10 πράγματα που δεν γνώριζες για τον Τόλκιν

Σίγουρα ο Τόλκιν και η συγγραφή του συγκαταλέγονται στις μεγαλύτερες λογοτεχνικές προσωπικότητες και έργα του 20ου Αιώνα, αν όχι όλων των εποχών. Όμως ποιός ήταν πραγματικά ο Τόλκιν; Διάβασε παρακάτω 10 πράγματα που δεν γνώριζες για εκείνον:

1. Ήταν Λάτρης της «Διασκέδασης»

Γλωσσολόγος των Αρχαίων Αγγλικών καθώς και της Αρχαίας Σκανδιναβικής Λογοτεχνίας, ο Τόλκιν θήτευσε ως καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης από το 1925 ως το 1959. Ήταν επίσης ακούραστος, δίνοντας από 70 ως 136 διαλέξεις το χρόνο, άσχετα αν το συμβόλαιό του τον υποχρέωνε να δίνει 36. Ο Τόλκιν δεν διατηρούσε ένα ήσυχο προφίλ στο Πανεπιστήμιο όπως αρκετοί συνάδελφοί του και  δεν ήταν καθόλου βαρετός άνθρωπος,  αφού πήγαινε σε πάρτυ συχνά μεταμφιεσμένος, ενώ είχε κυνηγήσει ένα γείτονά του ντυμένος ως Αγγλοσάξωνας Πολεμιστής με τσεκούρι

2. Θεωρούσε πως αρκετοί θαυμαστές του ήταν «παρανοικοί»

Ο Τόλκιν θεωρούσε τον εαυτό του πρωτίστος Ακαδημαικό και έπειτα Συγγραφέα. Το Hobbit αλλά και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών ήταν κυρίως η απόπειρά του  να κατασκευάσει ένα μύθο, και η επιτυχία τους τον ξάφνιασε. Για την ακρίβεια, πέρασε αρκετά χρόνια απορρίπτοντας και κριτικάροντας θεωρίες για το έργο του που δεν θεωρούσε πως αντιπροσώπευαν την οπτική και τον αγαθό σκοπό των βιβλίων αυτόν. Ήταν επίσης ιδιαίτερα σκεπτικιστής σε σχέση με τους fans του Άρχοντα των Δακτυλιδιών, αφού θεωρούσε πως δεν μπορούσαν αληθινά να εκτιμήσουν τη δουλειά του.

3. Αγαπούσε ιδιαίτερα το επάγγελμά του

Για εκείνον η συγγραφή Φανταστικής Λογοτεχνίας ήταν απλά ένα χόμπι. Τα έργα που έγραψε και θεωρούσε πολύ σημαντικά ήταν τα ακαδημαικά του συγγράματα που συμπεριελάμβαναν το Beowulf : The Monsters and the Critics, και το A Middle English Vocabulary.

4. Ήταν πολύ ρομαντικός

Σε ηλικία 16 ετών ερωτεύτηκε την Edith Bratt που ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερή του. Ο Πνευματικός του  που ήταν Καθολικός Ιερέας ταράχτηκε που ο προστατευόμενός του συναντούσε μία προτεστάντισα και διέταξε τον μικρό τόλκιν να μην έχει επαφές με την Edith ώσπου να γίνει 21 ετών. Ο Τόλκιν υπάκουσε, περιμένοντας εκείνα τα γενέθλια. Η Edith διέκοψε τον αραββώνα της με ένα άλλο άνδρα, έγινε καθολική και παντρέυτηκε τον Τόλκιν, με τον οποίο έζησε την υπόλοιπη ζωή της. Οι δυό τους «κατά εντολή» του ίδιου μοιράζονται την ίδια ταφόπλακα που έχει χαραγμένα τα ονόματα «Beren και “Luthien”, ονόματα που παραπέμπουν σε ένα διάσημο ζευγάρι από τον φανταστικό κόσμο που δημιούργησε.

Σκόπια και Βουλγαρία: Ουρές στα φαρμακεία- αυξανόμενος αριθμός κρουσμάτων γρίπης

«Ουρές στα φαρμακεία- αυξανόμενος αριθμός κρουσμάτων γρίπης», γράφει το σλαβικό δημοσίευμα

Ιανουάριος 3, 2017. 20:29

Πρόσφατα στοιχεία του σκοπιανού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας δείχνουν ότι περισσότεροι από 35 χιλιάδες πολίτες στη χώρα υποφέρουν από λοίμωξη του ανώτερου και του κατώτερου αναπνευτικού, πυρετό και διάρροια.

Τα φαρμακεία είναι πλήρης ασθενών και η παροχή φαρμάκων στους πολίτες έχει ολοκληρωθεί και υπάρχει σχετική έλλειψη φαρμάκων, γράφει το '24vesti'.

‘Επιδημία γρίπης και αύξηση των κρουσμάτων σε περιοχές στη χώρα’, σημειώνει το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων 'Fokus'

«ΒΡΑΖΕΙ» Η ΑΓΚΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ: «ΑΥΤΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ RΕΙNA»!

Η οικονομία της Τουρκίας βάλλεται πανταχόθεν: Νέα υποτίμηση ρεκόρ για την λίρα - Σε ιστορικό χαμηλό το τουρκικό νόμισμα

Η Τουρκία βρίσκεται σε αναβρασμό: Η τρομοκρατικές επιθέσεις με τα εκατοντάδες θύματα το 2016 και η πλέον πρόσφατη  στην Κωνσταντινούπολη, η πολεμική εμπλοκή της στη Συρία, οι διαταραγμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και οι συνεχείς διώξεις με την κατηγορία των «γκιουλενιστών»  όσων τολμούν έστω να εκφράσουν αντίθετη άποψη στον Ρ.Τ.Ερντογάν έχουν δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα στη οικονομία της χώρας.

Η τουρκική λίρα υποτιμάται συνέχεια έναντι των άλλων ξενων νομισμάτων, όπως υποτιμήθηκε και σήμερα κατά 1,6% φτάνοντας σε νέο ιστορικά χαμηλό επίπεδο – ρεκόρ και ο πληθωρισμός επιταχύνθηκε τον Δεκέμβριο περισσότερο απ’ ό,τι αναμενόταν, αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg.

Η λίρα υποχώρησε στο επίπεδο των 3,60 έναντι του δολαρίου, με τη σωρευτική υποτίμησή της στο τελευταίο 12μηνο να φθάνει το 19%.

Ο ετήσιος πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 8,53% τον περασμένο μήνα, δηλαδή πάνω από όλες τις εκτιμήσεις και περισσότερο από 3,5^ από το στόχο που είχε θέσει η κεντρική τράπεζα της χώρας, όπως ανακοίνωσε σήμερα η τουρκική στατιστική υπηρεσία.

Η επιδείνωση των οικονομικών στοιχείων – περιλαμβανομένων του αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας στο τρίτο τρίμηνο και της υποχώρησης της καταναλωτικής εμπιστοσύνης κοντά σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ τον Δεκέμβριο – εντείνεται από τους αυξανόμενους κινδύνους για την ασφάλεια.

 «Οι παράγοντες της αγοράς αναζητούν ενδείξεις ότι η κεντρική τράπεζα παίρνει σοβαρά την πληθωριστική απειλή», δήλωσε υπεύθυνος για τη στρατηγική της χρηματοπιστωτικής εταιρείας Nomura στο Λονδίνο, ο οποίος προέβλεψε ότι η ισοτιμία της λίρας θα υποχωρήσει κάτω από τα 4 δολάρια στο πρώτο εξάμηνο του 2017.

«Έως ότου δούμε μία επιθετική πολιτική συγκράτησης των δαπανών, όπως αυτή στις αρχές του 2015, η λίρα θα συνεχίσει να πωλείται με βάση κακές ειδήσεις, όπως η φοβερή τρομοκρατική επίθεση, ενώ δεν θα ανατιμάται όταν το κλίμα είναι πιο θετικό», πρόσθεσε το στέλεχος της Nomura.

Τα καμπανάκια για την πορεία της τουρκικής οικονομίας εντάθηκαν  μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου.

ΠΑ-ΓΗ-ΔΑ: Η Φυσική Ιστορία του Αφύσικου

«Η ζωή είναι ωραία»! Ναι, μόνο που δεν της φαίνεται καθόλου!

«Ξαφνικά μια άβυσσος άνοιξε μέσα του. Όλα ήταν λάθος» Σ.Ι. Βίτκιεβιτς

«Η ζωή είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να ευχηθεί κανείς σε ένα ζώο» Κουρτ Βόνεγκατ

«Τίποτα δεν είναι αληθινό, μόνο η φρίκη» Τόμας Μπέντοους

Ένας ύπουλος μιθριδατισμός

Από την πιο τρυφερή παιδική του ηλικία ο άνθρωπος αποτελεί αντικείμενο εθισμού (κυρίως μέσω των ειλημμένων ιδεών που κυριαρχούν και που του επιβάλλονται έξωθεν) σε ένα κοινωνικό Συναινετικό Κοσμοείδωλο το οποίο προσπαθεί να παρουσιάσει έναν κόσμο εξωραϊσμένο, ούτως ώστε να γίνεται αποδεκτός από τη συνείδησή του και στοιχειωδώς «φιλικός» και βιώσιμος. Έτσι, του φαίνονται εντελώς φυσιολογικά πράγματα που, υπό άλλες συνθήκες, θα φάνταζαν άκρως αφύσικα: τα τεμαχισμένα κουφάρια ζώων που κρέμονται στα τσιγκέλια του κρεοπωλείου («αυτή είναι η τροφική αλυσίδα»), οι καυγάδες και οι χειροδικίες του γάμου («έτσι είναι τα ζευγάρια, μαλώνουν πότε-πότε»), η κακοποίηση των παιδιών («ε, γονιός είναι, θα δώσει και κανένα χαστούκι») και κατ’ επέκταση κι όλα τα υπόλοιπα βίαια κοινωνικά φαινόμενα, όπως οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι πόλεμοι, κλπ. αρχίζουν να παίρνουν σταδιακά διαστάσεις εξ ίσου αναγκαίες και αναπόφευκτες με τις φυσικές καταστροφές, όπως είναι οι σεισμοί, οι επιδημίες, οι λιμοί, κλπ. και όλα αυτά καλύπτονται σταδιακά από έναν τόσο ανθεκτικό και αυτονόητο μανδύα «κανονικότητας», ώστε κανείς να μην σκέφτεται ότι ορισμένα από αυτά τα «φυσιολογικά» φαινόμενα περιορίζονται στον άνθρωπο και είναι παντελώς άγνωστα στο βασίλειο των ζώων, τα οποία π.χ. δεν έχουν συζυγικούς καυγάδες, δεν κακοποιούν τα μικρά τους, σκοτώνουν σπανιότατα άτομα του δικού τους είδους, κλπ.

Αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας είναι ένας κοινωνικομιμητικός εθισμός στο περιρρέον κακό και μια τάση αυτόματης, σχεδόν ψυχαναγκαστικής, αναπαραγωγής του. Είναι γεγονός ότι επειδή στο Σύμπαν κυριαρχεί η διπολικότητα, ότι επειδή τα πάντα καθορίζονται από το αντίθετό τους (φως-σκοτάδι, ζεστό-κρύο, μικρό-μεγάλο, αρσενικό-θηλυκό, κλπ.), και η ύπαρξη Καλού-Κακού φαίνεται αρχικά να είναι μια «φυσιολογική» κατάσταση. Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται όταν διαπιστώσουμε ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχει μια σημαντική διαφορά ποσοτικής φύσεως: το Κακό υπερβαίνει ποσοτικά κατά πολύ το Καλό. Και για να αποφύγουμε κάθε υπόνοια ανθρωποκεντρισμού θα ορίσουμε ως Κακό την ύπαρξη διαρκών σοβαρών προβλημάτων και την έλλειψη βιοψυχικής ηρεμίας των έμβιων όντων.

Το Σύμπαν και η Γη βρίσκονται σε μια συνεχή αστροφυσική-γεωλογική αναταραχή. Τα έμβια όντα που ζουν πάνω της βρίσκονται σε έναν διαρκή αγώνα με κύριους στόχους την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους. Το όλο σύστημα μοιάζει, για κάποιον που το παρατηρεί σαν για πρώτη φορά, με έναν απέραντο θάλαμο βασανιστηρίων ή, στην καλύτερη περίπτωση, με ένα κολοσσιαίο πειραματικό εργαστήριο με συχνές απέραντες εκατόμβες νεκρών πειραματόζωων. Ας εξετάσουμε αυτό το μυστηριώδες εργαστήριο πιο αναλυτικά… (Η παρούσα μελέτη ίσως φανεί ότι περιέχει πολλά αριθμητικά-στατιστικά στοιχεία, αλλά λόγω του θέματος ήταν κάτι αναπόφευκτο).

«Η ζωή (του Σίσυφου) Είναι Ωραία»!

Ξυπνάτε το πρωί, ξεκούραστος, κάνετε ντους, βουρτσίζετε τα δόντια σας, τρώτε πρωινό, και ξεκινάτε για τη δουλειά σας. Το μεσημέρι ξαναπεινάτε και ξανατρώτε. Το βράδυ που επιστρέφετε στο σπίτι ξανακουρασμένος, ξαναπεινασμένος και ξαναλερωμένος, ξανατρώτε, ξανακάνετε ντους, ξαναβουρτσίζετε τα δόντια σας, και ξανακοιμάστε. Πλένετε τα ρούχα σας κάθε εβδομάδα και αυτά ξαναλερώνονται και σύντομα πρέπει να τα ξαναπλένετε. Κάποτε παλιώνουν και πρέπει να αγοράσετε καινούργια. Καθαρίζετε το σπίτι σας και ύστερα από μερικές μέρες είναι πάλι σκονισμένο και λερωμένο, (χώρια που κάθε δυο-τρία χρόνια χρειάζεται άσπρισμα). Κάνετε σεξ και ύστερα από λίγες ώρες/μέρες/εβδομάδες (ανάλογα με την ηλικία) θέλετε να ξανακάνετε.

Απογοητεύεστε από μια σχέση, χωρίζετε, κάνετε νέα σχέση, ξαναπογοητεύεστε, μέχρι να βρείτε αυτό που πιστεύετε ότι είναι το κατάλληλο άτομο για να παντρευτείτε. Παντρεύεστε και ύστερα από λίγα χρόνια αντιλαμβάνεστε ότι με το άτομο που πριν δεν κάνατε ούτε λεπτό χωριστά, τώρα δεν μπορείτε να κάνετε ούτε λεπτό μαζί. Χωρίζετε (πιστεύοντας ακράδαντα ότι φταίει το έτερον ήμισυ) και ξαναπαντρεύεστε για να βρεθείτε, ύστερα από μερικά χρόνια, σε μια παρόμοια κατάσταση. Ξαναχωρίζετε, ξαναπαντρεύεστε, και, ω του (σατανικού) θαύματος, μια από τα ίδια. Θέλετε να ξαναχωρίσετε και να ξαναπαντρευτείτε αλλά είναι αδύνατον πια, λόγω περασμένης ηλικίας και αυξημένων οικονομικών υποχρεώσεων προς τις πρώην συζύγους και τα παιδιά. Όσο τα βλαστάρια σας μεγαλώνουν διαπιστώνετε ότι το διανοητικό και συναισθηματικό χάσμα μεταξύ σας διευρύνεται κι αυτό, ότι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε πια, ούτε υπάρχει (βασικά από μέρους τους) το συναισθηματικό δέσιμο που υπήρχε παλιά.

Διαπιστώνετε ότι σας βλέπουν σαν το τζίνι στο λυχνάρι του Αλλαντίν, που είναι διαρκώς υποχρεωμένο να ικανοποιεί τις επιθυμίες του αφέντη του. Πηγαίνετε ταξίδια και διακοπές για να ξεφύγετε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και να ξεχαστείτε, αλλά δυστυχώς οι διακοπές και τα ταξίδια διαρκούν λίγο, και σύντομα επιστρέφετε στα ίδια και στα ίδια. (Αφήστε που, ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα, και οι διακοπές και τα ταξίδια γίνονται μια άλλη μορφή ρουτίνας). Ενδέχεται να δοκιμάσετε κι ένα άλλο διαδεδομένο αντιπληκτικό, το αλκοόλ και να εθιστείτε σε αυτό, ή ακόμη το χασίς ή άλλα σκληρότερα ναρκωτικά, ίσως και σεξουαλικές διαστροφές εντός κι εκτός γάμου. Ένα βασικό μέρος της κοινωνικής ζωής σας κινείται ανάμεσα σε αρραβώνες, γάμους, βαφτίσια, επισκέψεις σε κλινικές νοσοκομεία και κηδείες. Βάζετε στόχους στη ζωή σας και είτε τους πετυχαίνετε και πρέπει να βάλετε νέους, είτε δεν τους πετυχαίνετε και πρέπει να προσπαθήσετε ξανά και ξανά και ξανά …

Η Απερίγραπτη Γοητεία του Κακού

Η Απερίγραπτη Γοητεία του Κακού και ο Αχαρος Ρόλος του Καλού

«Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά αντιθέτως συχνά την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει»  Ουμπέρτο Έκο

«Η Ιστορία της ανθρωπότητας δεν είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων αλλά των ανθρώπινων φρικαλεοτήτων»  Κ. Καστοριάδης

«Είχα υποθέσει ότι στους περισσότερους ανθρώπους αρέσουν τα χρήματα περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, ανακάλυψα όμως ότι τελικά η καταστροφή και οι σκοτωμοί τους αρέσουν ακόμη περισσότερο» Μπέρτραντ Ράσελ

«Το έγκλημα, τα βασανιστήρια και οι σφαγές ορίζουν καλύτερα το ανθρώπινο γένος από την Τέχνη, την Επιστήμη και τους θεσμούς» Χουάν Χοσέ Σαέρ «Τόπος»

«Το βαθύ, φονικό ανθρώπινο μίσος εναντίον κάθε ζωντανού είναι πολύ γνωστό κι έχει πολλές φορές περιγραφεί έξοχα από τους συγγραφείς. Το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη του μίσους και η γνώση των λειτουργιών του, αλλά η πλήρης αδυναμία αυτών των δεδομένων να διεισδύσουν στον ανθρώπινο όχλο και να τον επηρεάσουν αποτελεσματικά» Β. Ράιχ

«Η παραφροσύνη του ανθρώπου είναι η ορθοφροσύνη που δίνει ο ουρανός. Ξεστρατίζοντας ο άνθρωπος από την ανθρώπινη λογική, καταλήγει τελικά να σκέφτεται μ’ εκείνο τον ουράνιο τρόπο που, για την ανθρώπινη λογική, είναι παράλογος και εξωφρενικός. Και τότε, ευτυχώς ή δυστυχώς, νιώθει αδιάλλακτος, αδιάφορος όπως ο Θεός του» Χέρμαν Μέλβιλ, «Μόμπυ Ντικ»

«Οι αιχμάλωτοι πολέμου, οι δούλοι, οι ηττημένοι εχθροί, τα παιδιά, οι άρρωστοι άνθρωποι (ιδιαιτέρως οι πνευματικά ανάπηροι), οι τρόφιμοι φυλακών, οι άοπλοι έγχρωμοι, τα ζώα – όλοι αυτοί έχουν γίνει αντικείμενα φυσικού σαδισμού, που συχνά συμπεριλαμβάνει τα πιο απάνθρωπα βασανιστήρια. Από τα άγρια θεάματα της Ρώμης ως τα σύγχρονα αστυνομικά τμήματα και τις στρατιωτικές μονάδες, τα βασανιστήρια χρησιμοποιούνται κάτω από το προκάλυμμα θρησκευτικών ή πολιτικών σκοπών και πολλές φορές καθαρά για διασκέδαση των εξαθλιωμένων μαζών. Το Κολοσσαίο της Ρώμης είναι πραγματικά το μεγαλύτερο μνημείο του ανθρώπινου σαδισμού» (…)

«Ξεχωριστή μου ευχαρίστηση ήταν πάντα η καταστροφή. Έτσι, μέσα στον καθημερινό πόνο μπορώ να νοιώθω μια συναρπαστική ηδονή βλέποντας το φορτίο των ιδεών και των αξιών να μικραίνει, το οπλοστάσιο των ιδεών να αλέθεται, να γίνεται κομμάτια, να μην μένει πια τίποτε παρά ένας σωρός σάρκες και νεύρα, νεύρα που σαν τεντωμένες χορδές αντιλαλούν τώρα μέσα στο κενό της απομόνωσης (…) Κάνω ό,τι πρέπει να κάνω γιατί κάθε μέρα πεθαίνω, Μιάς κι ό,τι κάνω είναι δοσμένο μόνο σε μια δύναμη, όλα όσα κάνω είναι ριζωμένα σε αυτή τη δύναμη. Κι αυτή η δύναμη θέλει την καταστροφή, γι’ αυτό καταστρέφω. Ξέρω πως θα αφανιστώ, ξέρω πως θα καταρρεύσω όταν αυτή η δύναμη με αφήσει» – E. von Salomon, αξιωματικός ναζί. (…)

Νοόσφαιρα: Η Αχανής Αυλη Φυλακή του Sapiens

Σκηνές, ειδήσεις,  παρατηρήσεις, ανακαλύψεις, αναφορές, παραπομπές, σχετικά με το Γήινο Εκτροφείο Παραγωγής Πόνου
«Τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από την πραγματικότητα – όταν αποφασίσεις να την κοιτάξεις κατάματα» Δ. Χ.
«Ο Διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» παροιμία
«Αρχή Σοφίας φόβος Θεού» Σοφία Σολομώντος

Εισ-αγωγή
«Καθώς αποσυντίθενται χημικά μέσα στο μυαλό μου, τα μυστήρια της ζωής παράγουν πτωμαΐνες νωθρότητας, σύγχυσης, αδράνειας. Πρέπει να ξεπεράσω τα επιφαινόμενα. Τι με νοιάζει – εμένα προσωπικά – αν τα έργα μου διαβαστούν από ένα μπουλούκι ημι-αυτοματοποιημένων πιθήκων που προσποιούνται τους ημίθεους αλλά είναι ανάξιοι της Αλήθειας και ίσως από λίγα μέλη της υπό εξαφάνιση φυλής των ευφυών ανθρώπων (όχι ότι γνωρίζω και πολλούς)…» Στανισλάς Ίγκνασυ Βίτκιεβιτς, «Αδηφαγία»

Μόνον η φρίκη
«Ψέμα είναι του Κόσμου η όψη
υψωμένη μπροστά από τάφους
και πύρινα βάραθρα…
Τίποτα δεν είναι αληθινό, μόνον η φρίκη…»
Τόμας Μπέντοουζ

Οι τρεις μεγαλύτερες επιτυχίες του Θεού
Η πρώτη – μεγάλη – επιτυχία του Θεού είναι ότι έπεισε τους πιστούς για την καλοσύνη του.
Η δεύτερη – μεγαλύτερη – επιτυχία του Θεού είναι ότι ενοχοποίησε τα δημιουργήματά του για το χάλι της Δημιουργίας του.
Η τρίτη – μέγιστη – επιτυχία του Θεού είναι ότι έπεισε τους άπιστους για την ανυπαρξία του.

Δεν θα πάμε στην Κόλαση, είμαστε ήδη μέσα!

Κόλαση είναι το αλληλοφάγο γεωσύστημα, το «όλα και όλοι εναντίον όλων». 

Κόλαση είναι οι φυσικές καταστροφές και οι επιδημίες, ο μεγάλος σεισμός της Λισσαβώνας κι ο Μαύρος Θάνατος που ρήμαξε την Ευρώπη. Κόλαση είναι η Δύση και η Ανατολή, ο Βορράς κι ο Νότος. Κόλαση είναι οι πόλεμοι και όλες οι αφηνιασμένες στρατιές του Διαβόλου, οι Ούννοι, οι Βίκινγκ, οι Μογγόλοι, οι Αζτέκοι. Κόλαση είναι οι θρησκείες, η Ιερά Εξέταση και η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, οι Σταυροφόροι και οι Τζιχαντιστές. Κόλαση είναι οι ιδεολογίες, τα Άουσβιτς και τα Νταχάου, τα Γκούλαγκ και η Σιβηρία. Κόλαση είναι το δουλεμπόριο, οι ευνούχοι, οι ανθρωποθυσίες, τα βασανιστήρια. Κόλαση είναι ο γάμος κι οι οικογένειες. Κόλαση είναι η μοναξιά. Κόλαση είναι και οι άλλοι…

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ!
Όταν η Ανθρωπική Αρχή υποδεικνύει την ύπαρξη Απάνθρωπου Δράστη

Αιδώς & Πειθώ

Αιδώς: Το σέβας των γενναίων ανθρώπων

Στην ελληνική αρχαιότητα εννοούσαν την αιδώ ως προσωποποιημένη θεότητα, αλλά και ως συναίσθημα, προσωποποίηση της συστολής και της ντροπής. Η αιδώς είναι για τους αρχαίους μια έννοια σύνθετη, της οποίας το σημασιολογικό περιεχόμενο δεν μπορεί να αποδοθεί στα νέα ελληνικά με μια λέξη, είναι η ηθικότητα, η ηθική συνείδηση, ο σεβασμός στους άγραφους νόμους, το φιλότιμο, ο αυτοσεβασμός.
Γενικά εκφράζει το συναίσθημα της ντροπής την οποία νιώθει ο άνθρωπος για κάθε πράξη του που αντιβαίνει στον καθιερωμένο ηθικό κώδικα του κοινωνικού του περιβάλλοντος. Αυτή η ντροπή πλησιάζει περισσότερο προς την έννοια του σεβασμού και της σεμνότητας και δεν έχει σχέση με τις ενοχές και τις τύψεις.
Η θετική ανταπόκριση στις κρίσεις των άλλων εκφράζεται με τη λέξη αιδώς, στην οποία αντιστοιχεί η νεοελληνική ντροπή, ενώ η πράξη που απορρέει από την αιδώ δηλώνεται με το ρήμα αἰδέομαι: «ντρέπομαι, τιμώ κάποιον, τον σέβομαι ευλαβούμαι, δείχνω θρησκευτικό σεβασμό για θεούς, τάφους, όρκους, νεκρούς για ασθενείς ομάδες πληθυσμού, νεαρές παρθένες, γέροντες, ικέτες» ή κατά μία άλλη ερμηνεία προέρχεται από το ρήμα «αίθω», «καίω», είναι δηλαδή μια εσωτερική φλόγα που κάποτε φανερώνεται και στο πρόσωπο σαν κοκκίνισμα.
Η αιδώς έχει αποτρεπτικό κατά βάση χαρακτήρα. Ωστόσο, η λειτουργία της αιδούς δεν είναι μόνο αποτρεπτική αλλά και έμμεσα προτρεπτική, υποδεικνύοντας την εκτέλεση μιας εναλλακτικής πράξης που είναι κοινωνικά αποδεκτή.
Κατά τον Αριστοτέλη η αιδώς δεν ανήκει στις αρετές, αλλά στα πάθη. Η Αρετή κατ’ αυτόν, είναι ενεργητική ιδιότης της ψυχής. Η Αιδώς όμως είναι παθητική διάθεση της ψυχής, αξία επαίνου, κατέχει θέση ντροπαλότητας, όταν ο άνθρωπος τρέμει μη παρεξηγηθεί και ο Πλάτωνας στο έργο του αναφέρει δύο σχετικούς με την αιδώ μύθους. Στον Πρωταγόρα αναφέρει ότι ο Ζευς, όταν θέλησε να προλάβει την εξόντωση του ανθρωπίνου γένους, η οποία επέκειτο να γίνει, έστειλε τον Ερμή να εμφυτεύσει στις ψυχές των ανθρώπων την Αιδώ και την Δίκη. Στους Νόμους γράφει, πως ο Κρόνος κατά την περίοδο του χρυσού γένους των ανθρώπων έβαλε επόπτες των ανθρώπων τους Δαίμονες, για να εξασφαλίσει την «ειρήνη, αιδώ, ευνομίαν κι αφθονίαν δίκης».
Η Αιδώς λατρευόταν σ’ ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο.
Στον Όμηρο και τον Ησίοδο παρουσιάζεται ως Θεότητα. Ήταν μια από τις Ώρες και μητέρα της ήταν η Θέμις και αδερφές της η Ευνομία, η Δίκη, η Ειρήνη και η Νέμεση. Ήταν μητέρα της Σωφροσύνης, τροφός της Αθηνάς και σύνεδρος του Δία.
Στην Αθήνα, στην αγορά της Ακρόπολης, υπήρχε βωμός της και έξω από τη Σπάρτη βρισκόταν το άγαλμά της. Σύμφωνα με τη μυθολογία το έστησε εκεί ο Ικάριος, ο πατέρας της Πηνελόπης, γιατί η κόρη του σκέπασε σ’ εκείνο το σημείο το πρόσωπό της από ντροπή, επειδή προτίμησε να φύγει από κοντά του, ακολουθώντας τον άνδρα της Οδυσσέα. Μετά τον γάμο του ζεύγους, ο Ικάριος ικέτευε την κόρη του να μείνει με τον άντρα της στη Σπάρτη, αλλά ο τελευταίος της ζήτησε να διαλέξει ανάμεσα στον πατέρα της και σε εκείνον, που θα έφευγε για την Ιθάκη. Η αιδώς ήταν η προσωποποίηση του αισθήματος που ένιωσε η Πηνελόπη.
Η έκφραση αυτή εντοπίζεται σε παραινετικά κυρίως συμφραζόμενα της Ιλιάδας και διατυπώνεται με σκοπό να δημιουργήσει στους πολεμιστές το αίσθημα ότι θα μπορούσαν να στιγματιστούν δημόσια, αν υποχωρήσουν και δεν παραμείνουν πολεμώντας στο πεδίο της μάχης. Επειδή οι ήρωες είναι πάνω απ᾽ όλα άνθρωποι, που προτιμούν τα αγαθά της ειρήνης από τον πόλεμο, χρειάζονται στις κρίσιμες στιγμές την αιδώ, ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της μάχιμης περίστασης.
Στην Ιλιάδα του Ομήρου συναντούμε τους ήρωες και των δύο στρατοπέδων, να κυριαρχείται η όλη τους μέριμνα από την αποφυγή της Ντροπής, να μην πράξουν κάτι για το οποίο θα ντρέπονται. «Γιατί τους κρατούσε η ντροπή και ο φόβος και φωνάζοντας ψύχωναν ο ένας τον άλλο, και προ παντός ο Νέστωρ ο Γερήνιος πάλι, ο φύλακας των Αχαιών… είπε: Φίλοι μου, φανείτε γενναίοι και ντραπείτε τους άλλους» (Ιλιάδα Ραψ. Ο. 657).
Σε άλλο σημείο της Ιλιάδας (Θ’ 146) ο Νέστωρ υποδεικνύει στον Διομήδη ν’ αποφύγει εκείνη τη στιγμή τον Έκτορα, γιατί όλα έδειχναν την θεϊκή υποστήριξη προς αυτόν και ο γενναίος Διομήδης μόνο στην ιδέα να χαρακτηρισθεί δειλός, τον λούζει ο κρύος ιδρώτας της Αιδούς! [Καλύτερα να με σκεπάσει η γη παρά να δώσω το δικαίωμα στον Έκτορα να πει πως τον φοβήθηκα κι έφυγα].
Έτσι, στην όγδοη ραψωδία της Ιλιάδας, καθώς οι Τρώες έχουν εισορμήσει απειλητικά στο στρατόπεδο των πανικοβλημένων Αχαιών και ο Έκτορας απειλεί να κάψει τα καράβια τους, ο Αγαμέμνονας επιχειρεί να αναπτερώσει το ηθικό των στρατιωτών του επικρίνοντάς τους (Θ 228-235): Αιδώς Αργείοι, ρεζίληδες, ομορφονιοί! Πού πήγαν οι καυχησιές σας, όταν λέγαμε πως είμαστε πολύ γενναίοι, αυτές που διαλαλούσατε στη Λήμνο, καυχησιάρηδες, την ώρα που τρώγατε κρέατα πολλά βοδιών που έχουν κέρατα ολόρθα, και πίνατε κρατήρες γεμάτους ως επάνω από κρασί, πως ο καθένας σας στον πόλεμο θα σταθεί αντίκρυ σε εκατό και διακόσιους Τρώες. Τώρα δεν μπορούμε να τα βάλουμε ούτε με έναν, τον Έκτορα, που γρήγορα θα κάψει τα καράβια μας με καυτερή φωτιά.
Ο Αίας ο Τελαμώνιος απευθυνόμενος στους Αχαιούς λέει: «Αγαπητοί μου, φανείτε άνδρες και βάλτε την ντροπή μέσα σας, κι ας ντρέπεστε ο ένας τον άλλον στις σκληρές μάχες. Και μεταξύ των ανδρών που νοιώθουν ντροπή, οι περισσότεροι είναι ζωντανοί παρά σκοτωμένοι, όταν όμως φεύγουν, ούτε δόξα ξεφυτρώνει γι’ αυτούς ούτε καμία προστασία».

Το μνημόνιο της Γερμανίας και η εισβολή του 1923

Κάποτε η Γερμανία είχε βρεθεί στην... άλλη πλευρά του φράχτη. Εχοντας χρεοκοπήσει μετά τον Α' Παγκόσμιο, επιχειρούσε να πείσει τους νικητές ότι θα τηρούσε τις υποχρεώσεις της για τις πληρωμές ενώ παράλληλα διεκδικούσε διευκολύνσεις στην εξόφληση των χρεών.

Τέτοιες γιορτινές ημέρες του 1923 οι Γαλλικές και Βελγικές στρατιωτικές δυνάμεις καταλάμβαναν ολόκληρη την κοιλάδα του Ρουρ σε ένδειξη δυσαρέσκειας για τη μη τήρηση των συμφωνηθέντων στη Συνθήκη των Βερσαλλιών από τη Γερμανία, για αποζημιώσεις σε χρήμα και είδος. Οι Γερμανοί (φωτ. ο τότε Καγκελάριος Wilhelm Carl Josef Cuno με τον πρόεδρο της Γερμανίας Friedrich Ebert) δεν τηρούσαν το δικό τους μνημόνιο, όπως είχε αποφανθεί η τρόικα της Επιτροπής Αποζημιώσεων, δηλαδή τα τρία από τα τέσσερα μέλη (Γαλλία, Βέλγιο και Ιταλία έναντι της διαλλακτικότερης Βρετανίας).

Δύναμη περίπου 6.000 ανδρών είχε καταλάβει μέχρι τις 16 Ιανουαρίου 1923 την καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας, στην οποία βρίσκονταν το 72% των αποθεμάτων άνθρακα, το 53% της παραγωγής χάλυβα και το 54% της παραγωγής χυτοσιδήρου. Οι Γερμανοί πληροφορήθηκαν πως η στρατιωτική δύναμη είχε κληθεί για να προστατεύσει μια επιτροπή 70 μελών από Γάλλους και Βέλγους μηχανικούς (και δύο Ιταλούς…).

Η επιτροπή είχε φτάσει στην περιοχή προκειμένου να αναλάβει τον έλεγχο των ορυχείων και των βιομηχανιών ως «εγγύηση» για τις πολεμικές αποζημιώσεις που έπρεπε να καταβάλλει η Γερμανία στους νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Να εξασφαλίσει, δηλαδή, πως η παραγωγή θα μεταφέρονταν στις χώρες που προβλέπονταν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.

‘Εμεινε γνωστή ως Mission Interallié de Contrôle des Usines et des Mines (MICUM). Η «συνοδευτική» αυτή αποστολή θα έφτανε να απαριθμεί περίπου 100.000 στρατιώτες, με βαρύ οπλισμό, από τεθωρακισμένα μέχρι κανόνια και πολυβόλα. Μάλιστα, όταν λίγες ημέρες μετά την κατάληψη του Ρουρ η γερμανική κυβέρνηση αντέδρασε (με «ειρηνικά μέσα» όπως το πάγωμα του κρατικού μηχανισμού, οι «λευκές απεργίες» στα ορυχεία, κ.λπ.), οι Γάλλοι και οι Βέλγοι κήρυξαν τον στρατιωτικό νόμο στην κοιλάδα. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, εκτός από τους νεκρούς σε επεισόδια και εκτελέσεις, περίπου 150.000 άνθρωποι «εκδόθηκαν» από την περιοχή στη Γερμανία.

Η κυβέρνηση του καγκελάριου Wilhelm Carl Josef Cuno (διάσημου στελέχους που είχε αφήσει το τιμόνι της πάλαι ποτέ πανίσχυρης ναυτιλιακής εταιρείας Hamburg-Amerika Line, γνωστής ως HAPAG), είχε αναλάβει πριν από λίγες εβδομάδες, τον Νοέμβριο του 1922, και πιάστηκε στον ύπνο. O Cuno είχε επιλεγεί για τη θέση ως ο τεχνοκράτης που κατάφερε να αναστήσει την HAPAG, η οποία λόγω του πολέμου κατέρρευσε με αποτέλεσμα ο πανίσχυρος ιδιοκτήτης της Albert Ballin να αυτοκτονήσει το Νοέμβριο του 1918.

Πριν σκεφτείς ότι ήσουν λίγος...

Γράφει η  Μαρία Σκαμπαρδώνη

Και κάποια στιγμή εμπιστεύτηκες. Άφησες την ψυχή σου να ξεκουραστεί σε ώμους ανθρώπων.

Άνοιξες την καρδιά σου διάπλατα και τους έδωσες τους θησαυρούς που έκρυβες με τόση επιμέλεια.

Μαγεύτηκες από ένα ξόρκι και νόμισες ότι οι άνθρωποι αυτοί θα έμεναν δίπλα σου.

Και εκείνοι, απροειδοποίητα, έφυγαν.

Έμεινες άδειος και ένα παράπονο σε έσφιγγε τόσο που έφτανε μέχρι το λαιμό σου και δε σε άφηνε να αναπνεύσεις.

Δεν μπορούσες να καταλάβεις τι λάθος έκανες.

Κλαις και σε κατηγορείς.

Νοιώθεις λίγος και κατηγορείς τον εαυτό σου ότι υστερείς σε ομορφιά ή σε ικανότητες.

Παίρνεις την ευθύνη πάνω σου, έτσι θα ηρεμήσεις για λίγο.

Υποχονδριακά Πάθη

«Ω θανατηφόρα σιωπηλό, πανδαιμόνιο!», γράφει ο Νίτσε στους Διθυράμβους του Διονύσου. Σα να υμνεί την οριακή στιγμή που ο υποχονδριακός, μόλις ανακάλυψε μια καινούρια ύποπτη ελιά στη πατούσα του, ή έναν παράδοξο ήχο στα σωθικά του, ή έναν απρόσκλητο πόνο στη καρδιά του, ή ένα εξόγκωμα κοντά στο λαιμό του, ή μια ήπια αλλά επίμονη δυσφορία στην ανάσα του, ή απλώς πληροφορήθηκε πως ένας γνωστός του πέθανε αιφνιδιαστικά από μια πολύ ύπουλη ασθένεια. Πριν λίγα λεπτά, η γη γυρνούσε κανονικά, οι καθημερινές υποθέσεις ακολουθούσαν τη ρουτίνα τους, ενώ τα σχέδια για το μέλλον έπαιρναν τη σειρά τους για την επιβίβαση στο τρένο των συνηθειών. Όμως τώρα πια, στο πανδαιμόνιο των βιαστικών συλλογισμών του δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο το σώμα. Ή μάλλον με σιγουριά υπάρχει μόνο ένα κομμάτι του σώματος. Αυτό που νοσεί. Μέσα από τη νοσηρή του λάμψη, αναδύονται εικόνες από λευκές ρόμπες, οδυνηρές μα ανέλπιδες θεραπείες, νεκροκρέβατα, διαθήκες, πόνος, ανημποριά. Ο υποχονδριακός στέκεται σιωπηλός ακόμη και όταν παραπονείται για τα συμπτώματα του. Σιωπηλός επειδή σχεδόν τίποτε δε μπορεί να γλυκάνει την εσωτερική του φασαρία. Σιωπηλός στη δουλειά, στην αναγκαστική βόλτα, στην αυπνία του, στο θάλαμο αναμονής του γιατρού.

Πόσο είναι εύκολο, για τους παρατηρητές να βεβαιώσουν πως όλα αυτά δεν είναι παρά παιχνίδια μιας ξέφρενης φαντασίας! Ή μιας ευαισθησίας που θα πρέπει ο καημένος υποχονδριακός να ξεφορτωθεί- να δυναμώσει! Παράλληλα και η ιατρική τους τελευταίους αιώνες πάλευε να αντιμετωπίσει το περίεργο αυτό φαινόμενο με τα ίδια επιχειρήματα. Ο επιστημονικός λόγος ζυμωνόταν γύρω από τη διαμάχη για το εάν η Υποχονδρία είναι τελικά μια τρέλα, ή μια «νευρική» ασθένεια(ουσιαστικά το ανδρικό ανάλογο της γυναικείας υστερίας). Όσον αφορά την διάγνωση του Υποχονδριακού, ο χειρότερος του φόβος γίνεται πραγματικότητα: στη περίπτωση του η Ιατρική δεν έχει προχωρήσει και τόσο… Από τη πλευρά της ψυχανάλυσης ο Freud παραδέχεται πως η υποχονδρία αποτελεί ένα «ατιμωτικό κενό» στο οικοδόμημα της.

Η παραδόξως κωμική λέξη με την οποία έχουμε καταπιαστεί, είναι προφανέστατα ελληνική και προέρχεται από το σημείο του σώματος στη κοιλιακή χώρα ακριβώς κάτω από τα πλευρικά τόξα. Οι προπάτορες υποχονδριακοί συχνά εκεί εστίαζαν τα σωματικά τους παράπονα. Το ίδιο σημείο περιγράφει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο ως τη κατοικία του ζωικού κομματιού της ψυχής μας που επιθυμεί τα φαγητά και τα ποτά, δε καταλαβαίνει από τις παραινέσεις του ορθού λόγου αλλά ψυχαγωγείται από είδωλα και φαντάσματα, και κάνει τόση φασαρία ώστε ορθά τοποθετήθηκε σε τέτοια απόσταση από το κεφάλι.

Πρωτοχρονιά στην Πόλη: η “ξενόφερτη” γιορτή που διχάζει την Τουρκία

Γράφει ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας

Στην Κωνσταντινούπολη έζησα σχεδόν δεκατρία χρόνια. Όσοι έχουν διαβάσει τα βιβλία και τα άρθρα μου με έχουν ταυτίσει με την Πόλη. Το δέσιμό μου με τον τόπο είναι έκδηλο, λένε, στα γραπτά μου. Έτσι, πολλοί εντυπωσιάζονται μαθαίνοντας ότι δεν ζω πια εδώ. Ακόμα πιο περίεργη τους φαίνεται η ειλικρινής απάντησή μου, όταν με ρωτούν πόσο μου λείπει η Πόλη: Δεν μου λείπει καθόλου.

Πράγματι, για πάνω από δεκαετία θεωρούσα την Πόλη –και δη το Πέραν– το σπίτι μου. Δεν με φανταζόμουν κάπου αλλού. Σιγά σιγά όμως η Πόλη άλλαζε, όπως η χώρα ολόκληρη, προς κάτι το ισλαμικότερο, αυταρχικότερο και αποπνικτικότερο. Ιδίως μετά την ατυχή κατάληξη του ξεσηκωμού(Διαδηλώσεις του 2013 στην Τουρκία του Γκεζί), το 2013, μια βαριά σκιά έπεσε πάνω στα πάντα. Μου λείπει η Πόλη που ήξερα, που είχα γνωρίσει μεταξύ του 2001 και του 2010. Κάθε φορά που επιστρέφω, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο απουσίας μου, αισθάνομαι τη ματαίωση.

«Δεν είναι η Πόλη που ξέραμε», λέμε όσοι την είχαμε ζήσει εκείνα τα χρόνια. Όλοι –Τούρκοι και ξένοι– στον κύκλο μου συμφωνούμε πως ήταν τα καλύτερα χρόνια της πρόσφατης ιστορίας της. Το 2003 άφησα μια Αθήνα νεοπλουτισμού και χαύνωσης, για μια Πόλη γεμάτη δυναμισμό, και μια περιοχή (Πέραν-Γαλατάς) όπου βασίλευε το εναλλακτικό. Ήταν μια μητρόπολη για νέους, ένα έδαφος για καινοτομίες, μια φωλιά για δημιουργία. Παρά το σκοτεινό ταμπεραμέντο των Τούρκων, η Πόλη τότε δεν ήταν θλιβερή.

Τώρα την κατήφεια την εισπνέεις σε κάθε βήμα. Στα βλέμματα των περαστικών. Στις φωνές και τις απαντήσεις των φίλων. «Ε, τι να κάνω; Ποιος μπορεί να είναι καλά με ό,τι συμβαίνει;». Και αυτό που συμβαίνει και που μας πνίγει δεν είναι οι τακτικές πολύνεκρες επιθέσεις, ή –τουλάχιστον– δεν είναι κυρίως αυτό. Είναι η εικόνα μιας χώρας που βυθίζεται στον βούρκο, και που όποιος νέος θέλει να ζήσει ελεύθερα και έχει τη δυνατότητα, ετοιμάζει τις βαλίτσες ή το exit plan του.

Ο Έρντογαν, στηριζόμενος στην κυβερνητική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και την απουσία αξιόλογης αντιπολίτευσης, αλλάζει το Σύνταγμα ώστε να καθιδρύσει προεδρικό σύστημα, και μάλιστα με ενισχυμένες προεδρικές εξουσίες. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι και διανοούμενοι που στηλιτεύουν την πορεία προς τη μονοκρατορία και τον εξισλαμισμό κράτους και κοινωνίας είτε βρίσκονται στη φυλακή ήδη, είτε έχουν φύγει στο εξωτερικό.

Ο κόσμος φοβάται να μιλήσει και ακόμη περισσότερο να γράψει οτιδήποτε δημόσια –μια “απρόσεκτη” ανάρτηση μπορεί να σου στοιχίσει τη δουλειά σου ή να σε οδηγήσει στη φυλακή. Παλιά φίλοι και γνωστοί με ζήλευαν (με την καλή έννοια) που ζούσα «στην ωραιότερη πόλη του κόσμου». Τώρα με κοιτούν έκπληκτοι όταν λέω πως ετοιμάζω επίσκεψη προς τα δω. «Πού πας, δεν φοβάσαι;».

Δεν φοβάμαι, στενοχωριέμαι. Η Πόλη με πικραίνει. Αλλά δεν μπορώ και να μην έρχομαι. Πολλοί από τους στενότερους φίλους μου παραμένουν εδώ, σε πείσμα της λογικής. Και μου λείπουν. Όταν βρισκόμαστε αισθάνομαι την παλιά θαλπωρή. Αλλά τα πάντα χάνονται μόλις βγω στο δρόμο.

Η «ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΗ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ» ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΞΗΣ («ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ»)

Ο νόμος της έλξης έτσι όπως παρουσιάστηκε με το «μυστικό» ή και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες, κρύβει κάποια σκοτεινά σημεία, που εάν δεν τα αντιληφθεί ο χρήστης, πολύ εύκολα μπορεί να πέσει θύμα τους και αντί να έχει το όφελος που ευαγγελίζεται ο νόμος της έλξης (στη δυτική-Αμερικανική εκδοχή του), μπορεί να απογοητευτεί και να νιώσει αποτυχημένος.

Λέμε δυτική και Αμερικανική εκδοχή του γιατί οι «πνευματικές» ιδέες πάνω στις οποίες πατάει ο νόμος της έλξης είναι παλιές. Αυτό που είναι καινούργιο είναι αυτό που έχει προσθέσει η δυτική-Αμερικανική κουλτούρα και ιδιαίτερα το δυτικό-Αμερικανικό μάρκετινγκ. Και εκεί ακριβώς βρίσκονται τα σκοτεινά σημεία και οι παγίδες που πρέπει να γνωρίζει ο χρήστης.

Είναι, σαν αυτός ο δυτικός-Αμερικανικός τρόπος σκέψης και προσέγγισης του όλου θέματος της κατασκευής πραγματικότητας, να έχει δημιουργήσει μια καινούργια κοσμολογία, «a la cart» θα λέγαμε, με σκοπό να τακτοποιήσει αυτό που θέλει να προωθήσει και να πουλήσει τελικά σαν ιδέα.

Η επινόηση του δυτικού-Αμερικανικού τρόπου πάνω σε αυτό το θέμα, αφορά το πώς δουλεύει το Σύμπαν, δηλαδή την κοσμική φύση του Σύμπαντος. Να πούμε ότι είναι μια τελείως αυθαίρετη επινόηση, που όπως είπαμε σκοπό έχει να εξυπηρετήσει την τελική επιδίωξη που είναι το οικονομικό κέρδος και όχι την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων. Εξάλλου η πνευματική ανάπτυξη (αληθινή απελευθέρωση του ατόμου) είναι αντίθετη με το μοντέλο του πελάτη-καταναλωτή-παθητικού χρήστη, που εκπροσωπεί και προωθεί η συγκεκριμένη κουλτούρα.

Η κοσμολογία που επινοήθηκε και υποστηρίζεται από το «μυστικό», είναι ότι το Σύμπαν είναι ουσιαστικά μια απρόσωπη και αδιάφορη μηχανή που «παράγει» με «μαγικό τρόπο» τα πράγματα και τις καταστάσεις που του εντυπώνονται από τις έντονες θετικές ή αρνητικές σκέψεις των ανθρώπων. Δηλαδή, εάν δεν έχεις έντονες σκέψεις, εάν δεν θέλεις κάτι πολύ, το Σύμπαν δεν παράγει αποτελέσματα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε το ίδιο εύκολα να υποστηριχθεί, ότι εάν όλοι οι άνθρωποι για κάποιο λόγο σταματούσαν να σκέφτονται έντονα, μπορεί το Σύμπαν να μην λειτουργούσε καν! Το Σύμπαν, σύμφωνα με αυτήν τη θεώρηση, παράγει «αποτελέσματα» μόνο όταν οι άνθρωποι σκέφτονται έντονα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Στις θετικές σκέψεις τους ανταμείβει με καλά πράγματα, στις αρνητικές τους τιμωρεί με κακές καταστάσεις. Το Σύμπαν φαίνεται να έχει τη μορφή και λειτουργία ενός απρόσωπου κοσμικού «υπερ-λογιστή» που κάνει χρεώσεις και πιστώσεις. Σκέφτεσαι θετικά; Θα λάβεις πιστωτικά, κέρδος. Σκέφτεσαι αρνητικά; θα λάβεις χρεωστικά, ζημία!

Πώς να Διατηρήσετε την Ψυχική σας Δύναμη και Ηρεμία όταν Αντιμετωπίζετε Δυσκολίες

Το μεγαλύτερο ζήτημα με τα προβλήματα που έχει κανείς είναι ότι απλώς και μόνο βλέποντας το πρόβλημά του αρχίζει να κάνει αυτόματα αρνητικές σκέψεις που τον ρίχνουν. Όταν έχουμε κάποια δυσκολία και εστιάζουμε αποκλειστικά στο πόσο άσχημα είναι τα πράγματα, τότε αισθανόμαστε παγιδευμένοι στο πρόβλημα και αυτό μας ‘ρίχνει’, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι.

Και ξέρουμε ότι οι αρνητικές σκέψεις οδηγούν σε αρνητικά συναισθήματα που με τη σειρά τους οδηγούν σε απραξία ή λανθασμένες ενέργειες, με αποτέλεσμα το άτομο που σκέφτεται αρνητικά να εισπράττει κάτι αρνητικό.

Μπορεί να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος;

Πώς μπορεί κανείς εν μέσω δυσκολιών να βρει τη δύναμη να χαλιναγωγήσει τις σκέψεις, τα συναισθήματά του και να βάλει σε μια σειρά τις ενέργειες που πρέπει να κάνει για να ισορροπήσει τη ζωή του;

Να πώς να μείνετε δυνατοί και ψύχραιμοι όταν αντιμετωπίζετε δυσκολίες (ακόμα και αν δε λυθούν τα προβλήματά σας).

1. Αποδεχτείτε την Πραγματικότητα.

Αποδέχομαι την πραγματικότητα δε σημαίνει ότι μου αρέσει ή ότι συμφωνώ με αυτό που γίνεται. Πολύ απλά σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι ρεαλιστικά τι γίνεται στη ζωή μου, αυτή τη στιγμή, χωρίς αρνητικές προεκτάσεις. Αν κάποιος άνθρωπος έχει χωρίσει, έχει χάσει τη δουλειά του, έχει διαγνωσθεί πχ, με διαβήτη, οτιδήποτε, το να παριστάνει ότι αυτό δεν του συμβαίνει, το να κλαίει και να οδύρεται θεωρώντας ότι αυτό που του συνέβη είναι η χειρότερη καταστροφή, δεν πρόκειται να τον βοηθήσει σε τίποτα. Αν ξεκινήσει με αποδοχή, «δυστυχώς, συμβαίνει κάτι που δεν μου αρέσει και με στεναχωρεί», τότε είναι πολύ πιθανό να μπορέσει με καθαρό μυαλό να σκεφτεί πιθανούς τρόπους να ελέγξει και να διαχειριστεί την κατάσταση.

Η αποδοχή της πραγματικότητας μας δίνει την αίσθηση ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι, ότι έχουμε τη δύναμη να ελέγξουμε –ως ένα σημείο- την κατάσταση. Και αυτό μας κάνει να νιώθουμε δυνατοί.

2. Μην κατηγορείτε άλλους.

Ίσως μια εύκολη λύση είναι να ρίξουμε –δίκαια ή άδικα- το φταίξιμο σε κάποιον άλλον. Ακόμα και αν το κάνουμε αυτό όμως, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να παραμείνουμε στην ίδια δύσκολη ή άσχημη κατάσταση, μια που ο «άλλος» δεν πρόκειται φυσικά να εμφανιστεί και να διορθώσει το λάθος του. Εξετάστε το «τι μπορώ να κάνω εγώ», που είναι πολύ πιο πρακτικό!

Όταν η ψυχή αγαπά!

Όταν η ψυχή αγαπά είναι ελεύθερη και ελευθερώνει. Όταν καταφέρουμε να αγαπήσουμε με την ψυχή μας, τότε αυτόματα δεν υπάρχει διάκριση, δεν υπάρχει κρίση, δεν υπάρχει αρνητικό. Παρά μόνο η δόνηση της απλότητας, της αγνότητας.

Τότε η αγάπη αυτή δίνει ελευθερία.

Για να αφήσεις κάποιον ελεύθερο θα πει ότι τον αγαπάς με την ψυχή σου και τότε του έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη. Ο σεβασμός είναι οδηγός. Σεβασμός που δεν ορίζει και δεν ζορίζει τίποτε. Καθώς η ελευθερία αυτή μας οδηγεί έξω από τα «κλουβιά» της κτητικότητας και του εγώ.

Η ψυχή θα αγαπήσει όταν η συνείδηση είναι καθαρή και η συνείδηση καθαρίζει όταν της δώσουμε τον λόγο. Καθώς η συνείδησή μας είναι δεμένη με το Θείο. Και ο Θεός τέτοια αγάπη μας έχει και τέτοια αγάπη μας ζητά.

Τζορτζ Φρίντμαν: Η Τουρκία θα γίνει μια υπερδύναμη

Ο ιδρυτής της ‘Geopolitical Futures’, Τζορτζ  Φρίντμαν έχει προβλέψει ότι η Τουρκία θα γίνει μια υπερδύναμη στα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με την τουρκική ‘Γενί Σαφάκ’ «κατά τα τελευταία 100 χρόνια η Τουρκία έχει μια πολύ περίεργη θέση που δεν είχε ποτέ στο παρελθόν, γιατί ήταν η πρώτη που περιβλήθηκε από τους Ευρωπαίους και στη συνέχεια από τους Ρώσους και κατόπιν από τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί φεύγουν, οι Ρώσοι δεν ακολουθούν και οι Βρετανοί είναι απασχολημένοι με άλλα πράγματα. Ξαφνικά η Τουρκία ανοίγει τα φτερά της», δήλωσε ο Φρίντμαν.

«Η Τουρκία είναι τώρα στην 17^η θέση των μεγαλύτερων οικονομιών στον κόσμο. Είναι μεγαλύτερη από τη Σαουδική Αραβία. Έχει στρατό και στρατιωτική ικανότητα που είναι, ίσως, η καλύτερη στην Ευρώπη, εκτός από το Ηνωμένο Βασίλειο. Θα μπορούσε να νικήσει τους Γερμανούς σε ένα απόγευμα, τους Γάλλους σε μια ώρα εάν εμφανισθούν», συνέχισε.

Κατοικίδια - Οι πολύτιμοι βοηθοί σας

Όλα τα παιδιά έρχονται σε επαφή με διάφορα είδη ζώων σε κάποια φάση της ζωής τους. Η αντίδραση τους απέναντι σε αυτά τα ζώα παρόλο που υποκινείται από τον αυθορμητισμό τους να τα αγγίξουν, εξαρτάται και από τη στάση των γονέων προς τα ζώα. Διάφορα περιστατικά μπορεί να προκαλέσουν το φόβο και την απέχθεια των γονέων προς τα ζώα και να αποφεύγουν την συναναστροφή των παιδιών τους μαζί με αυτά.

Εντούτοις, διάφορες έρευνες καταδεικνύουν ότι τα παιδιά αναπτύσσονται πιο ομαλά και σωστά με την παρουσία ενός κατοικίδιου στο σπίτι. Είτε αυτό είναι ένας σκύλος, γάτος, ψάρι ή πουλί, τα παιδιά μαθαίνουν και αναλαμβάνουν ευθύνες, κάτι ουσιαστικό για την μετέπειτα εξέλιξη τους ως ενήλικες. Η περιποίηση ενός κατοικίδιου βάζει το παιδί σε θέση να το ταΐσει, να το διατηρεί καθαρό, να το πηγαίνει βόλτα και γενικώς να το περιποιείται όσο το δυνατόν καλύτερα ανάλογα με τις ανάγκες του. Όλες αυτές οι διαδικασίες προσδίδουν γνώσεις στο παιδί, καθώς αναπτύσσουν και το αίσθημα της ευθύνης και της προστατευτικότητας απέναντι στα ζώα.

Εκτός από την ανάληψη πρωτοβουλιών και ευθυνών, η επίδραση των ζώων πάνω στη κοινωνική και συναισθηματική υπόσταση του παιδιού, είναι πολύ μεγάλη.

Σε μία έρευνα, ζητήθηκε από μερικά παιδιά να διαβάσουν μια ιστορία μπροστά από τους συμμαθητές τους, μπροστά από ένα ενήλικα και μπροστά σε ένα σκύλο. Οι ερευνητές παρατηρούσαν τα επίπεδα άγχους των παιδιών κατά τη διάρκεια του πειράματος και βρήκαν ότι τα παιδιά ένιωθαν πιο χαλαρά και ήρεμα όταν διάβαζαν μπροστά στο σκύλο.

Η βιολογία της ψυχικής ισορροπίας: Εγκέφαλος, έντερο, και άγχος.

Οι σκέψεις μας ξεσπάνε στο έντερο μας πολύ πιο συχνά από όσο νομίζουμε.
Αυτή τους η επιρροή γίνεται εμφανής από την παιδική μας ηλικία με την ύπαρξη του πονόκοιλου. Πόσες φορές δεν θέλαμε να πάμε στο σχολείο επειδή πονούσε η κοιλιά μας; Επειδή ίσως δεν είχαμε κάνει τα μαθήματά μας, ή φοβόμασταν να έρθουμε αντιμέτωποι με κάποιο αυστηρό καθηγητή, ή δύστροπο συμμαθητή.

Σήμερα, πόσες φορές πονάει η κοιλιά μας όταν είμαστε αγχωμένοι για κάτι, ή όταν βιώνουμε φόβο και στεναχώρια; Δεν είναι προϊόν της φαντασίας μας, το έντερο όντως σχετίζεται άμεσα με την ψυχολογία μας!

Το έντερο και ο εγκέφαλος

Ας βάλουμε τη σχέση εντέρου - σκέψης στο μικροσκόπιο. Πώς σχετίζεται βιολογικά το έντερο με τον εγκέφαλο μας, και κατ’ επέκταση με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας;

Το έντερο μας επικοινωνεί με τον εγκέφαλο – πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε. Ο εγκέφαλός είναι το πλέον απομονωμένο και προστατευμένο όργανο του σώματος. Φωλιάζει σε ένα οστέινο κρανίο, περιβάλλεται από μια πυκνή μεμβράνη, ενώ κάθε σταγόνα αίματος που πάει να εισχωρήσει φιλτράρεται. Το έντερο βρίσκεται στην καρδιά των γεγονότων. Αποτελεί το μεγαλύτερο αισθητήριο όργανο του σώματος καθώς έχει τεράστια επιφάνεια. Ξέρει κάθε μόριο που απαρτίζει το εσωτερικό μας, καθώς ασχολείται με την πέψη της τροφής, τον έλεγχο των ορμονών και του ανοσοποιητικού μας συστήματος, αλλά και με ότι βακτήριο κατοικεί στο σώμα. Χωρίς το έντερο, ο εγκέφαλος δεν θα είχε ιδέα τι συμβαίνει μέσα μας, και πως θα έπρεπε να αντιδράσει!

Οι καλύτερες φωτογραφίες του 2016

Το National Geographic ξεχώρισε ανάμεσα σε 2.290.225 φωτογραφίες που προέρχονταν από 107 δημοσιεύματα και 91 φωτογράφους για την χρονιά 2016, και δημοσίευσε τις 52 καλύτερες. Ανάμεσα τους και μία από την Ελλάδα.

H συντακτική ομάδα του National Geographic δούλευε πολύ καιρό για να κάνει την διαλογή η οποία δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Έπρεπε ο καθένας να ξεχωρίσει τις καλύτερες του και μετά να γίνει το ξεκαθάρισμα. Σας μάζεψα εδώ μερικές αλλά πιο κάτω σας έχω και τον σύνδεσμο να τις δείτε όλες. Και τις 52.

Αποχαιρετίστε τον πόνο στα γόνατα και τις αρθρώσεις με αυτό το πανίσχυρο μείγμα, από την πρώτη μέρα!

Πόνος στα γόνατα και τις αρθρώσεις; Εξαλείψτε τον σε μια μέρα χωρίς την ανάγκη ενέσεων!

Είτε λόγω κακών στάσεων του σώματος, είτε χρησιμοποίησης κακής ποιότητας παπουτσιών  ή απλά λόγω του αναπόφευκτου περάσματος του χρόνου, τα πονεμένα γόνατα και αρθρώσεις είναι μια ασθένεια που επηρεάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους σήμερα.

Αυτό το είδος των παθήσεων μπορεί να γίνει πολύ επώδυνο, με αποτέλεσμα τη δυσκολία πραγματοποίησης ορισμένων καθημερινών δραστηριοτήτων, τις οποίες στο παρελθόν μπορούσαμε να εκτελέσουμε με ευκολία.

Εάν πάσχετε από πόνο στα γόνατα και τις αρθρώσεις, ή γνωρίζετε κάποιον που υποφέρει από αυτές τις καταστάσεις υγείας, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην παρακάτω φυσική θεραπεία που θα σας διδάξει πώς να απαλλαγείτε μονίμως από τέτοιες ασθένειες.

Πείτε αντίο στο πόνο στα γόνατα και στις αρθρώσεις με αυτό το ισχυρό φυσικό smoothie.

Μην ξεχνάμε, ότι μερικές φορές τα πονεμένα γόνατα και οι αρθρώσεις συνήθως προκαλούνται λόγω καταστάσεων υγείας, όπως το υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, οπότε αν αυτή είναι η περίπτωσή σας, τότε θα πρέπει να επιλέξετε μια θεραπεία για τη μείωση του βάρους.

Αν οι αιτίες αυτών των παθήσεων είναι άλλες, τότε θα σας προσφέρουμε ένα εντυπωσιακό φυσικό smoothie για τη θεραπεία του πόνου στα γόνατα και τις αρθρώσεις αμέσως από την πρώτη μέρα!

Νόμιζα ότι ήταν ακόμη ένα ψέμα στο διαδίκτυο, αλλά απλά εξαφανίστηκαν! Αυτό το πράγμα σκότωσε τα μαύρα στίγματα και έκανε το δέρμα μου απαλό σαν του μωρού !!!

Σπυράκια, μαύρα στίγματα και όλα τα είδη των προβλημάτων του δέρματος εμφανίζονται λόγω πολλών αιτιών: ακατάλληλη φροντίδα του δέρματος, υπερβολική κατανάλωση junk food, αλλά και ορμονικές αλλαγές.

 Σωστή φροντίδα του δέρματος δεν είναι δυνατή χωρίς τη χρήση διαφορετικών μασκών, προϊόντων απολέπισης και κρεμών.

Σε αυτό το άρθρο, σας έχουμε ετοιμάσει μια εξαιρετική και πολύ αποτελεσματική σπιτική θεραπεία που θα σας βοηθήσει να καθαρίσετε όλα τα μαύρα στίγματα από το πρόσωπό σας! Έχει ήδη δοκιμαστεί και κάνει πραγματικά θαύματα στο δέρμα!

Χρειάζεσαι:

• Οδοντόκρεμα
• μια βούρτσα για τον καθαρισμό του προσώπου
• 1/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• αποστειρωμένη γάζα
• νερό (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα αφέψημα από χαμομήλι)
• 1/2 κουταλάκι του γλυκού λευκό πηλό
• 1/4 κουταλάκι του γλυκού γιαούρτι 

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: