεν έχουμε δει τέτοια δέντρα. Τι είδους δέντρα είναι αυτά, που μπορούν να πηγαίνουν ψηλότερα από τα αστέρια;”
Λέγεται ότι ο Βαν Γκογκ είπε: “Δεν έχει σημασία αν υπάρχει ή δεν υπάρχει δέντρο που να έχει καταφέρει να φτάσει τόσο ψηλά. Αυτή είναι η επιθυμία του δέντρου, αυτό είναι το ίδιο το πνεύμα, η λαχτάρα του δέντρου και αυτό έχω ζωγραφίσει. Κάθε δέντρο λαχταράει να πάει πιο ψηλά από τα αστέρια. Το έχω δει αυτό στα δέντρα, το έχω ακούσει να το λένε τα δέντρα, το έχω παρατηρήσει. Καταλαβαίνω τη γλώσσα τους και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Κάθε δέντρο το φωνάζει δυνατά. Από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο δέντρο, όλα προσπαθούν να πάνε πιο ψηλά από τα αστέρια. Δεν έχει σημασία το αν τα καταφέρνουν ή όχι. Εγώ δεν ασχολούμαι μ’ αυτό. Εγώ ασχολούμαι με αυτό που νιώθει μέσα του το δέντρο.”

Ακολουθεί β’ μέρος

Αξίζει να Zεις;
OSHO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΕΜΠΕΛ

lecturesbureau

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ