Δε χρειάζονται χρήματα για να αγοράσει κανείς τα απαραίτητα της ψυχής. (Henry David Thoreau)

Όσο δύσκολη κι αν είναι η ζωή σας, αντιμετωπίστε την και ζήστε τη. Μην την αποφεύγετε, μην τη βρίζετε. Είναι λιγότερο άθλια απ’όσο είστε εσείς οι ίδιοι. Όσο πιο πλούσιοι γίνεστε, τόσο πιο φτωχή μοιάζει. Εκείνος που ψάχνει διαρκώς για ελαττώματα, τα βρίσκει, ακόμα και στον παράδεισο. Αγαπάτε τη ζωή σας, κι ας είναι φτωχική. Μπορείτε να περάσετε κάποιες ευχάριστες, συνταρακτικές, ένδοξες ώρες ακόμη και στον οίκο των απόρων. 

Το ηλιοβασίλεμα καθρεφτίζεται στα τζάμια του οίκου των απόρων με το ίδιο θάμπος με το οποίο καθρεφτίζεται και στα παράθυρα της έπαυλης.Το χιόνι λιώνει μπροστά σε κάθε πόρτα την ίδια μέρα της άνοιξης. Ένας ήρεμος νους μπορεί να ζήσει το ίδιο ικανοποιημένος και με το ίδιο ευχάριστες σκέψεις στο φτωχοκομείο και στο παλάτι. Οι άποροι της μικρής μας πόλης συχνά μου φαίνεται σαν να ζουν τις πιο ανεξάρτητες ζωές απ’ όλους. Ίσως απλά να είναι αρκετά μεγαλόψυχοι ώστε να μπορούν να δέχονται την ελεημοσύνη των άλλων χωρίς να ενοχλούνται. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταδέχονται να ζουν με έξοδα του δήμου. Πολύ συχνά όμως καταδέχονται μια χαρά να ζουν με ανέντιμα μέσα, πράγμα που κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται πιο επαίσχυντο. Καλλιεργείτε τη φτώχεια σαν βότανο σε περιβόλι, σαν φασκόμηλο. Μην μπαίνετε και πολύ στον κόπο να αποκτάτε καινούργια πράγματα, είτε για ρούχα πρόκειται είτε για φίλους. 

Επισκευάστε τα παλιά· επιστρέψτε σ’ αυτά. Δεν αλλάζουν τα πράγματα, εμείς αλλάζουμε. Πουλήστε τα ρούχα σας και κρατήστε τις σκέψεις σας. Μην αναζητάτε με τόσο άγχος να αναπτυχθείτε, να δεχτείτε όσο το δυνατόν περισσότερες επιδράσεις, να γίνετε ένα όργανο που πάνω του θα παίζουν οι άλλοι. Όλα αυτά δεν είναι παρά κατασπατάληση της ενέργειάς σας και περισπασμοί. Η ταπεινοφροσύνη, όπως η σκοτεινιά, αποκαλύπτει τα ουράνια φώτα.Ο περιττός πλούτος μονάχα περιττά πράγματα μπορεί να αγοράσει. Δε χρειάζονται χρήματα για να αγοράσει κανείς τα απαραίτητα της ψυχής.

Νίκος Καζαντζάκης: Είμαστε μια λέξη από την Οδύσσεια

Τι θα πει ευτυχία; Να ζεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.

Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από τη γιγάντια Οδύσσεια. Είμαστε βυθισμένοι σ’ ένα γιγάντιο τραγούδι και λάμπουμε όπως λάμπουν τα ταπεινά χοχλάδια όσο είναι βυθισμένα στη θάλασσα.

Ποιο είναι το χρέος μας; Ν’ ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μια στιγμή, όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας, και ν’ αναπνέψουμε το υπερπόντιο τραγούδι.

Αφήστε τους ανθρώπους να λατρεύουν οτιδήποτε θέλουν

Αφήστε τους ανθρώπους να λατρεύουν οτιδήποτε θέλουν, αλλά προσπαθήστε να επιστήσετε την προσοχή τους στις εσωτερικές έννοιες του αντικειμένου ή της θρησκείας τους και θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε το αντικείμενο της λατρείας τους ένα αντικείμενο μεταμόρφωσης.

Εκείνοι που ατιμάζουν μια εικόνα λατρείας, μια εικόνα χαράς και αγάπης, ή ένα αντικείμενο αφοσίωσης και υψηλού σεβασμού είναι εγκληματίες, ανεξάρτητα από το πεδίο στο οποίο βρίσκεται αυτό το αντικείμενο: πολιτικό, εκπαιδευτικό, φιλοσοφικό, καλλιτεχνικό, επιστημονικό, θρησκευτικό ή οικονομικό.

Επομένως, μην προσβάλλετε το αντικείμενο της λατρείας των άλλων, αλλά προσπαθήστε να βρείτε κάτι ωφέλιμο σε αυτό και να προσελκύσετε την προσοχή τους σε αυτό το σημείο ομορφιάς. Κάθε αντικείμενο λατρείας μπορεί να μετατραπεί σε πηγή ενέργειας που μπορεί να μεταμορφώσει τη φύση των λατρευτών της.

Οι αρχαίοι έλεγαν:
"Μην υποτιμάτε έναν πατέρα μπροστά στον γιο του ή έναν σύζυγό μπροστά στη σύζυγό του".
"Μην προσβάλλετε εικόνες λατρείας".

ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΞΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αν κοιτάξουμε λίγο στο τι διαδραματίζεται στη ζωή μας και τι δεν μας  ευχαριστεί σε αυτήν, θα δούμε πως όλα όσα θέλουμε να διατηρούμε και γι’ αυτό και τα συντηρούμε, και όλα όσα θέλουμε να αποκτήσουμε και γ’ αυτά και αγωνιζόμαστε, δεν τα θέλουμε τελικά πραγματικά τα ίδια, αλλά τα θέλουμε επειδή τα θεωρούμε ως τα απαραίτητα «μέσα», για να μας οδηγήσουν σε κάτι άλλο που βρίσκεται βαθύτερα...

Έτσι, θέλουμε σπίτια για να αποκτήσουμε Ασφάλεια,

αυτοκίνητα (και τα υπόλοιπα πράγματα) για να αποκτήσουμε Αξία,

ανθρώπους που «μας δονούν» ανάλογα, για να μας δώσουν Αγάπη, μία δουλειά για να νιώθουμε Αυτάρκεις κι Ανεξάρτητοι, άρα Ελεύθεροι κλπ

Όμως τα σπίτια γκρεμίζονται,

τ’ αυτοκίνητα συνεχώς χαλάνε και φυσικά καταστρέφονται,

οι άνθρωποι φεύγουν, (από κοντά μας ή από τη ζωή…),

και από τις δουλειές μας απολύουν….

Έτσι χάνεται η Ασφάλεια;

Χάνεται η Αξία;

Φεύγει η Αγάπη;

Παύουμε να είμαστε Αυτάρκεις κι Ανεξάρτητοι, άρα Ελεύθεροι;

Σαφώς όχι!

Απλά, έτσι νομίζουμε….

Κι αυτό, γιατί

1^ον Επενδύουμε στην μονιμότητα,

2^ον νομίζουμε ότι είμαστε το σώμα μας μόνο, και

3^ον γι’ αυτό, (επειδή νομίζουμε ότι είμαστε το σώμα μας μόνο) δίνουμε έμφαση «στα μέσα» (δηλαδή σπίτια, αυτοκίνητα, ανθρώπους, δουλειές), με τα οποία θεωρούμε μπορούμε να αποκτούμε Ασφάλεια, Αξία, Αγάπη και Ελευθερία, αντί να διερευνήσουμε στην κάθε μία από τις παραπάνω έννοιες, το τι «Πραγματικά» σημαίνει το να είμαστε Ασφαλής, να Αξίζουμε, να νιώθουμε Αγάπη, να είμαστε Ελεύθεροι….

Φοβος, ο αιωνιος αντιπαλος

Ο φόβος είναι ο αιώνιος αντίπαλος του ανθρώπου, το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας. Όταν φύγει ο φόβος, όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο καθαρά. Ο άνθρωπος γεννιέται τέλειος, ολόκληρος, χωρίς φόβο. Στο φόβο εκπαιδευόμαστε μπαίνουμε με το που ερχόμαστε στον γη, όταν βγαίνουμε από τη μήτρα της μητέρας μας σε αυτόν τον κόσμο, μερικές φορές και από πιο πριν, ένας τομέας με τον οποίο ασχολείται η προγεννητική ψυχολογία.

Η γέννηση είναι ένα πολύ ισχυρό σοκ. Πολλοί αναφέρουν τη γέννηση ως τον πρώτο θάνατο. Τότε είναι που εδραιώνεται ο βαθύτερος φόβος του ανθρώπου, ο φόβος του θανάτου, και συνεχίζεται το χτίσιμο πολλών μικρότερων φόβων όσο μεγαλώνουμε. 

Αυτό μπορούμε να το δούμε με χιλιάδες απλά καθημερινά παραδείγματα.

Ας αναφέρουμε μερικά ξεκινώντας από τα παιδικά μας χρόνια. Οι γονείς μας, χωρίς να το καταλαβαίνουν τις περισσότερες, φορές βοηθούν στο χτίσιμο αυτών των φόβων, διότι είναι οι ίδιοι γαλουχημένοι στο φόβο. Τρέχουν με τον παραμικρό θόρυβο μήπως έπαθε κάτι το παιδί. Το παιδί, αν και βρέφος ακόμα, αναπτύσσει μια εικόνα του κόσμου ως έναν κόσμο όπου υπάρχουν κίνδυνοι.

 Ακόμα κι όταν μεγαλώσει και γίνει τριάντα, σαράντα ετών, φεύγοντας από το σπίτι οι γονείς του εύχονται «στο καλό και να προσέχεις». Αυτό από μόνο του δουλεύει στο ασυνείδητο λέγοντάς του «πρόσεχε». Αυτόματα σημαίνει ότι εκεί έξω υπάρχει κίνδυνος και ό,τι πιστεύει το μυαλό, αυτό προβάλλει.

Όλα αυτά είναι γνωστά από πολύ παλιά, κι έτσι ο φόβος έχει χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες από αυτούς που έχουν τη δύναμη για να τη διατηρούν, όπως αρχηγοί κρατών, πνευματικοί ηγέτες, κληρικοί, γονείς, εργοδότες κ.λπ.

Η βασιλική δυναστεία των Μακεδόνων και το άστρο του Σειρίου

Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι ο Σείριος κατέχει ιδιαίτερα εξέχουσα θέση στη μυθολογία του ανθρώπινου πολιτισμού. Ο Σείριος, το πιο λαμπρό άστρο στον ουρανό, είναι ένα διπλό αστέρι στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 8,7 έτη φωτός από τη Γη. Γύρω από το Σείριο Α περιστρέφεται ο λευκός νάνος αστέρας Σείριος Β, που πιστεύεται ότι πλησιάζει στο τέλος της ζωής του. 

ΣΕΙΡΙΟΣ Α', ΣΕΙΡΙΟΣ Β'

Σε αντίθεση με τον λαμπρό σύντροφό του ο Σείριος Β, είναι αόρατος με γυμνό μάτι και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά με τηλεσκόπιο το 1862 από τον Αμερικανό αστρονόμο Άλβιν Κλαρκ. Καθώς ο Σείριος Β είναι 10.000 φορές αμυδρότερος από τον Σείριο Α, δεν στάθηκε δυνατό να φωτογραφηθεί πριν από το 1970. Ο Σείριος έχει μάζα 2,3 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο, αλλά μικρότερη πυκνότητα. Θα έλεγε κανείς πως μοιάζει με νεφέλωμα. 

ΣΕΙΡΙΟΣ Β'  ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΗ

Η περιοδική μεταβολή της φωτεινότητας του κάθε 25 χρόνια συνοδεύεται από ισχυρότατα παλιρροϊκά κύματα, λόγω της γειτονίας του με το συνοδό του. Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών αστρονόμων, ο Σείριος βρίσκεται στο «κέντρο» σχεδόν του γαλαξία μας. Το πιο εκπληκτικό ήταν όμως η εξήγηση που έδιναν οι ίδιοι οι Ντόγκον γι’αυτή τους της γνώση. Πίστευαν ότι οι πρόγονοί τους είχαν δεχτεί στην αρχαιότητα επίσκεψη από διαστημικούς ταξιδιώτες από κάποιον πλανήτη στο σύστημα του Σείριου. 

Eίσαι η δουλειά που κάνεις;

Λένα Παπαδημητρίου

Διάβασα προ ημερών στoν «New Υοrker» ένα κείμενο της 86χρονης αμερικανίδας νομπελίστριας Τόνι Μόρισον. Ομολογώ ότι ο τίτλος ήταν που μου τράβηξε την προσοχή. «The work you do, the person you are» («Η δουλειά που κάνεις, ο άνθρωπος που είσαι»). Μια αυτοβιογραφική αφήγηση από μια ταραχώδη παιδική ηλικία. Το παραθέτω αυτούσιο, με μερικές περικοπές. Λόγια παραμυθίας για τους εργαζομένους και ανέργους στην Ελλάδα του 2017.

«Το μόνο που έπρεπε να κάνω για τα δύο δολάρια ήταν να καθαρίζω το σπίτι Της για λίγες ώρες μετά το σχολείο. Ηταν μάλιστα ένα πανέμορφο σπίτι, με καναπέ με πλαστικό κάλυμμα και καρέκλες, άσπρη μοκέτα από τοίχο σε τοίχο, άσπρο εμαγιέ φούρνο, πλυντήριο και στεγνωτήριο - πράγματα συνηθισμένα στην περιοχή Της, απόντα στη δική μου. Μεσούντος του πολέμου, Εκείνη είχε βούτυρο, ζάχαρη, μπριζόλες και καλτσοδέτες με πίσω τη ραφή.
Ηξερα να τρίβω πατώματα πεσμένη στα γόνατα και να πλένω ρούχα στη σκάφη, αλλά δεν είχα ποτέ δει ηλεκτρική σκούπα Χούβερ ή σίδερο που δεν θερμαίνεται με φωτιά.

Μέρος από το καμάρι που δούλευα γι' Αυτήν ήταν ότι έβγαζα λεφτά για σκόρπισμα: στο σινεμά, σε καραμέλες, paddleballs, παιχνίδια, χωνάκια παγωτό. Ομως το μεγαλύτερο καμάρι ήταν ότι έδινα το μισό μεροκάματό μου στη μητέρα μου, που σημαίνει ότι κάποια από αυτά που εγώ κέρδιζα πήγαιναν σε αληθινά πράγματα - για να πληρωθεί η ασφάλεια ή το χρέος στον γαλατά ή στον παγοπώλη. Ηταν απέραντη η ευχαρίστηση ότι ήμουν χρήσιμη. Δεν ήμουν σαν τα παιδιά στα παραμύθια: φορτικά στόματα που περίμεναν κάποιον να τα ταΐσει, μπελάδες που ήθελαν συμμάζεμα, σκοτούρες τόσο μεγάλες που αναγκάζονταν να τα εγκαταλείπουν στο δάσος. Είχα αποκτήσει ένα στάτους που δεν μπορούσα να κατακτήσω με τις απλές αγγαρείες του σπιτιού μου, που μου εξασφάλιζε ένα αργό μειδίαμα, ένα επιδοκιμαστικό ενήλικο νεύμα του κεφαλιού... (...)

Δημήτρης Λιαντίνης – "Απελπίζεται και κλαίει και περιγράφει" ...ο ποιητής Dante Alighieri

Ο Δάντης δεν εκατέβηκε στην Κόλαση. Η ιδική του νέκυια είναι μια στυγερή αλληγορία της επίσκεψης που έκαμε στο Γεντί-Κουλέ της ψυχής μας. Ό,τι είδε είναι τα σύρματα και τα σήμαντρα, τα παραπήγματα, τα κελλιά και οι κατάδικοι που κλείστηκαν μέσα στα πάθη τους, καθώς με την πράξη εφρόντισαν να τα κάμουν εγκλήματα.

Η επιδρομή του Δάντη στον Άδη δηλώνει το δράμα της ιδικής μας αδιάλειπτης και αδιέξοδης κωμωδίας.

Καθώς προσέχουμε το όραμα και το λόγο του, μας συνέχουν τα χρώματα και ο αχός ενός βρυχηθμού υποβρύχιου στην αχανή χοάνη του χαμένου χρόνου της ψυχής μας. Εκεί που μας ξεχειλίζει η χολή, χύνεται έξω από τα χαρακώματα του χρηστού και του χρήσιμου, και χαραμίζεται στα χάσματα και στους χαμούς της κατάχρησης και της αποτυχίας. Χαρίζει χρήμα όχι τη χαρά και τη χάρη για το χρέος που ξαστόχησε.

Τα φρικτά και τα φρικώδη που βλέπει ο ποιητής, καθώς ανοίγεται η πύλη και περνά στο τοπίο των παθών μας, είναι τόσα και τέτοια, που δε γίνεται να προχωρήσει χωρίς σηματωρό και ναυτίλο. Χρειάζεται τον οδηγό και τον παραστάτη. Για να στυλώνουν κάθε φορά το ψυχικό και τα πόδια του μπροστά στους εφιάλτες που εφορμούν να τον αφανίσουν στη φρίκη τους.

Βόηθα με, δάσκαλε, να σταθώ! φωνάζει στο Βιργίλιο κάθε φορά που ανοίγεται μπροστά του ένας νέος κύκλος με μαρτύρια. Μίλα μου και κούνα με, να βεβαιωθώ πως συνεχίζω να ζω, ύστερα απ' ό,τι βλέπω.

Δεν είναι που υπάρχουν τα θερία και τα φίδια. Δεν είναι η πίσσα και τα κατράμι και ο χοχλός που βράζει. Ούτε οι διάβολοι που ασελγούν και σατυριάζουν στα κορμιά των παιδιών τους, καθώς τσιρομαχούν με τις αγκουσεμένες στρίγγλες. Δεν είναι τα βουνά οι βουβώνες με τα περιττώματα που τρώνε οι κολασμένοι. Ούτε οι στρατιές και οι σπείρες τα σκουλήκια που τρώνε τους κολασμένους.

Τι τρέχει με το χωριό του Facebook στην Καλιφόρνια;

“Το Facebook θα μεταμορφώσει την έδρα του στην Καλιφόρνια σε χωριό!”

Το άρθρο που έγινε viral στα ντόπια και ξένα ΜΜΕ, αφορά στο σχέδιο που παρουσίασε το Facebook χθες Παρασκευή για να μεταμορφωθεί η έδρα της εταιρείας, σε πραγματικό «χωριό» με εκατοντάδες φθηνές κατοικίες και εμπορικά καταστήματα για τους εργαζόμενους της. Βρίσκεται κοντά στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, στην καρδιά της Σίλικον Βάλεϊ.

Όπως αναφέρει ο Τζον Τένανες αντιπρόεδρος του Facebook, το campus Willow θα δώσει λύση στο πρόβλημα στέγασης και μετακινήσεων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία. Θα περιλαμβάνει καταστήματα, όπως φαρμακεία και παντοπωλεία, 1.500 κατοικίες, το 15% των οποίων θα πουληθεί σε τιμή χαμηλότερη από αυτή της αγοράς, σε μια έκταση 11.600 τετραγωνικών μέτρων.

«Σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα, στόχος μας είναι με το campus Willow να δημιουργήσουμε ένα χωριό που θα παρέχει τις πιο βασικές υπηρεσίες, κατοικίες και μέσα μεταφοράς καθώς και γραφεία», εξήγησε ο Τένανες στο ιστολόγιό του.

Η έδρα του Facebook βρίσκεται στις εγκαταστάσεις που ανήκαν στην εταιρεία Sun Microsystems, τις οποίες αγόρασε το 2011, ενώ στη συνέχεια αγόρασε κι άλλες γειτονικές εκτάσεις.

Το Facebook θα παρουσιάσει τα σχέδιά του στις αρχές της πόλης Μένλοου Παρκ αυτό τον μήνα. Η φάση προετοιμασίας του έργου θα διαρκέσει περίπου δύο χρόνια και οι πρώτες εγκαταστάσεις αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί το 2021.

Τι δεν μας είπαν τα ΜΜΕ για το χωριό 

Όπως λένε οι Αμερικάνοι, It is too good to be true και There is always a catch!

Αυτά σε γερνάνε…

Σκέφτεσαι ότι γερνάς.

Κοιτάς στον καθρέφτη σου και πάντα ανακαλύπτεις μια καινούργια άσπρη τρίχα που δεν την έπιασε καλά η βαφή, μια χαρακιά- επονομαζόμενη ρυτίδα- στις άκρες των ματιών ή στο κούτελο, μια μικρή χαλάρωση στα μάγουλα.

Κοιτάς το κορμί σου και πάντα κάτι αλλάζει. Κάτι που αλλάζει και δεν ξαναφτιάχνεται. Κάτι που για να βελτιωθεί θέλει τη διπλάσια προσπάθεια.

Και μετά βγαίνεις στο δρόμο και παρατηρείς.

Κάτι νέους που δείχνουν πιο γέροι από σένα κι ας μην έχουν ούτε μια ρυτίδα.

Κάτι γέρους που δείχνουν πιο νέοι από σένα κι ας μην μπορούν πλέον ούτε καν να τις μετρήσουν.

Κάτι καμπουριασμένα κορμιά με λαμπερά μάτια και κάτι λαμπάδες με θολό βλέμμα.

Κάτι πιασμένα σαν κόμπο γερασμένα χέρια και κάτι άλλα λευκά και αδούλευτα που κινούνται μόνα τους κατά μήκος του σώματος.

Μπαίνεις σε σπίτια και βλέπεις.

Σαμπανιέρες γεμάτες ξύδι και ριχτάρια γεμάτα κόμπους.

Πλαστικά ποτήρια γεμάτα με το καλύτερο κρασί και ψωμοτύρι που σε χορταίνει.

Χάπια που συντηρούν το σώμα σου και χάπια που καταστρέφουν το μυαλό σου.

Κρέμες για το γέμισμα των ρυτίδων και κάπου αλλού ευτυχία που τις κάνει να μη φαίνονται.

Γερνάω λες.

Αντυασάντι: Με τη φώτιση συνειδητοποιείς την αυταπάτη του "εγώ"

Τη στιγμή της φώτισης όλα γύρω σου εξαφανίζονται, όλα. Χάνεται το έδαφος κάτω απ' τα πόδια σου και μένεις εντελώς μόνος σου.

Μένεις μόνος σου γιατί συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει "άλλος", δεν υπάρχει διαχωρισμός. Υπάρχεις μόνο εσύ, μόνο ο Εαυτός, μια κενότητα χωρίς όρια, η καθαρή συνειδητότητα.

Στον νου, στο Εγώ, αυτό μοιάζει τρομακτικό. Όταν ο νους βλέπει το άπειρο και το απέραντο, δεν βλέπει κανένα νόημα και απελπίζεται.

Ο λόγος που έλκεστε από κάποιον δεν είναι αυτός που νομίζετε

Βλέπετε μια γυναίκα ή έναν άντρα να διασχίζει ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και νιώθετε κάτι σαν μια δίνη από ανεξέλεγκτη ενέργεια να σας τραβάει προς αυτόν/ή. Συναντήσατε την “αδελφή ψυχή σας” και το νιώθετε στα σπλάχνα σας- όλα τα όργανα του σώματος και το μυαλό εκρήγνυνται με βέλη έρωτα φαινυλαιθυλαμίνης που τρυπούν το δέρμα σας. Νομίζετε πως αυτό το αίσθημα “αγάπης” είναι τόσο αληθινό και τόσο αγνό που τίποτα δε θα μπορούσε να του μοιάζει και ενώ είστε εν μέρει σωστοί, υπάρχουν τόσα πολλά ακόμα για την ιστορία της ανθρώπινης έλξης.

Σύμφωνα με την έρευνα του Γιουνγκ και άλλων ψυχολόγων, διαλέγετε ένα σύντροφο με βάση της σύνθετης εικόνας εκείνων που σας φρόντιζαν όταν ήσασταν μικροί. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι στους οποίους βασιζόσασταν για τα πάντα. Ήσασταν απόλυτα εξαρτημένοι από αυτούς και λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας και αδιαφορίας , έκαναν λάθη στην ανατροφή σας. Ίσως ήταν απόμακροι, ελεγκτικοί, απογοητευτικοί ακόμα και σκληροί. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να ήταν αγαπητοί, ευγενικοί, υπομονετικοί και υποστηρικτικοί. Επίσης, ίσως έχετε βιώσει ένα συνδυασμό αυτών των χαρακτηριστικών από την γέννηση μέχρι την ηλικία τω τριών ή των πέντε ετών. Τότε ήταν όταν η έννοια του κόσμου και της αγάπης διαμορφώθηκαν.

Η ρομαντική σπλαχνική έλξη που νιώθετε για ένα άλλο άτομο όταν είστε ενήλικοι είναι απλώς το υποσυνείδητο που επιθυμεί να θεραπεύσει τις πληγές οι οποίες προκλήθηκαν από αυτούς που είχαν αναλάβει την φροντίδα σας όταν ήσασταν παιδιά. Συνειδητά θέλουμε ευφορία και όλα τα πράγματα που έρχονται με την ιδέα της ρομαντικής αγάπης- σε αυτή την αγάπη που τόσο εύκολα πέφτουμε και τα αρχικά στάδια μιας σχέσης όταν την εξιδανικεύουμε, την φανταζόμαστε και την προσφέρουμε στους ρομαντικούς συντρόφους μας.

Οἱ φίλοι μιλοῦν…

Γιὰ τὰ πάντα…
Γιὰ τὶς σκέψεις τους… Γιὰ τοὺς φόβους τους… Γιὰ τὶς ἀνασφάλειές τους…
Οἱ φίλοι μιλοῦν. Πάντα καὶ κάτω ἀπὸ ὁποιεσδήποτε συνθῆκες, γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν στὴν μεταξύ τούς σχέσιν, σχετικὰ κι ἄσχετα, σοβαρὰ καὶ ἀσήμαντα…

Δὲν ὑπάρχουν ἀπαγορεύεται ἤ ἐμπόδια, γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ θέλουν νὰ εἶναι πραγματικοὶ φίλοι.
Δὲν ὑπάρχουν κουβέντες ποὺ δὲν λέγονται… Δὲν ὑπάρχουν φίλτρα καὶ φραγμοί.
Οἱ φίλοι, ὅσο περισσότερο μιλοῦν, τόσο περισσότερο φίλοι γίνονται.

Ὁ χρόνος εἶναι πάντα καλὸς σύντροφος. Πολὺ καλός.
Εἶναι αὐτὸς ποὺ μᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ παρατηρήσουμε τὰ γεγονότα ποὺ μᾶς ἀφοροῦν μὲ μεγαλυτέρα προσοχή.
Μὰ εἶναι καὶ κακὸς σύμβουλος, ὅταν τὸν ἀφήνουμε νὰ κυλᾷ δίχως νὰ ἀνοιγόμεθα καὶ δίχως νὰ ἐπικοινωνοῦμε, ἀπὸ τὸν φόβο τῆς ἀρνήσεως, ποὺ ἴσως νὰ συναντήσουμε. Ὅμως ὅπως ἐμεῖς ἔχουμε τὴν ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε, ἔτσι καὶ οἱ φίλοι μας ἔχουν ἀνάγκη, καὶ δικαίωμα σὲ πολλὲς περιπτώσεις, νὰ μάθουν ὅλα αὐτὰ ποὺ ὀφείλουμε νὰ μοιραστοῦμε μαζύ τους. Ὅσο κι ἐὰν κάποιες φορὲς μᾶς ἐκθέτουν…

Καὶ δὲν ὑπάρχουν καλὲς ἤ κακὲς κουβέντες ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε μὲ φίλους.
Ὅλα ὅσα θέλουμε, ἤ αἰσθανόμεθα πὼς ὀφείλουμε, νὰ συζητήσουμε μαζύ τους, καλῶς θέλουμε νὰ τὰ συζητήσουμε. Πάρα πολὺ καλῶς.
Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν θὰ πικραθοῦν, ἴσως, ἀπὸ κάποιες δικές μας πράξεις ἤ σκέψεις. Ἄλλως τὲ οἱ φίλοι δὲν εἶναι μόνον γιὰ τὰ καλά, μὰ καὶ γιὰ τὰ κακά. Κι ὅταν ἀντέχουν οἱ σχέσεις στὰ καλά, ποὺ φαίνονται εὔκολα μὰ εἶναι δυσκολότερα, ἀντέχουν καὶ στὰ κακά.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

Γράφει στον Φιλελεύθερο ο Γιώργος Καλλινίκου 

Τελικά το Crans Montana εξελίχθηκε σε Crash Montana. Η σύγκρουση ιδιαιτέρως βίαιη. Δεν ήταν ένα απλό ναυάγιο. Ήταν το φοβερότερο όλων. Το χιλιοτρυπημένο καράβι της πολιτικής των ψευδαισθήσεων 43 χρόνων διαλύθηκε από την σύγκρουση με τον βράχο της ωμής πραγματικότητας. Κι έγινε θρύψαλα… Κάποιοι είχαν ξυπνήσει εδώ και χρόνια από τις ψευδαισθήσεις. Έβλεπαν την επαπειλούμενη σύγκρουση. Κάποιοι άλλοι, ξύπνησαν μόλις την περασμένη Πέμπτη με εφιαλτικό τρόπο. Μερικοί, δυστυχώς, ακόμη συνεχίζουν να βρίσκονται σε λήθαργο, αφού ακόμη και μετά το σμπαράλιασμα, επαναλαμβάνουν την μόνιμη επωδό τόσων δεκαετιών για διατήρηση της «ελπίδας»…

Στο Crash Montana, η πολιτική των ψευδαισθήσεων έδωσε την τελευταία παράσταση της. Ο πρωταγωνιστής της προέβη σε ένα σωρό παλινδρομήσεις. Ξεκίνησε από την άρνηση να συμμετάσχει σε μια νέα διάσκεψη χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη προοπτική λύσης. Σκαρφάλωσε στην «λεβέντικη» θέση ότι συζητά μόνο τα κεφάλαια ασφάλειας και εγγυήσεων και μόνο αν υπάρξει συμφωνία σε αυτά θα συζητήσει τις άλλες πτυχές. Στη συνέχεια προσγειώθηκε στην αποδοχή των συζητήσεων σε δύο τραπέζια όπου θα γινόταν ένα συνολικό πάρε-δώσε μεταξύ όλων των θεμάτων. Άκρως επικίνδυνη προσγείωση, καθώς η ε/κ πλευρά είχε σχεδόν εξαντλήσει τα περιθώρια παραχωρήσεων. Τελικά, βυθίστηκε σε μια ανάληψη πρωτοβουλίας, δίνοντας τα όλα στην τουρκική πλευρά με στόχο να σπάσει το αδιέξοδο. Προσδοκώντας, προφανώς, παραχωρήσεις εκ μέρους της (εμμένοντας, δηλαδή, στις ψευδαισθήσεις). Με αυτή τη θεαματική βουτιά αλά σάλτο μορτάλε, εισέπραξε ένα τεράστιο μηδέν.

Παρέμειναν, όμως, οι πρωτοφανείς και κορυφαίες υποχωρήσεις. Η υποσημείωση ότι δεν ισχύουν αν δεν ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις που είχαν τεθεί, μοιάζουν με μπιλιετάκι που καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων. Επειδή, όσοι βλέπουν με καθαρούς φακούς, γνωρίζουν ότι, ενίοτε, οι υποχωρήσεις της αδύνατης πλευράς παραμένουν στον σκληρό δίσκο των διαμεσολαβητών. Και επανέρχονται στην επόμενη προσπάθεια. Αρκεί να δει κάποιος πότε ξεκίνησε το θέμα της εκ περιτροπής προεδρίας. Και πώς βρίσκεται συνεχώς στο τραπέζι, παρά το ότι ουδείς Πρόεδρος την είχε αποδεχθεί χωρίς προϋποθέσεις…

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Σε μικρή ηλικία μπήκε δόκιμος στο μοναστήρι του Μαχαιρά και έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Αργότερα μετακινήθηκε στο μετόχι του μοναστηριού στον Στρόβολο και έτσι είχε την ευκαιρία να φοιτά στην «Σχολή Ελληνικών Γραμμάτων Και Μουσικής», στην Λευκωσία. Το 1781 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1783 πήγε μαζί με άλλο ιερωμένο του Μοναστηριού στην Μολδοβλαχία για έρανο υπέρ της μονής Μαχαιρά. Εκεί παρέμεινε συνολικά 19 χρόνια, χειροτονήθηκε ιερομόναχος και φοίτησε σε ελληνική σχολή του Ιασίου.

 Ο λόγος για τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό που γεννήθηκε στο Στρόβολο το 1756.

Επέστρεψε στην Κύπρο το 1802, όπου μετά από σύντομη διαμονή στο  μοναστήρι του Μαχαιρά και στο μετόχι του στον Στρόβολο, έγινε  Οικονόμος στην Αρχιεπισκοπή. Το 1810 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και ανέλαβε το δύσκολο έργο της εξόφλησης των υπέρογκων  χρεών της Αρχιεπισκοπής. Εν τούτοις δεν δίστασε να δαπανήσει  για την ίδρυση Ελληνικής Σχολής, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στο Παγκύπριο  Γυμνάσιο. Ταυτόχρονα, ενίσχυσε τα μοναστήρια, φρόντισε την  καταπολέμηση της ακρίδας και συνέβαλε στην είσπραξη των φορών  των οθωμανικών αρχών κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγονται οι  βιαιότητες τους εις βάρος των Χριστιανών.

Βίτους Μπέρινγκ: Οι Ρώσοι ανακαλύπτουν την Αλάσκα

   Στις αρχές του 18ου αιώνα, καθώς οι ναυτικές δυνάμεις της δυτικής Ευρώπης διέσχιζαν όλο και περισσότερο τον Ατλαντικό Ωκεανό για να αποικίσουν την Βόρεια Αμερική, ο Τσάρος της Ρωσίας Πέτρος ο Πρώτος, αποφασίζει να στείλει μια ναυτική αποστολή από την Ρωσική Άπω Ανατολή και να πλεύσει ανατολικά για να εξερευνήσει αν η Σιβηρία συνδέεται με την Αμερική ή αν τις χωρίζει θάλασσα που αυτό θα σήμαινε πως τα Ρωσικά πλοία θα είχαν πρόσβαση από την Ευρωπαϊκή Ρωσία προς την Ινδία. Για τον ίδιο λόγο είχε πλεύσει το 1648 ο Σεμιόν Ντέσνιεβ ο οποίος ανακάλυψε πρώτος τον Βερίγγειο Πορθμό, αλλά οι αναφορές του έμειναν απαρατήρητες μέχρι το 1736.  Η αποστολή αυτή έμεινε γνωστή ως η Πρώτη Εκστρατεία της Καμτσάτκα και με εντολή του Τσάρου Πέτρου του Πρώτου, ηγέτης της ορίστηκε ο Δανικής καταγωγής θαλασσοπόρος, Βίτους Μπέρινγκ. 

   Ο Μπέρινγκ, γεννήθηκε το 1681 στο Χόρσενς της Δανίας. Από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, εντάχθηκε στον στόλο της Ολλανδικής Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών συμμετέχοντας σε αρκετά ταξίδια προς τις Ολλανδικές αποικίες του Ινδικού Ωκεανού αποφοιτώντας παράλληλα την Ναυτική Σχολή Αξιωματικών του Άμστερνταμ. Το 1704, εντάχθηκε στο εξελισσόμενο Ρωσικό Ναυτικό καταφέρνοντας το 1720, να αναχθεί στον βαθμό του Υποπλοιάρχου. Μετά την λήξη του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου το 1721 και την νίκη των Ρώσων κατά των Σουηδών, σε αντίθεση με πολλούς ομόβαθμους του που συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις, ο Μπέρινγκ δεν προάχθηκε στον βαθμό του Πλοιάρχου. Απογοητευμένος, το 1724 αποσύρθηκε από το Ρωσικό Ναυτικό και μετακόμισε με την σύζυγο του από την Αγία Πετρούπολη στο Βίμποργκ της Δανίας. Αναζητώντας μια θέση σε κάποιο στόλο, ο Μπέρινγκ έστειλε αίτηση και στο Ρωσικό Ναυτικό ζητώντας να επιστρέψει ως Πλοίαρχος. Η αίτηση του έγινε δεχτή. Η μακρά εμπειρία του στον Ινδικό Ωκεανό και οι ναυτικές του ικανότητες, οδήγησαν τον ίδιο τον Τσάρο να τον επιλέξει για να ηγηθεί της Πρώτης Εκστρατείας της Καμτσάτκα. 

10 Πολύ Παράξενα Πράγματα που Πρέπει να Βάλετε Κατευθείαν στο Ψυγείο σας!

Πέρα από τα πολύ κλασικά πράγματα που βάζετε στο ψυγείο σας υπάρχουν και μερικά ακόμα -λιγότερο κλασικά- που χρειάζονται τη δροσιά του. Δείτε ποια είνα αυτά. 

Κρέμα ματιών Η χαμηλή θερμοκρασία που υπάρχει μέσα στο ψυγείο θα κάνει τα μάτια σας να ξεπρηστούν πολύ πιο γρήγορα αν η κρέμα ματιών βρίσκεται στο ψυγείο.

Eyeliner Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες το eyeliner που χρησιμοποιείτε καθημερινά πρέπει να βρίσκεται στο ψυγείο σας έτσι ώστε να είναι σκληρό όσο πρέπει και πιο εύκολο στο άπλωμα.

Βερνίκια Νυχιών Βάζοντας τα βερνίκια νυχιών σας στο ψυγείο θα τα βοηθήσετε να διατηρηθούν για πολύ περισσότερο καιρό. Από την άλλη κάτι τέτοιο θα κάνει πιο δύσκολο το άπλωμά τους στα νύχια τους. Επομένως, εφαρμόστε το συγκεκριμένο tip σε βερνίκια που δεν χρησιμοποιείτε συχνά.

Οργανικά και φυσικά καλλυντικά Αν έχετε κάποιο σπιτικό καλλυντικό που δεν έχει συντηρητικά καλό είναι να το αποθηκεύετε στο ψυγείο για να διατηρηθεί για πολύ περισσότερο.

Καλσόν Λένε πως όταν βάζετε τα καλσόν σας στο ψυγείο σκληραίνει το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα και έτσι δεν χαλάνε εύκολα. Δεν χρειάζεται να βάζετε τα καλσόν σας συνεχώς στο ψυγείο. Κάντε το μόνο μια φορά στην αρχή της χειμερινής σεζόν.

Έλληνες και Βάρβαροι : Οι διαχρονικές φυλετικές και πολιτιστικές διαφορές δυο διαφορετικών κόσμων

O I.Θ. Kακριδής δίνει μια πολύ γενική ερμηνεία της λέξης βάρβαρος, η οποία θα μπορούσε να ισχύει για την αρχαϊκή γραμματεία και, ενμέρει για την κλασική· πάντως όχι για το σύνολο της αρχαιοελληνικής εποχής και ούτε για το σύνολο της αρχαιοελληνικής γραμματείας. 

Tο ενδιαφέρον στην προκειμένη περίπτωση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, είναι ότι η σχετική λέξη δεν είναι ελληνική, αλλά βαρβαρική: «Στους αρχαίους Έλληνες βάρβαρος αρχικά σημαίνει κάθε λαό αλλόγλωσσο, χωρίς καμιά μειωτική απόχρωση. Και κάθε άνθρωπος, που έχει για μητρική του γλώσσα τα ελληνικά, είναι βάρβαρος, άσχετα με την πνευματική του και ψυχική του καλλιέργεια. Ώστε βάρβαρος δεν θα πει παρά αλλόγλωσσος. Και από πού παράγεται η λέξη; Από την επανάληψη της συλλαβής βαρ-. Όταν ακούει κανείς μια γλώσσα που δεν την ξέρει, οποιαδήποτε και να είναι η γλώσσα αυτή, τη νιώθει σαν μια σειρά από συλλαβές δίχως νόημα, σαν ένα λόγο αδιάρθρωτο, χωρίς κλίση, χωρίς σύνταξη, χωρίς κανόνες. Ο πρώτος που έπλασε τη λέξη βάρβαρος θα άκουσε κάποιους ξένους να μιλούν, και με την επανάληψη της συλλαβής βαρ- θέλησε να αποδώσει την παράξενη ακουστική εντύπωση που του έκανε ο ακατανόητος αυτός λόγος. Το παράξενο είναι πως η λέξη βάρβαρος δεν είναι καν ελληνική, είναι βαρβαρική. Στα παλιά ινδικά barbara σημαίνει τραυλός. Barbar και barbaru στα σουμερικά και στα βαβυλωνιακά έχει τη σημασία του ξένος, αλλοεθνής.»

O Dihle, παρακολουθώντας την εξέλιξη της σημασίας της λέξης βάρβαρος μέσα στην πορεία της αρχαιοελληνικής ιστορίας και γραμματείας, εντοπίζει την αλλαγή στη σημασία της με το σημερινό, υποτιμητικό της πλέον, νόημα: «Tα συγκλονιστικά συμβάντα του Πελοποννησιακού πολέμου και των αμέσως επόμενων δεκαετιών μετέβαλαν την αυτοσυνείδηση των Eλλήνων. Oι κύριες αιτίες γένεσης συναισθημάτων μνησικακίας απέναντι στους Πέρσες, τα οποία οι Έλληνες ήσαν ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να επεκτείνουν σε ολόκληρο τον κόσμο των βαρβάρων, ακόμη και στα συγγενικά τους φύλα της Mακεδονίας, ήταν η πρόσφατη προσάρτηση των ελληνικών πόλεων της Mικράς Aσίας στο περσικό κράτος το 378 π.X. και το διαρκώς αυξανόμενο βάρος της περσικής διπλωματίας. 

Kαι ανάλογη με αυτά τα συναισθήματα ήταν και η πρωτόγνωρη υπεροψία τους. Eνώ οι γνώσεις και οι τέχνες των Eλλήνων άρχιζαν να αλλάζουν παντού τον κόσμο, ο ελληνικός πολιτισμός (από το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.X.) εξασθενούσε όλο και περισσότερο. H πολιτική πραγματικότητα χλεύαζε διαρκώς την ασφαλώς δικαιολογημένη περηφάνια των Eλλήνων για τα πολυάριθμα, αναγνωρισμένα από όλους, επιτεύγματα του ελληνικού πολιτισμού που αποτελούσαν αντικείμενο μίμησης.

 Σε αυτό το φαινόμενο αντέδρασε μια πολιτική ρητορική, καλώντας τους Έλληνες να ομονοήσουν και να πολεμήσουν από κοινού τον πέρση εχθρό, για να απελευθερώσουν τους αδελφούς στη Mίλητο και την Έφεσσο. Tη γνωρίζουμε από τα κείμενα των ιστορικών και των ρητόρων του 4ου αι. π.X. Aυτό το έδαφος έθρεψε το συναίσθημα ότι οι Έλληνες ήταν εκ φύσεως ανώτεροι από τους βαρβάρους. Kανένας δεν επιχειρηματολόγησε υπέρ αυτής της αντίληψης τόσο επίμονα όσο ο Iσοκράτης (Πανηγυρικός), ο πιο επιφανής ρήτορας του 4ου αι. π.X. 

Aλλά εκείνοι που πάνω απ' όλα εκφράζουν εντελώς απροκάλυπτα την αντίληψη για την ανωτερότητα των Eλλήνων έναντι των μη Eλλήνων είναι οι φιλόσοφοι και κυρίως ο Aριστοτέλης και ο Πλάτων. Όταν ο Φίλιππος της Mακεδονίας υπέταξε την Eλλάδα και άρχισε να εξοπλίζεται για να πολεμήσει τους Πέρσες […], εμφανιζόταν ως υπέρμαχος της ελληνικής ηθικής και πολέμιος του κόσμου των βαρβάρων. 

ΔΡΑΞΑΣΘΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου

Τι άραγε να είχε κατά νου ο Αδαμάντιος Κοραής όταν προ της επανάστασης του 1821 συνέστησε στους Έλληνες ότι δεν ήλθε ακόμη ο κατάλληλος χρόνος, και «δράξασθε παιδείας». Θα προσπαθήσω να μπω στην σκέψη του, εξετάζοντας την υπάρχουσα κατάσταση την εποχή εκείνη, και τις δυνατότητες του Ελληνισμού, εντός της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και του διάσπαρτου Ελληνισμού εκτός αυτής. 

Μετά την οριστική κατάλυση του πελοποννησιακού δεσποτάτου του Μυστρά από τους Οθωμανούς (1460), άρχισαν εχθροπραξίες των Τούρκων εισβολέων με τους Ενετούς (1463), που διατηρούσαν αρκετές σημαντικές κτήσεις στα ελληνικά εδάφη ήδη από την εποχή των σταυροφοριών. Εκείνα τα χρόνια, ως μεγάλος βεζίρης της Υψηλής Πύλης αναφέρεται ο Μαχμούτ Πασάς, ο οποίος ήταν (κατά γενική παραδοχή όλων των ιστορικών) ελληνικής καταγωγής.

Ο διάδοχός του στο ίδιο αξίωμα κατά την αποτυχημένη εισβολή του Μωάμεθ του Πορθητή στη Ρόδο το έτος 1467, ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος, από το επώνυμο φαίνεται πως όχι μόνο ήταν ελληνικής καταγωγής αλλά κρατούσε κιόλας «ως εφημίζετο, εκ του ομωνύμου αυτοκρατορικού οίκου». Ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος ονομαζόταν πριν Μανουήλ, και ήταν ο γιος του τελευταίου δεσπότη του Μυστρά Θωμά και ανιψιός του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.

Επίσης, ο τελευταίος πρωτοβεστιάριος της ποντιακής αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας Γεώργιος Αμοιρούτζης, μετά την συνθηκολόγηση και παράδοση του αυτοκράτορα Δαβίδ το 1461, έγινε μουσουλμάνος και πέρασε στην υπηρεσία του Μωάμεθ του Πορθητή ως αξιωματούχος και λόγιος: «Αυτός ο κατά τα άλλα μορφωμένος και ταλαντούχος Τραπεζούντιος μπορεί να χρησιμέψει σαν υπόδειγμα στρεβλωμένου απ’ τη δουλεία υποκριτή ραγιά. Σε μίαν επιστολή προς τον Βησσαρίωνα θρηνεί πικρά την πτώση της Τραπεζούντας, ο ίδιος όμως αλλαξοπίστησε× εγκωμίαζε το σουλτάνο ως νέο Αχιλλέα και Αλέξανδρο, ως γιο της Ελληνίδας μούσας κι έγραψε γι’ αυτόν ποιήματα στον τύπο των χριστιανικών ύμνων προς την Παναγία».

Ογδόντα χρόνια περίπου μετά, βρίσκουμε στην αυλή του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή (δισέγγονου του Μωάμεθ) να διορίζεται κατά το 1523 στο αξίωμα του μεγάλου βεζίρη ο Ιμπραήμ Πασάς, εξισλαμισμένος Έλληνας και αυτός, που ως αιχμάλωτος είχε μεγαλώσει μαζί με τον σουλτάνο στο παλάτι και είχε γίνει ο πιο στενός του φίλος. O Σουλεϊμάν ένα χρόνο μετά το διορισμό του τον πάντρεψε με την αδελφή του, τη Χαλίς. 

Επίσης, ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας των Οθωμανών Σινάν, γεννημένος το 1497, σε ηλικία 13 ετών είχε στρατολογηθεί αρχικά στο πλαίσιο του «ντεβσιρμέ», δηλαδή του βίαιου ετήσιου παιδομαζώματος προικισμένων χριστιανών (συνήθως ελληνικής καταγωγής) για να εξισλαμιστούν και να πυκνώσουν τις τάξεις των γενιτσάρων. Αποτέλεσμα της ευρείας αξιοποίησης όλων αυτών των ελληνικής καταγωγής εξισλαμισμένων αξιωματούχων ήταν, η Ελληνική γλώσσα να εκτοπίσει εντελώς την βάρβαρη και ακατέργαστη τουρκική μέσα από το παλάτι. 

Μάλιστα και ο ίδιος ο σουλτάνος, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, πέρα από τη φημολογούμενη ελληνική του καταγωγή, ο ίδιος μίλαγε άπταιστα και έγραφε Ελληνικά, ενώ μελετούσε επισταμένα την αρχαία Ελληνική Παιδεία. Έτσι, ήδη από το έτος 1479 σώζονται οθωμανικά διπλωματικά έγγραφα «γεγραμμένα πάντα εν τη Ελληνική», η οποία ήταν «επισήμω τότε γλώσση του Οθωμανικού κράτους».

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ 2ο μέρος. {Manuel Schoch}

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Στις διδασκαλίες του Βουδισμού επισημαίνεται ότι, αν εστιάζουμε σε ότι δεν έχει τη δύναμη να επιβιώσει, αλλά, αντίθετα, τείνει να εκλείψει, τότε είμαστε σε λάθος δρόμο. Χρόνος είναι η κίνηση από κάτι που χάνεται, που εκλείπει.
Τη στιγμή που συναντάμε το μέλλον, έχει γίνει ήδη παρελθόν.

Το μέλλον συμβολίζει το «άγνωστο» και εμπεριέχει φόβο - και όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το φόβο μεταφερόμαστε αυτόματα στο παρελθόν. Έτσι, σύμφωνα με τους όρους «αίτιου και αιτιατού», το μέλλον ενσαρκώνει πράγματι το αίτιο. Ίσως παρουσιάζει δυσκολίες η κατανόηση αυτής της διαπίστωσης, επειδή έχουμε εκπαιδευτεί να πιστεύουμε στη διαλεκτική σχέση «αιτίας και αποτελέσματος».
Αξίζει όμως τον κόπο να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την έννοια του μέλλοντος, με αυτόν το νέο τρόπο προσέγγισης.

O Βουδισμός μας προτρέπει όχι μόνο να αποφύγουμε την προσκόλληση στο «γνωστό», αλλά και σε ότι είναι «θνητό», εφόσον η κατάληξη καθετί γνώριμου και εδραιωμένου δεν μπορεί παρά να είναι ο θάνατος.

Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι μας ενθαρρύνουν να μην αγκιστρωνόμαστε στο «εγώ» και να μην προσπαθούμε να καταλάβουμε κάτι το οποίο πρόκειται να αλλάξει. 

Πώς μπορείτε να κατανοήσετε κάτι που βρίσκεται σε διαδικασία διαρκούς αλλαγής;  

Πώς είναι δυνατόν να τρέφετε ελπίδες ότι θα λύσετε τα προβλήματά σας, όταν εστιάζετε στο αίτιο που το προκάλεσε και όχι στο ίδιο το πρόβλημα;

Ο ανθρώπινος νους πιστεύει ακράδαντα ότι, κατανοώντας τη δομή και τη λειτουργία του, μπορεί και να αλλάξει τον «εαυτό» του. Όμως, αν το ανθρώπινο «εγώ» δεν είναι παρά ψευδαίσθηση, η οποία βασίζεται στο χρόνο, τότε δεν μπορεί να λειτουργήσει με την κατανόηση.

Επανερχόμενοι στο ερώτημα γιατί είναι τόσο δύσκολο να δούμε μέσα από τα μάτια του νου μας ότι το μέλλον αποτελεί την αιτία, ότι το μέλλον είναι αυτό που δημιουργεί το παρελθόν, διαπιστώνουμε ότι αυτό συμβαίνει επειδή ο ανθρώπινος νους δεν λειτουργεί με τις δομές του μέλλοντος, αλλά του παρελθόντος.

Τελικά, ο νους λειτουργεί σύμφωνα με όσα ήδη έχουν συμβεί και αυτή ακριβώς είναι πάντα η αιτία που μπλοκάρει την ενέργεια. Αν, λοιπόν, εσείς επιμείνετε με τη θέλησή σας (που είναι και πάλι προϊόν του μυαλού) να  μετακινηθείτε στο μέλλον, είναι σαν να δίνετε στο νου σας την εντολή να «αυτοκτονήσει».

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ {Manuel Schoch} (Μέρος Πρώτο)

Το Σώμα είναι Μορφή, το "Εγώ" Χρόνος.

ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ

Η πρώτη επίγνωση που αποκτά ένα νεογέννητο, αφορά στο βιολογικό του σώµα. Η πρώτη επαφή και ταύτιση του ανθρώπου γίνεται µε το σώµα και τις λειτουργίες του: αισθάνεται κρύο ή ζέστη, νιώθει άνετα ή άβολα, πεινάει ή είναι χορτάτος, κουρασμένος ή ξύπνιος. Πρόκειται για την πιο απλή και φυσιολογική ανθρώπινη λειτουργία, µέσα από την οποία, πολύ γρήγορα, μαθαίνουμε ότι το σώµα µας παίζει σπουδαίο ρόλο στην αίσθηση ότι «είµαστε καλά». Επιπλέον, από πολύ νωρίς, ανακαλύπτουμε ότι το σώµα µας είναι µορφή και άρα έχει συγκεκριμένα όρια.

Στις επιστημονικές έρευνες που έγιναν σε νεογέννητα και νήπια, ηλικίας από δεκαοκτώ µηνών έως και δύο χρόνων, παρατηρήθηκε η διαδικασία µε την οποία ένα µωρό αποκτά την αντίληψη ότι τα όρια του βιολογικού σώµατος το διαχωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσµο και δημιουργούν την αίσθηση της διάκρισης ανάµεσα «στο δικό του και το δικό µου σώµα». Μέσα από αυτή την πρώιµη επίγνωση, ο άνθρωπος βιώνει την ανατολή της συνειδητότητάς του.

Άµεσο αποτέλεσµα αυτής της συνειδητοποίησης είναι ότι το βρέφος αντιλαμβάνεται πως το σώµα του, το οποίο είναι µορφή, µπορεί να μετακινείται αυτοδίκαια και πότε να έρχεται σε επαφή µε τη µητέρα του και άλλοτε να µένει πάλι µόνο του.

 Όλα τα παιδιά -όσοι είστε γονείς το γνωρίζετε ήδη πολύ καλά-, συμπληρώνοντας την ηλικία των τριών χρόνων, γίνονται πεισματάρικα. Η εμπειρία που αποκτά κάθε παιδί σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξής του -δηλαδή, ότι το βιολογικό του σώµα είναι ανεξάρτητο από εκείνο της μητέρας του- είναι απλώς η φυσιολογική διαδικασία µέσα από την οποία αναπτύσσει την ελευθερία της βούλησης. 

Αποτελεί µία από τις πρώτες μαγικές εκδηλώσεις της ανθρώπινης συνειδητότητας που ανθίζει. 

Οι αντιδράσεις των γονιών απέναντι σε αυτό το παιδικό πείσµα, στηρίζονται συχνά στο φόβο µήπως χάσουν τη γονική υπεροχή, αλλά και στη βαθιά επιθυμία τους να αποτρέψουν το παιδί να υιοθετήσει στο µέλλον παρό­µοιες συμπεριφορές. Ωστόσο, η φάση αυτή, κατά την οποία τα παιδιά λένε στα πάντα «όχι», παίζει πολύ σηµαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αίσθησης της ελευθερίας.

Στην ηλικία των δύο έως τριών χρόνων, κάθε παιδί συνειδητοποιεί ότι δεν διαθέτει µόνο ένα βιολογικό σώµα, το οποίο κινείται ανεξάρτητα, έχοντας εξωτερικά και εσωτερικά όρια, αλλά έχει και την ικανότητα του συλλογισμού, η οποία αποτελεί την απαρχή των συναισθημάτων. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία γεννιέται ο εαυτός µας ή το ανθρώπινο «εγώ».

<< ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ >>!!!! ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΣΟΚΑΡΕΙ…..!!!!!

Αυτό το άρθρο θα φέρει τα πάνω κάτω και πολλοί είναι αυτοί που δεν θα συμφωνήσουν ( όπως κάνουν μέχρι τώρα σχεδόν στο σύνολο των άρθρων μου ) αυτό όμως δεν θα με πτοήσει να γράψω αυτά τα οποία έχω να σας πω!!!! Ο καθένας μπορεί να κρίνει….

Ποιοι είναι οι << Άρχοντες >>!;! Η γνωστική θεωρία για τους εξωγήινους από τον John Lash ( Τζων Λας http://en.wikipedia.org/wiki/John_Lamb_Lash ) εξηγεί κατά κάποιον τρόπο ότι οι εξωγήινοι είναι οι << Άρχοντες >>, με λίγα λόγια αυτοί που δημιούργησαν τον άνθρωπο!!!! Είναι όμως έτσι τα πράγματα!;! Για να τα δουμε σιγά σιγά…!!!!

Κάποιοί σοβαροί ερευνητές όπως ο Λας λένε ότι οι << Άρχοντες >> βρίσκονται πίσω από όλα από αρχή χρόνου και είναι αυτοί που κατευθύνουν όλες τις καταστροφές και πολέμους επι της γης!!!! Ευθύνονται για όλους τους πολέμους από την προϊστορία μέχρι και σήμερα!!!! Αλλα και για πολλές φυσικές καταστροφές της προϊστορίας αλλα και μέχρι σήμερα!!!!

Το 1947, τα κείμενα που βρέθηκαν σε πιθάρια στο Nag Hammadi ( Ναγκ Χαμάντι http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library ) της Αιγύπτου, μιλάει για μια ιστορία για το τι οι άνθρωποι του Ναγκ Χαμάντι, πριν από 2.000 χρόνια, σκέφτηκαν ότι ο κόσμος δεν φτιάχτηκε από μόνος του, αλλα από μια εξωγήινη φυλή όπου ερχόντουσαν από το ηλιακό σύστημα << Άρχων >> και αυτοί είχαν την ονομασία << Άρχοντες >>!!!! Η λέξη Άρχων εκείνο τον καιρό σήμαινε ή είχε εξήγηση για τους Αιγύπτιους << ο αρχέγονος χάρακας >>!!!! Δηλαδή αυτοί που ήρθαν οι << Άρχοντες >> ήταν κάτι σαν αρχιτέκτονες πλανητών!!!! Όπου και προσαρμόστηκαν στην γη και δημιούργησαν βάση χάρακα και μοιρογνωμονίου…..Ελευθεροτέκτονες και μασόνοι στην σημερινή μας ερμηνεία, μπορεί όμως και όχι!!!!

Για να δουμε παρακάτω:

Σύμφωνα με το μύθο ( !;! ) των κειμένων δημιουργήθηκαν από μια ουράνια θεϊκή οντότητα, όπου ήταν πάνσοφη, η οποία αυτή οντότητα ήταν ως πλήρωμα το οποίο και τους είπε να δημιουργήσουν στην γη!!!! Έτσι λοιπόν οι << Άρχοντες >> είναι ένα υποπροϊόν της Σοφίας, και μας στερούν τις γνώσεις επειδή δεν είχε εγκριθεί από αυτήν την θεϊκή οντότητα να μας δώσει τις γνώσεις…θυμίζει πολύ τους Ολύμπιους με τον Προμηθέα!!!! Αυτό συνέβη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, πριν από το ηλιακό μας σύστημα γεννηθεί!!!! Αυτά τα ουράνια όντα είναι δύσκολο να τα φανταστεί κανείς, δεδομένου ότι έρχονται έξω από το χώρο και το χρόνο!!!! Τα κείμενα γράφουν τα εξής σε μια από τις σειρές:

<< Αν ένας από τους << Άρχοντες >> υλοποιηθεί μπροστά σε ανθρώπους φαίνεται να είναι ήσυχοι, είναι όμως ψυχωτικοί και επιρρεπείς με πολλά ψέματα >>.

Οι Άρχοντες είναι ανόργανα όντα, δηλαδή δεν έχουν όργανα που σημαίνει ότι ή είναι αυτογενείς ή είναι προϊόν βιογενετικής!!!! Αυτό τους κάνει να φαίνονται ως θεϊκοί για τον άνθρωπο, αλλά είναι ελλιπείς οντότητες , καθώς δεν έχουν την ανθρώπινη συνείδηση και την εμπειρία!!!! Τα κείμενα αυτά λένε ότι ο πρώτος Άρχων, που δημιούργησε όλα τα άλλα, ονομάζεται Ιαλνταμπαόθ ( και στα Αιγυπτιακά σημαίνει ο δημιουργός της κυψέλης )!!!! Πρόκειται για ερπετοειδή ηγέτη όπου ήταν είναι επιθετικός, και χρεώνονται με δαιμονικές δυνάμεις με όλα τα επακόλουθα!!!!

Οι Άρχοντες από αρχές χρόνου της γης επιθυμούν να κρατήσουν την ανθρωπότητα κάτω από << τον περιορισμό του φόβου και της ανησυχίας >>, επειδή τρέφονται από αυτό, αλλα και από τις σάρκες του ανθρώπου!!!! Αρνητική συναισθηματική ενέργεια τους δίνει χώρο για να λειτουργήσουν και δόξα τον θεό από αυτή είχαμε μια ζωή στην γη!!!! Είναι ψυχικά παράσιτα ικανοί να μπορούν να ελέγχουν το μυαλό των ανθρώπων σε πολλά επίπεδα!!!! Οι Άρχοντες δεν μπορούν να κατοικήσουν στην επιφάνεια της γης, η οποία είναι εχθρική προς αυτούς!!!! Δεν έχουν ψυχή, μόνο μια κυψέλη σαν κοινό νου!!!! Σύμφωνα με τον Λας και τα κείμενα των Γνωστικών περιγράφουν δύο είδη << Αρχόντων >>, μια εμβρυϊκή ή εμβρυϊκή τύπου – ως εκ τούτου ως οι θεοί των Δρακόντιων!!!!

Είναι οι λύριοι υπεύθυνοι για τις εκατομμύρια εξαφανίσεις ειδικά τις μην εξηγήσιμες που κάθε χρόνο ανέρχονται σε εκατομμύρια και αυτές σε όλη την γη!!! Είναι ανόητοι κηφήνες, άπληστοι για εξουσία πάνω μας και πολύ δειλοί για να βγουν ανοιχτά και να αποκαλύψουν τον εαυτό τους!!!! Διοικούν τα << Μαύρα Ιεράτεια >> και αριθμούν γύρω στους 400.000 χιλιάδες παγκοσμίως!!!!

Ας ρίξουμε μια ματιά τι λέει το γνωστικό ευαγγέλιο: