ΚΩΝΩΨ ΚΑΙ ΤΑΥΡΟΣ

Κώνωψ τις ἐλθών ἐπί κέρατος ἔστη ταύρου τινός πειρώμενος δῆθεν αὐτῶ ἄχθος ἐμποιήσασθαι , τοῦ δέ ταύρου παρ’ οὐδέν αὐτόν λογιζόμενου βουλόμενος ὁ κώνωψ ἐξ αὐτοῦ ἀποπτῆναι καί βιάζων αὐτόν ἔφη ὡς “εἴπερ ἐπαχθής σοι πέφυκα, πετασθήσομαι ἀπό σου.” ὁ δέ ταύρος φησι πρός τόν κώνωπα· “οὔτε ἐλθόντος σου ἠσθόμην οὔτε ὑποχωροῦντά σε γνώσομαι”.

Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὡς καί ἄνθρωποι τινες εὐτελεῖς ἅμα καί ἄφρονες προδήλως τυγχάνοντες δοκοῦσι καθ’ ἑαυτούς τῶν ἐν τιμῆ τε καί συνέσει διαπρεπόντων ὑπάρχειν.

ΤΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙ ΚΑΙ Ο ΤΑΥΡΟΣ

Ένα κουνούπι πήγε και έκατσε στο κέρατο ενός ταύρου, προσπαθώντας, τάχα, να του φέρει βάρος.
Ο ταύρος δεν του έδωσε καμία σημασία, και το κουνούπι, την ώρα που ήθελε να πετάξει και να φύγει από πάνω του, του είπε:

“Αν σου είμαι βάρος, θα πετάξω μακριά σου”.
Κι ο ταύρος του απάντησε: “Ούτε όταν ήρθες σε κατάλαβα ούτε κι αν φύγεις θα σε πάρω είδηση”.

Ο μύθος δηλώνει ότι με τον ίδιο τρόπο και μερικοί άνθρωποι, που είναι φανερά ασήμαντοι μαζί και άμυαλοι, έχουν μέσα τους την πεποίθηση πως ανήκουν σ’ αυτούς που ξεχωρίζουν για τη σπουδαιότητα της συμβολής τους στη ζωή μας.

ΑΙΣΩΠΟΣ -ΜΥΘΟΙ 3-
Εκδότης 
Οδυσσέας Χατζόπουλος

lecturesbureau

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ