Σεβασμός

της Δέσποινας Καταήμη

Αγάπη. 
Νοιάξιμο. 
Ευθύνη. 
Θαυμασμός. 
Σεβασμός.

Πόσο ατόφιες έννοιες. 
Πόσο ατόφια συναισθήματα.

Νοσταλγώ… 
Ζηλεύω… 
Κάποιες άλλες εποχές.
Που την έννοια των παραπάνω λέξεων τη συναντούσαμε σε αφθονία. 
Χωρίς αλλά. 
Χωρίς αμφιβολία. 
Αγνές και αμόλυντες. 
Χωρίς φόβο. 
Με ανάληψη ευθυνών. 
Με πάλη για το μαζί. 
Κόντρα σε όλες τις αναποδιές και τις δυσκολίες της ζωής. 
Μαζί. 
Με ένα βλέμμα. 
Με ένα χαμόγελο.

Λείπει όμως κάτι πολύ σημαντικό για να αποκτήσουν ξανά αυτές οι λέξεις την ατόφια έννοιά τους.

Σεβασμός. 
Η βάση όλων αυτών των συναισθημάτων. 
Αμοιβαίος σεβασμός. 
Μόνο έτσι μπορούμε να χτίσουμε υγιείς σχέσεις. 
Μόνο έτσι ένα καλό κρεβάτι μπορεί να γίνει σχέση ζωής. 
Σεβασμός. 
Αμοιβαίος σεβασμός. 
Κι ίσως έτσι να πιστέψουμε στα θαύματα. 
Ίσως έτσι να καταφέρουμε να ζήσουμε ο καθένας το δικό του παραμύθι.

fwords

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ