Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Τι είναι ο έρωτας; Όταν ο Νους αγάπησε με την Ψυχή του


 Ο Διάλογος Της Διοτίμας Και Του Σωκράτη Για Τον Έρωτα


«Μα τι τέλος πάντων», είπα, «θα μπορούσε να είναι ο Έρωτας; Μήπως θνητός;»
«Σε καμιά περίπτωση.»
«Τότε τί;»
«Όπως και στα παραδείγματα που αναφέραμε προηγουμένως, κάτι μεταξύ θνητού και αθανάτου.»
«Δηλαδή, Διοτίμα, τι;»
«Δαίμων μέγας, Σωκράτη. Αφού βέβαια καθετί δαιμονικό βρίσκεται μεταξύ θεού και θνητού.»

«Και ποια είναι», είπα εγώ, «η ιδιαίτερη ικανότητά του;»
«Να διερμηνεύει και να μεταφέρει στους θεούς όσα προέρχονται από τους ανθρώπους, και στους ανθρώπους όσα προέρχονται από τους θεούς: τις δεήσεις και τις θυσίες των μεν, τις εντολές και τις ανταποδόσεις των δε. 


Και καθώς βρίσκεται στη μέση μεταξύ των δύο συμπληρώνει το κενό, ώστε το σύμπαν να αποτελεί ένα αδιάσπαστο σύνολο. Μέσω αυτής της δαιμονικής ικανότητας λειτουργεί τόσο ολόκληρη η μαντική όσο και η τέχνη των ιερέων που σχετίζεται με θυσίες, τελετουργίες, εξορκισμούς και γενικά με κάθε είδους μαγεία και μαγγανεία.

Ο θεός δεν έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο.
Με τη μεσολάβηση αυτού του δαίμονα υπάρχει οποιαδήποτε επικοινωνία και συνομιλία των θεών με τους ανθρώπους, επικοινωνεί και ενόσω είναι ξάγρυπνοι αλλά και όταν κοιμούνται. (στα όνειρα τους).

Όποιος είναι γνώστης αυτών των πραγμάτων είναι άνδρας δαιμόνιος, όποιος γνωρίζει μόνον άλλα πράγματα, είτε πρόκειται για το χώρο της επιστήμης είτε των χειρωνακτικών εργασιών, αυτός είναι χυδαίος. Τέτοιοι, λοιπόν, δαίμονες υπάρχουν πολλοί και πολλών ειδών. Ένας από αυτούς είναι και ο Έρωτας.»

σχόλιο: δαίμονες είναι όλες οι ειδικές ενέργειες όπως ο έρωτας για το Νου, αλλά ταυτόχρονα είναι και όλες οι καθολικές ενέργειες του έρωτα για τα θνητά και υλικά πράγματα.

«Ποιος είναι ο πατέρας του», ρώτησα τότε εγώ, «και ποια η μητέρα του;»
«Αυτό», απάντησε, «απαιτεί περισσότερο χρόνο για να στο διηγηθώ. Θα στο πω όμως.
«Όταν ήρθε στον κόσμο η Αφροδίτη, είχαν τραπέζι οι θεοί, με τους άλλους μαζί και ο Πόρος, ο γιος της Μήτιδας. Σαν απόφαγαν, ήρθε, όπως θα περίμενε δα κανείς σε μεγάλο φαγοπότι, η Πενία για να ζητιανέψει, και στεκόταν εκεί κοντά στην πόρτα. Ο Πόρος τότε μεθυσμένος από το νέκταρ -κρασί δεν υπήρχε ακόμη- βγήκε έξω στον κήπο του Δία και, καθώς είχε βαρύνει, έπεσε και κοιμήθηκε. 

Η Πενία εκείνη την ώρα, οδηγημένη από την ανέχειά της, συνέλαβε το σχέδιο να αποκτήσει παιδί από τον Πόρο. 
Πλαγιάζει λοιπόν δίπλα του και έτσι συνέλαβε τον Έρωτα.

σχόλιο: η Πενία είναι το πνεύμα της φύσης του υλικού κόσμου, η δίχως λογική άλογη φύση.

Γι᾽ αυτόν προφανώς τον λόγο έγινε συνοδός και υπηρέτης της Αφροδίτης ο Έρως, επειδή συνελήφθη την ημέρα της γέννησής της και επειδή συγχρόνως είναι μέσα του έμφυτος ο έρωτας προς το ωραίο. Και η Αφροδίτη είναι ωραία.

σχόλιο: η Αφροδίτη συμβολίζει το Νου της  θεϊκής ψυχής.

«Σαν γιος λοιπόν του Πόρου και της Πενίας που είναι ο Έρως βρίσκεται στην εξής κατάσταση: Πρώτον είναι πάντα φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και ωραίος, όπως νομίζει ο πολύς κόσμος.

σχόλιο: όλες οι ειδικές ενέργειες-Αγαθοδαίμονες πηγάζουν από το θεϊκό Νου, αλλά και όλες οι καθολικές ενέργειες της Υλης-τιμωροί δαίμονες πηγάζουν από την άλογη φύση των αισθητών σωμάτων.

Αντιθέτως, είναι τραχύς, ρυπαρός, ξυπόλυτος, άστεγος· πλαγιάζει πάντα χάμω, χωρίς στρώμα, κοιμάται κάτω από τον ανοιχτό ουρανό σε σκαλοπάτια και στις άκρες του δρόμου· μοιράζεται τη φύση της μάνας του (θνητή άλογη φύση) και έχει για συγκάτοικο πάντα τη στέρηση. (τις ανάγκες που έχουν όλα τα θνητά αισθητά υλικά σώματα).

Σύμφωνα πάλι με τη φύση του πατέρα του (θεϊκός Νους της ψυχής) επιβουλεύεται τα ωραία και τα εκλεκτά, είναι γενναίος, ριψοκίνδυνος, ορμητικός, κυνηγός τρομερός, που σκαρφίζεται συνεχώς τεχνάσματα, συγχρόνως όμως προικισμένος με πόθο για τη γνώση της αλήθειας αλλά και επινοητικότητα, διαρκώς σε όλη του τη ζωή αγαπά τη σοφία, δεινός σαγηνευτής, μάγος, σοφιστής. 

Και δεν είναι η φύση του όμοια με αθάνατου ούτε όμως πάλι με θνητού. Άλλοτε μέσα στην ίδια μέρα ανθεί και ζει, όταν βρει τα μέσα, άλλοτε πεθαίνει, μα ξαναζωντανεύει πάλι χάρη στη φύση του πατέρα του. Ό,τι αποκτά κάθε φορά τρέχει σιγά σιγά και χάνεται. Δεν είναι λοιπόν ο Έρωτας ποτέ ούτε τελείως φτωχός σε μέσα ούτε πλούσιος. Και μεταξύ σοφίας και ανοησίας βρίσκεται πάλι στη μέση. 

Τα πράγματα έχουν δηλαδή ως εξής: κανείς θεός δεν αγαπά τη σοφία, ούτε ποθεί να γίνει σοφός -γιατί είναι. Ούτε και κάποιος άλλος αν είναι σοφός, αγαπά τη σοφία. 

Όμως, από την άλλη, ούτε και όσοι είναι ανόητοι έχουν τον πόθο να γίνουν σοφοί. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το ανυπόφορο στην ανοησία, το ότι, χωρίς να είναι κανείς ωραίος, αξιοσέβαστος και γνωστικός, μένει ικανοποιημένος με τον εαυτό του. 

Όποιος λοιπόν δεν θεωρεί πως κάτι του λείπει, εκείνος και δεν επιθυμεί αυτό που δεν φαντάζεται ότι του λείπει.»

«Ποιοι είναι λοιπόν, Διοτίμα, εκείνοι που φιλοσοφούν, αν δεν είναι ούτε οι σοφοί ούτε οι ανόητοι;»

«Αυτό πια», είπε, «είναι φανερό ακόμα και σε ένα παιδί: όσοι βρίσκονται μεταξύ των δύο. Ένας από αυτούς είναι και ο Έρως. Διότι η σοφία είναι προφανώς από τα ωραιότερα πράγματα, και ο Έρως είναι έρωτας προς το ωραίο. 

Συνεπώς ο Έρως είναι κατ᾽ ανά­γκην φιλόσοφος, και ως φιλόσοφος είναι κάτι μεταξύ σοφού και ανοήτου. 
Αιτία και γι᾽ αυτό είναι η καταγωγή του. Ο πατέρας του ήταν σοφός και επινοητικός, η μητέρα του όμως ούτε σοφή ούτε επινοητική.»

morfeas sky
Ερμής Τρισμέγιστος: Ο άνθρωπος της Γης είναι ένας ζωντανός οργανισμός και έχει ως λογική τον κοσμικό νου. Ο κοσμικός νους ενός ζωντανού οργανισμού έχει την ικανότητα να βλέπει μέσα από όλα τα αισθητά και πράγματα.

Ο κοσμικός Νους της αιωνιότητας είναι το πνεύμα της φύσης των Επτά Ουρανών και παρέχεται στα ζωντανά ανθρώπινα είδωλα με σκοπό τη γνώση, και οι ιδιότητες του ανιχνεύονται μέσω των αισθητών πραγμάτων, όπου μέσω αυτών επεξεργάζεται ο νους των ανθρώπων την φύση και το σύμπαν γύρω του.

σχόλιο: μέσω της γνώσης των αισθητών πραγμάτων της ύλης (τα πέντε αισθητήρια όργανα του σώματος) ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την φύση του κοσμικού χώρου και την πραγματικότητα που ζει το σώμα του.

Ερμής Τρισμέγιστος: Αλλά αυτή η κατανόηση μέσω της λογικής των ανθρώπων ως ζωντανών οργανισμών, δεν εμπεριέχει καμιά αλήθεια, παρά μόνον αφορά την δομή του κοσμικού (νου) χώρου και την ζωή που παρέχει στα έμψυχα όντα ως ζωντανούς οργανισμούς.

Η μόνη αλήθεια όμως που υπάρχει στο Νου του κρατήρα-πυρήνα της ψυχής, δεν εντοπίζεται μέσα στον υλικό κόσμο ούτε καν η σκιά του. Γιατί αν κάτι εντοπιστεί μέσα στη διάσταση του χρόνου, (χωροχρόνου), εκεί υπάρχει το ψέμα. Εκεί όπου εμφανίζονται γεννήσεις, εκεί εμφανίζονται και τα λάθη.

σχόλιο: Ότι γεννιέται από Ύλη (γη, νερό, αέρας, φωτιά) παραμένει ένα ψεύδος.


Ερμής Τρισμέγιστος: 
Ο Κοσμικός Νους (του υλικού σύμπαντος) είναι διαφορετικός από τον ανθρώπινο ζωντανό οργανισμό της Γης, καθώς ο δικός μας νους και λογική, μπορεί να οδηγηθεί μέσω της παρατήρησης στη γνώση του κοσμικού χώρου, (υλικού κόσμου), ενώ ο κοσμικός Νους (ο συμπαντικός Νους που δημιούργησε τον υλικό κόσμο) μπορεί να φτάσει μέχρι την αναγνώριση της αιωνιότητας, αλλά και των θεών που βρίσκονται πάνω από αυτόν.σχόλιο: ο δημιουργός Νους του υλικού κόσμου ο κοσμικός Νους, είναι το πνεύμα αυτής της υλικής φύσης, και μπορεί να φτάσει μέχρι την αναγνώριση ότι υπάρχει ένας ανώτερος κοσμικός Νους-Ουρανός απ'αυτόν, μέσα στον οποίο περικλείεται από αυτόν.

σχόλιο: Ο άνθρωπος της Γης όμως με το δικό του κοσμικό νου μπορεί να φτάσει μέχρι την κατανόηση του υλικού κόσμου στον οποίο ζει. Ενώ ο κοσμικός Νους του υλικού σύμπαντος μπορεί να φτάσει μέχρι την κατανόηση του ανώτερου Ουρανού του κτιστού κόσμου.

Ερμής Τρισμέγιστος: Kαι έτσι μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να βλέπουμε αυτά που γίνονται στον ουρανό σαν να κοιτάμε μέσα από ομίχλη, όσο βέβαια το επιτρέπει η κατάσταση του ανθρώπινου νου.

Ερμής Τρισμέγιστος: Η δυνατότητα όμως που δίνεται σε εμάς για να παρατηρήσουμε τα τόσο ανώτερα πράγματα είναι πολύ περιορισμένη. Μόλις όμως τα διακρίνει γίνεται άφθονη για την απόλαυση της γνώσης του κοσμικού χώρου. (υλικού κόσμου).

σχόλιο: ο άνθρωπος όμως μέσω της γνώσης αυτής αφού κατανοήσει σε ποιον κόσμο ζει, μετέπειτα μέσω της επαφής του με τον θεϊκό Νου της ψυχής του, που κατέχει ολόκληρη την Ανάμνηση των Επτά Ουρανών του κτιστού κόσμου, μπορεί να κατανοήσει ολόκληρο τον κτιστό κόσμο, και να φτάσει μέχρι τον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός, τον προ-άρχων Αρχέτυπο κόσμο του Πανάγαθου Φωτός από τον οποίο και προέρχεται ο θεϊκός Νους της θεϊκής ψυχής του, και να ξαναγίνει Ζωή και Φως, ο Άνθρωπος δεύτερος θεός Ζωή και Φως.


morfeas sky


Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.