“Αντίο, Τζιμάκο…”

“Στην πρώτη επιφανειακή ‘’γνωριμία’’ μας, τον χλεύαζα για το στυλ και την εμφάνιση του.” – από τον Παναγιώτη Σταυρόπουλο

”Ο Τζιμάκος έφυγε”, το μήνυμα που έλαβα από ένα φίλο το μεσημέρι του Σαββάτου. Έμεινα να κοιτάω την οθόνη γι αρκετή ώρα. Ξαφνικά γέμισε με εικόνες και μουσικές. Εικόνες με τα πάντα, με τα ευφάνταστα εξώφυλλα των δίσκων του, τις φάρσες του, τις παραστάσεις του, τα αστεία του. Όσο για τις μουσικές, εκεί του έδωσε και κατάλαβε η οθόνη του κινητού μου, έβαλες κιόλας και το ηχείο στο παιχνίδι. Εξάλλου είχε μια φωνή υπέροχη

Ο Πανούσης έδενε πολιτική γνώμη, επικαιρότητα, υπερβολή και καυστική σάτιρα με τρόπο μαγικό, εξωπραγματικό. Αυτό το αναγνωρίζει και εκείνος που δεν συμφωνεί με τα λεγόμενα του, δεν παίρνω και όρκο γι αυτό βέβαια. Στην πρώτη επιφανειακή ‘’γνωριμία’’ μας, τον χλεύαζα για το στυλ και την εμφάνιση του. Οι στίχοι των τραγουδιών του, που άκουσα για πρώτη φορά στις τελευταίες τάξεις του λυκείου με ‘’ανάγκασαν’’ να αλλάξω γνώμη ντροπιασμένος και να βρω μέσα απ’ τα τραγούδια του ένα χιούμορ που μου ταίριαζε.

Τότε που κοιτούσα με μίσος την κάθε καθηγήτρια, επειδή ήθελα να σφάξω σαν κουνέλι(όχι απαραίτητα κουνέλι) για να βγω να παίξω μπάλα(κάγκελα παντού) ή όταν ήθελα να καρφώσω τους σπασίκλες μαθητές στον μαυροπίνακα(γυφτάκι). Ταυτίστηκα με τον Τζίμη αν και πολλά που έλεγε δεν τα κατανοούσα τότε. Οι φάρσες και οι στίχοι του ήταν απ’ τις πιο ποιοτικές παρέες εκείνη την περίοδο και πάντα θα ευχαριστώ αυτόν που μου τον έμαθε.

Τα τελευταία χρόνια ήταν γνωστό πως αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας. Το 2015 όταν επανενώθηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες για μια σειρά εμφανίσεων στο Κύτταρο, πέταξα την σκούφια μου για μπορέσω να είμαι σε μια απ’ αυτές τις βραδιές. Και ήμουν. Ενέργεια, ζωντάνια, ευρηματικότητα και εμείς από κάτω να κάνουμε απανωτά σετ πλάγιων κοιλιακών απ’ τα γέλια.

Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που τον είδα από κοντά. Σχεδίαζα τον Μάρτιο να είναι η δεύτερη.
 Δυστυχώς ρε τζιμάκο έπρεπε να φύγεις για να παίξουν οι τηλεοράσεις τα τραγούδια σου και να πουν λίγα λόγια για σένα. 
Διάβασα πριν λίγο ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα απ’ αυτά που όσο περνάνε οι ώρες θα πληθαίνουν κάτω απ’ τα τραγούδια του στο YouTube: “Δεν χρειάζονται δάκρυα για έναν άνθρωπο που όσοι τον κατανόησαν τον λάτρεψαν και όσοι τον μίσησαν δεν μπόρεσαν να τον κατανοήσουν.”

Αρίμπα μουτσάτσος…

apodyoptes

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ