Η αλλαγή φύλου του μάντη Τειρεσία ως απόκρυφη μυητική τελετή

Φλέγων, Περί θαυμασίων 4 [1]

Ο Ησίοδος, ο Δικαίαρχος, ο Κλέαρχος, ο Καλλίμαχος και ορισμένοι άλλοι ιστορούν για τον Τειρεσία και τα εξής: ο Τειρεσίας, γιος του Ευήρους, στην Αρκαδία, στο όρος της Κυλλήνης, όταν είδε φίδια να συνουσιάζονται, σκότωσε το ένα από τα δύο [2]και αμέσως άλλαξε μορφή. Από άντρας έγινε γυναίκα και έκανε έρωτα με άντρα. Ο Απόλλων του έδωσε χρησμό ότι εάν παραφυλάξει φίδια που συνουσιάζονται και με τον ίδιο τρόπο θανατώσει το ένα,[3] θα γίνει όπως ήταν. Ο Τειρεσίας παραφύλαξε και πραγματοποίησε όσα ειπώθηκαν από τον θεό. Έτσι ξαναπήρε την παλιά του μορφή. Όταν ο Δίας φιλονίκησε με την Ήρα και ισχυρίστηκε ότι στη συνουσία η γυναίκα πλεονεκτεί του ανδρός ως προς την ερωτική ηδονή, ενώ η Ήρα έλεγε το αντίθετο, αποφάσισαν να τον φέρουν και να τον ρωτήσουν, επειδή είχε εμπειρία και των δύο (ερωτικών) τρόπων. Όταν τον ρώτησαν, αποφάνθηκε ότι από τα δέκα μερίδια του έρωτα ο άντρας απολαμβάνει το ένα, ενώ η γυναίκα τα εννιά. Η Ήρα οργίστηκε, του πλήγωσε τα μάτια και τον τύφλωσε, ενώ ο Δίας του δώρισε την μαντική και ζωή για επτά γενιές.

Το ησιόδειο χωρίο: [4]

Από τα δέκα μερίδια ένα το απολαμβάνει ο άντρας.

Τα δέκα τα συμπληρώνει η γυναίκα, χορταίνοντας την σκέψη της.

Ποιός πραγματικά είσαι;

Ποιός πραγματικά είσαι;

Ανεξάρτητα από το τι λες ή κάνεις ή ποιο πρόσωπο δείχνεις στον κόσμο, η νοητική συναισθηματική σου κατάσταση δεν μπορεί να κρυφτεί. Κάθε άνθρωπος εκπέμπει ένα ενεργειακό πεδίο που αντιστοιχεί στην εσωτερική του κατάσταση και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να το αισθανθούν, παρόλο που μπορεί να νοιώθουν την απορροή της ενέργειας κάποιου άλλου μόνο υποσυνείδητα. Δηλαδή, δεν ξέρουν ότι τη νοιώθουν, κι όμως καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το πως αισθάνονται για αυτόν τον άνθρωπο και πως αντιδρούν σε αυτόν. Μερικοί άνθρωποι την νοιώθουν πιο καθαρά όταν συναντούν κάποιον για πρώτη φορά, ακόμα και πριν ανταλλάξουν λέξη. Λίγο αργότερα, όμως, οι λέξεις παίρνουν τα ηνία στη σχέση και μαζί με τις λέξεις, έρχονται και οι ρόλοι που παίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Η προσοχή μετακινείται τότε στη σφαίρα του νου και η ικανότητα να αισθανόμαστε το ενεργειακό πεδίο του άλλου μειώνεται σε μεγάλο βαθμό. Παρ΄όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι αισθητό σε ασυνείδητο επίπεδο.

Ο κόσμος φροντίζει πάντα να μην μπορείς να κοροϊδεύεις για πολύ καιρό τον εαυτό σου σχετικά με το ποιός πιστεύεις πραγματικά πως είσαι, δείχνοντάς σου τι είναι αληθινά σημαντικό για σένα. Το πως αντιδράς σε ανθρώπους και καταστάσεις, ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται προκλήσεις, είναι ο καλύτερος δείκτης για το πόσο βαθιά γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Όσο πιο περιορισμένη, όσο πιο στενά εγωική είναι η άποψη που έχεις για τον εαυτό σου, τόσο περισσότερο θα βλέπεις, θα επικεντρώνεσαι και θα αντιδράς στους εγωικούς περιορισμούς, στη μη συνειδητότητα των άλλων. Τα “ελαττώματά” τους, ή αυτά που αντιλαμβάνεσαι ως ελαττώματά τους, γίνονται για σένα η ταυτότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι θα βλέπεις μόνο το Εγώσ΄αυτούς και θα ισχυροποιείς έτσι το Εγώ σ΄εσένα. Αντί να κοιτάζεις “μέσα”  από το Εγώ των άλλων, κοιτάζεις “το” Εγώ. Ποιός κοιτάζει το Εγώ; Το Εγώ μέσα σε σένα.

Η ψυχολογική διάσταση της συγχώρεσης

H κατανόηση του άλλου αποφέρει οφέλη για τον ίδιο τον εαυτό.

Από τη Νίκη Γκατζέλια, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας

Τι έχει ο καθένας στο μυαλό του όταν ακούει τη λέξη «συγχώρεση»;
Η έννοια της συγχώρεσης πολλές φορές παρεξηγείται και αλλοιώνεται απ’ όσους προσπαθούν να την εφαρμόσουν, γι’ αυτό και η εφαρμογή της ίσως είναι δύσκολη.

Η συγχώρεση ορίζεται στο μυαλό πολλών ατόμων ως «άφεση αμαρτιών» ή «αυταπάρνηση και παραίτηση από κάθε προσωπική επιθυμία». Όταν κάποιος πληγώνεται από τη συμπεριφορά κάποιου αγαπημένου του προσώπου θεωρεί ότι προκειμένου να τον συγχωρέσει πρέπει να ξεχάσει το συμβάν και να γίνουν όλα όπως πριν.

Είναι, όμως, πράγματι αυτή η έννοια της συγχώρεσης, ή μήπως είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός της;Στην πραγματικότητα ο ορισμός της συγχώρεσης προκύπτει από την ίδια την ετυμολογία της λέξης. Συν + χωρώ σημαίνει «δίνω χώρω». Δίνω χώρο στην σκέψη μου, έτσι ώστε αυτή να μπορέσει να χωρέσει και άλλες απόψεις πέρα από τη δική μου, δηλαδή χωράω δύο ενδεχόμενες ερμηνείες που αφορούν το ίδιο γεγονός. Αυτό δεν προϋποθέτει ότι οφείλω να ενστερνιστώ την αντίθετη άποψη, αλλά να την κατανοήσω. Η κατανόηση και η ενσυναίσθηση των σκέψεων και των συναισθημάτων του άλλου δεν σχετίζεται με το αποτέλεσμα, που μπορεί να είναι η απόρριψη της δικής του ερμηνείας για το γεγονός ή ακόμη και η διακοπή των σχέσεων μαζί του.

Το ερώτημα που μπορεί να θέσει κανείς είναι για ποιό λόγο να μπω στη διαδικασία της συγχώρεσης, τι έχω να κερδίσω από αυτό;
Εξετάζοντας την ψυχολογική διάσταση της συγχώρεσης γίνεται φανερό ότι η κατανόηση του άλλου αποφέρει οφέλη για τον ίδιο τον εαυτό. Η ανάμνηση του κακού που συνέβη και η διαρκής ενασχόληση με αυτό, η διαιώνιση των αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων και η τοποθέτηση του εαυτού στο ρόλο του θύματος διαταράσσει την ψυχική υγεία και γαλήνη του ατόμου, προκαλεί σκέψεις εκδίκησης και συνεπάγεται φόβο, άγχος και συμπτώματα κατάθλιψης. Αντίθετα η διαδικασία της συγχώρεσης αποφορτίζει το άτομο από τον ψυχικό πόνο που βιώνει λόγω της άσχημης συμπεριφοράς που δέχτηκε και αφανίζει τη συναισθηματική απειλή.

Αυτό το τεστ για καρκίνο του θυρεοειδή μπορεί να γίνει γρήγορα στο σπίτι και να σας σώσει τη ζωή

Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας που βρίσκεται στη περιοχή του λαιμού και είναι υπεύθυνος για την απελευθέρωση ορμονών που ελέγχουν τον μεταβολισμό. Ρυθμίζει επίσης και άλλες λειτουργίες του σώματος όπως την αναπνοή, τον καρδιακό ρυθμό, το κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα, το σωματικό βάρος, τη μυϊκή δύναμη, την έμμηνο ρύση, τη θερμοκρασία του σώματος, τα επίπεδα χοληστερόλης, και πολλά περισσότερα.

Ο θυρεοειδής χρησιμοποιεί ιώδιο, που απορροφά από το αίμα για να φτιάξει πολλές ορμόνες, αλλά οι δύο κύριες από αυτές είναι η τριιωδοθυρονίνη και και η θυροξίνη. Υπερβολική ποσότητα από αυτές τις ορμόνες μπορεί να προκαλέσει άγχος, ευερεθιστότητα, νευρικότητα, εφίδρωση, τρέμουλο, απώλεια μαλλιών, και ανωμαλίες στην έμμηνο ρύση. Πολύ μικρή ποσότητα προκαλεί αϋπνία, κόπωση, δυσκολία συγκέντρωσης, ξηρά μαλλιά και δέρμα, κατάθλιψη, ευαισθησία στο κρύο, βαριές περιόδους, και πόνους σε μύες και αρθρώσεις.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η πιο ραγδαία αύξηση καρκίνου στις ΗΠΑ. Ορισμένοι γιατροί κατηγορούν την αύξηση του καρκίνου του θυρεοειδούς εξαιτίας των πρόσθετων χημικών ουσιών που βρίσκονται στα επεξεργασμένα τρόφιμα. Ο θυρεοειδής απορροφά αυτές τις χημικές ουσίες με το ιώδιο και όλες τις τοξικές ουσίες που προκαλούν εντέλει καρκίνο.

Ακριβώς όπως και με τον καρκίνο του μαστού, μπορείτε να κάνετε αυτο-ελέγχο για τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Ρίξτε μια ματιά στο βίντεο για να μάθετε πώς να ελέγξετε τον θυρεοειδή σας στο σπίτι.

olasimera

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

olasimera

Με αφορμή την κατάθλιψη – Μ.Βαμβουνάκη

Υπάρχει γενικά μια περίεργη ανησυχία, σχεδόν φοβία, γύρω από την κατάθλιψη. Και ίσως αυτή, η κατάθλιψη, να είναι από τις πιο παρεξηγημένες διαθέσεις της ψυχής. Άλλη μία απόδειξη για το πόσο ο άνθρωπος φοβάται τον πόνο και πόσο αρνείται τούτο το βαθύτατο και σημαντικότατο κανάλι της συνείδησης, της κατανόησης, της ωρίμανσης.

Όταν οι άνθρωποι κοντά μου με ρωτούν πανικόβλητοι «μήπως έχουν κατάθλιψη», όπως θα ρωτούσαν αν έχουν χολέρα, προσπαθώ να τους σπρώξω να ξανακοιτάξουν και να αναλογιστούν τις αιτίες της λύπης τους. Διότι αν υπάρχουν σοβαρές αιτίες να λυπάσαι, ακόμα και να απελπίζεσαι, δεν είναι περισσότερο υγιές να υποφέρεις παρά να είσαι μέσα στην καλή χαρά;

Ήρωας δεν είναι εκείνος που δε φοβάται, που δεν πικραίνεται. Είναι εκείνος που φοβάται και πικραίνεται το ίδιο με τον καθένα μας, ίσως και περισσότερο, αλλά ο φόβος δε μεταλλάσσει τις αποφάσεις της καθαρής του καρδιάς, δεν επηρεάζει τις επιλογές του ωριμότερου νου του. Ο Αντρέι Ταρκόφσκι γράφει πως δυνατός είναι εκείνος που λυγίζει. Πως διασώζεται όποιος μπορεί να γέρνει έτσι όπως λυγίζουν τα δέντρα στις θύελλες.

Πόνος ωφέλιμος και πόνος μάταιος

Πόσο ασθένεια και πόσο υγεία είναι τελικά αυτό που πρόχειρα και βιαστικά ονομάζουμε «κατάθλιψη»;

Tι κάνει η Αλόη στο σώμα σας. Γιατί οι Αιγύπτιοι το ονόμαζαν το φυτό της αθανασίας!

Στην Αίγυπτο το ήξεραν σαν το φυτό της Αθανασίας και οι
Αμερικανοί του Νότου το ονόμαζαν το ραβδί του ουρανού. Η Αλόη
Βέρα έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες, μερικές από αυτές ίσως
ήδη τις γνωρίζετε. Το ξέρατε όμως ότι εκτός για την εξωτερική
χρήση της σε περιπτώσεις εγκαυμάτων, κτλ. είναι πολύ ευεργετική
όταν καταναλώνεται;

Η Αλόη περιέχει πάνω από 200 βιολογικά ενεργά στοιχεία όπως
πολυσακχαρίτες, βιταμίνες, ένζυμα, αμινοξέα, και μέταλλα και
προάγει την απορρόφηση των τροφών.

Σύμφωνα με την The Journal of Environmental Science and Health,
η Αλόη έχει ιδιότητες κατά των βακτηριδίων,των ιών, και των
μυκήτων, ιδιότητες που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να
καθαρίσει το σώμα από τις τοξίνες και την επίθεση παθογόνων.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά που προσφέρει ο χυμός της.

Άλατα

Η Αλόη περιέχει ασβέστιο, μαγνήσιο, χαλκό, χρώμιο,σελήνιο,
νάτριο, σίδηρο, κάλιο και μαγγάνιο. Αυτά όλα μαζί ενεργοποιούν
τον μεταβολισμό.

Ένζυμα

Η Αλόη Βέρα περιέχει ένζυμα όπως Αμυλάση και Λιπάση που βοηθούν
στην πέψη διασπώντας τα λίπη και τα σάκχαρα.

Έβαλε μια μπάλα από αλουμινόχαρτο στο πλυντήριο – Μόνο λίγοι γνωρίζουν αυτό το φοβερό τέχνασμα…

Φοβερό τέχνασμα! Μόνο λίγοι το γνωρίζουν…

Να κάνεις τη μπουγάδα του σπιτιού δεν είναι και η πιο
αγαπημένη δραστηριότητα.

Για να μην αναφέρουμε τι γίνεται με το σιδέρωμα…

Λοιπόν, χάρη σε αυτές τις πολύ χρήσιμες συμβουλές, θα πλύνετε
τα ρούχα, όπως αναφέρει το strange, χωρίς κόπο και θα
μοιάζουν σαν να τα είχατε μόλις αγοράσει!

Ο «ΝΙΟΝΙΟΣ» ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΟΥΡΝΙΑΣ

Από το 1962 μέχρι και το 1972 γύριζε κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 8-9 ταινίες. Μια φορά 12, μια άλλη δέκα, μια άλλη εννέα. Και επειδή τα μέσα της εποχής, εδώ στην Ελλάδα, δεν ήταν και πολύ σύγχρονα, τα κινηματογραφικά συνεργεία ξεπετούσαν τη δουλειά τους καλοκαιρινούς μήνες. Μην πέσουν σε βροχές και καταιγίδες, δυνατούς ανέμους και παγωνιά και οι ηθοποιοί ξυλιάσουν από το κρύο. Έτσι, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος συμμετείχε ταυτόχρονα σε 5-6 ταινίες, κάποιες φορές και επτά. Και το βράδυ, το μεροκάματο για να βγει, δουλειά στο θέατρο.

Βαρύ όνομα, όμως όχι «πρώτο» ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Δεν ήταν ο πρωταγωνιστής, δεν κρατούσε ποτέ τον πρώτο ρόλο, όπως ο Χατζηχρήστος και ο Σταυρίδης, ο Φωτόπουλος και ο Ηλιόπουλος, ο Βέγγος και ο Γκιωνάκης. Θεωρείται, όμως, μέσα στους μεγάλους της χρυσής φουρνιάς, ισότιμος, ισάξιος.
Θα τολμήσω να πω, χωρίς να παριστάνω τον ειδικό, άλλωστε δεν αφορά καλλιτεχνική εκτίμηση η εξήγησή μου, γιατί ο «Νιόνιος» δεν κρίθηκε κατάλληλος να φέρει μόνος του εισιτήρια, όπως π.χ. ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Δεν τον «ήθελε» ο κόσμος, μάλλον ο κόσμος τον προτιμούσε δίπλα στους μεγάλους, όπως π.χ. τον Νίκο Ρίζο, ο οποίος επίσης δεν «κουβάλησε» σόλο μια ταινία.

Σε τίποτα δεν μειονεκτεί ο Παπαγιαννόπουλος σε σύγκριση με τους άλλους κωμικούς. Ό,τι να 'ναι έπαιζε. Τον καλό, τον κακό. Το λαμόγιο, τον επιχειρηματία, τον δάσκαλο, τον ταβερνιάρη. Να, όμως, που «περνούσε» στον κόσμο περισσότερο το στερεότυπο π.χ. του Σταυρίδη, ακόμα και του Μακρή, όχι του Παπαγιαννόπουλου.

Σπάνια έπαιξαν τον ζεν πρεμιέ, το ρόλο εραστή οι Έλληνες κωμικοί. Κανένας δεν είχε κοψιά ερωτιάρη. Περίεργο. Οι περισσότεροι ήταν μουνάκηδες. Χατζηχρήστος, Γκιωνάκης, Κωνσταντάρας, Σταυρίδης. Περισσότερο απ' όλους ο Παπαγιαννόπουλος που ποτέ δεν παντρεύτηκε. Που πέθανε άγαμος, στις 13 Απριλίου σα σήμερα, το 1984.

-Να παντρευτώ; Δεν πάω καλύτερα να πνιγώ!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.... «Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΟ ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ, Σ’ ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ. ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΤΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ, Σ’ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ».

«Όταν δε έρθει ο Υιός του ανθρώπου στη δόξα αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θα καθίσει στον θρόνο της δόξας του. Και θα συναχθούν έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη. Και θα χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, όπως ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων (ερίφια είναι τα κατσίκια). Και θα στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ αριστερών.

»Τότε ο Βασιλεύς θα ειπεί προς τους εκ δεξιών αυτού: “Έλθετε, οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήστε την ετοιμασμένη για σας βασιλεία από καταβολής κόσμου. Διότι πείνασα, και μου δώσατε να φάω, δίψασα, και με ποτίσατε, ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε, γυμνός, και με ντύσατε, ασθένησα, και με επισκεφθήκατε, στη φυλακή ήμουν, και ήρθατε προς εμένα”.

»Τότε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι, λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε? ή να διψάς και σε ποτίσαμε? Και πότε σε είδαμε ξένο και σε φιλοξενήσαμε? ή γυμνό και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή, ή στη φυλακή, και ήρθαμε προς εσένα?”. Και αποκριθείς ο Βασιλεύς, θα πει προς αυτούς: “Αληθώς σας λέω, καθ’ όσον το κάνατε σε έναν τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, Σ’ ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ”.

»Τότε θα πει και προς τους εξ αριστερών: “Υπάγετε απ’ εμού, οι κατηραμένοι, εις το πύρ το αιώνιον, το ετοιμασμένο για τον διάβολο και τους αγγέλους αυτού. Διότι πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δεν με ποτίσατε, ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε, γυμνός, και δεν με ντύσατε, ασθενής και στη φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε”.

»Τότε θα αποκριθούν προς αυτόν και αυτοί, λέγοντας:

ΧΡΙΣΤΟΣ: ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ «ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΛΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ» – ΟΛΟΣ ΟΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Και ένας απ’ αυτούς, νομικός, ρώτησε προκαλώντας τον, και λέγοντας: «Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη στον νόμο?».

Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν: «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλο τον νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Και η δεύτερη, όμοια μ’ αυτήν, θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Απ’ αυτές τις δύο εντολές όλος ο νόμος και οι προφήτες κρέμονται. Αυτό κάνε και θα ζήσεις» (κατά Ματθαίο ΚΒ:35-40 και κατά Λουκά).

ΕΞΗΓΗΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: 

«Οφείλεις να αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά, και η καρδιά σημαίνει να ποθείς εξ ολοκλήρου Αυτόν. Και με όλη σου την ψυχή, αυτό σημαίνει ολόκληρη η θέλησή σου να είναι σ’ Αυτόν παραδομένη. Και με ολόκληρο τον νου σου, αυτό σημαίνει πάντα Αυτόν να σκέφτεσαι». Δεν εξηγεί τι σημαίνει «όλος ο νόμος και οι προφήτες κρέμονται απ’ αυτές τις δύο εντολές».

ΕΞΗΓΗΣΗ ΠΑΡΑΜΑΧΑΝΣΑ ΓΙΟΓΚΑΝΑΝΤΑ:

Ολόκληρος ο σκοπός της θρησκείας –στην πραγματικότητα της ίδιας της ζωής– περικλείεται στις δύο ύψιστες εντολές που παραθέτονται από τον Ιησού σ’ αυτά τα εδάφια. Μέσα σε αυτές βρίσκεται η ουσία της αιώνιας αλήθειας που διακρίνει όλα τα αυθεντικά πνευματικά μονοπάτια, το μη επιδεχόμενο μείωσης επιβεβλημένο το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να ενστερνιστεί ως μια εξατομικευμένη ψυχή που είναι διαχωρισμένη από τον Θεό, για να ανακτήσει τη συνειδητοποίηση της ενότητας με τον Δημιουργό του.

«Αυτό κάνε, και θα ζήσεις», είπε ο Ιησούς στον νομικό που τον είχε ρωτήσει πώς να κερδίσει την αιώνια ζωή. Δηλαδή: «Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό ολοκληρωτικά σε πραγματική κοινωνία σε καθημερινό διαλογισμό, και δείξεις με τις πράξεις σου ότι αγαπάς τον πλησίον (τον θεϊκό αδελφό σου) όπως αγαπάς τον εαυτό σου, θα εγερθείς πάνω από τη θνητή συνειδητότητα αυτού του απατηλού πεδίου της ζωής και του θανάτου και θα συνειδητοποιήσεις το αιώνιο, αμετάβλητο Πνεύμα που υπάρχει μέσα σου και ότι Αυτό υπάρχει παντού».

«Απ’ αυτές τις δύο εντολές όλος ο νόμος και οι προφήτες κρέμονται», διακήρυξε ο Ιησούς στον νομικό που αναφέρεται στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο.

Και στον γραμματέα στο κατά Μάρκο Ευαγγέλιο που ρώτησε ποια θεϊκή εντολή ήταν η ανώτερη όλων, ο Ιησούς απάντησε: «Ο Συμπαντικός Ηγεμόνας και Προστάτης μας, ο ένας και μοναδικός Θεός μας, είναι ο αποκλειστικός Κύριος και Αφέντης ολόκληρης της δημιουργίας. Σε δημιούργησε ως ένα από τα παιδιά Του, κατ’ εικόνα Του και έχοντας την εντεταλμένη απ’ Αυτόν θεϊκή σχέση. Επιβάλλεται να αγαπάς αυθόρμητα τον Δημιουργό σου με την αγάπη που ενστάλαξε σ’ εσένα – με όλη τη θεϊκή αγάπη της καρδιάς σου, με όλη τη διαισθητική αντίληψη της ψυχής σου, με όλη την προσοχή του νου σου, και με όλη τη δύναμη της νοητικής σου αποφασιστικότητας και της υλικής ενέργειάς σου».

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ – ΠΙΕΙΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΤΕ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ – ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ – ΕΠΙΣΗΣ Η ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ – ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ Ο ΠΑΡΑΜΑΧΑΝΣΑ ΓΙΟΓΚΑΝΑΝΤΑ ΜΙΛΑΕΙ ΕΝΤΟΝΑ

Αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της καρδιάς η επίγνωση ότι παρόλο που ο Ιησούς ήταν θεϊκός, ήταν συγχρόνως και ανθρώπινος. Αισθανόταν τον πόνο του επερχόμενου σωματικού χωρισμού του από τους αγαπημένους μαθητές του, και γι’ αυτό είχε την έντονη επιθυμία να έχει ένα αποχαιρετιστήριο γεύμα μαζί τους πριν το μεγάλο μαρτύριό του.

Το μοίρασμα του κυπέλλου «του γεννήματος της αμπέλου» μεταξύ των παρευρισκομένων στη γιορτή του Πάσχα αποτελούσε ένα εθιμικό μέρος της τελετουργίας. Είτε ο Ιησούς και οι μαθητές ήπιαν κρασί, είτε νερό ανακατεμένο με κρασί, είτε απλώς χυμό σταφυλιών, (η λέξη κρασί δεν χρησιμοποιείται σε καμία αναφορά του Μυστικού Δείπνου των Ευαγγελίων ) πάντως το «ποτήριον» που αυτός ζήτησε να μοιραστούν οι μαθητές του είχε ένα βαθύτερο νόημα. Σε κάθε περίπτωση, ο Ιησούς και οι μαθητές, μέσα στην αύρα των ευλογιών του, βρίσκονταν σε μια τόσο εξελιγμένη κατάσταση συνειδητότητας που λίγο κρασί δεν θα μπορούσε να επιδράσει πάνω τους. Ήταν κάτω από την επιρροή μόνο του κρασιού της έκστασης στην πάντα ανανεούμενη χαρμόσυνη επαφή με τον Θεό.

Οι χονδροειδώς κατώτερες υλικές τοξικές ουσίες διεγείρουν τις αισθήσεις, εξαλείφουν τη λογική και επιφέρουν πνευματική υποβάθμιση. Ο Σατανάς επινόησε τον πειρασμό του κρασιού και της ενδοτικότητας στις αισθήσεις για να παραπλανήσει τους ανθρώπους με πλαστά υποκατάστατα της άπειρα απολαυστικής μακαριότητας της επαφής με τον Θεό που βιώνεται στον βαθύ διαλογισμό. Οι αναζητητές της θεϊκής έκστασης θα πρέπει να απέχουν αυστηρά από κάθε τοξική ουσία και αισθησιακά διεγερτικά, που διατηρούν τη ζωική δύναμη και τη συνειδητότητα δέσμια της σωματικής συνειδητότητας και σχηματίζουν εύκολα συνήθειες. Οι άνθρωποι που είναι δούλοι των αισθήσεων και είναι εξαρτημένοι από τις συνήθειες του ποτού ή του σεξ είναι ανίκανοι να βρεθούν στην υπεραισθητή, υπέρτατα μεθυστική έκσταση της κοινωνίας με τον Θεό.

Και ενώ έτρωγαν, λαβών ο Ιησούς τον άρτο, και ευλογήσας, έκοψε, και έδιδε εις τους μαθητές, και είπε: «Λάβετε, φάγετε. Τούτο είναι το σώμα μου».
»Και λαβών το ποτήριον, και ευχαριστήσας, έδωκεν εις αυτούς, λέγων: «Πίετε εξ αυτού πάντες. Διότι τούτο είναι το αίμα μου το της καινής διαθήκης, που χύνεται υπέρ πολλών σε άφεση αμαρτιών» (κατά Ματθαίο ΚΣΤ:26-28).

Ο Ιησούς είχε προηγουμένως διατυπώσει τη μεταφορική φύση του θρησκευτικού μυστηρίου ως προς το σώμα και το αίμα του, κι έτσι οι απόστολοι κατάλαβαν την πλήρη εσωτεριστική σημασία του συμβολικού «άρτου» και «ποτηρίου» που προσφέρθηκαν από τον Ιησού στον Μυστικό Δείπνο. Αυτό είναι ολοφάνερο αφού σχετίζει αυτόν τον συμβολισμό με τη σταύρωσή του και την «καινή διαθήκη».