Υπάρχει μια ιερότητα που δεν ανήκει ούτε στη σκέψη ούτε σε συναίσθημα

Αυτό που είναι ιερό δεν έχει ιδιότητες. Μια πέτρα σε ένα ναό, μια εικόνα σε μια εκκλησία, ένα σύμβολο δεν είναι ιερά. Ο άνθρωπος τα ονομάζει ιερά, κάτι άγιο που πρέπει να λατρεύεται, κάτω από πολύπλοκες παρορμήσεις, από φόβους και επιθυμίες. Αυτή η «ιερότητα» εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα στο πεδίο της σκέψης· οικοδομείται από τη σκέψη και στη σκέψη δεν υπάρχει τίποτα καινούριο ή άγιο. Η σκέψη μπορεί να συναρμολογεί τις πολυπλοκότητες των συστημάτων, των δογμάτων, των πίστεων, και οι εικόνες, τα σύμβολα που προβάλλει δεν είναι πιο άγια από τα αρχιτεκτονικά σχέδια ενός σπιτιού, ή το σχέδιο ενός καινούριου αεροπλάνου. Όλα αυτά βρίσκονται μέσα στα όρια της σκέψης και δεν υπάρχει τίποτα ιερό ή μυστικιστικό σε όλα αυτά. Η σκέψη είναι ύλη και μπορεί να μετατραπεί σε οτιδήποτε άσχημο ή όμορφο.
Υπάρχει, όμως, μια ιερότητα που δεν ανήκει ούτε στη σκέψη ούτε σε συναίσθημα που νεκραναστημένο από τη σκέψη. Δεν είναι αναγνωρίσιμη από τη σκέψη ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη σκέψη. Η σκέψη δεν μπορεί να τη διατυπώσει. Αλλά υπάρχει μια ιερότητα, ανέγγιχτη από οποιοδήποτε σύμβολο ή λέξη. Δεν είναι μεταδόσιμη. Είναι γεγονός.

Τα γεγονότα είναι για να τα κοιτάς και το κοίταγμά τους, δεν γίνεται μέσα από τις λέξεις. Όταν ένα γεγονός ερμηνεύεται, παύει να είναι γεγονός· γίνεται κάτι εντελώς διαφορετικό. Το κοίταγμα έχει μέγιστη σημασία. Το κοίταγμα βρίσκεται έξω από το χώρο και το χρόνο· είναι άμεσο, στιγμιαίο. Και ό,τι έχει κοιταχτεί δεν είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Δεν υπάρχει, «ξανά» ή «στο μεταξύ».
Αυτή η ιερότητα δεν έχει κανένα πιστό, παρατηρητή της που διαλογίζεται πάνω της. Δεν βρίσκεται στην αγορά για να αγοραστεί ή να πουληθεί. Είναι όπως την ομορφιά που δεν μπορείς να τη δεις μέσα από κάτι αντίθετό της, γιατί δεν έχει αντίθετο. 

Κρισναμούρτι “Σημειώσεις” μετ.Ν.Πιλάβιος εκδ.καστανιώτη

2insight4

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ