Ο νομοθέτης Χαρώνδας που σφράγισε τους νόμους του με την ζωή του

Κατά τον – 7ον αιώνα και ενώ εσυνεχίζετο ο Β΄ Ελληνικός αποικισμός, παρουσιάστηκε η ανάγκη καταγραφής και προσαρμογής του άγραφου δικαίου, σε έναν κώδικα νόμων, ο οποίος θα ήταν εις θέσιν να εγγυηθεί την κοινωνικήν ηρεμίαν και την εύρυθμον λειτουργίαν των πόλεων-κρατών και των αποικιών τους.

Κάτω από αυτήν την αναγκαιότητα, πολλές πόλεις ανέθεταν σε σπουδαίους άνδρες, οι οποίοι έχαιραν του σεβασμού και της αποδοχής των συμπολιτών τους, να συντάσσουν νόμους, τους οποίους οι πόλεις ανελάμβαναν την υποχρέωσιν να τηρήσουν!

Οι άριστοι αυτοί άνδρες, ονομάζονταν νομοθέτες ή αισυμνήτες, εθεωρούντο άνδρες ιεροί και σεβαστοί, ως εμπνεόμενοι από τον Δία, τον προστάτην του Δικαίου, και κανείς εκ των συμπολιτών τους δεν επιτρεπόταν να τους βλάψει.

Τέτοιοι γνωστοί νομοθέτες ήταν ο Ζάλευκος, ο Σόλων, ο Χαρώνδας, ο Λυκούργος, ο Χίλων, ο Κλεισθένης, κ.α.

Διά την ζωήν του Χαρώνδου, δεν έχουν διασωθεί αρκετές πληροφορίες. Έχει όμως διασωθεί ένα μεγάλο τμήμα του νομοθετικού του έργου, μέσα από τις αναφορές των αρχαίων συγγραφέων. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους νομοθέτες της αρχαιότητος.

Έζησε ανάμεσα στον – 7ον και στον – 6ον αιώνα και ως πόλη της καταγωγής του φέρεται η Κατάνη της Σικελίας.

Οι νόμοι του ήταν πρωτοποριακοί και εκτός από την πατρίδα του, διά την οποίαν ενομοθέτησε, εφαρμόσθηκαν και από άλλες πόλεις της Σικελίας και της Κάτω Ιταλίας.

Αλλά ας δούμε μερικούς από τους νόμους του νομοθετικού του έργου, όπως αυτοί διεσώθησαν από την αρχαιοελληνικήν γραμματείαν:

ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΕΟ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΕ;

Ερμής Τρισμέγιστος:

Ο άνθρωπος δε δημιουργεί μόνο καθοδηγημένος από το θέλημα του θεού, αλλά δημιουργεί ακόμη και θεούς.

Και δεν κρίθηκε άξιος ενός ανάξιου θαύματος, αυτός που είναι ανώτερος από τα πάντα.

σημ: Ανάξιο θαύμα είναι να δημιουργεί ο άνθρωπος θεούς και δαίμονες, αγάλματα και θρησκείες, ο άνθρωπος που είναι ανώτερος από τα πάντα!

Κατά γενική ομολογία το γένος των θεών δημιουργήθηκε από το πιο γνήσιο μέρος της φύσης. (από φωτιά και αέρα).

Οι μορφές των θεών που συλλαμβάνονται στο μυαλό των ανθρώπων συντίθενται από διπλή φύση, από τη θεϊκή που είναι πιο γνήσια και θεϊκότερη και από την υλική.

σημ: Η φύση της Ύλης δημιουργεί θεϊκά σώματα, και θνητά από γη-νερό.

Τέλος Μαθημάτων ...

(συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης...)

Ένας κύκλος εμπειριών ολοκληρώνεται και αφορά στην παρούσα ενσάρκωση, ανεξαρτήτως ηλικίας, για όσους και όσες είναι έτοιμοι/ες να περάσουν στην επόμενη εξελικτική φάση.

Οι υποχρεώσεις που είχαμε αναλάβει έναντι των άλλων μέσω καρμικών χρεών, οι υποσχέσεις που δώσαμε, οι ανολοκλήρωτες εμπειρίες αλλά και οι όποιοι νέοι πειραματισμοί, τώρα τελειώνουν καθώς πλησιάζουμε στη συνάντησή μας με νέες δυνάμεις, εξασφαλίζοντας έτσι την ώθηση που θα μας στρέψει σε μια νέα αντίληψη του εαυτού και των πραγματικών δυνατοτήτων μας.

Εδώ και αρκετό καιρό, μας τέθηκε ο στόχος της εσωτερικής ενοποίησης και μια σειρά γεγονότων, συχνά επώδυνων γιατί αλλιώς δεν θα τους δίναμε καμία σημασία, ήρθαν να μας επιβεβαιώσουν πως αυτή έπρεπε να είναι η προτεραιότητά μας.

Το ζητούμενο ήταν ν`αναγνωρίσουμε την σκοτεινή μας όψη και να εκθέσουμε στο Φως της συνείδησης όλες μας τις αλήθειες, έτσι ώστε να αντικρίσουμε τον εαυτό μας στο σύνολό του.

Πολλές φορές επιτακτικά μέσω των συνθηκών, κληθήκαμε ν`αναλάβουμε τις ευθύνες των επιλογών μας και να πάψουμε την συστηματική τους προβολή στους άλλους που ονομάσαμε "εχθρούς", μόνο και μόνο για να υπερασπίσουμε τον εγωισμό μας που όλα τα ξέρει και ποτέ του δεν κάνει λάθος. Τα γεγονότα πάτησαν την σκανδάλη και ενεργοποίησαν το υποσυνείδητο που άνοιξε τις πύλες του απελευθερώνοντας απωθημένα συναισθήματα και ανομολόγητες εμπειρίες που είχαν μεταστοιχειωθεί σε φαντάσματα και στοίχειωναν τον ψυχισμό μας, εγκλωβίζοντάς μας στο παρελθόν και δημιουργώντας μια μόνιμη τροχοπέδη που εμπόδιζε την ανάπτυξη και την ωρίμασή μας ενώ ταυτόχρονα μας τρομοκρατούσαν για το μέλλον, απαγορεύοντάς μας να ζήσουμε στο παρόν.

Κάθε έννοια χωριστικότητας, απομόνωσης και διχασμού, κάθε κόμπλεξ ανωτερότητας ή κατωτερότητας, κάθε δίπολο θύτη-θύματος, εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου, όλες οι δυαδικότητες που συντηρούσαμε είτε από συνήθεια είτε από "άποψη", έπρεπε να γίνουν αντιληπτές μέσα από ακρότητες και των δύο εμπλεκόμενων πλευρών, ώστε να κατανοήσουμε ότι δεν χρειάζεται πλέον να διαλέξουμε πλευρά, αλλά να βγούμε από τον φαύλο κύκλο και να ενώσουμε σε ένα σύνολο αυτά που κείτονταν διαιρεμένα, κάτω από το πρίσμα μιας πανανθρώπινης αξίας που να εμπεριέχει και συνεπώς να αγκαλιάζει τα πάντα. 

Κάπως έτσι συμπεριφέρονται μεταξύ τους οι άνθρωποι (DON MIGUEL RUIZ)

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον φόβο για να εξημερώσουν τους άλλους, και ο φόβος μας αυξάνεται όταν βιώνουμε την αδικία. Το αίσθημα της αδικίας είναι σαν ένα μαχαίρι που ανοίγει πληγές στο συναισθηματικό μας σώμα. Το συναισθηματικό δηλητήριο δημιουργείται από την αντίδρασή μας σε αυτό που θεωρούμε άδικο. Κάποιες πληγές επουλώνονται, άλλες ωστόσο μολύνονται με όλο και περισσότερο δηλητήριο. Μόλις γεμίσουμε με συναισθηματικό δηλητήριο, έχουμε ανάγκη να απαλλαγούμε από αυτό και εξασκούμαστε στο να το απελευθερώνουμε στέλνοντάς το σε κάποιον άλλο. Πώς το πετυχαίνουμε αυτό; Τραβώντας τους την προσοχή.

Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός συνηθισμένου ζευγαριού.
Για έναν οποιονδήποτε λόγο, η γυναίκα είναι θυμωμένη. Έχει συναισθηματικό δηλητήριο από κάποια αδικία που έκανε ο άντρας της. Ο άντρας της δεν είναι σπίτι, αλλά εκείνη θυμάται την αδικία και το δηλητήριο συσσωρεύεται μέσα της. Όταν εκείνος γυρίζει, το πρώτο πράγμα που θέλει να κάνει είναι να του τραβήξει την προσοχή, γιατί μόλις το κάνει, όλο το δηλητήριο θα πάει στον άντρα της και η ίδια θα ανακουφιστεί. Με το που θα του πει πόσο κακός, πόσο χαζός ή πόσο άδικος είναι, το δηλητήριο που έχει μέσα της μεταδίδεται σε εκείνον.

Μιλάει συνεχώς, μέχρι να του τραβήξει την προσοχή. Εκείνος, τελικά, αντιδρά και θυμώνει, και τότε η γυναίκα αισθάνεται καλύτερα. Όμως, τώρα έχει εκείνος το δηλητήριο μέσα του και πρέπει να την εκδικηθεί. Πρέπει να της τραβήξει την προσοχή και να το απελευθερώσει, κι όχι μόνο όσο του μετέδωσε, αλλά το δικό της συν το δικό του. Αν προσέξετε αυτή την αλληλεπίδραση, θα δείτε ότι αγγίζει ο ένας τις πληγές του άλλου και παίζουν συναισθηματικό πιγκ πογκ με το δηλητήριο.Έτσι, αυτό συνεχίζει να αυξάνεται, μέχρι που μια μέρα ένας από τους δύο θα ξεσπάσει. Κάπως έτσι συμπεριφέρονται μεταξύ τους οι άνθρωποι.

ΠΟΙΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΕΞ ΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

Το ανδρικό περιοδικό Men’s Health ζήτησε από 1100 αναγνώστριες του γυναικείου περιοδικού Women’s Health να πουν ποιες στάσεις στο σεξ θεωρούν υπερτιμημένες και στην ουσία τις απεχθάνονται και σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας δύο είναι οι στάσεις που τελικά απογοητεύουν τις γυναίκες, μολονότι και τις δύο στάσεις προτιμούν πολλοί άνδρες.

Μάλιστα η μία στάση συγκέντρωσε το εντυπωσιακό ποσοστό του 39% και η δεύτερη το επίσης υψηλό ποσοστό του 28%.

Ποιες όμως είναι αυτές οι δύο στάσεις που σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες τις μισούν;

Η στάση του σεξ που φαίνεται να μισούν οι περισσότερες γυναίκες και συγκέντρωσε το 39% των απαντήσεων είναι η λεγόμενη «ανάποδη καουμπόισσα» δηλαδή η στάση όπου η γυναίκα βρίσκεται πάνω από τον άνδρα με την πλάτη της γυρισμένη προς το πρόσωπό του, ενώ στη δεύτερη θέση με ποσοστό 28% βρέθηκε το γνωστό doggy style.

Ποιο είναι το κοινό σημείο και στις δύο στάσεις; 

Εμφανίστηκε ξανά ο περίεργος «πλανήτης ολόγραμμα » στον Ήλιο! | Βίντεο

Ένα παράξενο φαινόμενο εμφανίστηκε και πάλι στον δορυφόρο Stereo Ahead HI1 της NASA

Το Streetcap1 κατέγραψε ένα αντικείμενο που μοιάζει με μια ολογραφική απεικόνιση ενός πλανήτη, αναρωτιώμαστε γιατί εμφανίζεται και ακόμα να ακούσουμε μια έγκυρη εξήγηση για το περίεργο φαινόμενο.

Μερικοί άνθρωποι δηλώνουν ότι προκαλείται από υπερφόρτωση στον επεξεργαστή του δορυφόρου και δεν φιλτράρει την εικόνα του ήλιου όπως πρέπει εκείνη την στιγμή, ενα σφάλμα ή μια δυσλειτουργία του προγράμματος.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ολογραφική προβολή ενός πλανήτη που εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, όπως η ενέργεια των φωτονίων ανοίγει ένα παράθυρο στο διάστημα.

Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ότι μια ομάδα θεωρητικών φυσικών και αστροφυσικών έχουν δεχθει ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι ένα τεράστιο και σύνθετο ολόγραμμα. Αυτη η ομαδα εχει δημοσιεύσει τις ανακαλυψεις της στο περιοδικό Physical Review Letters.

Η ναυτική τραγωδία του 1937 που έγινε τραγούδι

Το «Ύδρα» ή αλλιώς το «Υδράκι» -όπως άρεσε στους επιβάτες του να το αποκαλούν- ήταν χωρητικότητας 250 τόνων και ανήκε στον εφοπλιστή Πετσάλη

του Στέφανου Μίλεση

Ο Πειραιάς ως μεγάλο λιμάνι της Μεσογείου, πολλές φορές στο παρελθόν έχει βρεθεί στο επίκεντρο μεγάλων ναυτικών τραγωδιών ή  μικρότερων ατυχημάτων που απασχόλησαν για ικανό χρονικό διάστημα τόσο τη κοινή γνώμη όσο και την κοινωνία, άλλοτε σε πανελλήνιο κι άλλοτε σε τοπικό επίπεδο, εξαρτώμενο κάθε φορά από τον αριθμό των θυμάτων και το μέγεθος του θαλασσίου δράματος που εξελίχθηκε.

Νύχτες ή μέρες αφάνταστης αγωνίας έχουν διαδραματισθεί τόσο εντός των τριών λιμανιών του όσο και κατά μήκος του Πειραϊκού αιγιαλού.  

Και δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, οι μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες να έχουν συμβεί όταν όλα φαίνονταν ήσυχα και γαλήνια, χωρίς να επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες ή θαλασσοταραχή.

Σε ένα τέτοιο γεγονός θα αναφερθούμε που συνέβη ημέρα Κυριακή 1 Αυγούστου του 1937, και μάλιστα σε ώρα που ο ήλιος σβήνει στον ορίζοντα, παραχωρώντας τη θέση του στο λυτρωτικό σκοτάδι. Σε ώρα που η θαλασσινή αύρα αρχίζει να ενεργεί δροσίζοντας τους κατοίκους της παράλιας πόλης που με προσμονή την αναμένουν για να δροσιστούν.

Γύρω στις οκτώ και τέταρτο το απόγευμα της Κυριακής ένα πετρελαιοκίνητο ιστιοφόρο τρεχαντήρι με το όνομα «Ανάστασις» ξεκινούσε από το λιμάνι της Σουβάλας στην Αίγινα κατάφορτο με 45 εκδρομείς με προορισμό τον Πειραιά. Ανάμεσα σε αυτούς και 15 τουλάχιστον παιδιά. Και λέμε τουλάχιστον, καθώς κατά τη συνήθεια της εποχής, τα παιδιά δεν εξέδιδαν εισιτήριο με αποτέλεσμα να παραμένει ακαθόριστος ο αριθμός τους. 

Ο άνθρωπος έρχεται εδώ στη γη για έναν και μοναδικό σκοπό

Ο άνθρωπος έρχεται εδώ στη γη για τον μοναδικό σκοπό να μάθει να σπάει τα δεσμά που δένουν την ψυχή του. 

Αρρώστιες, αποτυχία, αρνητικότητα, απληστία, ζήλεια – σπάστε αυτές τις αλυσίδες τώρα. 

Το πιο καταστροφικό είναι οι δικές μας λανθασμένες σκέψεις, ο δικός μας εσφαλμένος τρόπος ζωής

Ο μεταξοσκώληκας υφαίνει ένα κουκούλι γύρω από τον εαυτό του. 

Τότε, πριν προλάβει να αναπτυχθεί ώστε να βγάλει φτερά και να βγει από το κουκούλι, ο παραγωγός τον πιάνει κι έτσι ο μεταξοσκώληκας ψοφάει μέσα στη φυλακή που ο ίδιος δημιούργησε. 

Όλοι είμαστε παγιδευμένοι με τον ίδιο τρόπο. 

Πριν αναπτυχθούμε πνευματικά υφαίνουμε ανόητα γύρω από τον εαυτό μας ένα κουκούλι από φόβους, στενοχώριες και άγνοια, μέχρι που έρχονται η αρρώστια και ο θάνατος και μας αφανίζουν. 

Είμαστε δέσμιοι με δεσμά που οι ίδιοι δημιουργήσαμε. 

Τι είναι το πιο καταστροφικό? 

«Ταξιδεύετε» γρήγορα για να «ζείτε» πολλά χρόνια

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τα προβλήματα του χρόνου, του χώρου και της κίνησης· όμως μόλις στον εικοστό αιώνα ήρθαν στο φως οι σωστές απαντήσεις.
Η αύξηση της ταχύτητας ενός κινούμενου σώματος, σημαίνει αυτόματα τη μείωση του αναγκαίου χρόνου για να διανύσει μιαν απόσταση. Η μείωση της ταχύτητας σημαίνει το αντίθετο.
Η απόσταση Παρίσι-Τουρ είναι περίπου 230 χιλιόμετρα. Ένα αυτοκίνητο που ταξιδεύει από το Παρίσι, με 115 χιλιόμετρα περίπου την ώρα, θα φτάσει στην Τουρ σε δυο ώρες. Αν το αυτοκίνητο τρέξει με 230 χιλιόμετρα την ώρα, θα φτάσει μια ώρα νωρίτερα. Η μείωση του χρόνου στο μισό είναι αποτέλεσμα της αύξησης της ταχύτητας. Ένα από τα πιο παράξενα συμπεράσματα, που βγαίνει από τις εξισώσεις της σχετικότητας είναι σε σχέση με τη διαστολή του χρόνου. Ο ρυθμός του χρόνου επιβραδύνεται σ’ ένα σώμα, που κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα.

Σύμφωνα με τους μαθηματικούς τύπους του Λόρεντς, για τη συστολή του χρόνου, και τους τύπους του Αϊνστάιν, για τη διαστολή, μπορούν να συμβούν παράξενα πράγματα στους ανθρώπους, που ταξιδεύουν στ’ άστρα με ταχύτητα σχεδόν σαν αυτήν του φωτός. Μια ωραία κοπέλα μπορεί να «κλείσει» σαν ακορντεόν ή να γίνει λεπτή σαν σαρδέλα κι όμως δε θα της φαίνεται παράξενο. Και το πιο παράξενο, ο κυβερνήτης του διαστημόπλοιου θα εξακολουθεί να τη θεωρεί ωραία. Ο χρόνος θα περνά τόσο αργά, που για να φτάσουμε από το μεσημεριανό στο βραδινό φαγητό θα χρειάζονται ολόκληρες δεκαετίες· κι όμως κανείς δε θα διαμαρτύρεται. Κι ακόμη, το πιο παράξενο· το ταξίδι αυτό είναι για την κοπέλα μια επιχείρηση ξανανιώματος, αφού το πυραυλοκίνητο διαστημόπλοιο θα την εκσφενδονίσει σ’ ένα μακρινό αιώνα.

Έτσι, το ημερολόγιο του διαστημόπλοιου θα αλλάζει σελίδα κάθε είκοσι-τέσσερις ώρες· τα γεύματα θα γίνονται κανονικά και οι αστροναύτες θα κοιμούνται μετά τη δουλειά της ημέρας. Τίποτε δε θα δείχνει ότι, αφότου έφυγαν από τη Γη, ο χρόνος τους πήρε άλλο ρυθμό.
Ας υποθέσουμε, ότι από τη Διεθνή Διεύθυνση Διαστήματος θα εκτοξευτεί το 2050 ένα εξερευνητικό διαστημόπλοιο με προορισμό τις Πλειάδες. Οι πλησιέστερες Πλειάδες απέχουν περίπου έντεκα έτη φωτός από τον πλανήτη μας.

Το διαστημόπλοιο «Γη 328», μόλις φτάσει στον προορισμό του, στρίβει απότομα, χωρίς να χάσει την επιτάχυνσή του, κι επιστρέφει στη Γη. Σύμφωνα με το ημερολόγιο του κυβερνήτη, το ταξίδι είχε διάρκεια είκοσι-δύο χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2072.

Κρίση Ταυτότητας

Πρέπει να ξέρετε ότι η Εμπειρία της Υπέρβασης δεν θα σας κάνει ευτυχισμένους. Αφορά κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ την ευτυχία και τη δυστυχία. Κάθε φορά που περνάτε από μια ομόκεντρη σφαίρα ύπαρξης σε κάποια άλλη, κάθε φορά που κάνετε ένα κβαντικό άλμα σε ένα διαφορετικό επίπεδο συνειδητότητας, περνάτε μια προσωρινή κρίση ταυτότητας. Αυτό το φαινόμενο είναι απολύτως απαραίτητο για την εξέλιξη - και όσο πιο μεγάλο είναι το άλμα τόσο πιο μεγάλη είναι η κρίση. Η ζωή σας πλάθεται στη βάση ενός συστήματος πεποιθήσεων και αντιλήψεων, και όταν ξαφνικά δεν μπορείτε να ταιριάξετε πλέον με αυτό το σύστημα, όταν έχετε εξελιχθεί πέρα από αυτό, περνάτε μια φάση κρίσης ταυτότητας καθώς προσαρμόζεστε στο νέο σας πρότυπο.

Φανταστείτε ένα άτομο- έχει θετικά πρωτόνια στον πυρήνα του και αρνητικά ηλεκτρόνια στις στοιβάδες που το περιβάλλουν. Εάν αφαιρέσετε ένα ηλεκτρόνιο, το άτομο γίνεται πιο θετικό’ αν προσθέσετε ένα ηλεκτρόνιο, γίνεται πιο αρνητικό. 

Κάθε φορά που προσθέτετε ή αφαιρείτε ένα ηλεκτρόνιο, αλλάζετε το φορτίο του ατόμου. Στη δική μας περίπτωση, τα φορτία μας αποκαλούνται «συναισθήματα», «συστήματα πεποιθήσεων» και «αξίες». Όταν αλλάζετε το φορτίο ενός ατόμου, αντιδρά διαφορετικά σε όλα τα άλλα άτομα - τα ανθρώπινα όντα είναι το ίδιο. Αντιδρούμε διαφορετικά στον κόσμο σύμφωνα με τα παλιά και τα νέα μας φορτία.

Είμαστε συναισθηματικά αναλφάβητοι.

Είμαστε συναισθηματικά αναλφάβητοι. 

Όχι μόνο εσύ κι εγώ, όλοι μας είμαστε κι αυτό είναι το πιο θλιβερό. 

Μας δίδαξαν για την ανατομία, για τις γεωργικές μεθόδους στην Αφρική. 

Ξέρουμε απ'έξω μαθηματικούς τύπους. 

Αλλά δεν μας έμαθαν τίποτα για τις ψυχές μας. 

Είμαστε τρομακτικά ανίδεοι για τον εαυτό μας και τους άλλους. 

Οι θεραπευτικές ιδιότητες και οι φαρμακευτικές χρήσεις του Ύσσωπου

Hyssopus officinalis L.

Ονομάζεται και φαρμακευτικός εξαιτίας της πλατιάς του χρήσης στη φαρμακοβιομηχανία, την αρωματοποιία, την ποτοποιία ακόμα και την μαγειρική. Το φυτό συναντάται αυτοφυές σε χώρες της Κεντρικής Ασίας, αλλά και της Ευρώπης, ενώ στην Ελλάδα με αυτό το όνομα γνωρίζουμε ένα άλλο φυτό, που δεν ξέρουμε αν έχει θεραπευτικές ιδιότητες και για αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να το συγχέουμε τον ύσσωπο. Ωστόσο, αναφέρεται ότι το φυτό αυτό το χρησιμοποιούσε ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, κατά διαφόρων παθήσεων.

Ηλιακή Δραστηριότητα στο Maximum

Αν έχετε γυαλιά παρατήρησης ηλίου, ή ακόμα καλύτερα τηλεσκόπιο, τότε αυτή είναι η καλύτερη περίοδος να παρατηρήσετε τον Ήλιο. Θα δείτε δύο μεγάλες σκοτεινές περιοχές στο ορατό μας. Αυτά τα τεράστια ηλιακά σημεία είναι περιοχές έντονων και περίπλοκων μαγνητικών πεδίων όπου πραγματοποιούνται τεράστιες εκρήξεις και ονομάζονται Ηλιακές Κηλίδες.

Τι είναι οι Ηλιακές Κηλίδες και οι Ηλιακές Εκλάμψεις και πώς δημιουργούνται;

Οι ηλιακές κηλίδες όπως προαναφέραμε, είναι μικρές μαύρες περιοχές στην επιφάνεια του ήλιου. Αποτελούν παροδικά φαινόμενα που εμφανίζονται στη φωτόσφαιρα και θεωρούνται οι περισσότερο εντυπωσιακοί και ενδιαφέροντες σχηματισμοί της.

Ο λόγος που οι ηλιακές κηλίδες φαίνονται μαύρες, είναι η χαμηλή θερμοκρασία τους σε σχέση με τη θερμοκρασία της φωτόσφαιρας που τις περιβάλει (υπολογίζεται ότι η θερμοκρασία της σκιάς είναι περίπου 4100 οΚ, ενώ της φωτόσφαιρας είναι περίπου 5800 οΚ). Αν μία ηλιακή κηλίδα μπορούσε να παρατηρηθεί απομονωμένη από την περιβάλλουσα φωτόσφαιρα, θα ήταν φωτεινότερη από το νήμα ενός αναμμένου λαμπτήρα πυρακτώσεως.

Ο αριθμός των κηλίδων στην επιφάνεια αυξάνεται γρήγορα και μετά μειώνεται με βραδύτερο ρυθμό κάθε περίπου 11 χρόνια. Αυτή η περιοδικότητα, την οποία ακολουθεί η γενικότερη ηλιακή δραστηριότητα, αποκαλείται «ενδεκαετής ηλιακός κύκλος» ή «ενδεκαετής κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας». Οι κηλίδες είναι σπάνιες όταν ο ‘Ήλιος βρίσκεται στο ελάχιστό του. Τότε συμβαίνουν πολύ λίγες ηλιακές εκλάμψεις. Όταν όμως ο ‘Ήλιος φτάνει προς το μέγιστό του, οι εκλάμψεις όλο και αυξάνονται μαζί με τις κηλίδες.

Ο ΕΝΔΕΚΑΕΤΗΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΑΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ. IMAGE CREDIT: NASA.GOV

Το προηγούμενο απόγειό (ηλιακό μέγιστο – η περίοδος με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα εντός του κύκλου) του ήταν το 2012 όπου υπήρξε τεράστια στεμματική εκπομπή μάζας, φαινόμενο που απορρέει των δυνατών εκλάμψεων. Σήμερα, εν έτη 2017, το αστέρι μας βρίσκεται στο ηλιακό του ελάχιστο (η περίοδος όπου έχει τη μικρότερη δραστηριότητα).

Σώτη Τριανταφύλλου, Ο χρόνος πάλι

Πόσο αργός είναι ο κόσμος και αναλλοίωτος στο πέρασμα του χρόνου: «Τι κρίμα», έγραφε ο Κίρκεγκαρντ σχολιάζοντας την «αφηρημένη» (την όχι «χειροπιαστή») φύση του χρήματος, «που οι νέοι άνθρωποι σήμερα φθονούν το διπλανό τους για το χρήμα και όχι για την εξυπνάδα του ή για τον έρωτα που του έχει προσφερθεί…» Το «σήμερα» του Κίρκεγκαρντ ήταν τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα. (σ. 101)

«Τίποτα δεν χαρίζεται πια. Όλα έχουν μια τιμή, μια τιμή που ανεβαίνει.  Όσο πιο ακριβά πουλάς το τομάρι σου (λέξη κι αυτή: τομάρι!), τόσο περισσότερο σε εκτιμούν και σε σέβονται. Ωστόσο, ποιο είναι το νόημα της φιλίας, της αγάπης, της συνύπαρξης μέσα στον κόσμο όταν όλα τα καθορίζει το χρήμα;» (σ. 101)

Η επιθυμία της καρδιάς

Jakob Needleman

"Είναι μια λαμπερή μέρα του Οκτώβρη. Φλογισμένα σφεντάμια και βελανιδιές υψώνονται κατά μήκος του δρόμου.
0 ουρανός έχει ένα καθαρό, κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα.

Είναι νωρίς το πρωί.

Κατευθύνομαι προς το σχολείο. Είμαι μόνος. Σιγά-σιγά αρχίζει ο πρωινός βόμβος των αυτοκινήτων και των φορτηγών.
Νιώθω το φθινοπωρινό αέρα δροσερό, καθαρό και γλυκό πάνω στο πρόσωπο και τα ρουθούνια μου.

Ξαφνικά και χωρίς καμιά φανερή αιτία, σταματώ.

Σταματώ τελείως ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Τα πόδια μου όμως εξακολουθούν να κινούνται, τα μπράτσα μου ταλαντεύονται ρυθμικά στο πλάι.
Συναισθήματα χαράς και η διακριτική αίσθηση του σώματος μου με κατακλύζουν και σμίγουν μέσα μου σαν δυο γρήγορα ποτάμια. Αλλά ο νους μου είναι τώρα αργός κι ήρεμος, και κινείται σαν πλεούμενο πάνω σε μια ήσυχη λίμνη.

Την ίδια στιγμή, με μια απρόσμενη καθαρότητα που με ξαφνιάζει, προφέρω δυνατά το όνομα μου. Δεν θυμάμαι να είχα άλλες φορές την πρόθεση να πω το όνομα μου δυνατά και ρυθμικά. Τώρα όμως η φωνή μου είναι γεμάτη πρόθεση και θέληση, μια πρόθεση που όμοια της δεν είχα γνωρίσει ποτέ πριν.

Λέω το όνομα μου: Τζέρι.

Και συγχρόνως: είμαι ο Τζέρι, είμαι εδώ, είμαι ζωντανός.




Το εγώ είμαι εμφανίστηκε μέσα μου καθώς περπατούσα εκείνο το πρωί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το εγώ είμαι ήρθε από ένα χώρο έξω από το χρόνο, από την εστία μου, μια βαθύτερη και πιο αληθινή εστία απ' όσες γνώρισα ποτέ. Τη στιγμή εκείνη ήμουν με τον Εαυτό μου, παιδί, βρέφος και γέρος συνάμα που περιμένει το θάνατο.


Εμφανίστηκα.

Πιο ακριβές θα ήταν να πω: ήρθε.

Και παρ' όλα αυτά, το εγώ είμαι ήταν και μέσα στα πλαίσια του χρόνου. Κινιόταν μαζί μου, κοιτώντας τα δέντρα, την κίνηση, το δρόμο, τους ανθρώπους. Αλλά κοιτούσε με μάτια που εξυπηρετούσαν ένα νέο σκοπό. Καθώς με είχε αγγίξει η αίσθηση του εγώ είμαι, τα μάτια μου ήθελαν μόνο να δουν -δεν εξέπεμπαν φόβο ή επιθυμία. Τα αυτιά μου ήθελαν μόνο ν' ακούσουν, δεν προτιμούσαν ή απέρριπταν. Τα πνευμόνια μου ήθελαν μόνο να αναπνεύσουν, τα χείλη μου να γευτούν και να μιλήσουν, το σώμα μου να κινηθεί μέσα στον ωκεανό του ανέμου και του χρόνου.


Το εγώ είμαι ήθελε απλά να είναι.

Οντότης, γνώση, εμπειρία

από τον Νικόδημο

1. Η κατανόηση ενός ανθρώπου καθορίζεται από το είναι του και τη γνώση του: το τι είναι συνολικά και το τι γνωρίζει συνολικά. Αλλά επειδή το είναι περνά από διαφορετικές καταστάσεις ακόμα και στην περίοδο ενός πρωινού και η προσιτή γνώση κάποτε είναι λιγοστή, η κατανόηση διακυμαίνεται ανάλογα.

Το τι είναι συνολικά ένας άνθρωπος είναι η οντότητά του. Όπως είδαμε, οι Γνωστικοί πρέσβευαν πως η οντότης του ανθρώπου, η ουσία του, προέρχεται από, και είναι ίδια με, την ουσία του Υψίστου. Αυτό πρεσβεύουν εξίσου ξεκάθαρα και οι Ουπανισάδες, τα αρχαία κείμενα Ιερής Αποκάλυψης των Ινδιών. Και αυτό δεν το αμφισβητώ.

Πρέπει όμως να θυμόμαστε πως το τι και το πώς είμαστε κάποια ώρα καθορίζεται από το επίπεδο της Συνειδήσεώς μας και από το ποιοι τομείς του νου λειτουργούν και πώς. Δηλαδή σε μια κατάσταση ονείρου, η οντότης μας εκείνη την ώρα είναι σε χαμηλό επίπεδο, η εμπειρία μας πολύ περιορισμένη και η κατανόησή μας εξίσου περιορισμένη. Αν πάλι λειτουργεί ανέλεγκτα ο ζωτικός τομέας της διάνοιας σε ακατάσχετη φλυαρία, πάλι έχουμε περιορισμένη εμπειρία και κατανόηση.

Το σκέλος της γνώσης το καταλαβαίνουμε πιο εύκολα. Αν δεν έχουμε γνώση της κινέζικης γλώσσας ή της Πυρηνικής Φυσικής, δεν κατανοούμε καθόλου τα κινέζικα ή την Πυρηνική Φυσική.

2. Μια από τις ισχυρότερες ψευδαισθήσεις που τρέφουμε για τον εαυτό μας είναι πως είμαστε ή μένουμε ίδιοι σε όλη την ενήλικη, ώριμη ζωή μας. Πιστεύουμε μάλιστα, μιλούμε και δρούμε, σα να είμαστε ένα και ίδιο αμετάβλητο ον με πολλή νοημοσύνη, εσωτερική ενότητα και ισχυρή, ενιαία βούληση, και δικαιούμαστε όχι μόνο να εκφέρουμε γνώμη για κάθε ζήτημα αλλά αυτή να είναι σεβαστή!

Οι περισσότεροι άνθρωποι συγχέουν την αγάπη με την προσδοκία

Σε συνδυασμό με την αγάπη, ο πόλεμος είναι ένα σημαντικό συστατικό στοιχείο της ολότητας και της ευζωίας επίσης. Τις περισσότερες φορές χρειάζεστε μια γερή σύγκρουση στη σχέση σας. Η διαμάχη και ο ανταγωνισμός είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη. Δεν είμαστε εδώ για να έχουμε μόνο ειρήνη- είμαστε εδώ για να βιώσουμε και τις δύο πλευρές του νομίσματος της ζωής. 

Επομένως, αν έχετε διαμάχες στη σχέση σας, μην σκεφτείτε: «Ωχ! Η σχέση μου έχει αποτύχει». Όχι, ωριμάζει! Σας προκαλεί, σας κάνει να εξετάσετε τον εαυτό σας. Κάθε φορά που παρατηρείτε και διερευνάτε τον εαυτό σας, κάθε φορά που αλλάζετε τις πεποιθήσεις σας και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεστε τα πράγματα και μαθαίνετε πώς μπορείτε να κατακτήσετε την τέχνη της επικοινωνίας σύμφωνα με τις αξίες του άλλου ανθρώπου, ωριμάζετε.

Έχετε προσπαθήσει ποτέ να αλλάξετε κάποιον κρατώντας επιθετική στάση; Τι συμβαίνει όταν λέτε: «Κοίτα, έχω δίκιο κι έχεις άδικο. Ή θα αλλάξεις και θα γίνει όπως το λέω ή έξω από την πόρτα»; Όσο πιο ανυποχώρητοι και κάθετοι είστε τόσο πιο ανυποχώρητος γίνεται και ο άλλος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πόλωση. Όταν δε πεισμώνετε και οι δυο, φτάνετε σε αδιέξοδο. 

«Θεός» σημαίνει «Μέγα Οργανωμένο Σχέδιο»

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΕΝΑ ΓΑΛΑΞΙΑ με 700 δισεκατομμύρια αστέρια σαν τον ήλιο μας να κινούνται σε απόλυτη τάξη γύρω από το κέντρο του. Αν όμως πάμε στο κέντρο του γαλαξία, το κέντρο των κέντρων, όπου τίποτα δεν κινείται σε κυκλικές τροχιές επειδή είναι το κέντρο, αυτό είναι ένα σημείο ακινησίας. Σε κάποια θεολογικά συστήματα, αυτό το κέντρο των κέντρων έχει αποκληθεί «Θεός».
Ο Θεός είναι ως ιδέα το σημείο παύσης, αυτό που σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες «ου κινούμενον κινεί». 

Υπάρχει κίνηση παντού, αλλά το ακίνητο κινούν είναι αυτό που αποτελεί την πηγή κάθε κίνησης. Οι αληθινοί μαθητές του πνεύματος και σι αναζητητές της σοφίας οδεύουν προς το δικό τους κέντρο των κέντρων, εκεί όπου βρίσκεται το ακίνητο κινούν, εντός του γαλαξία της δικής τους συνειδητότητας με τις δικές της πλειάδες προσωπικοτήτων. Δεν παγιδεύονται στους κύκλους της μέρας και της νύχτας, του θετικού και του αρνητικού, του φωτός και του σκότους, αλλά είναι πρόθυμοι να κινηθούν πιο άμεσα προς το κέντρο αυτών των διττοτήτων. 

Όπως στο καλλιτεχνικό πατινάζ που οι αθλητές στριφογυρίζουν αργά όταν τα χέρια τους είναι απλωμένα και πιο γρήγορα καθώς πλησιάζουν περισσότερο το κέντρο τους, κατά τον ίδιο τρόπο ο ρυθμός περιστροφής και δόνησης των μαθητευομένων αυξάνεται επίσης. Διακρίνουν τους κύκλους του φωτός και του σκότους πιο γρήγορα και καθώς προσεγγίζουν τη σοφία προσεγγίζουν επίσης και ένα σημείο όπου βρίσκονται σε ακινησία. Δεν αντιδρούν στις αλλαγές γύρω τους, επειδή για μια στιγμή έχουν ταυτιστεί με το κέντρο, που είναι ακίνητο.

Ο Γκουρού Νανάκ

Ο ιδρυτής της θρησκείας των Σιχ ήταν ένας μεγάλος διδάσκαλος ονόματι Γκουρού Νανάκ. Αυτή η σοφή ύπαρξη αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των θρησκειών του κόσμου. Κατά τη διάρκεια της πνευματικής του αναζήτησης, ο Γκουρού Νανάκ πήγε στο Ισραήλ και μελέτησε τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό, ταξίδεψε σιη Μέκκα για να μελετήσει τις διδασκαλίες του Μωάμεθ και έφτασε ως την Κάαμπα, ένα οικοδόμημα κυβικού σχήματος που βρίσκεται στο κέντρο του μεγάλου τεμένους της Μέκκας.

Στην ανατολική πλευρά της Κάαμπα υπάρχει μια ιερή πέτρα, μια συστάδα μετεωριτών μέσα στον τοίχο. Ο Γκουρού Νανάκ περπάτησε στην πλατεία και ξάπλωσε για να διαλογιστεί με τα πόδια του προς την ιερή πέτρα. Οι Μουσουλμάνοι γύρω του ένιωσαν βαθύτατα προσβεβλημένοι, επειδή η πέτρα είναι σύμβολο του Αλλάχ και τα πόδια θεωρούνται βρώμικα. Φώναξαν στη γλώσσα τους: «Βλασφημία! Βλασφημία! Πώς τολμάς να βάζεις τα πόδια σου στην ιερή πέτρα;»

Κάθε φορά που εύχεστε το κακό για τους άλλους, μετατρέπεται σε μια ευχή για τον εαυτό σας

Κάθε φορά που εύχεστε το κακό για τους άλλους, μετατρέπεται σε μια ευχή για τον εαυτό σας στον υποσυνείδητο νου. Ο υποσυνείδητος νους δεν διακρίνει μεταξύ εσάς και των άλλων, αλλά αναγκάζει την μεταϋπνωτική υποβολή να πραγματώνεται κάθε φορά που διεγείρεται.

Γίνεστε στόχος των δικών σας βελών. Σε δέκα λεπτά ζήλιας και μίσους, χτίζετε μια εγγραφή βίντεο εκατό μέτρων στον υποσυνείδητο νου σας.

Μερικές ασθένειες είναι κατασκευασμένες με τον ίδιο τρόπο. Ταυτίζεστε με άρρωστους ανθρώπους και φαντάζεστε ότι είστε άρρωστοι. Φαντάζεστε το δράμα του να αρρωστήσετε. Στη συνέχεια, αναπαράγετε την καταγραφή πραγματικά στη ζωή σας και την ονομάζετε επίθεση.

Τα 15 μυστικά των μεγιστάνων του πλούτου

Αν οι πλούσιοι έχουν κάτι κοινό, είναι ότι σκέφτονται διαφορετικά από τους άλλους ανθρώπους. Εδώ παρουσιάζουμε 15 από τα μυστικά τους. Ίσως κάποιο από αυτά να σας βοηθήσει να αλλάξετε τη ζωή σας.

Αν θέλετε να γίνετε πλούσιος, τότε πρέπει να μάθετε να σκέπτεστε σαν πλούσιος. Image: Supplied 

ΟΠΩΣ αναφέρει ο συγγραφέας Στιβ Σίμπολντ, στο βιβλίο του “Πώς σκέφτονται οι πλούσιοι άνθρωποι” (How Rich People Think), οι διαφορές ανάμεσα στο σκεπτικό των πλουσίων και σε αυτό των συνηθισμένων ανθρώπων είναι πολλές και μεγάλες. Εδώ παρουσιάζουμε τις πιο χαρακτηριστικές από αυτές.

Οι πλούσιοι άνθρωποι:

1. Θεωρούν ότι ο εγωισμός είναι αρετήΟ μέσος άνθρωπος αισθάνεται ότι πρέπει να σώσει τον κόσμο. Βάζοντας όμως πρώτα τους άλλους, ο ίδιος καταδικάζει τον εαυτό του στη φτώχεια. Οι πλούσιοι, αντίθετα, θεωρούν πως αν δεν βοηθήσουν πρώτα τον εαυτό τους, δεν θα μπορέσουν να βοηθήσουν κανένα άλλον.

2. Είναι πάντοτε ενεργητικοίΠοτέ δεν θα δείτε κάποιον πραγματικά πλούσιο να παίζει Τζόκερ ή άλλα τυχερά παιχνίδια (ακόμη και πριν γίνει πλούσιος). Ο μέσος άνθρωπος περιμένει πάντα κάποιον άλλον να τον βοηθήσει να γίνει πλούσιος –ένα λαχείο, την κυβέρνηση, κάποιον φίλο, τον ή τη σύζυγο– καταδικάζοντας έτσι τον εαυτό του σε αδράνεια. Αντίθετα, οι πλούσιοι κινητοποιούνται, αναλαμβάνουν δράση και περνούν το χρόνο τους στην επίλυση των προβλημάτων ή των εμποδίων που τους καθυστερούν στην επίτευξη των στόχων τους.

3. Έχουν γνώσεις πέρα από τη συμβατική εκπαίδευσηΟι περισσότεροι σήμερα άνθρωποι πιστεύουν ότι ο δρόμος προς τα πλούτη περνάει μέσα από μάστερ και διδακτορικά. Οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν αποκτήσει χρήματα επειδή πωλούν τις εξειδικευμένες γνώσεις που έχουν. Τέτοια παραδείγματα είναι ο Μπιλ Γκέιτς, ο Στηβ Τζομπς, ο Έλον Μασκ κ.ά.

4. Είναι πάντα ένα βήμα μπροστάΠράγματι, οι πλούσιοι άνθρωποι ξοδεύουν πολύ χρόνο “κοιτάζοντας” προς το μέλλον, σε αυτό που ανατέλλει και όχι σε αυτό που αποτελεί πλέον κοινό τόπο. Οσμίζονται αυτό που πρόκειται να έρθει και που θα αποτελέσει την αυριανή ανάγκη. Έτσι, καθορίζουν τους στόχους τους και φτιάχνουν τα σχέδιά τους. Ο μέσος άνθρωπος επενδύει περισσότερο στο παρελθόν, λίγο στο παρόν και καθόλου στο μέλλον. Αυτό τον κρατά πίσω, κάνοντάς τον δυστυχισμένο και μίζερο.

Αγένειος Ιησούς σε αρχαία γυάλινη πιατέλα

Με κοντά μαλλιά κατά το ρωμαϊκό πρότυπο και χωρίς γενειάδα απεικόνιζαν τον Ιησού οι πιστοί στα πρώιμα χρόνια του χριστιανισμού.

Ανακατασκευή της παράστασης που υπάρχει στον αρχαίο γυάλινο δίσκο. Στο κέντρο ο Ιησούς αγένειος. Photo: FORVM MMX. Πηγή: Supplied

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ στην Ισπανία ανακάλυψαν μια από τις πρώτες γνωστές παραστάσεις του Ιησού στον κόσμο. Η παράσταση είναι χαραγμένη σε γυάλινο δίσκο και τοποθετείται χρονικά στον 4ο αιώνα μ.Χ., εποχή που ο χριστιανισμός άρχισε να διαμορφώνεται ως Εκκλησία.

Ο δίσκος μάλλον χρησιμοποιείτο για το μυστήριο της ευχαριστίας, κατά το οποίο άρτος και οίνος προσφέρονται για την κοινωνία των πιστών, σε ανάμνηση του μυστικού δείπνο και της σταυρικής θυσίας του Ιησού. Όπως αναφέρει το ABC, ο δίσκος έχει διάμετρο 22 εκατοστά και τα θραύσματά του βρέθηκαν στην πόλη Linares της Ισπανίας.

Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο έργο FORVM MMX βρήκαν τον γυάλινο δίσκο μέσα σε ένα κτίριο που χρησιμοποιείτο για θρησκευτικούς σκοπούς και το οποίο έχει απομείνει από την αρχαία πόλη Castulo.

Το εύρημα έκανε τους επιστήμονες «να αναθεωρήσουν τη χρονολογία του πρώιμου χριστιανισμού στην Ισπανία», δήλωσε ο διευθυντής του έργου FORVM MMX, Marcelo Castro, στην εφημερίδα El Mundo.

Τα κομμάτια που βρέθηκαν ήταν σε άριστη κατάσταση, πράγμα που επέτρεψε τη συναρμολόγηση του δίσκου κατά 81%.