Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Η δύναμη σου είναι ο εαυτός σου…επένδυσε σε αυτόν!

Η δύναμη σου είναι ο εαυτός σου…επένδυσε σε αυτόν!

Επενδύω σημαίνει τοποθετώ τα χρήματα μου, τον χρόνο μου, την ενέργεια μου, την προσοχή μου με απώτερο σκοπό βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα να έχω κέρδος.  Σε εμάς τις γυναίκες αρέσει πολύ το να επενδύουμε, το θέμα είναι επενδύουμε τελικά ή μήπως ξοδεύουμε; Το ξόδεμα είναι σπατάλη όλων των παραπάνω χωρίς να έχουμε κάποιο κέρδος από αυτό.  Αλήθεια  έχεις αναρωτηθεί που ξοδεύεις το πιο πολύτιμο αγαθό που έχεις και είναι ο χρόνος σου, που σπαταλάς τα χρήματα σου, τον εαυτό σου, την ζωή σου ολόκληρη;;

Αρκετές φορές  αγοράσαμε  ρούχα και μάλιστα κάποιες φορές δεν τα φορέσαμε καν, τα ξεχάσαμε ή τελικά δεν μας άρεσαν , ακόμη και αντικείμενα  έχουμε αγοράσει που δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ. Αν το 1/3 από τα χρήματα που ξοδεύεις μέσα στον μήνα σου τα επένδυες ουσιαστικά στον εαυτό σου αγοράζοντας ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης  που μπορεί να σου δώσει μια άλλη οπτική στον τρόπο που σκέφτεσαι, ή παρακολουθώντας  ένα σεμινάριο προσωπικής ανάπτυξης για να σε εξελίξεις , ή κάνοντας  μια απόδραση ώστε να αντέξεις την ρουτίνα της καθημερινότητας ,  ή ένα μασάζ στο σώμα σου για να νιώσεις ότι σε φροντίζεις  , ή να παρακολουθούσες μια ομιλία, να σου αγόραζες ένα λουλούδι,  οτιδήποτε έχει ουσία και διάρκεια χαράς για εσένα , οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις δημιουργική, τότε σίγουρα θα έχεις ξεκινήσει να επενδύεις σε εσένα.
 Πως αλήθεια περνάς τον χρόνο σου; Δουλεύεις, συντηρείς ένα σπίτι, μια οικογένεια, παιδιά, τρως, κοιμάσαι και την επόμενη μέρα πάλι από την αρχή;  Και εσύ που είσαι μέσα σε όλο αυτό; Επενδύεις  έστω και μισή ώρα από τον χρόνο σου για να κάνεις κάτι ΜΟΝΟ για εσένα; Κάτι που πραγματικά θα σε ωφελήσει και θα σε κάνει να νιώσεις ικανοποίηση; 

Βίλχλεμ Ράιχ: Βάκιλοι-Τ

Βίλχλεμ Ράιχ: Βάκιλοι-Τ

»Οποτεδήποτε υπάρχει στάση μπορεί να εμφανιστεί σήψη των ιστών σε κάποιο βαθμό καθώς και σχηματισμός βακίλων-Τ. Αλλά δε θα αναπτυχθεί καρκίνος εφ’ όσον το ενεργειακό επίπεδο ολόκληρου του οργανισμού διατηρείται υψηλό. Αυτή είναι η αιτία που τόσες φορές αγνοείται ή απομονώνεται από κάποιον ερευνητή του καρκίνου, ενός ιού, επειδή ο υπό αμφισβήτηση ιός έχει επίσης βρεθεί και σε άτομα που δεν έχουν καρκίνο !!
»Ο Ράιχ γράφει: αντιμετωπίζουμε ένα γεγονός που δημιουργεί σύγχυση. Ότι δηλαδή, αυτό το «κάτι» που προκαλεί τον καρκίνο είναι παρόν στο αίμα πριν από την ύπαρξη των καρκινικών κυττάρων και ότι αυτό αναπτύσσεται επίσης από την αποσύνθεση των καρκινικών κυττάρων.
»Βάκιλοι-Τ: Μελετώντας τα βιόντα κάρβουνου ο Ράιχ ανακάλυψε μικροσκοπικά σώματα που είχαν σχήμα νυστεριού. Τα ονόμασε βακίλους-Τ, δηλαδή βακίλους θανάτου (από το γερμανικό Todes), εξαιτίας δύο παρατηρήσεων που τους συνέδεαν που τους συνέδεαν με τη διεργασία του θανάτου: α) Αναπτύσσονται κατά τον εκφυλισμό και τη σηπώδη αποσύνθεση της έμβιας και άβιας πρωτεΐνης. β) Όταν ενεθούν σε ισχυρές δόσεις, μπορούν να σκοτώσουν μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες. Μεγάλες συγκεντρώσεις βάκιλων-Τ βρέθηκαν στους ιστούς καρκινικών όγκων, τόσο σε νεκροτομικά ευρήματα ποντικιών, όσο και στο αίμα καρκινοπαθών ασθενών ή σε ιστούς (π.χ. κολπικό ή γλωσσικό επιθήλιο και δέρμα) που παρουσιάζουν προκαρκινικές αλλοιώσεις. «Η βιοπάθεια του Καρκίνου»
Η ανακάλυψη των βακίλων-T από τον Ράιχ
Οι βάκιλοι-Τ που ανακάλυψε ο Ράιχ το φθινόπωρο του 1937, είναι μικροοργανισμοί με ελάχιστο μέγεθος, μικρότεροι από τα συνηθισμένα βακτήρια. Προέρχονται από την εκφύλιση και τη σηπτική αποσύνθεση της ζωντανής ή μη ζωντανής πρωτεΐνης, γι’ αυτό και η ονομασία «Τ» από το Tod (που στα γερμανικά σημαίνει «θάνατος»).
Μερικές πηγές βακίλων-Τ είναι το αίμα των καρκινοπαθών ή άτομα με προδιάθεση για καρκίνο, ο καρκινικός ιστός, τα προκαρκινικά κύτταρα και ιστοί, το καρδιακό αίμα ποντικιών που πεθαίνουν μετά από πειράματα εναπόθεσης πίσσας και αίμα που αποσυντίθεται. Σε αυτό μπορούμε να παρατηρήσουμε τους βακίλους-Τ να αποχωρίζονται από τους Τ ακιδοειδείς σχηματισμούς των ερυθροκυττάρων που έχουν υποστεί εκφύλιση.

Tο “Τέλος του κόσμου” και ο μύθος των Ανουνάκι

Ανουνάκι

Είναι πολλές οι φορές που η ανθρωπότητα έχει φοβηθεί πως πλησιάζει το τέλος της . Γιατί φοβόμαστε το τέλος του κόσμου; Πως αυτός ο φόβος συνδέεται υποσυνείδητα με την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών, όπως οι Ανουνάκι του Σίτσιν;
Ο Φόβος για το τέλος του Κόσμου
Ο Ανθρώπινος Πολιτισμός παραδόξως λατρεύει να πιστεύει πως  κάποια στιγμή θα έρθει το Τέλος του κόσμου. Αυτή η πεποίθηση πως οδεύουμε προς ένα είδος «αποκάλυψης», ή μίας υπέρτατης μάχης μεταξύ καλού και καλού είναι ευρέως διαδεδομένη, όπως και η ύπαρξη μίας τεχνολογικά αναπτυγμένης εξωγήινης φυλής σαν τους Ανουνάκι του Ζεκάρια Σιτσιν. Από πού προήλθε αυτή η δεισιδαιμονία για την καταστροφή του κόσμου μας;
Για τον Ζεκάρια Σίτσιν (1920 – 2010), συγγραφέα του περίφημου «Χρονικά της Γης», που ήταν μία σειρά από επτά βιβλία που ανιχνεύουν την αλληλεπίδραση μεταξύ εξωγήινων με τον πλανήτη μας κατά την Αρχαιότητα, η ερώτηση «Γιατί πιστεύουμε πως θα καταστραφεί ο κόσμος» έγινε σκοπός έρευνας για όλη του την ζωή.
Ο ίδιος πίστευε πως αυτή η εμμονή της ανθρωπότητας, ειδικότερα με το μυστήριο ημερολόγιο των Μάγια που σταματούσε την 21η Δεκεμβρίου (κάτι που μεταφράστηκε ως σημάδι για την καταστροφή του κόσμου και δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ) οφείλεται σε ένα μοτίβο που είναι καταχωνιασμένο βαθιά στην συλλογική ανθρώπινη ψυχή από επισκέπτες από κάποιο άλλο πλανήτη. Στο βιβλίο του με τίτλο «The end of days, Armageddon and the Prophecies of the Return», o Σιτσιν αναλύει αυτό αλλά και άλλα ερωτήματα.
 Ο Ζεκαρια Σιτσιν και ο 12ος Πλανήτης

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΟΥ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (Βίντεο)

brussels-attacks-isis
Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη
Εδώ και δεκαετίες στην μεγάλη Βρετανία διεξάγονται πειράματα με βιολογικά χημικά όπλα πάνω σε ανθρώπινους οργανισμούς. Τα πειράματα αυτά που είχαν αρχίσει ήδη από το 1945 δηλαδή με το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου γίνονται πάνω σε στρατιώτες καθώς και σε ανυποψίαστα άτομα.
Όπως αποκαλύπτεται το 1945 περίπου 3000 στρατιώτες είχαν σταλθεί σε ειδικούς θαλάμους όπου διεξάγονταν τα πειράματα με ειδικά αέρια για να δουν πώς επηρεάζουν το νευρικό σύστημα του ανθρώπου.
Συμφώνα με νεότερες αποκαλύψεις που διέρρευσαν από μυστικές υπηρεσίες από το 1955 ως το 1965, μέσα σε μια δεκαετία δηλαδή, έγιναν συστηματικοί ψεκασμοί με μεγάλες ποσότητες χημικών ουσιών όπως θειούχου καδμίου ψευδαργύρου στην βορειοανατολική Αγγλία.
1269-20-facts-about-world-war-i-and-its-unresolved-consequences-1
Εκείνη την περίοδο στην ίδια περιοχή σημειώθηκαν πολλά κρούσματα από ανεξήγητους αιφνίδιους θανάτους και πολλές περιπτώσεις ατόμων με ανεξήγητη διανοητική αναπηρία.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι τέτοιου είδους πειράματα συνεχίζονται ακόμα και σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο πάνω σε ανυποψίαστους ανθρώπους.

7 συμβουλές του «Κουλουριού» για να μη χάσεις ποτέ τα μαλλιά σου


webmd_rf_photo_of_man_applying_minoxidil

Η απώλεια των μαλλιών αποτελεί ένα απ' τα μεγαλύτερα προβλήματα των σημερινών ανδρών, αφού όλο και περισσότεροι είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν την τριχοφυΐα τους να αποχωρεί πρόωρα απ' το κεφάλι τους.

Το «Κουλούρι», σε συνεργασία με τον επιστήμονα Σταμάτη Ρεμούνδο, προτείνει για εσάς 7 σίγουρους τρόπους ώστε να μην χάσετε ποτέ τα μαλλιά σας. Όλες οι μέθοδοι έχουν δοκιμαστεί σε κατοικίδια χάμστερ, τα οποία αν και βρίσκονται ένα βήμα πριν το θάνατο δεν έχουν απολέσει ούτε τρίχα.

Πασαλείψτε το τριχωτό της κεφαλής σας με κόλλα. Οι τρίχες θα κολλήσουν στο κρανίο σας αλλά και μεταξύ τους, εξασφαλίζοντας μια θέση στο κεφάλι σας για πάντα.
Αγοράστε ένα καπέλο με πρόσθετα μαλλιά και φοράτε το διαρκώς, ακόμη και στον ύπνο.
Ξυριστείτε γουλί. Έτσι, δεν θα έχετε πια μαλλιά για να χάσετε.

Τα λάθη που μπορούν να καταστρέψουν την καριέρα σας

  • Τι κοινό έχουν σχεδόν όλοι οι επιτυχημένοι επαγγελματίες; Δεν κάνουν λάθη που υπονομεύουν την προσπάθειά τους.
Οι δρόμοι προς την επαγγελματική επιτυχία είναι πολλοί, αλλά οι παγίδες που συναντάμε στη διαδρομή είναι περισσότερες. Όποιο και αν είναι το σχέδιό σας, υπάρχουν μερικά λάθη που θα υπονομεύσουν την προσπάθειά σας. Λάθη που είναι εντελώς δικά σας και που πρέπει να αποφύγετε πάση θυσία.
young-managers
Ανευθυνότητα Ένα από τα πράγματα που ποτέ δεν θα ακούσετε από το στόμα των πραγματικά επιτυχημένων ανθρώπων είναι φράσεις όπως «δεν τα καταφέραμε και φταίει ο τάδε», ή «θα το έκανα, αλλά δεν με άφησε ο δείνα». Δεν έχουν τη νοοτροπία ούτε της συνεχούς κατηγορίας των άλλων, ούτε να το παίζουν «θύματα» της κατάστασης. Όταν τα πράγματα πάνε στραβά θα πάρουν πάνω τους και την ευθύνη και το φταίξιμο. Έτσι και θα μάθουν από αυτό και θα φροντίσουν να μην επαναληφθεί από κανέναν.
Fatigued businesswomanΑναβλητικότητα Σύμφωνα με το γνωστό ρητό, αναβλητικότητα είναι η κακή συνήθεια να αναβάλλεις για μεθαύριο αυτό που έπρεπε να είχε γίνει προχθές. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι αγαπούν τη δράση, άσχετα αν είναι «η σωστή στιγμή» ή όχι. Όταν ο Γουτεμβέργιος κατασκεύασε την πρώτη εκτυπωτική μηχανή σχεδόν όλος ο πληθυσμός της Ευρώπης ήταν αγράμματος – όχι και τόσο καλή εποχή για μαζική παραγωγή βιβλίων. Στην εποχή μας, πριν το iPhone κανείς δεν ήξερε ότι χρειαζόταν smartphone και μάλιστα με τόσες λειτουργίες, σήμερα είναι αναντικατάστατο. Μην περιμένετε την τέλεια στιγμή για να ξεκινήσετε κάτι. Πολλές φορές μπορείτε να είστε εσείς εκείνος που θα οδηγήσει τις εξελίξεις.

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ





Στα δύο πρώτα βιβλία των Πολιτικών, ο Αριστοτέλης εκθέτει το πρόγραμμα που αφορά στην ιδανική πολιτεία όπως τη φαντάζεται ο ίδιος. Η επιλογή της γεωγραφικής θέσης, η έκταση των εδαφών και ο αριθμός του πληθυσμού είναι τα πρώτα ερωτήματα που αντιμετωπίζει. Όσον αφορά τους πολίτες, ο φιλόσοφος πιστεύει ότι ο αριθμός τους πρέπει να είναι περιορισμένος, αλλά χωρίς υπερβολές: «Αν μια πόλη αποτελείται από υπερβολικά λίγους ανθρώπους, δεν μπορεί να είναι αυτάρκης … Αντίθετα, αν αποτελείται από υπερβολικά πολλούς, είναι αυτάρκης ως προς τα αναγκαία, αλλά βρίσκεται σε κατάσταση έθνους και όχι πολιτείας: γιατί στην περίπτωση αυτή δεν είναι εύκολο να υπάρξουν πολιτικοί θεσμοί» (VII, 1326 b 1 – 5)...

Στην πραγματικότητα, οι Έλληνες δεν μπορούν να φανταστούν άλλη πολιτική ζωή εκτός από την άμεση, και όπως αναφέρει ο φιλόσοφος, σε μία πόλη με τεράστιες διαστάσεις δεν μπορεί να εισακουστεί ο κήρυκας. Και προσθέτει: «απαραίτητη προϋπόθεση για τη δίκαιη κρίση και την κατ’ αξία απονομή των αρχών είναι να γνωρίζουν οι πολίτες το ποιόν ο ένας του άλλου» (VII, 1326 b 15 – 16). Στην ιδανική όμως πολιτεία, δεν θα έχουν όλοι τις ίδιες λειτουργίες.

Δεν είμαστε μόνο επειδή φάγαμε από το δέντρο της γνώσης, αλλά και επειδή δε φάγαμε από το δέντρο της ζωής.



Το ποίημα αυτό, που εικάζεται ότι ανήκει στη Ναντίν Σταιρ κι έχει επίσης αποδοθεί – λαθεμένα – στον Μπόρχες, μιλάει για μια ορμή πολύ ανθρώπινη: για την ικανότητα που έχουμε να βλέπουμε ό, τι αφήσαμε ανεκμετάλλευτο όταν είναι πια πολύ αργά.
Αυτό το εμψυχωτικό ισοζύγιο είναι μια πρόσκληση να μην περιμένουμε να κάνουμε κάτι που έπρεπε ήδη να είχαμε κάνει, ακριβώς όπως αναφέρει ο Κάφκα στον αφορισμό της επικεφαλίδας.
Αν μπορούσα να ξαναζήσω τη ζωή μου, στην επόμενη θα προσπαθούσα να κάνω περισσότερα λάθη.
Δε θα κοίταζα να είμαι τόσο τέλειος, θα χαλάρωνα περισσότερο.
Θα ήμουν περισσότερο κουτός απ’ όσο υπήρξα, πράγματι θα έπαιρνα πολύ λίγα πράγματα στα σοβαρά.
Θα ήμουν λιγότερο της υγιεινής.
Θα διέτρεχα περισσότερους κινδύνους, θα έκανα περισσότερα ταξίδια, θα χάζευα περισσότερα ηλιοβασιλέματα, θ’ ανέβαινα περισσότερα βουνά, θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια.
Θα πήγαινα σε περισσότερα μέρη που δεν έχω πάει ποτέ, θα έτρωγα περισσότερα παγωτά και λιγότερα φασόλια, θα είχα περισσότερα πραγματικά προβλήματα και λιγότερα φανταστικά.
Ήμουν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν συνετά και παραγωγικά κάθε λεπτό της ζωής τους` σαφώς και είχα στιγμές χαράς.

Γιατί κλαῖς;

Γιατί κλαῖς;

Ἐπεί δή ἔχασες τήν οἰκονομική σου ἐπιφάνεια;
Ἐπεί δή τό παιδί σου ἔφυγε στά ξένα;
Ἐπεί δή ἡ ἐφορία ἀπειλεῖ νά σοῦ πάρῃ τό σπίτι;
Ἐπεί δή ὁ τραπεζίτης ἤδη σοῦ πίνει τό αἷμα;
Ἐπεί δή οἱ πολιτικοί σοῦ εἶπαν ψέμματα;
Ἐπεί δή ἡ χώρα καταστρέφεται;
Καί γιατί δέν ἔκλαιγες ὅταν ὁ κάθε σημιτοπάγκαλος προσέφερε ἐθνικό ἔδαφος;
Ὅταν τό δικομματικό παρακράτος διόριζε τό παιδί σου στό Δημόσιον;
Ὅταν οἱ συνδικαλιστές σοῦ ἔκλεβαν τό δικαίωμα στήν ἀντίδρασιν;
Ὅταν τά ἐξοπλιστικά ἔγιναν ἀφορμή γιά νά ὑποθηκεύσουν γιά μερικούς ἀκόμη αἰῶνες τήν χώρα;
Γιατί δέν ἔκλαιγες ὅταν τό κόμμα ἔμπαινε ἐπάνω ἀπό τήν Πατρίδα;
Ὅταν τό αὐθαίρετό σου ἐνομιμοποιεῖτο γιατί στήν περιοχή εἶχε συμφέροντα κάποιος …«σπουδαῖος»;
Γιατί δέν ἔκλαιγε ὅταν ἡ παιδεία μας παρεδίδετο σέ «γλωσσολόγους», πράκτορες καί λοιπούς ἀνθέλληνες;
Ὅταν τά μέσα μαζικῆς ἐξαναπατήσεως μᾶς ἀπεκοίμιζαν;
Ὅταν τά πανεπιστήμιά μας ἔχασαν τόν λόγο ὑπάρξεώς τους;
Ὅταν ὅλοι μας ἐμβολιαζόμασταν ἀπό τίς «ἀρχές τῆς δημοκρατίας»;
Ὅταν ἐπιλέγαμε, ὡς λαός, τό εὐχάριστο ψέμμα, ἀπό τήν κάθε σκληρή ἀλήθεια;
Ὅταν παρεδίδαμε τό δικαίωμα τῆς αὐταρκείας μας στίς ἐπιδοτήσεις;

Ηχητικά κύματα κατά των τσουνάμι





Ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ πιστεύει ότι καταστροφικά τσουνάμι, που δημιουργούνται από ισχυρούς σεισμούς, είναι δυνατόν να εξουδετερωθούν με τη χρήση στοχευμένων ηχητικών κυμάτωνΣύμφωνα με τον Ουσάμα Κάντρι, ακουστικά κύματα βαρύτητας μπορούν να κατευθυνθούν κατά των εισερχόμενων τσουνάμι, εξουδετερώνοντάς τα και διαχέοντας την τεράστια ενέργειά τους. Η τεχνολογία αυτή θα καταστήσει δυνατή τη μείωση των ζημιών που προκαλούν τα θανατηφόρα κύματα στις ακτές.
«Μέχρι τώρα, έχει δοθεί ελάχιστη προσοχή στην προσπάθεια μετριασμού των τσουνάμι και το δυναμικό των κυμάτων ακουστικής βαρύτητας παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο», δήλωσε ο Κάντρι. «Στην πράξη, η δημιουργία των κατάλληλων κυμάτων ακουστικής βαρύτητας εισάγει σοβαρές προκλήσεις λόγω της υψηλής ενέργειας που απαιτείται για μια αποτελεσματική αλληλεπίδραση με ένα τσουνάμι», πρόσθεσε.
Όπως και στην περίπτωση των τσουνάμι, τα ακουστικά κύματα βαρύτητας προκύπτουν στη διάρκεια βίαιων τεκτονικών γεγονότων. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα τσουνάμι, τα ακουστικά κύματα ταξιδεύουν βαθιά κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού.
Ο Κάντρι πιστεύει ότι τα κύματα αυτά θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ή να ελεγχθούν τεχνητά και να χρησιμοποιηθούν ως ασπίδα για τα τσουνάμι.

Οι Έλληνες είναι το γένος της Αγάπης

Οι Έλληνες είναι το γένος της Αγάπης

Η Αγάπη δεν έχει όρια, έχει όμως καταγωγή και είναι Ελληνική
Ο Ελληνισμός είναι η έντονη Αγάπη προς τον κόσμο, προς το παν
Στην ελληνική παράδοση, ο ΕΡΩΣ (που εμπεριέχεται στην Αγάπη) Έρως Αρετής, Έρως γης,Έρως θαλάσσης, Έρως επιστήμης, Έρως μητρός, Έρως τέχνης, Έρως γυναικός κλπ. είναι η πρωτίστη και συνεχής αιτία της κοσμογονίας και της κοσμοποιοίας, τόσο στην Ορφική, όσο και στην Ησιόδεια κοσμογονία. Είναι έννοια αφηρημένη, πολυσυλλεκτική, είναι το σύνολο της συμπαντικής Αγάπης, προς το σύνολο του εκδηλωμένου κόσμου προς τον άνθρωπο, προς το φυτό, το ζώο, την πέτρα, το ποτάμι, προς κάθε μορφή, προς μία έννοια, προς μία κατάσταση, προς ένα πράγμα, προς τα πάντα, από την πρωτογενή ύλη μέχρι τους Θεούς. Είναι η ελκτική και συνεκτική δύναμη που συγκρατεί την ύλη και δημιουργεί, διατυπώνει κάθε μορφολογία. Είναι ο αρχαιότερος των εγκοσμίων Θεών και υπεύθυνος για κάθε δημιουργία. Η ενέργειά του υπάρχει σε όλους τους Θεούς αλλά και σε όλους τους ανθρώπους, ζώα, φυτά κλπ, σε όλη την υλική εκδήλωση, διακατέχει το παν, πληρεί τον κόσμο.
Είναι ενδεικτικό ότι άλλες θεότητες -προσωποποιημένες στο θείο επίπεδο έννοιες όπως η Αρετή, η Αρμονία, η Ευνομία, η Μνημοσύνη, η Πειθώ κλπ βρίσκονται στο γενεαλογικό δέντρο της θεογονίας σε κατοπινά στάδια και γενεές. Αυτό το γεγονός καταδεικνύει την τεράστια σημασία και έμφαση που έχει ο Έρωτας σαν βασικό συστατικό της Αγάπης στην Ελληνική θρησκεία καθώς βρίσκεται στην αρχή της κοσμογονίας και θεογονίας ως το πρώτιστο και μοναδικό στοιχείο κοσμοποιοίας στο σύμπαν ενώ ταυτόχρονα είναι η ελκτική δύναμη που συγκρατεί την ύλη στο μεγάκοσμο (πλανητικά συστήματα) και τον μικρόκοσμο (υποδιαιρέσεις της ύλης). Οχι μόνο συγκρατεί την ύλη αλλά επίσηςτην κινητοποιεί δημιουργώντας συμπλέγματα και μορφές περισσότερο η λιγότερο εξελιγμένες. Δημιουργεί έτσι όλες τις μορφές του αισθητού κόσμου αλλά και του νοητού καθώς ο κόσμος των νοητών είναι μια προβολή και επεξεργασία των δεδομένων του αισθητού κόσμου και τούμπαλιν.
Αν σκεφτούμε τον κόσμο μας σαν μια μεγάλη τριανταφυλλιά με τα αγκάθια, τα ξερόκλαδα, τις ρίζες, το χώμα να είναι όλα τα σαρκοπέδια της σύγχρονης γήινης ιστορίας, τότε τα τριαντάφυλλα είναι οι Έλληνες. Η αξία μιας τριανταφυλλιάς είναι τα άνθη της, που κατά παράδοξο τρόπο δεν υπάρχουν χωρίς τα ξερόκλαδα και τα αγκάθια. Αν κάποιος τώρα ζει κοντόφθαλμα -δηλ. οι περισσότεροι- τότε είναι αδύνατον να δει, να αισθανθεί, να θαυμάσει και να μυρίσει τα θεϊκά και θεσπέσια αρώματα τα ενός ρόδου. Δεν είναι τυχαίο που το ρόδο είναι το άνθος του πάθους, του θαυμαστού και της αγάπης. Είναι το άνθος της ζωντανής ζωής, ακριβώς όπως είναι η γενιά των Ελλήνων για το ανθρώπινο γίγνεσθαι της γης. Αγκάθια υπάρχουν και σε άλλα φυτά, ρόδα όμως όχι.
«Φιλία» σημαίνει πρωτίστως Αγάπη
Ο Ελληνισμός είναι ένας κόσμος στον οποίο το κύριο στοιχείο είναι η Αγάπη
Ένας κόσμος έντονης Αγάπης
Η Αγάπη είναι ο βιότοπος του Ελληνισμού και ο καθολικώς προσδιοριστικός όρος του ελληνικού πολιτισμού. Όλα τα γεννήματα γύρω μας, τα φυτά τα ζώα οι άνθρωποι και οι Θεοί φέρουν μέσα τους την ενέργεια του Έρωτος. [οργόνη] Να επισημάνουμε για την σωστή ανάγνωση των κειμένων, ότι η αρχαία Ελληνική λέξη: «φιλία» σημαίνει πρωτίστως αγάπη και δευτερευόντως έχει την σημερινή έννοια της λέξεως, καθώς, φιλώ σημαίνει αγαπώ. Η λέξη: φιλία είναι το ουσιαστικό του ρήματος φιλώ.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ (ή περί έρωτος) - ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΥΗΣΗΣ



Σε όποια κύηση εκπαιδευτούμε του σώματος ή της ψυχής αυτόν τον δρόμο θα ακολουθήσουμε: του σώματος ή της ψυχής, η δε ισορροπία φέρει την εξέλιξη και άνοδο των ψυχών.




ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΥΗΣΗΣ
                                              KYΗΣΗ

               ΣΩΜΑΤΙΚΗ                    -            ΨΥΧΙΚΗ
                   ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ  -  ΑΝΤΡΙΚΗ              -                  ΑΡΕΤΗ

               ΩΑΡΙΟ   -   ΣΠΕΡΜ/ΖΩΑΡΙΟ            -                ΦΡΟΝΗΣΗ κλπ*
                                                                         
                                                            ΤΟΚΕΤΟΣ

ΩΟΡΡΗΞΙΑ  - ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΗ                                    ΕΚΦΡΑΣΗ ΛΟΓΟΥ
  ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΠΕΡΜ/ΖΩΑΡΙΟΥ                                ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΛΟΓΟΥ
     ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΩΑΡΙΟΥ                                  ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΛΟΓΟΥ                                                             ΕΜΒΡΥΟ                                        -              ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΡΕΤΗΣ
             ΒΡΕΦΟΣ                                                       ΕΚΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΛΟΓΟΥ
                                                                                          (ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΤΗ)




Η κύηση κατά την ψυχή
Δηλαδή όσοι εγκυμονούν ψυχικά κυούν αυτά που αρμόζουν στην ψυχή, να κυεί και να τίκτει*

Η ψυχική κύηση επομένως είναι η κύηση της αρετής και τίκτεται με την έκφραση ενάρετου λόγου από τον ακροατή, ολοκληρώνει τη διαδικασία της γέννησης αρετής στον ακροατή. (δηλαδή τόκου - αναπαραγωγής αρετής).

ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΝΟΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΙΣΘΗΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΣΟ ΔΕ ΤΟΝ ΘΕΟ - ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ



ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΝΟΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΙΣΘΗΤΟ ΣΩΜΑ -  ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 

Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.


Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.
Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου,
διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.
.........

Ανάλυση:
Ο Πατέρας όλων ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, (Νους και Λόγος Αδιαίρετοι) ενώθηκε με τον Φωτεινό του Λόγο αφού είναι Αδιαίρετοι, η δε ένωση τους κοσμοποίησε τον Προϋπάρχων κόσμο του Αγέννητου Πανάγαθου Νου ως Υπάρχων και Γέννησε την Ζωή με τα γεννήματα του τις ψυχές.

Η Αδιαίρετος ένωση του Φωτεινού Πανάγαθου Νου και Φωτεινού Λόγου είναι η κοσμοποίηση του κόσμου ως Υπάρχων και η γέννηση της Ζωής στον Υπάρχων κόσμο του Φωτός.
Ψυχή από Φως, είναι η Αδιαίρετος νοητική ουσία, Νους και Λόγος Αδιαίρετος.
Ψυχή από Φως είναι η Ζωή.
Η Ζωή στο Φως είναι ασώματη, Φως και Ζωή Υπάρχων.
....

Ο άνθρωπος της Γης όμως δεν είναι θεϊκή ψυχή, (εικόνα της Ζωής), διότι ενώθηκε με το αισθητό σώμα από πυρ και πνεύμα (Ύλη - γη-νερό - ψυχρό-θερμό) και έγινε κάτι άλλο. 

Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ


Κοίταξε ένα μπιζέλι στην κατσαρόλα:
Πώς πετάγεται πάνω όταν καίγεται απ' τη φωτιά!
Όσο βράζει, πάντα έρχεται στην επιφάνεια,
φωνάζοντας συνεχώς:
"Γιατί με βασανίζετε έτσι;" Με αγοράσατε.
Η νοικοκυρά θα το χτυπήσει με το κουτάλι:
"Τώρα, λέει, βράσε ήσυχα και μη πηδάς μακριά
απ' αυτήν που φτιάχνει τη φωτιά.
Σε βράζω όχι γιατί σε μισώ,
αλλά γιατί πρέπει να έχεις ωραία γεύση,
να γίνεις τροφή και να ενωθείς με το ζωντανό πνεύμα.
Τέτοια θλίψη δεν είναι χωρίς αιτία.
Όταν ήσουν πράσινο και φρέσκο, έπινες νερό απ' τον κήπο:
Αυτό το πότισμα ήταν για να μπορείς να μπεις στη φωτιά.
Η ευσπλαχνία του Θεού προηγείται απ' την οργή Του,
έτσι ώστε με την ευσπλαχνία Του,
να μπορείς να υποφέρεις τη θλίψη.

Τα καλύτερα tips για το γυναικείο ξύρισμα [vid]

γυναικείο ξύρισμα

Το ξύρισμα σε πόδια, μασχάλες και στην περιοχή του μπικίνι μπορεί να γίνει πραγματικός μπελάς για κάθε γυναίκα, αν δεν ξέρει μερικά απλά μυστικά για να κάνει την όλη διαδικασία πιο αποτελεσματική και ανώδυνη.

Δείτε σε ένα περιεκτικό βίντεο, τα πιο χρήσιμα tips για το γυναικείο ξύρισμα:

Ο Τρόπος Ζωής στην Πέμπτη Διάσταση

Στο προηγούμενο άρθρο Τι είναι η 3η και 4η διάσταση ; συγκρίναμε την τρίτη με την τέταρτη διάσταση. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για την πέμτη διάσταση. Ας δούμε σύντομα τις δομές της τρίτης και τέταρτης διάστασης.
Η τρίτη διάσταση λειτουργεί με συγκεκριμένη ομάδα κανόνων και έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όψεις, όρια, αιχμές, μεταλλαξεις και δομές. Βλέπουμε τρεις βασικές δομές να στηρίζουν αυτή την διάσταση.
 
Άκαμπτες δομές της Τρίτης Διάστασης.
 
1. Δυαδικότητα – ένας διπλός τρόπος αντίληψης: σωστό - λάθος, θετικό - αρνητικό , καλό κακό, πρέπει - δεν πρέπει, πάνω - κάτω , μαύρο - άσπρο.
 
2. Γραμμικός Χρόνος – Η αντίληψη ότι ο χρόνος κινείται μόνο σε ευθεία γραμμή (προς μία κατεύθυνση) και βιώνεται σαν παρελθόν, παρόν και μέλλον.
 
3. Ορθολογικός Νούς – Ο οδηγός πλοήγησης της τρίτης διάστασης. Ο αναλυτικός, λογικός επεξεργαστής σκέψης σχεδιασμένος για να κάνει συγκρίσεις, να βγάζει συμπεράσματα, να αποθηκεύει πληροφορίες, να υπολογίζει και να παίρνει καθοριστικές αποφάσεις.
Ελαστικές Δομές της Τέταρτης Διάστασης
  1. Χρόνος Τώρα – Αυτό είναι το σήμείο της δύναμής σας. Κάθε στιγμή του τώρα είναι ένα όριο για νέες αρχές και φρέσκες επιλογές.
  2. Επιλογή – Η δύναμη του να επιλέγουμε συνειδητά να αρχίσουμε κάτι καινούργιο ανά πάσα στιγμή.
  3. Παράδοξο – Αντιφατικές αλήθειες. Κάτι που ήταν αληθεια ένα λεπτό πριν μπορεί να μην είναι αλήθεια το επόμενο λεπτό
  4. Ευθυγράμμιση/Ισορροπία – Μια κατάσταση ισορροπίας που ουδετεροποιεί αντίθετες δυνάμεις.
Στην Πέμπτη Διάσταση, η «Αντίδραση» της 3ης και η «Απάντηση» της 4ης δίνουν την θέση τους στην Ολοκλήρωση 

Τί ΕΙΝΑΙ η 3η και η 4η Διάσταση

Τί ΕΙΝΑΙ η 3η και η 4η ΔιάστασηΗ κατανόηση των πτυχών και τον κανόνων της 3ης και της 4ης διάστασης μας επιτρέπει να επιλέξουμε καλύτερα που θέλουμε να ζήσουμε.
 
Πολλοί από εμάς γνωρίζουν ή αισθάνονται διαισθητικά ότι μεταβαίνουμε από την πραγματικότητα της τρίτης διάστασης, περνάμε μέσω της τέταρτης και είμαστε στον δρόμο προς την πέμπτη. Οι διαστάσεις δεν είναι μέρη αλλά επίπεδα συνειδητότητας, κάθε μία από τις οποίες έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και τροπους σκέψης και συναισθημάτων.
 
Η Εμπειρία μας για την Τρίτη Διάσταση.
Η τρίτη διάσταση είναι πολύ πυκνή και λειτουργεί μέσα σε συγκεκριμένη ομάδα κανόνων και δομών που έχουν πολλες δονήσεις σκέψεων και συναισθημάτων. Μία από αυτές τις δονήσεις είναι γνωστή σαν φόβος. Στην πνευματική μας αναζήτηση για να εξερευνήσουμε Όλα –Όσα –Είναι πήγαμε όλο και βαθύτερα σε πυκνότητα επιλέγοντας να ενσαρκωθούμε πολλές φορές στην Γή. Για να μεγιστοποιήσουμε την εμπειρία μας στην τρίτη διάσαση σκόπιμα αφήσαμε πίσω μας τις Υψηλότερες Όψεις του εαυτού μας και χάσαμε την αίσθηση της ένωσης μας με τον Δημιουργό. Έχοντας αυτή την αίσθηση χωρισμού χάσαμε τον δρόμο μας και,σαν εγκαταλελειμένα παιδιά, αρχίσαμε να βιώνουμε την ενέργεια που ονομάζουμε φόβο. Αυτή η κατάσταση φόβου δημιούργησε ακαμψία και έκανε πιο δύσκολη για εμάς το να κινούμαστε ελεύθερα. Καθώς συνεχίσαμε να παίζουμε με πάθος σε αυτή την άκαμπτη τρίτη διάσταση αρχίσαμε να αποκτάμε πολλά άβολα χαρακτηριστικά όπως ασθένεια, θύμα, ενοχή, έλειψη και αντίσταση. Επιλέγουμε να τα κάνουμε όλα αυτά έτσι ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, και ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε, έχουμε μεγάλη επιτυχία παίζοντας αυτό το παιχνίδι της τρίτης διάστασης.
Πολλοί που προσκολλώνται στον φόβο έχουν δημιουργήσει ένα ένα σύστημα προεπιλογής που τους δίνει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας « εάν απλά μπω μέσα στο σπίτι μου και κλείσω την πόρτα, θα είμαι ασφαλής». Αυτή η αντίδραση έκλεισε την ικανοτητά μας για διεύρυνση και ανάπτυξη, για επανένωση με την ψυχή μας, και ενσωμάτωσης με τους Ανώτερους Εαυτούς μας. πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν σταματήσει να ζουν το πάθος τους καθώς στηρίζουν τους περιοσρισμούς τους μέσα στο δίχτυ του φόβου.
Δομές της Τρίτης Διάστασης.

Η Θεωρία της Αιώνιας Ζωής (μέρος Δ')








·  Στο δέκατο κεφάλαιο  (η μνήμη τους αόρατους κόσμους) ο συγγραφέας μας αναφέρει περιληπτικά τα εξής:


Αρχικά εστιάζει στο εξής:
«Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ότι η «μνήμη» δεν μπορεί παρά να έχει σχέση μόνο με τους πυκνούς κόσμους, όπου η αντίληψη ταξιδεύει στον χρόνο αρκετά αργά για να προκαλεί την αίσθηση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Στον ηλεκτρονιακό κόσμο δεν είναι δυνατό να υπάρχει μνήμη, επειδή τα πάντα είναι τώρα και τα πάντα είναι γνωστά. Απ΄την ανώτατη σκοπιά, είναι λάθος να βλέπουμε διαδοχικά τις διάφορες ζωές του ανθρώπου. Είναι θέμα ταυτόχρονης επαναστροφής.

Ωστόσο, στον κόσμο που ζούμε, δεν μας είναι δυνατό να σκεπτόμαστε έτσι. Πρέπει να υποθέσουμε το πριν και το μετά, τη μια ζωή να διαδέχεται την άλλη. Και σ’έναν τέτοιο κόσμο, η πιο κοντινή προσέγγιση στην ανώτερη αντίληψη είναι ακριβώς η “μνήμη”.»

Στη συνέχεια αναφέρεται στο θέμα της αίσθησης της οικειότητας με άγνωστα γεγονότα και σκηνές καθώς και με την πρόγνωση γεγονότων που θα συμβούν στο μέλλον. Σε αυτές τις στιγμές, στις οποίες η συνειδητότητα είναι πιο ενεργητική (είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση και ετοιμότητα), προκαλούνται παλμοί οι οποίοι κινούνται μέσα στο χρόνο και «εκπέμπουν μια τάση ανάμνησης σε ένα αντίστοιχο σημείο στην σπείρα μιας άλλης ζωής».
(Εδώ να σημειώσουμε ότι η έκφραση «άλλη ζωή», όπως μας εξήγησε ο συγγραφέας, χρησιμοποιείται λόγω της αντίληψής μας στον κυτταρικό-υλικό κόσμο. Στην πραγματικότητα, στους αόρατους κόσμους δεν υπάρχει γραμμικός χρόνος.)

Όμως, αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, είναι το γεγονός ότι για το γνωστό επίπεδο συνείδησης, ο θάνατος είναι ένα απόλυτο μονωτικό. Για να μεταβεί η μνήμη από το θάνατο στην επόμενη ζωή, θα πρέπει να ξεκινά από μια πολύ υψηλότερη ένταση συνείδησης από αυτή που διαθέτει ο συνηθισμένος άνθρωπος.

Όπως ανέφερε σε προηγούμενα κεφάλαια ο συγγραφέας, σε όλες τις παραδόσεις που αφορούν στις περιπέτειες της ψυχής μετά το θάνατο, υπάρχει πάντα κάποια αναφορά για ένα σημείο όπου η μνήμη σβήνει. Αυτό συμβαίνει γιατίόπως είπαμε, με την είσοδο στον μοριακό κόσμο, η ψυχή κάνει μια ανασκόπηση της ζωής της σε υπερβολικά συμπιεσμένη μορφή, πράγμα που της προκαλεί μεγάλο «άγχος» (συγκινησιακή φόρτιση). Αν και η επιθυμία της τότε, είναι να λησμονήσει με κάθε τρόπο, είναι τρομερά σημαντικό να διατηρήσει τη μνήμη της!

Η Θεωρία της Αιώνιας Ζωής (μέρος Γ')







· Στο όγδοο κεφάλαιο  (η Κρίση ή η Επανεσάρκωση) ο συγγραφέας μας αναφέρει περιληπτικά τα εξής:

Εδώ ο συγγραφέας μας αναλύει πως υποθέτει ότι γίνεται η επανεσάρκωση, την οποία μάλιστα την παρομοιάζει με την ψύξη- κρυστάλλωση.

«Καθώς οι κύκλοι στρέφονται και πάλι προς την έναρξη της φυσικής ζωής, όλο και πιο κοντά έρχεται η στιγμή όπου τα πάντα θα πρέπει να παγώσουν, να κρυσταλλωθούν, να πάρουν στατική μορφή. Θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε το πνεύμα στον ηλεκτρονιακό κόσμο με την κατάσταση του ατμού και της ψυχής στον μοριακό κόσμο με την κατάσταση του νερού. Διαρκώς, η θερμοκρασία πέφτει, οι διεργασίες γίνονται όλο και πιο αργές. Ξαφνικά, σε μια στιγμή που η φυσική την γνωρίζει επακριβώς – συντελείται η ψύξη – δηλαδή το ρευστό προικίζεται με μορφή. Αυτή η μορφή εξαρτάται από την κατάσταση όπου βρίσκεται το νερό τη στιγμή της ψύξης, αν βρίσκεται σε στρογγυλό δοχείο, σε σωλήνα ή σε ελεύθερες σταγόνες στο τζάμι. Αλλά μόλις παγώσει, μόλις «αποκτήσει σώμα», δεν μπορεί τίποτα να το αλλάξει, παρά μόνο η επαναθέρμανση σε μια υψηλότερη θερμοκρασία – δηλαδή μέχρις ότου ο πάγος πεθάνει άλλη μια φορά. Η στιγμή του παγώματος μπορεί να θεωρηθεί «κρίση» για το νερό.
Για τον ατομικό εαυτό, μια τέτοια κρίση θα είναι η αποκρυστάλλωσή του σε ένα ορισμένο είδος υλικού σώματος. Γιατί μόλις προικιστεί με ένα σώμα, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται, οι δυνατότητές του, ίσως ολόκληρη η μοίρα του, καθορίζονται από τον τύπο αυτού του σώματος.»




Στα διάφορα αρχαία κείμενα,  πάντα η Κρίση παρουσιάζεται να συντελείται από κάποιο υπερ ανθρώπινο όν. Στην Χριστιανική πίστη είναι ο Χριστός, στην Αιγυπτιακή ο Όσιρις, στην Ελληνική ο Δίας, στην Ζωροαστρική ο Αχούρα Μάζδα, στην Θιβετανική ο Γιάμα Ράτζα. Πρόκειται για το αρχέτυπο της ενσαρκωμένης θειότητας.

Μπροστά σε αυτόν συντελείται μια διαδικασία που απεικονίζεται σαν ζύγισμα στη ζυγαριά. Στο Θιβετανικό ζύγισμα, με τον Σίνζι και το Βαγκ, στο Ζωροαστρικό με το Μίθρα, Σραοσά και Ρασνά, ενώ στο Ελληνικό με τον Ραδάμανθη, τον Αιακό και τον Μίνω. Αυτό που υποτίθεται πως ζυγίζεται είναι οι πράξεις, οι σκέψεις και τα λόγια του νεκρού.

Όμως στην Αιγυπτιακή εικόνα της κρίσης, που θεωρείται μάλιστα και η αρχαιότερη, βλέπουμε πως εκείνο που ζυγίζεται είναι η καρδιά του νεκρού, ενώ η μορφή και η ψυχή του είναι ξέχωρα και παρακολουθούν.

Η Θεωρία της Αιώνιας Ζωής (μέρος Β')




·    Στο πέμπτο κεφάλαιο  (το είναι του ανθρώπου στους αόρατους κόσμους) ο συγγραφέας μας αναφέρει περιληπτικά τα εξής:


Οι δυνάμεις και το είναι του ανθρώπου είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Το πώς χρησιμοποιεί κανείς τις δυνάμεις του εξαρτάται από το είναι του.

Το είναι του μετριέται από τις επιθυμίες του, από το τι θέλει.

Η μετάβαση σε μια νέα κατάσταση δεν συνεπάγεται αλλαγή του είναι. Αντίθετα, τότε φανερώνεται το αληθινό είναι του ανθρώπου.

Με το θάνατο, ο άνθρωπος βιώνει μια αλλαγή κατάστασης.
Αυτή η λεπτότερη κατάσταση της ύλης θα πρέπει να προκαλεί, στον απροετοίμαστο άνθρωπο, απώλεια συνείδησης, κάτι σαν λιποθυμία. Η κατάσταση παρομοιάζεται με την περίπτωση εντός ανθρώπου, ο οποίος είναι κλειδωμένος μέσα σε ένα κελί και ξαφνικά οδηγείται έξω στο λαμπερό φως. Κάτι τέτοιο θα τον έκανε να τυφλωθεί ή να λιποθυμήσει.

Όσο πιο γρήγορα όμως ανακτήσει τη συνείδησή του, τόσο περισσότερα θα μπορέσει να καταλάβει και να βιώσει. Για τον συνηθισμένο άνθρωπο όμως αυτό που θα συμβαίνει είναι το να προσπαθήσει να προσανατολίσει τον εαυτό του και να στραφεί για στήριγμα.

Όπως αναφέρει  η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών:
 «Βρισκόσουν σε λιποθυμική κατάσταση τις τελευταίες τρισήμισυ μέρες. Μόλις συνέλθεις από τη λιποθυμία, θα σκεφτείς: «Τι συνέβηκε; Γιατί εκείνη τη στιγμή όλα τα φαινόμενα του σύμπαντος θα βρίσκονται σε επανάσταση.»

Μπορούμε να φανταστούμε τις αντιδράσεις του συνηθισμένου ανθρώπου καθώς μπαίνει στον μοριακό κόσμο. Προφανώς το πρώτο που θα κάνει θα είναι να αναρωτηθεί τι του έχει συμβεί. Η αντίδραση σε αυτό θα εξαρτηθεί από τη στάση που είχε για τον εαυτό του όσο ζούσε. Αν για παράδειγμα, (η ατομικότητά του ήταν ταυτισμένη με το σώμα του) η ιδέα που είχε για τον εαυτό του ήταν μόνο το σώμα του και οι αισθήσεις του, η αίσθηση της στέρησης του σώματός του θα του προκαλούσε τον τρόμο. Το πέρασμά του στον μοριακό κόσμο θα του έδινε όμως τις δυνατότητες που έχουμε αναφέρει. Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις νέες δυνάμεις και ευκαιρίες της νέας αντίληψης που θα του πρόσφερε ο νέος αυτός κόσμος. Όμως εκείνος, λόγω της φρίκης του, το πιο πιθανό είναι πως θα αναλωνόταν στο να προσπαθεί να πάρει ένα σχήμα που να μοιάζει στο παλιό υλικό του σώμα. Θα θυσίαζε λοιπόν όλες τις νέες δυνατότητες διαφορετικής κατανόησης που θα του πρόσφερε ο μοριακός κόσμος.

Η Θεωρία της Αιώνιας Ζωής (μέρος Α')







Το βιβλίο του Rodney Collin, «Η θεωρία της αιώνιας ζωής» είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Σκέφτηκα να κάνω μια περίληψη του βιβλίου, το οποίο μάλιστα το είχε μεταφράσει η Σοφία Άντζακα στα ελληνικά.

Παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από τον πρόλογό της στο βιβλίο:

«Ο Ρόντνευ Κόλλιν είχε δεχθεί τα νάματα της διδασκαλίας των Γκουρτζίεφ – Ουσπένσκυ, αλλά σ’αυτό το βιβλίο χειρίζεται τις βασικές αρχές με έναν τρόπο τόσο πρωτότυπο που δεν θυμίζει και πολύ την πηγή από όπου άντλησε. Τα όσα έχει να πει είναι συγκλονιστικά επειδή θίγουν με τρόπο ανεπανάληπτο το καίριο θέμα του θανάτου.
Η πρωτοτυπία του έγκειται στο ότι τοποθετεί σε επιστημονική βάση όχι μόνο αυτά που πήρε από το δάσκαλό του, αλλά και όσα συγκέντρωσε από την αρχαία σοφία της Ανατολής και της Δύσης. Έτσι διατυπωμένα και φωτισμένα με το φως της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης, αφήνουν βαθιά ίχνη στον νου του αναγνώστη.
Για όσους είναι εξοικειωμένοι με το έργο του Ουσπένσκυ «Αναζητώντας τον Κόσμο του Θαυμαστού» και με το βιβλίο του Μπέννετ «Πνευματική Ψυχολογία», η συμβολή του Κόλλιν θα αποδειχθεί κάτι παραπάνω από πολύτιμη αφού, όπως είπαμε, φέρνει στο προσκήνιο το ζωτικό θέμα του θανάτου και της μεταθανάτιας επιβίωσης που οι παραπάνω συγγραφείς ελάχιστα το θίγουν.»





·  Στο πρώτο κεφάλαιο (η ζωή ανάμεσα στη γέννηση και στο θάνατο) ο συγγραφέας μας αναφέρει περιληπτικά τα εξής:


Η γέννηση δεν είναι η αρχή για τον άνθρωπο, καθώς η ατομική σταδιοδρομία του αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης.

Στη συνέχεια ο συγγραφέας μας περιγράφει τη διαδικασία σχηματισμού του υλικού οχήματος ή οργανικού σώματος, της προσωπικότητας και της ψυχής του ανθρώπου.

Προχωράει στην ανάλυση του θέματος της επιβράδυνσης του χρόνου, λόγω της φύσης της κυτταρικής ζωής.Το συμπέρασμά του είναι ότι η ζωή κινείται όλο και πιο αργά καθώς προχωράει από τη σύλληψη στο θάνατο. Επίσης, ότι η ταχύτερη εμπειρία που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος μέσα σε ένα υλικό σώμα είναι κατά τη στιγμή της σύλληψης.

Βάση της λογαριθμικής κλίμακας «χωρίζει» τη ζωή του ανθρώπου σε εννέα μέρη, στα οποία εμφανίζονται συγκεκριμένες λειτουργίες.
Στο σημείο 9 της λογαριθμικής κλίμακας, που ισοδυναμεί στα εβδομήντα πέντε ή εβδομήντα έξι χρόνια, η φύση βάζει σε λειτουργία μέσα στον άνθρωπο μια ενέργεια τόσο έντονη, ώστε το κυτταρικό σώμα δεν μπορεί να αντέξει και αφήνεται στη διάλυση (θάνατος).

Αυτή η υπέρτατη ενέργεια, αν και καταστρέφει το υλικό ή οργανικό σώμα του ανθρώπου, εντούτοις συνδέει το θάνατο και τη σύλληψη. Η στιγμή του θανάτου είναι ταυτόσημη με τη στιγμή της σύλληψης. Η αίσθηση του ανθρώπου για το χρόνο, έχει την πηγή της στη φυσιολογία του σώματός μας. Τη στιγμή του θανάτου όμως, μπαίνουμε στο άχρονο (κατάσταση όπου όλα τα σημεία μέσα στο χρόνο είναι το ίδιο προσιτά). Οπότε, τόσο η σύλληψη όσο και ο θάνατος συνδέονται έξω από το χρόνο με την θεία ένταση της ενέργειας που παρεμβαίνει.



Δυστυχώς όμως, η συνείδηση του κοινού ανθρώπου δεν μπορεί να περάσει πέρα από τον μονωτή του θανάτου. Οπότε η μνήμη του δεν μπορεί να τον ενημερώσει για το τι βρίσκεται πέρα από αυτόν, είτε προς τα εμπρός είτε προς τα πίσω.