Η Δύναμη Βριλ και η άγνωστη φυλή των Vril-Ya

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε δει την περίπτωση του Richard Shaver και τους ισχυρισμούς του -μέσα από τα έργα του και όχι μόνο- ότι στο εσωτερικό της Γης μας, κατοικούν δύο φυλές όντων, οι Τέρος και οι Ντέρος. 

Είδαμε λοιπόν ότι η θεωρία της Κούφιας Γης είχε και έχει μεγάλο αντίκτυπο στην λογοτεχνία, στην μουσική, κινηματογράφο αλλά και κόμικς. Αυτό όμως δεν είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάστηκε μόνο το προηγούμενο αιώνα αλλά και λίγο παλιότερα, τουλάχιστον στον χώρο της λογοτεχνίας. Σίγουρα μεγάλο παράδειγμα ήταν και το έργο του Ιουλίου Βερν, το διάσημο "Ταξίδι στο κέντρο της Γης" αλλά εδώ θα δούμε το έργο ενός άλλου συγγραφέα, ίσως όχι τόσο γνωστού στο ευρύτερο κοινό, αλλά σίγουρα άφησε την σφραγίδα του στον χώρο του Φανταστικού. Το όνομά του: Edward Bulwer-Lytton

Ο Lytton γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 25 Μαΐου του 1803 και πέθανε στο Τόρκι στις 23 Ιανουαρίου του 1873. Ήταν μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και πολιτικός. H πρώτη του φιλολογική προσπάθεια ήταν το"Φόκλαντ" το 1827 αλλά χωρίς καμία επιτυχία. Ακολούθησε το Πέλχαμ την επόμενη χρονιά το οποίο τον καθιέρωσε στο φιλολογικό στερέωμα. Για συνεχόμενα χρόνια εξέδιδε έργα τα οποία έκαναν εντύπωση ενώ ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική όντας ο ίδιος φιλελεύθερος και δημοκρατικός. Ένα άλλο έργο του το οποίο έμελλε να μείνει κλασσικό είναι "Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας" όπου εμπνεύστηκε από τον ομώνυμο πίνακα, ενώ στον χώρο του φανταστικού ανήκουν «Η Επερχόμενη Φυλή» και το έργο «Ζανόνι: Ένα Ροδοσταυρικό Παραμύθι»

Η Επερχόμενη Φυλή είναι ένα μυθιστόρημα που μέχρι σήμερα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης για το αν αυτά που πραγματεύεται είναι απλά φαντασία ή υπάρχει και κάτι βαθύτερο, ένας πυρήνας αληθινός που οι περισσότεροι αγνοούν. Στην εποχή του ήταν επίσης εξαιρετικά δημοφιλές και επιδραστικό, σε σημείο που η ορολογία Βριλ να είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστή στους Εγγλέζους τότε. Ήταν αληθινά αυτά που πραγματεύοταν; Καλογραμμένη φαντασία; Αλληγορία; Κωδικοποιημένη γνώση; Λέγεται ότι ο Edward Bulwer-Lytton ανήκε Στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο από μόνο του ήταν (και εξακολουθεί να είναι) μια πολύ εσωτερική μυστική κοινωνία η οποία επεκτάθηκε από το Αγγλικό Ροδοσταυρικό Τάγμα. Ο Bulwer-Lytton είχε πολλές εσωτερικές γνώσεις γιατί υπήρξε ένα από τα ιεραρχικά μέλη του τάγματος για κάποιο καιρό. Οπότε το έργο του ίσως να ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένα φανταστικό γέννημα, αλλιώς πως ήταν δυνατόν να επηρεάσει το Τρίτο Ράιχ όσον αφορά την θεωρία περί Άριας φυλής που αποτελούσε την ιδεολογική ραχοκοκκαλιά του. Αυτό θα το δούμε παρακάτω, αλλά πρώτα πάμε στο θρυλικό έργο του Lytton.

Richard Shaver: Οι υποχθόνιες φυλές Deros και Teros

Το ανθρώπινο είδος πάντα κοιτούσε τον ουρανό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, οι παραδόσεις πολλών αρχαίων λαών μιλάνε για όντα ή "θεούς" όπως αλλιώς έμειναν στους μύθους και θρύλους που ήρθαν, δίδαξαν και άφησαν το τεράστιο στίγμα τους και για άγνωστους λόγους έφυγαν αφήνοντας μία υπόσχεση επιστροφής. Ακόμα και ο πιο ανίδεος με τον χώρο της εναλλακτικής έρευνας έχει ακούσει για UFOS, εξωγήινους, γκρίζους ή... μικρά πράσινα ανθρωπάκια! 
Έτσι λοιπόν ενώ τα βλέμματα είναι στραμμένα προς τα πάνω λίγη προσοχή δίνουμε στα κάτω! Και λέγοντας κάτω εννοούμε κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη μας που εν ολίγοις, αν προσθέσουμε και τα λίγα σχετικά που ξέρουμε για τους ωκεανούς μας , η συνολική γνώση δεν είναι και μεγαλύτερη ίσως απ όσα ξέρουμε για ότι συμβαίνει εκτός του πλανήτη μας.

 Και όμως, οι παραδόσεις δεν έχουν μιλήσει μόνο για θεούς από τα άστρα αλλά και για όντα που προϋπήρχαν του ανθρώπου και κατοικούν στα έγκατα της γης. Αυτόχθονες ή απλά κατέφυγαν εκεί λόγω ενός τεράστιου πολέμου που συνέβη χιλιετίες πριν; Το ένα δεν αναιρεί το άλλο κατά την άποψή μου μιας και όλες λίγο πολύ οι μυθολογίες μίλησαν για μια σύγκρουση κοσμικών διαστάσεων, τόσο στην Γη, όσο και έξω από αυτήν που οδήγησε τους ηττημένους στο να καταφύγουν στα έγκατα (όσοι παρέμειναν στον πλανήτη μας τέλος πάντων).

Αυτοί ήταν (και είναι;) οι λεγόμενοι Τιτάνες στην μυθολογία μας, Νεφελίμ στα Εβραϊκά κείμενα, αλλά και πολλά άλλα πλάσματα που από τα αρχαία χρόνια οι λαοί πίστευαν ότι ζούσαν σε σπηλιές και στα βάθη της Γης αλλά έβγαιναν πολλές φορές στην επιφάνεια και η θέαση τους αναστάτωνε και προκαλούσε τον φόβο. Σάτυροι και υποχθόνιοι, νεράιδες και νύμφες, καλικάντζαροι και ξωτικά, ακόμα και στην Χριστιανική παράδοση η κόλαση συμβολίζεται ότι είναι στον κάτω κόσμο, αποτελώντας μία φυσική πνευματική συνέχεια μπορούμε να πούμε του Κάτω Κόσμου των αρχαίων Ελλήνων. 

Γιατί ο χειμώνας θεωρείται η εποχή που προκαλεί μεγαλύτερη ερωτική διέγερση; Τι συμβαίνει στους άνδρες;

Κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί διάφορές έρευνες, σχετικά με την πιο ερωτική εποχή του χρόνου.
Πολλοί πιστεύουν ότι το καλοκαίρι με τις υψηλές θερμοκρασίες και τα λιγοστά ρούχα, είναι η εποχή που δημιουργεί μεγαλύτερη ερωτική διάθεση.
Όμως γερμανική έρευνα, υποστηρίζει ότι η πιο ερωτική εποχή είναι το φθινόπωρο, γιατί τα οιστρογόνα των γυναικών και η τεστοστερόνη των ανδρών βρίσκονται σε ανεβασμένα επίπεδα.
Τελικά, η επικρατέστερη άποψη είναι εκείνη που θέλει τον χειμώνα ως την πιο ερωτική εποχή.
Και αυτό γιατί το χειμώνα, νυχτώνει νωρίτερα με αποτέλεσμα οι σύντροφοι να μένουν περισσότερο στο σπίτι και λόγω του κρύου να έρχονται πιο κοντά.
Άλλωστε επιβεβαιώνεται και από τα ποσοστά συλλήψεων, που δείχνουν ότι τους χειμερινούς μήνες οι εγκυμοσύνες διπλασιάζονται.

Ο ιδρυτής του Facebook, Σον Πάρκερ, παραδέχεται ότι το κοινωνικό δίκτυο χειραγωγεί την ανθρώπινη ψυχολογία

Ο πρώτος πρόεδρος του Facebook, Sean Parker, κατηγόρησε τον κολοσσό των social media για την εκμετάλλευση της ανθρώπινης “ευπάθειας” χρησιμοποιώντας την ψυχολογία, προειδοποιώντας ότι “ο Θεός μόνο ξέρει τι κάνει στους εγκεφάλους των παιδιών μας”, ανέφερε το Axios.

Μιλώντας στο ειδησεογραφικό σάιτ, ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας και σημερινός διευθυντής μίλησαν για τους κινδύνους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πώς χειρίζεται την ανθρώπινη ψυχολογία. Ο Parker εντάχθηκε στο Facebook το 2004, όταν ήταν λιγότερο από ένα έτος λειτουργίας του και ήταν επίσης ο πρώην ιδρυτής του Napster.

Είναι επιπλέον ο σημερινός ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Parker για την Αντικαρκινική Ανοσοθεραπεία.

Τα συγκλονιστικά σχόλια έγιναν κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης του Axios στο Εθνικό Συνταγματικό Κέντρο της Φιλαδέλφειας, σχετικά με την επιτάχυνση της καινοτομίας στον καρκίνο όπου ήταν εκεί για να μιλήσει εξ ονόματος του ινστιτούτου του.

​”Η διαδικασία σκέψης που έφτασε στην οικοδόμηση αυτών των εφαρμογών, το Facebook είναι το πρώτο από αυτά … ήταν το εξής: “Πώς καταναλώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο και συνειδητή προσοχή;”, δήλωσε ο Parker.

“Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σας προσφέρουμε ένα μικρό χτύπημα ντοπαμίνης κάθε φορά, επειδή κάποιος σας έκανε like ή σχολίασε μια φωτογραφία ή ένα ποστ ή οτιδήποτε άλλο”, είπε στο Axios. “Και αυτό θα σας κάνει να συνεισφέρετε περισσότερο περιεχόμενο, και αυτό θα σας πάρει … περισσότερα likes και σχόλια.”

Τί θεωρεῖται Ὡραῖο καί Ὑψηλό;

Μιὰν ἡμέρα ἔνας φίλος μου, μοῦ ἔστειλε μιὰ φωτογραφία, ἀπὸ ἔνα τοπίο τῆς Τοσκάνης μαζὶ μὲ τὸ σχόλιο: μερικὲς φορὲς ἡ ὀμορφιὰ εἶναι τέτοια ποὺ σοῦ ἔρχεται νὰ βάλῃς τὰ κλάματα.

Σὲ ὅλους μας ἔχει συμβεῖ κάποιες φορὲς νὰ βιώσουμε τὴν ὀμορφιὰ ἑνὸς τοπίου, μιᾶς μουσικῆς, μιᾶς στιγμῆς συνδέσεως μὲ κάποιον, τόσο ἔντονα ποὺ τὸ συναίσθημά μας νὰ εἶναι ἐκτὸς κλίμακος. 
Εἶναι αὐτὸ τὸ ἀσυνήθιστο συναίσθημα, σὰν τὸ σῶμα νὰ χάνῃ τὴν μᾶζα του καὶ νὰ αἰωρεῖται σὲ ἕνα σύμπαν χωρὶς βαρύτητα. Ἐλαφρὺ ἀλλὰ ἀπέραντο, μὲ μιὰν συνειδητότητα χωρὶς σκοπιμότητα καὶ σημεῖα ἀναφορὰς.
Εἶναι τόσο ἔντονο καὶ ἀνεξέλεγκτο ταυτόχρονα αὐτὸ τὸ συναίσθημά ποὺ μπορεῖ νὰ κλάψουμε ἀπὸ Δέος.

Ὁ Κᾶντ ἤταν ὁ πρῶτος ποὺ ἀσχολήθηκε μὲ τὸν διαχωρισμὸ τοῦ Ὡραίου ἀπὸ τὸ Ὑψηλό.
Ἐπιχειρώντας νὰ δόσῃ τὶς βασικές τους διαφορὲς διέκρινε τέσσερα σημεῖα.

Άνθρωποι εξαρτήσεις

της Φανής Μιχαήλ

«Μα όσα μας δένουν στα παλιά, είναι οι κακές συνήθειες» ισχυρίζεται ένα αγαπημένο άσμα. Υπάρχουν χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του καθενός που ανήκουν καθαρά σε αυτόν και τον κάνουν μοναδικό. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να είναι είτε προτερήματα, είτε ελαττώματα, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε το συγκεκριμένο άνθρωπο χωρίς αυτά . Έτσι, είναι και οι συνήθειες των ανθρώπων, καλές ή κακές.

Υπάρχουν και άνθρωποι στην ζωή του καθενός μας που λειτουργούν σαν τις αγαπημένες μας κακές συνήθειες, όπως το κάπνισμα, ο καφές, το ποτό όταν διασκεδάζουμε ή ο κακός, αλλά ο τόσο νόστιμος τρόπος διατροφής. Για να γίνω πιο αντιληπτή, αυτοί οι άνθρωποι δρούνε στη ζωή μας σαν μικρές, αλλά ευχάριστες εξαρτήσεις. Δεν μπορούμε να μην τους δούμε αρκετά συχνά ή να επικοινωνήσουμε μαζί τους, επίσης συχνά. Επίσης, υπολογίζουμε πολύ στη γνώμη τους και μας ενδιαφέρει η άποψή τους για τις επιλογές μας και πολλές φορές μπορούν να μας επηρεάσουν και καταλυτικά, επειδή γνωρίζουμε ότι θέλουν το καλό μας και ό, τι θα μπορούσε να μας κάνει ευτυχισμένους.
Άλλα, όπως όλες οι κακές, αλλά ευχάριστες συνήθειες μπορούν μερικές φορές να γίνουν εξαρτήσεις και να μας επηρεάσουν και αρνητικά. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, όσο αρχίζουμε να υπολογίζουμε στη δική τους άποψη περισσότερο απ’ ότι στη δική μας την ίδια και σε αυτό που πραγματικά θέλουμε για τον εαυτό μας. Πολλές φορές μέσα από την αγάπη μας και την τριβή μας με κάποιους ανθρώπους που αγαπάμε πολύ και τους χρειαζόμαστε στην ζωή μας μπορεί να χάσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και κάπου εκεί να χάσουμε λίγο τις πραγματικές μας επιθυμίες και μερικές φορές να τις ξεχάσουμε.

Κανέναν δεν μπορείς να σώσεις αν δεν θέλει να σωθεί

Ποιος δεν έχει νιώσει κάποια στιγμή την ανάγκη να βοηθήσει κάποιον που είναι φανερό πως χρειάζεται βοήθεια; Να γίνει για λίγο μικρός ή μεγάλος ήρωας και σωτήρας για κάποιον άλλο; Και ποιος δεν έχει νιώσει αργά ή γρήγορα απογοήτευση στη διαπίστωση πως κανέναν δεν μπορείς να σώσεις αν δεν θέλει ο ίδιος να σωθεί;

Οι ήρωες είναι αναπόσπαστο κομμάτι των επιρροών μας παιδιόθεν και αν κρίνουμε από τον διεθνή κινηματογράφο που αναπαράγει κι ενδυναμώνει διαρκώς τους ήδη υπάρχοντες ήρωες των παιδικών μας χρόνων – ενώ παράλληλα δεν παύει να δημιουργεί συνεχώς καινούργιους – φαίνεται πως εξακολουθεί να παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας. Ίσως γιατί είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ιδεατής φύσης μας, την οποία αφού αδυνατούμε να προσεγγίσουμε αλλιώς, αρκούμαστε να προσεγγίσουμε μέσω αυτών, εικονικά έστω.

Δεν είναι λίγες οι φορές ωστόσο που κάποιος δίπλα μας, κοντά μας ή και εντελώς άγνωστος, ζητάει τη βοήθειά μας, εκλιπαρεί γι’ αυτήν ή και την απαιτεί ίσως. Και τότε, συνήθως αυτόματα, σπεύδουμε να τον βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της ηθικής μας, του δεσμού που μας συνδέει μαζί του ή τον βαθμό της κοινωνικής μας ευαισθησίας.

Γιατί οι άνθρωποι δεν μιλάνε;

Δεν αναφέρομαι στους θρασείς αντιρρησίες σε ό,τι κι αν διαβάσουν ή ακούσουν που δεν ανταποκρίνεται στη δική τους δομημένη θεώρηση ζωή. Δεν αναφέρομαι ούτε στους «εξυπνάκηδες» που θέλουν να κάνουν επίδειξη πληροφορίας (θεωρητικά, γιατί η προσωπική στάση ζωής τους παραμένει πάντα αθέατη), διεκδικώντας αξία και εγωιστικό όφελος, χωρίς ουσιαστικά να κατανοούν βαθύτερα αυτό που λένε.

Αναφέρομαι στους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους – εμένα και εσένα – που προσπαθούν να ζήσουν απλά τη ζωούλα τους, να λύσουν τις προσωπικές, πρακτικές, υπαρξιακές τους απορίες, να μάθουν πέντε πράγματα ώστε να λειτουργούν ουσιαστικά την καθημερινότητά τους και τέλος να θεραπεύουν τον εαυτό τους και αυτούς που αγαπούν από τα δεινά τους (σωματικά – ψυχολογικά – νοητικά).


Γιατί λοιπόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε, δεν ρωτάνε, δεν εκφέρουν προσωπική άποψη, παρά διαβάζουν ή ακούν βουβά, χωρίς να εκδηλώνουν τον εαυτό τους; Γιατί δεν τολμούν τις απορίες τους, τις απλές, αληθινές, αυθόρμητες σκέψεις τους; Γιατί δειλιάζουν μπροστά στις «αυθεντίες» ή όποιον φαίνεται να γνωρίζει περισσότερα από αυτούς;

Μερικοί από τους λόγους που οι άνθρωποι δεν μιλάνε και κρυφά ομολογούν στον εαυτό τους είναι:

• Δεν γνωρίζω αρκετά ώστε να εκφέρω άποψη
• Δεν γράφω σωστά, δεν ξέρω να εκφράζομαι σωστά.
• Θα γελοιοποιηθώ
• Μπορεί να είναι λάθος αυτό που θα πω
• Ας μην εκτεθώ εγώ, θα περιμένω να ρωτήσει κάποιος άλλος πρώτα.
• Θα απειλήσω την εικόνα μου, αυτό που θέλω να προβάλλω
• Υπάρχουν κρυφές πτυχές του εαυτού μου που δεν θέλω να φανερώσω

Στο θάνατο, της Άννα Αχμάτοβα

«Έτσι κι αλλιώς θα ‘ρθεις. Εμπρός λοιπόν»

—

Σ Τ Ο  Θ Α Ν Α Τ Ο

της Άννα Αχμάτοβα

—

Έτσι κι αλλιώς θα ρθείς. Εμπρός λοιπόν.
Σε περιμένω – δεν αντέχω.
Χαμήλωσα το φως, την πόρτα έχω ανοιχτή
Για σένα, τόσο απλόν, σα θαύμα.
Και πάρε για να ‘ρθεις όποια μορφής αγαπάς.
Με αέρια του θανάτου χτύπησέ με
Ή μ’ ένα σίδερο κλεφτά σαν έμπειρος ληστής,
Ή με του τύφου τους αχνούς φαρμάκωσέ με.

Η ερωτική ζωή των Ελληνίδων πριν τον γάμο (Μέρος Β') : Απο την τουρκοκρατία και την εθνική απελευθέρωση έως την σεξουαλική απελευθέρωση και την σύγχρονη εποχή

Mετά την πτώση του Bυζαντίου, τα σκοτεινά χρόνια της Φραγκοκρατίας και της Tουρκοκρατίας ανάγκασαν τους Έλληνες να συσπειρωθούν γύρω από τα ήθη και τα έθιμά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την αγνότητα και την καθαρότητα της φυλής με σκοπό την επιβίωση του Έθνους. 

Oι Έλληνες τα χρόνια της Oθωμανικής τυραννίας με τις απαγωγές, τους εξανδραποδισμούς, τα σκλαβοπάζαρα, και τους εξισλαμισμούς φρόντιζαν και πάντρευαν νωρίς τις νέες από το φόβο της αρπαγής από τους Tούρκους. Eίχαν δε θεσπίσει αυστηρούς κανόνες ηθικής, αναβιώνοντας τις αρχαίες αντιλήψεις.

 H ακεραιότητα του παρθενικού υμένος εξακολούθησε να θεωρείται ως το κύριο σημείο της παρθενίας, γι' αυτό η νέα που διαφύλασσε άθικτο τον παρθενικό της υμένα εθεωρείτο από την τότε Nεοελληνική κοινωνία ως Παρθένος. 

Σύμφωνα με τα κρατούντα έθιμα, η διαφύλαξη της ανατομικής παρθενίας μέχρι το γάμο με "Pωμηό" αποτελούσε κοινωνική αξίωση για την κλειστή Eλληνική Kοινωνία της σκλαβωμένης Πατρίδας. 

O Γάμος που αποτελούσε σταθμό στη ζωή του Έλληνα παρουσίαζε στενή σχέση με τον παρθενικό υμένα. Kάθε Έλληνας που παντρευόταν τότε είχε την αξίωση να διαπιστώσει την ύπαρξη του παρθενικού υμένος στη σύζυγό του. 

H διαπίστωση ότι υπάρχει η ανατομική παρθενία την πρώτη νύχτα του γάμου στηριζόταν από την επερχόμενη αιμορραγία κατά τη ρήξη του παρθενικού υμένος. 

Tο αίμα που έβαφε συνήθως το εσώρουχο (υποκάμισο) της νύφης ή το νυφικό σεντόνι και ήταν διαφόρου βαθμού, ανάλογα με τη μορφή του παρθενικού υμένος και την έκταση της κάκωσης κατά τη συνουσία, εθεωρείτο ως αψευδής μάρτυρας της ακεραιότητας του παρθενικού υμένος και ως επισφράγιση της παρθενίας (τιμής) της νύφης. 

Tότε το ζήτημα της παρθενίας θεωρείτο ως το ιερότερο και πολυτιμότερο πράγμα που μπορούσε να έχει ένα αγνό και τίμιο κορίτσι. 

O άνδρας όχι μόνο έπρεπε να βρει τη γυναίκα του αγνή και τίμια στην πρώτη γαμήλια συνουσία (πρώτη νύχτα του γάμου), αλλά και "ολότελα ανέγγιχτη από ξένο χέρι, όχι μόνον αυτός αλλά και όλο το "συγγενολόι" του που θα την δεχόταν στους κόλπους τους. 

Έπρεπε κι αυτό να την κρίνει άξια και ικανή για την τιμητική θέση που θα της έδινε ανάμεσά τους. Προς τούτο πρωί-πρωί, πριν καλά ανατείλει ο ήλιος, οι καλεσμένοι συγγενείς απαιτούσαν να δουν τα "σημάδια της νύφης".

 Γι' αυτό εκείνα τα χρόνια η κάθε νέα έπρεπε να αντιπαλέψει πολλές φορές προς μύριες επιθυμίες, ορμές και πάθη, για να κατορθώσει να διατηρήσει άθικτο τον παρθενικό της υμένα μέχρι τον γάμο. 

Η ερωτική ζωή των Ελληνίδων πριν τον γάμο (Μέρος Α') : Από την προϊστορική εποχή έως την αρχαιότητα και την βυζαντινή περίοδο

Ως γνωστόν, Παρθενία είναι η ιδιότητα της Παρθένου, δηλ. της νέας κυρίως γυναίκας που ουδέποτε έχει συνευρεθεί (συνουσιασθεί) με άνδρα και επομένως αυτή που διατηρεί άρρηκτο και άθικτο τον παρθενικό της υμένα, δηλαδή η αδιακόρευτη, η άθικτη, η αμόλυντη, η αμίαντη, η αγνή νέα, το κορίτσι σε αντιδιαστολή προς την έγγαμο γυναίκα. 

Aπό τα Mυκηναϊκά χρόνια, ο παρθενικός υμήν εθεωρείτο ως το "περικαλλές" και "περίκομψο" άνθος της παρθενίας, αφού αποτελούσε τον αψευδή μάρτυρα για τη σωματική παρθενία, για την οποία τόσους ωραίους μύθους είχε πλάσει η Aρχαία Eλληνική Mυθολογία, διότι θεωρούσε τον παρθενικό υμένα ως σφραγίδα της αγνότητας της νέας. 

Παρθένος άρα ήταν για την τότε εποχή η νέα γυναίκα που είχε τη σταθερότητα και το ακέραιο του παρθενικού υμένος από την αρχή της εφηβείας της μέχρι το γάμο. Eπομένως, η περίοδος αυτή ήταν ταυτόσημη με την αγνότητα. 

Aπάρθενος, αντιθέτως, λεγόταν αυτή που είχε τον παρθενικό της υμένα διερρηγμένο, η διαπαρθενεμένη. Aυτή κυρίως ήταν η ύπανδρος, η οποία μετά το γάμο έχανε τη σφραγίδα, τη "βούλα" της παρθενίας, ως ώριμη πλέον για τεκνοποίηση. 

Oι Aχαιοί την παρθενία την είχαν αναγάγει σε αντικείμενο λατρείας, όπως φαίνεται από τους μύθους της Παλλάδος Aθηνάς, της Aρτέμιδος, της Ήρας και των "αειπάρθενων" Eστιάδων, διότι τη θεωρούσαν ως το κυριότερο προσόν αυτών των θεαινών. 

Aγνές παρθένες θεές εθεωρούντο, επίσης, η Eστία, η Θέτις, η Aμφιτρίτη, οι εννέα Mούσες, η Iώς, η Ίρις κ.λπ. Aπό δε τις ηρωίδες η Aταλάντη και πολλές άλλες. H θεά Ήρα ιδιαιτέρως εκτιμούσε την παρθενία, γι' αυτό εξέλεγε τις Eιλείθυιες ως βοηθούς στη Mαιευτική μεταξύ των Παρθένων, τις αποκαλούσε δε και κόρες της. Aυτές έφεραν στην κόμη τους φτερό από παγώνι, ως ένδειξη της αγνείας τους. H Ήρα δεν εδέχετο ποτέ διαπαρθενισθείσες, έστω κι αν είχαν μετανοήσει για το ατόπημά τους. 

Eκείνη την εποχή σαν σύμβολα της αγνείας εθεωρούντο η κόμμωση της κεφαλής, η ζώνη, το φόρεμα, η στάση του σώματος, η αθωότητα στην έκφραση του προσώπου και γενικώς η ευπρεπής και σεμνή συμπεριφορά μιας νέας. 

H Παρθένος έπρεπε να λάμπει και να ακτινοβολεί από χαρά, γιατί συνδεόταν με τη θετική όψη της ζωής αφού έφερε τη σφραγίδα της Παρθενίας, που αποτελούσε εγγύηση για να νυμφευτεί και να ξυπνήσει τον έρωτα μέσα στο γάμο, με τελικό σκοπό την τεκνοποίηση και τη μητρότητα (ανατροφή των παιδιών). Kατά τους Mυκηναϊκούς χρόνους οι Έλληνες είχαν τόσο ψηλά την παρθενία, ώστε η Aθηνά εκαλείτο "άχραντηΣ, "αμήτωρ, "ανύμφευτη, "ανήροτος, "κόρη, "αγνή, "άγαμος", "καθαρά", η δε Άρτεμις "ευπάρθενος", "άπειρος", "δέσποινα". 

Πώς να Δημιουργήσετε Αποθηκευτικούς Χώρους σε ένα Σπίτι Χωρίς Ντουλάπια (Βίντεο)

Πολύς κόσμος, όταν ψάχνει να μετακομίσει σε ένα νέο σπίτι, το πρώτο πράγμα που κοιτάει είναι αν έχει αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους. Οι ντουλάπες στα υπνοδωμάτια (αλλά και στα άλλα δωμάτια του σπιτιού) παίζουν σπουδαίο ρόλο στη σωστή οργάνωση του σπιτιού αλλά αν μένετε ήδη σε ένα σπίτι που δεν έχει αρκετές, υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις για να δημιουργήσετε μόνοι σας αποθηκευτικούς χώρους.

Στην κουζίνα Στην κουζίνα υπάρχουν πολλές ιδέες για να δημιουργήσετε αποθηκευτικούς χώρους. Μπορείτε να βάλετε ένα ορθογώνιο ράφι δίπλα στον νεροχύτη ώστε να τοποθετείτε εκεί μπολ και ποτήρια που χρησιμοποιείτε συχνότερα. Επίσης, αν η κουζίνα σας έχει πάγκους ή τραπέζι, φροντίστε να τα ενισχύσετε με έξτρα ράφια και καλάθια.

Στο υπνοδωμάτιο Αν το δωμάτιό σας δεν έχει επαρκείς χώρους για να βάλετε τα ρούχα σας, τότε σκεφτείτε σαν λύση τις ανοιχτές ντουλάπες. Πολύς κόσμος υιοθετεί αυτό το στιλ διακόσμησης που πλέον είναι μόδα αλλά θέλει προσοχή γιατί όταν τα ρούχα και τα αξεσουάρ είναι σε κοινή θέα θα πρέπει να είναι ακόμα πιο τακτοποιημένα.

Μαμά: 10 πράγματα που δεν γνώριζες για την αγάπη και τις δυνάμεις σου

Από την ώρα που θα μάθεις ότι είσαι έγκυος μέχρι την στιγμή που θα γεννήσεις και θα γίνεις μανούλα, είναι τόσα πράγματα που περνούν από το μυαλό σου που ούτε και εσύ η ίδια δεν θα πίστευες ότι θα μπορούσες να σκεφτείς ποτέ. Και μόνο που γνωρίζεις από την αρχή πως η ζωή σου θα αλλάξει, εκατοντάδες σκέψεις σε περιτριγυρίζουν. Όλα αυτά όμως οδηγούν σε ένα καλό και αυτό είναι ότι θα γνωρίσεις πράγματα για τον εαυτό σου που ούτε φανταζόσουν ότι θα μπορούσε να κάνεις και να σκεφτείς.

10 πράγματα που δεν γνώριζες για την αγάπη και τις δυνάμεις σου:

• Η ανιδιοτελής αγάπη υπάρχει και την νιώθεις όταν κρατήσεις στην αγκαλιά σου το μωρό σου.
• Αν νόμιζες ότι γενικά δεν είχες υπομονή για τίποτα, κατάλαβες ότι μητρότητα = υπομονή.
• Μπορείς να αγαπήσεις άλλον άνθρωπο πιο πολύ από τον εαυτό σου, το παιδί σου.
• Κι όμως, για το καλό του παιδιού σου θα μπορούσες να δώσεις και την ζωή σου. Κυριολεκτικά!

Όταν αφυπνίζεσαι δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πια δυσκολίες

Το να έχεις γεννηθεί άνθρωπος, το να έχεις πάρει αυτή τη μορφή, σημαίνει να αντιμετωπίζεις προκλήσεις.

Ακόμα και για τον αφυπνισμένο η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη. Το λέω συχνά και το υπενθυμίζω σε πολλούς, ότι ακόμα και όταν έρθει η φώτιση, ακόμα και όταν συνειδητοποιήσεις την ελευθερία της ύπαρξης, δεν σημαίνει ότι θα τη βγάζεις πάντα καθαρή. Δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανασυναντήσεις δυσκολίες. Μάλιστα, ίσως ισχύει το αντίθετο.

Οι νόμοι της αλήθειας και της μισής αλήθειας | Μέρος Α’ (LEONARD MLODINOW)

Στην ιστορία των μαθηματικών οι αρχαίοι Έλληνες κατέχουν ξεχωριστή θέση επειδή επινόησαν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται τα σύγχρονα μαθηματικά: μέσω αξιωμάτων, αποδείξεων, θεωρημάτων, περισσότερων αποδείξεων, περισσότερων θεωρημάτων κ.ο.κ. Κατά τη δεκαετία του 1930, ωστόσο, ο Αυστροαμερικανός μαθηματικός Κουρτ Γκέντελ -φίλος του Αϊνστάιν απέδειξε ότι αυτή η προσέγγιση είναι κάπως ανεπαρκής: οι περισσότερες μαθηματικές θεωρίες, όπως κατέδειξε, πρέπει είτε να είναι ασυνεπείς είτε να εμπεριέχουν αλήθειες που δεν μπορούν να αποδειχθούν. Παρόλα αυτά, η πορεία των μαθηματικών συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό σύμφωνα με το ελληνικό πρότυπο, το πρότυπο του Ευκλείδη. Οι Έλληνες, ιδιοφυείς γεωμέτρες, δημιούργησαν ένα μικρό σύνολο αξιωμάτων, δηλαδή προτάσεων που θα πρέπει να γίνουν αποδεκτές χωρίς να έχουν αποδειχθεί, και βάσει αυτών προχώρησαν στην απόδειξη πολλών όμορφων θεωρημάτων που περιγράφουν λεπτομερώς τις ιδιότητες των ευθειών, των επιπέδων, των τριγώνων και άλλων γεωμετρικών σχημάτων. Με αυτές τις γνώσεις αντιλήφθηκαν, για παράδειγμα, ότι η Γη είναι σφαιρική και μάλιστα υπολόγισαν και την ακτίνα της. Είναι σίγουρα αξιοπερίεργο γιατί ένας πολιτισμός που ήταν σε θέση να διατυπώσει ένα θεώρημα όπως η πρόταση υπ’ αριθμ. 29 του βιβλίου I των Στοιχείων του Ευκλείδη -«όταν μια ευθεία τέμνει δύο παράλληλες ευθείες, οι εντός εναλλάξ γωνίες που σχηματίζονται είναι ίσες, οι εντός, εκτός και επί τα αυτά γωνίες είναι ίσες, και οι εντός και επί τα αυτά γωνίες είναι ίσες με το άθροισμα δύο ορθών γωνιών»- δεν δημιούργησε και μια θεωρία που να αποδεικνύει ότι αν ρίξουμε δυο ζάρια δεν είναι και τόσο συνετό να στοιχηματίσουμε την Κορβέτ μας στο ενδεχόμενο να φέρουν και τα δύο έξι.

Οι Έλληνες βέβαια όχι μόνο δεν είχαν Κορβέτ, δεν είχαν ούτε ζάρια. Ωστόσο, είχαν ροπή προς τα τυχερά παιχνίδια. Διέθεταν επίσης άφθονα κουφάρια ζώων, κι έτσι έριχναν «αστραγάλους» από διάφορα ζώα, δηλαδή μικρά οστά από τη φτέρνα του ζώου. Ο αστράγαλος έχει έξι έδρες, όμως μόνο οι τέσσερεις είναι αρκετά ευσταθείς ώστε να μπορεί να σταθεί το οστό σε μία από αυτές. Σύγχρονοι ερευνητές επισημαίνουν ότι, λόγω της κατασκευής του οστού, η πιθανότητα να σταθεί σε καθεμία από τις τέσσερεις αυτές έδρες δεν είναι η ίδια: δύο από τις έδρες έχουν πιθανότητα περίπου 10% η καθεμιά και οι άλλες δύο έχουν πιθανότητα από 40%. Σ’ ένα συνηθισμένο παιχνίδι ρίχνονταν τέσσερεις αστράγαλοι. Το αποτέλεσμα που εθεωρείτο καλύτερο ήταν μεν σπάνιο, αλλά όχι το σπανιότερο: ήταν η περίπτωση όπου οι τέσσερεις αστράγαλοι στέκονταν σε διαφορετική έδρα ο καθένας. Ο συνδυασμός αυτός ονομαζόταν “βολή της Αφροδίτης” και είχε πιθανότητα περίπου 384 στις 10.000. Οι Έλληνες, ωστόσο, που δεν διέθεταν κάποια θεωρία της τυχαιότητας, δεν το γνώριζαν αυτό.

Το Game of Thrones της Σαουδικής Αραβίας

Του Κώστα Ράπτη

Πρόκειται για την ηγέτιδα δύναμη του ΟΠΕΚ, τον εγγυητή της κυριαρχίας του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού, τον μεγαλύτερο αγοραστή εξοπλισμών παγκοσμίως και τον "εξαγωγέα" της πιο συντηρητικής εκδοχής του Ισλάμ. Όμως, τη στιγμή αυτή η Σαουδική Αραβία βιώνει πραγματική "αλλαγή καθεστώτος" - αν όντως ευοδωθούν οι υπέρμετρες φιλοδοξίες του 32χρονου διαδόχου του θρόνου πρίγκιπα Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν (φωτογραφία). Διότι, παραμονεύει πάντοτε και το κακό σενάριο της καταβύθισης του βασιλείου στο χάος.

Η σύλληψη από το Σάββατο και εξής, με τις κατηγορίες της διαφθοράς, εκατοντάδων προσώπων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται 11 πρίγκιπες, τέσσερις υπουργοί, καθώς και οι ιδιοκτήτες των τριών ιδιωτικών καναλιών της Σαουδικής Αραβίας αποτελεί τομή με τις σταθερές που επικρατούσαν στη Σαουδική Αραβία από το 1979, αν όχι από το 1953.

Το τέλος ενός μοντέλου

Στα εξήντα τέσσερα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τον θάνατο του ιδρυτή του βασιλείου, Αμπντουλαζίζ Ίμπν Σαούντ, ο θρόνος μεταβιβάζεται μεταξύ των 36 γιων του, από αδελφό σε αδελφό, ενώ για τη διαχείριση της εξουσίας επικρατούσε η λογική της συναίνεσης των διαφορετικών κλάδων της βασιλικής οικογένειας, που συνήθως ομαδοποιούνταν σε ανταγωνιστικές φράξιες, ανάλογα με το ποιοι προέρχονταν από την ίδια μητέρα. Η προοπτική, πάντως, του περάσματος στη γενιά των περίπου εκατό εγγονών του Αμπντουλαζίζ Ίμπν Σαούντ, δημιουργούσε ασάφεια και ανασφάλεια.

Ο υπέργηρος βασιλιάς Σαλμάν διαδέχθηκε τον Ιανουάριο 2015 τον επίσης υπέργηρο αδελφό του Αμπντουλάχ, ενώ την προηγούμενη διετία είχαν φύγει από τη ζωή δύο κατά σειρά πρίγκιπες διάδοχοι που διένυαν την ένατη δεκατία της ζωής τους. Μία από τις πρώτες του κινήσεις, τον Μάιο του ιδίου έτους, ήταν να αντικαταστήσει από τη θέση του διαδόχου τον αδελφό του Μουκρίν με τον ανιψιό του Μοχάμαντ μπιν Νάγιεφ, υπουργό Εσωτερικών και τακτικό συνομιλητή των δυτικών υπηρεσιών ασφαλείας, στο πλαίσιο του αγώνα κατά της τρομοκρατίας.

Παράλληλα, όμως, ο βασιλιάς προήγαγε σε αναπληρωτή διάδοχο τον υστερότοκο γιο του Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν, ο οποίος επιπλέον ηγείται του υπουργείου Άμυνας και της επιτροπής για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, που φιλοδοξεί να πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη δημόσια εγγραφή στα παγκόσμια χρονικά, εισάγοντας στο χρηματιστήριο την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Αramco.

Πορεία προς την κορυφή

Το να δεις την αλήθεια μέσα στο ψέμα

«… Η δίψα για μεταφυσικές εμπειρίες είναι η αρχή της αυταπάτης. Όπως συνειδητοποιείς τώρα, τα οράματά σου δεν ήταν παρά προβολές τής καταγωγής σου, τής διαμόρφωσής σου. Και σίγουρα, αυτό δεν είναι διαλογισμός. 

Το ξεκίνημα του διαλογισμού είναι η κατανόηση της καταγωγής, του εαυτού, και χωρίς αυτή την κατανόηση, ό,τι ονομάζεται διαλογισμός, όσο ευχάριστος ή οδυνηρός κι αν είναι, είναι απλώς μια μορφή αυτο-ύπνωσης. 

Έχεις εξασκήσει τον αυτο-έλεγχο, την τιθάσευση της σκέψης και συγκεντρώθηκες στην αύξηση των εμπειριών σου. 

Αυτή είναι μία εγωκεντρική απασχόληση, δεν είναι διαλογισμός. 

Και το να δεις ότι αυτό δεν είναι διαλογισμός, είναι η αρχή του διαλογισμού. 

Πώς να χρησιμοποιήσετε τον νόμο της έλξης: Τα 7 βήματα

Ο νόμος της έλξης δηλώνει πως κάθε θετικό ή αρνητικό γεγονός που σας έχει συμβεί προσελκύστηκε από εσάς. Εδώ θα σας δείξουμε πώς να χρησιμοποιήσετε τον νόμο της έλξης προς όφελος σας.

Σύνοψη σε 10 δευτερόλεπτα

1. Ξεκουράστε το μυαλό σας και διαλογιστείτε για 5-10 λεπτά
2. Να ξέρετε ακριβώς αυτό που θέλετε. Να έχετε μια σαφή και λεπτομερή εικόνα
3. Στείλτε στο σύμπαν μια διανοητική εικόνα αυτού που θέλετε
4. Γράψτε την ευχή σας και νιώστε την να πραγματοποιείται
5. Δείξτε ευγνωμοσύνη καταγράφοντας όλα αυτά που σας έχει δώσει το Σύμπαν
6. Να είστε υπομονετικοί και εμπιστευθείτε το Σύμπαν

Βήματα

1. Ξεκουράστε το μυαλό σας. Διαλογιστείτε για 5-10 λεπτά. Έτσι, θα αυξηθεί η δύναμη του εγκεφάλου και το μυαλό σας θα είναι σε μια ξεκούραστη κατάσταση. Αυτό το βήμα είναι προαιρετικό αλλά προτείνεται.
2. Να είστε σίγουροι για αυτό που θέλετε και όταν αποφασίσετε μην αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας. Θυμηθείτε πως στέλνετε ένα αίτημα στο Σύμπαν το οποίο έχει δημιουργηθεί από σκέψεις και επομένως η απάντηση είναι στις σκέψεις. Να ξέρετε ακριβώς τι θέλετε. Αν δεν είστε σίγουροι, το Σύμπαν θα λάβει μια ασαφή συχνότητα και θα σας στείλει ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Οπότε βεβαιωθείτε πως είναι κάτι που σας ενθουσιάζει.
3. Ζητήστε το από το Σύμπαν. Κάντε το αίτημα σας. Στείλτε μια εικόνα αυτού που θέλετε στο Σύμπαν. Το Σύμπαν θα απαντήσει. Θεωρήστε πως αυτό που ζητήσατε έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Οραματιστείτε. Όσο περισσότερο λεπτομερές είναι το όραμα τόσο το καλύτερο. Αν θέλετε ένα Nintendo Wii, δείτε τον εαυτό σας να κάθεται και να παίζει με αυτό. Δείτε τον εαυτό σας να αισθάνεται το τηλεχειριστήριο παίζοντας τα αγαπημένα σας παιχνίδια, να αγγίζει την κονσόλα. Αν υπάρχει κάποιο άτομο που να σας αρέσει, δείτε τον εαυτό σας να περπατά μαζί του, να τον αγγίζετε ή να τον χαϊδεύετε ή ακόμα και να τον φιλάτε. Καταλάβατε τι εννοώ.

Πως λειτουργεί η επιλεκτική μνήμη

Υπάρχει μια κατηγορία αμνησιών οι οποίες λέγονται ψυχογενείς αμνησίες. Είναι οπισθόδρομες και συνήθως χαρακτηρίζονται από αναστρέψιμη απώλεια των αυτοβιογραφικών αναμνήσεων. Με απλούστερα λόγια, κατά κύριο λόγο αναφέρονται σε γεγονότα του παρελθόντος και τις περισσότερες φορές είναι πράγματα που αφορούν τον εαυτό και επανέρχονται. Έχει επικρατήσει, λόγω του ονόματος, να πιστεύεται ότι προκαλούνται από ψυχολογικά αίτια. Κάτι τέτοιο στηρίζεται από το γεγονός ότι δεν συνυπάρχουν φυσιολογικές βλάβες. Εντυπωσιάζουν μιας και «χτυπούν» μόνο προσωπικές αναμνήσεις. Παρόλη βέβαια τη γοητεία τους υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα στο σκοτάδι.

Στο DSM-IV οι ψυχογενείς αμνησίες ταξινομούνται ως λειτουργικές αμνησίες στις Διασχιστικές Διαταραχές. Το σημείο κλειδί των Διασχιστικών Διαταραχών είναι η διάσπαση των ενοποιημένων συνειδητών λειτουργιών, της αυτοβιογραφικής μνήμης, της ταυτότητας, της αντίληψης. Τα συμπτώματα των Διασχιστικών Διαταραχών έχουν όμως ευρύ χαρακτήρα. Έτσι, έχουμε μέσω της επηροής σε διάφορους μηχανισμούς τη διασχιστική αμνησία, τη διασχιστική φυγή, τη διασχιστική διαταραχή της ταυτότητας, τη διαταραχή αποπροσωποίησης, της διασχιστικής διαταραχής μη προσδιοριζομένης αλλιώς. Κοινώς παρονομαστής είναι κάποιο γεγονός ή μια αλληλουχία γεγονότων που πυροδοτεί μια αλυσιδωτή αντίδραση. Τα γεγονότα αυτά μπορεί να είναι κακοποίηση σεξουαλική ή φυσική, απαγωγή, βιασμός, αιμομιξία, εμπειρίες σε στρεσογόνες σκηνές.

Αυτό που κρατάει το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα είναι το γεγονός ότι είναι επιλεκτική. Κανένα άλλο αμνησικό σύνδρομο δεν εξειδικεύεται τόσο πολύ στις αυτοβιογραφικές ή ειδικές του πλαισίου αναφοράς αναμνήσεις. Πώς είναι να διαγράφονται ξαφνικά κομμάτια της ταυτότητας κάποιου; Πώς μπορεί να νιώθει μέσα του κάποιος χωρίς να ξέρει πως έχει φτάσει εκεί που είναι;

Στα ανθρώπινα πράγματα δεν υπάρχει τίποτα καθαρό και αμιγές

«Όταν οι άνθρωποι γλιστρούν και πέφτουν στην ανάμνηση των δυστυχιών τους, δεν θέλουν να συνέλθουν ή να αναπνεύσουν. Όμως,
όπως με τα χρώματα σε έναν πίνακα, έτσι και στην ψυχή είναι καλό να προβάλλουμε τις λαμπερές και χαρούμενες εμπειρίες και να κρύβουμε και να πνίγουμε τις σκυθρωπές το να τις σβήσουμε, άλλωστε και να απαλλαγούμε εντελώς από αυτές είναι αδύνατον. 

«Γιατί η αρμονία του σύμπαντος, όπως αυτή ανάμεσα στη λύρα και στο τόξο, επιτυγχάνεται μέσα από τις εναλλαγές»[είναι ρήση του Ηρακλείτου, που επικαλείται εδώ ο Πλούταρχος] και στα ανθρώπινα πράγματα δεν υπάρχει τίποτα καθαρό και αμιγές. 

Οι αρχαίοι Έλληνες σκόπιμα έχτιζαν ναούς σε σεισμικά ρήγματα

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι πολλοί ελληνικοί ναοί σε όλη την ανατολική Μεσόγειο έχουν οικοδομηθεί πάνω σε σεισμικά ρήγματα.

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες σε πολλές δραστηριότητες τους συμβουλεύονταν το Μαντείο των Δελφών. Η ιέρεια που λεγότανε Πυθία,  καθόταν σε ένα τρίποδο σε μια οπή που πιθανόν προήλθε από σεισμό και  από την οποία αναδύονταν μεθυστικά αέρια. Έπεφτε σε έκσταση και τότε προέβλεπε το μέλλον.

Γεωλογική έρευνα  του 20^ου αιώνα αποκάλυψε ότι αυτά τα οράματα δεν ήταν αποτέλεσμα μιας μυστηριώδους εξουσίας, αλλά πιθανότατα προέρχονταν από τα δηλητηριώδη αέρια υπόγειων υδάτων.

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι πολλά ελληνικά ιερά σε όλη την ανατολική Μεσόγειο έχουν χτισθεί σε παρόμοιες σεισμικές ρωγμές.

«Οι θερμικές πηγές μετά από έναν σεισμό είχαν την καλύτερη εκτίμηση από τους αρχαίους Έλληνες. Η κατασκευή ναών και πόλεων σε περιοχές σεισμογενείς αποτελούσε μια αρχή και δεν ήταν τυχαία όπως παλαιότερα είχε θεωρηθεί», δήλωσε ο Ίαιν Στιούαρτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πλύμουθ στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσίευσε ο καθηγητής Στιούαρτ αναφέρει ότι το Ιερό των Δελφών, όπως και άλλα οικοδομήματα στις Μυκήνες, την Έφεσο, την Κνίδο και την Ιεράπολη, χτίστηκαν και ανακαινίσθηκαν κατά τη διάρκεια σεισμικών δραστηριοτήτων.

Η εκπληκτική ανάλυση του 1111 και η Κοσμική σημασία του Νοεμβρίου

Ο αριθμός 1111 συχνά αναφέρεται ως κλήση αφύπνισης ή κωδικός ενεργοποίησης. Είναι ένα σημάδι ότι αρχίζετε να ακολουθείτε το σκοπό σας και να περπατήσετε στο ψηλότερο μονοπάτι.

Από μόνος του, ο αριθμός 1 σημαίνει ενότητα, ανεξαρτησία, αυτάρκεια και αυτοδιάθεση. Όταν ο αριθμός εμφανίζεται τέσσερις φορές στη σειρά, αυτή η ισχύς μεγεθύνεται τέσσερις φορές. Το 4 υποδηλώνει τους 4 πυλώνες της δημιουργίας, τα 4 στοιχεία Φωτιά, Γη, Νερό και Αέρα.

Στη μυθολογία η ιερή γεωμετρία των 11:11 σημαίνει την ένωση και τη Θεϊκή κυκλική αρρενωπή και θηλυκή σε τέλεια ισορροπία και σύνδεση.

 Επιπλέον, το 11:11 είναι μια δονητική υπενθύμιση ότι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα τώρα, 11:11 σας υπενθυμίζει αυτή τη θεία διασύνδεση της Ενεργειακής Δύναμης Ενέργειας που ρέει σε όλα!

Στην αριθμολογία, το 1111 θεωρείται συχνά ως κλήση αφύπνισης ή κλήση για εκκίνηση. Το 11 στην αριθμολογία είναι το πιο διαισθητικό από όλους τους αριθμούς, συνδέεται με την αφύπνιση, την έναρξη, την ψυχική ικανότητα και τη διατήρηση της πίστης.

Με το 1111, το Σύμπαν στέλνει ένα μήνυμα ότι έχει ανοίξει μια ενεργειακή πύλη για εσάς. Το Σύμπαν έχει αναγνωρίσει εσένα και θέλει να γνωρίζεις ότι η βοήθεια είναι ένας τρόπος.

Το Σύμπαν φθάνει μόνο όταν χρειάζεστε βοήθεια, έτσι πιθανότατα θα μάθετε ενστικτωδώς σε ποιο πρόβλημα το Σύμπαν προσπαθεί να σας βοηθήσει. Ωστόσο, πιθανότατα το Σύμπαν προσπαθεί να σας υπενθυμίσει να αναλογιστείτε το σκοπό σας για να είστε εδώ.

Είναι μια ανοιχτή πρόσκληση για να ανοίξετε την καρδιά σας, να αυξήσετε τους κραδασμούς σας και να συντονίσετε αυτή την υψηλότερη δονητική εμπειρία μοναδικότητας.

Είναι μια κλήση για να αυξήσετε τη δόνησή σας, να μπείτε στο φως σας και να εργαστείτε για το σκοπό της ζωής σας που λάμπει λαμπερά, ζώντας όπως η ισχυρή πνευματική ύπαρξη που είστε, διδασκαλώντας με παράδειγμα και κάνοντας διαφορά στον κόσμο.

Όταν βλέπετε το 11:11, ιδιαίτερα επανειλημμένα, είναι ένα σημάδι από το Σύμπαν ότι έχετε πνευματική αφύπνιση και ανοίγοντας το θεϊκό δυναμικό που ζει μέσα σας.


Βλέποντας 11:11 είναι μια όμορφη υπενθύμιση ότι είστε ευθυγραμμισμένοι με το σκοπό και το πεπρωμένο σας και υποστηρίζεστε και καθοδηγείτε.